Poselski projekt ustawy o zawodzie fizjoterapeuty oraz o zmianie innych ustaw

6) zlecania programów w celu podtrzymania i utrwalenia efektów postępowania
fizjoterapeutycznego oraz zapobiegania niepełnosprawności,
7) planowania i zlecania szczegółowego przebiegu fizjoterapii w danej jednostce
chorobowej, dysfunkcji lub zaburzeniu czynnościowym,
8) planowania i zlecania badań kontrolujących przebieg fizjoterapii i oceniających
efektywność postępowania fizjoterapeutycznego,
9) zlecania zastosowania szczegółowych kart badań specyficznych dla różnych jednostek
chorobowych i kart informatycznych o przebiegu fizjoterapii,
10) opracowania, zlecania i nadzorowania programu terapii zajęciowej, adaptacji do
nowych warunków życia oraz wybór przekwalifikowania zawodowego chorego,
11) opracowania i zlecania wykonania programów z zakresu profilaktyki schorzeń,
12) kierowania zespołem biorącym udział w postępowaniu fizjoterapeutycznym lub
rehabilitacyjnym,
13) kierowania pacjenta na konsultacje do lekarzy specjalistów oraz badania dla okreś1enia
diagnozy funkcjonalnej,
14) kierowania placówką ochrony zdrowia, lub jej jednostkami.
5. Do samodzielnej praktyki fizjoterapeutycznej w pełnym zakresie uprawniony jest
fizjoterapeuta, który uzyskał tytuł magistra i ukończył specjalizację z zakresu
fizjoterapii/rehabilitacji ruchowej.
6. Zasady prowadzenia praktyki fizjoterapeutycznej przez magistra, licencjata lub technika
fizjoterapii określi w drodze rozporządzenia minister właściwy do spraw zdrowia na wniosek
Krajowej Rady Fizjoterapeutów

Art. 5.
1. Prawo posługiwania się tytułem zawodowym „fizjoterapeuta” przysługuje osobie
posiadającej prawo wykonywania zawodu.
2. Tytuł, o którym mowa w ust. 1, podlega ochronie prawnej.
3. Fizjoterapeucie, który odbył specjalizację i złożył Państwowy Egzamin Specjalizacyjny
Fizjoterapeutów, zwany dalej PESF z wynikiem pozytywnym, przysługuje prawo
posługiwania się tytułem zawodowym specjalisty w dziedzinie fizjoterapii. Tytuł specjalisty
z fizjoterapii i tytuł specjalisty rehabilitacji ruchowej uznaje się za równoważny.

Art. 6.
1.Obywatel państwa członkowskiego Unii Europejskiej ma prawo używania na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej tytułu zawodowego „fizjoterapeuta”, jeżeli posiada kwalifikacje
uprawniające do wykonywania zawodu fizjoterapeuty określone w ustawie.
2. Ilekroć w ustawie mowa jest o państwie członkowskim Unii Europejskiej, należy przez to
rozumieć również państwa określone w art. 14 ust. 1 pkt 5 lit. b i c.

Art. 7.
Fizjoterapeuta będący obywatelem państwa członkowskiego Unii Europejskiej ma prawo
używania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oryginalnego tytułu określającego
wykształcenie, uzyskanego w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim Unii
Europejskiej, lub jego skrótu.

Art. 8.
1. Fizjoterapeuta wykonuje zawód z należytą starannością, zgodnie z zasadami etyki
zawodowej, poszanowaniem praw pacjenta, dbałością o jego bezpieczeństwo, wykorzystując
wskazania aktualnej wiedzy medycznej.
2. Przy wykonywaniu zawodu fizjoterapeuta współpracuje z osobami wykonującymi inne
zawody medyczne w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o
działalności leczniczej (Dz. U. z 2013 r. poz. 217).

Art. 9.
Fizjoterapeuta ma prawo wglądu do dokumentacji medycznej pacjenta oraz do uzyskania od
lekarza pełnej informacji o stanie zdrowia pacjenta, rozpoznaniu, proponowanych metodach
diagnostycznych, leczniczych, rehabilitacyjnych, zapobiegawczych i dających się przewidzieć
następstwach podejmowanych działań, w zakresie niezbędnym do udzielanych przez siebie
świadczeń zdrowotnych.

Art. 10.
Jeżeli osoba wykonująca zawód medyczny stwierdziła naruszenie zasad wykonywania
zawodu fizjoterapeuty, jest obowiązana niezwłocznie zawiadomić o tym Rzecznika
Dyscyplinarnego oraz konsultanta wojewódzkiego w zakresie fizjoterapii.

Art. 11.
Fizjoterapeuta jest obowiązany:
1) informować pacjenta o jego prawach określonych w przepisach ustawy z dnia 6 listopada
2008 r. o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta (Dz. U. z 2012 r., poz. 159 oraz
poz. 742);
2) udzielić informacji pacjentowi lub jego przedstawicielowi ustawowemu albo osobie
bliskiej lub opiekunowi faktycznemu w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 6 listopada
2008 r. o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta.

Art. 12.
1. Fizjoterapeuta jest obowiązany do zachowania w tajemnicy informacji związanych z
pacjentem, uzyskanych w związku z wykonywaniem zawodu.
2. Przepisu ust. 1 nie stosuje się, gdy:
1) tak stanowią odrębne przepisy;
2) zachowanie tajemnicy może stanowić niebezpieczeństwo dla życia lub zdrowia pacjenta
lub innych osób;
3) pacjent lub jego przedstawiciel ustawowy wyraża zgodę na ujawnienie tajemnicy;
4) zachodzi potrzeba przekazania niezbędnych informacji o pacjencie związanych z
udzielaniem świadczeń zdrowotnych osobom uczestniczącym w udzielaniu tych
świadczeń.
3. Fizjoterapeuta, z zastrzeżeniem sytuacji, o których mowa w ust. 2 pkt 1–3, jest związany
tajemnicą również po śmierci pacjenta.

Art. 13.
Fizjoterapeuta ma obowiązek prowadzenia i udostępniania dokumentacji medycznej na
zasadach określonych w ustawie z dnia 6 listopada 2008 r. o prawach pacjenta i Rzeczniku
Praw Pacjenta.

Rozdział 3
Prawo wykonywania zawodu

Art. 14.
1. Prawo wykonywania zawodu fizjoterapeuty przysługuje osobie, która spełnia łącznie
następujące warunki:
1) posiada pełną zdolność do czynności prawnych;
2) posiada stan zdrowia pozwalający na wykonywanie zawodu fizjoterapeuty, potwierdzony
orzeczeniem lekarskim;
3) wykazuje znajomość języka polskiego w stopniu wystarczającym do wykonywania
zawodu fizjoterapeuty;
4) wykazuje nienaganną postawę etyczną i swym dotychczasowym zachowaniem daje
rękojmię prawidłowego wykonywania zawodu fizjoterapeuty, w szczególności nie była
skazana prawomocnym wyrokiem za umyślne przestępstwo przeciwko życiu i zdrowiu,
przeciwko wolności seksualnej i obyczajności oraz za czyny określone w art. 207 i 211
ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks karny (Dz. U. Nr 88, poz. 553, z późn. zm.);
5) posiada dyplom, świadectwo lub inny dokument, zwane dalej „dyplomem”:
a) potwierdzający kwalifikacje, o których mowa w ust. 2, lub
b)potwierdzający kwalifikacje do wykonywania zawodu fizjoterapeuty uzyskane w
państwie członkowskim Unii Europejskiej innym niż Rzeczypospolita Polska lub
Konfederacji Szwajcarskiej, lub w państwie członkowskim Europejskiego Porozumienia
o Wolnym Handlu (EFTA) ─ stronie umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym,
uznane w Rzeczypospolitej Polskiej zgodnie z przepisami o zasadach uznawania
kwalifikacji zawodowych nabytych w państwach członkowskich Unii Europejskiej, lub
c) potwierdzający kwalifikacje do wykonywania zawodu fizjoterapeuty, wydany w
państwie innym niż państwo wskazane w lit. b, uznany w Rzeczypospolitej Polskiej za
równoważny z dyplomem uzyskiwanym w Rzeczypospolitej Polskiej;
6) złożyła Fizjoterapeutyczny Egzamin Państwowy, zwany dalej FEP, z wynikiem
pozytywnym;
7) została wpisana do rejestru fizjoterapeutów.

2. Dyplomem potwierdzającym posiadanie kwalifikacji jest dyplom wydany osobie, która:
1) ukończyła studia wyższe na kierunku fizjoterapia i uzyskała tytuł zawodowy licencjata
lub magistra;
2) ukończył studia wyższe na kierunku fizjoterapia przed dniem wejścia w życie ustawy;
3) rozpoczęła po dniu 31 grudnia 1997 r. studia wyższe na kierunku fizjoterapia zgodnie
ze standardami kształcenia określonymi w odrębnych przepisach i uzyskała tytuł
licencjata lub magistra na tym kierunku;
4) rozpoczęła przed dniem 1 stycznia 1998 r. studia wyższe na kierunku rehabilitacja
ruchowa lub rehabilitacja i uzyskała tytuł magistra na tym kierunku;
5) rozpoczęła przed dniem 1 stycznia 1998 r. studia wyższe w Akademii Wychowania
Fizycznego i uzyskała tytuł magistra oraz ukończyła specjalizację I lub II stopnia w
dziedzinie rehabilitacji ruchowej;
6) rozpoczęła przed dniem 1 stycznia 1980 r. studia wyższe na kierunku wychowanie
fizyczne i uzyskała tytuł magistra na tym kierunku oraz ukończyła w ramach studiów
dwuletnią specjalizację z zakresu gimnastyki leczniczej lub rehabilitacji ruchowej
potwierdzoną legitymacją instruktora rehabilitacji ruchowej lub gimnastyki leczniczej;
7) rozpoczęła przed dniem 1 stycznia 1980 r. studia wyższe na kierunku wychowanie
fizyczne i uzyskała tytuł magistra na tym kierunku oraz ukończyła 3 – miesięczny kurs
specjalizacyjny z rehabilitacji zgodnie z przepisami Głównego Komitetu Kultury
Fizycznej i Sportu;
8) ukończyła przed dniem wejścia w życie ustawy szkołę policealną publiczną lub
niepubliczną o uprawnieniach szkoły publicznej i uzyskała tytuł zawodowy technik
fizjoterapii.
3. Jeżeli kwalifikacje zawodowe do wykonywania danego zawodu medycznego uzyskuje się w
ramach kształcenia:
1) na kierunku studiów, o którym mowa w art. 11 ust. 3 ustawy z dnia 27 lipca
2005 r. Prawo o szkolnictwie wyższym (tekst jednolity Dz. U. z 2012 r. poz.
572, poz. 742..) lub
2) w specjalności na kierunku studiów lub
3) na studiach podyplomowych
kształcenie to musi odpowiadać wymaganiom określonym w przepisach
wydanych na podstawie ust. 2.
4. Minister właściwy do spraw zdrowia w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw
szkolnictwa wyższego określi, w drodze rozporządzenia, minimalne wymagania
programowe dla kształcenia w zawodzie fizjoterapeuty, które jest realizowane w ramach