Rządowy projekt ustawy o Karcie Dużej Rodziny

– 15 –
Art. 35. W ustawie z dnia 16 listopada 2006 r. o opłacie skarbowej (Dz. U. z 2014 r.
poz. 1628) w załączniku do ustawy w części II:
1)
w ust. 1 w kolumnie 4 w pkt 2 dodaje się lit. c w brzmieniu:
„c) wydawane w sprawach Karty Dużej Rodziny”;
2)
w ust. 21 w kolumnie 4 dodaje się pkt 16 w brzmieniu:
„16) inne zaświadczenia wydawane w sprawach Karty Dużej Rodziny”.
Rozdział 7
Przepisy przejściowe i końcowe
Art. 36. 1. Maksymalny limit wydatków z budżetu państwa na lata 2015–2024 na
realizację ustawy przez gminy, wojewodów, ministra właściwego do spraw rodziny i ministra
właściwego do spraw transportu wynosi 585,38 mln zł, z tego:
1)
w 2015 r. – 72,49 mln zł, w tym:
a)
4,79 mln na realizację ustawy przez gminy,
b)
0,58 mln zł na realizację ustawy przez wojewodów,
c)
15,40 mln zł na realizację ustawy przez ministra właściwego do spraw rodziny,
d)
51,72 mln zł na uprawnienia do ulgowych przejazdów środkami publicznego
transportu zbiorowego dla rodziców oraz małżonków rodziców posiadających
ważną Kartę Dużej Rodziny;
2)
w 2016 r. – 62,89 mln zł, w tym:
a)
2,05 mln na realizację ustawy przez gminy,
b)
0,58 mln zł na realizację ustawy przez wojewodów,
c)
8,54 mln zł na realizację ustawy przez ministra właściwego do spraw rodziny,
d)
51,72 mln zł na uprawnienia do ulgowych przejazdów środkami publicznego
transportu zbiorowego dla rodziców oraz małżonków rodziców posiadających
ważną Kartę Dużej Rodziny;
3)
w latach 2017–2024 – 56,25 mln zł (dla każdego roku), w tym:
a)
0,46 mln na realizację ustawy przez gminy,
b)
0,58 mln zł na realizację ustawy przez wojewodów,
c)
3,49 mln zł na realizację ustawy przez ministra właściwego do spraw rodziny,
d) 51,72 mln zł na uprawnienia do ulgowych przejazdów środkami publicznego
transportu zbiorowego dla rodziców oraz małżonków rodziców posiadających
ważną Kartę Dużej Rodziny.
– 16 –
2. Minister właściwy do spraw rodziny monitoruje wykorzystanie limitu wydatków,
o których mowa w ust. 1 pkt 1 lit. a–c, pkt 2·lit. a–c, pkt 3 lit. a–c, oraz w przypadku
zagrożenia przekroczenia przyjętego na dany rok budżetowy maksymalnego limitu wydatków
wdraża mechanizm korygujący, o którym mowa w ust. 5.
3. Wojewoda przekazuje ministrowi właściwemu do spraw rodziny w terminie do
15. dnia każdego miesiąca następującego po miesiącu, którego informacja dotyczy,
informację o stopniu wykorzystania środków na zadania wynikające z ustawy realizowane
przez gminy.
4. Minister właściwy do spraw transportu monitoruje wykorzystanie limitu wydatków,
o których mowa w ust. 1 pkt 1 lit. d, pkt 2 lit. d, pkt 3 lit. d, i w przypadku zagrożenia
przekroczenia przyjętego na dany rok budżetowy maksymalnego limitu wydatków przekazuje
informację ministrowi właściwemu do spraw rodziny.
5. W przypadku zagrożenia przekroczenia przyjętego na dany rok budżetowy
maksymalnego limitu wydatków, o którym mowa w ust. 1, minister właściwy do spraw
rodziny zastosuje mechanizm korygujący polegający na obniżeniu wysokości kosztów
realizacji ustawy przez ograniczenie częstotliwości sporządzania sprawozdań przez gminę
i pomniejszenie kwoty, o której mowa w art. 29 ust. 4.
Art. 37. Do postępowań w sprawach o przyznanie Karty Dużej Rodziny, o której mowa
w przepisach wydanych na podstawie art. 24 ust. 2 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy
społecznej (Dz. U. z 2013 r. poz. 182, ze zm.)) w brzmieniu obowiązującym przed dniem
wejścia w życie ustawy, oraz wydanie jej duplikatu, wszczętych i niezakończonych przed
dniem wejścia w życie ustawy, stosuje się przepisy dotychczasowe.
Art. 38. Karty Dużej Rodziny, o których mowa w przepisach wydanych na podstawie
art. 24 ust. 2 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej, zachowują ważność do
końca okresu, na który zostały przyznane, o ile osoba, której Karta Dużej Rodziny została
przyznana, spełnia warunki określone w przepisach dotychczasowych.
Art. 39. Umowy zawarte z podmiotami innymi niż instytucje zgłoszone przez
właściwych ministrów w ramach rządowego programu dla rodzin wielodzietnych, o którym
mowa w przepisach wydanych na podstawie art. 24 ust. 2 ustawy z dnia 12 marca 2004 r.

4) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2013 r. poz. 509 i 1650 oraz
z 2014 r. poz. 567, 598, 1004, 1146 i 1188. Tekst jednolity nie uwzględnia zmian ogłoszonych
w Dz. U. z 2012 r. poz. 1544 i 1548.
– 17 –
o pomocy społecznej, stają się umowami w rozumieniu ustawy i zachowują ważność do czasu
ich wygaśnięcia lub rozwiązania, nie dłużej jednak niż przez okres 2 lat od dnia wejścia
w życie ustawy.
Art. 40. Uprawnienia przyznane przez instytucje zgłoszone przez właściwych ministrów
w ramach rządowego programu dla rodzin wielodzietnych, o którym mowa w przepisach
wydanych na podstawie art. 24 ust. 2 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej,
stają się uprawnieniami przyznanymi na podstawie ustawy.
Art. 41. Umowa zawarta z podmiotem odpowiedzialnym za produkcję blankietów Karty
Dużej Rodziny, o których mowa w przepisach wydanych na podstawie art. 24 ust. 2 ustawy
z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej, personalizację tych Kart Dużej Rodziny, ich
dystrybucję oraz zapewnienie systemu teleinformatycznego, za pomocą którego są
wykonywane czynności związane z realizacją rządowego programu dla rodzin
wielodzietnych, o którym mowa w przepisach wydanych na podstawie art. 24 ust. 2 ustawy
z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej, zachowuje ważność do czasu jej wygaśnięcia
lub rozwiązania.
Art. 42. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2015 r.
UZASADNIENIE

Projektowana ustawa o Karcie Dużej Rodziny stanowi kompleksowe rozwiązanie
prawne dotyczące uprawnień przyznawanych rodzinom wielodzietnym. Obecnie
uprawnienia dla rodzin wielodzietnych uregulowane są w rządowym programie dla
rodzin wielodzietnych, który został przyjęty uchwałą nr 85 Rady Ministrów z dnia
27 maja 2014 r. w sprawie ustanowienia rządowego programu dla rodzin
wielodzietnych (M.P. poz. 430) oraz w akcie wykonawczym określającym sposób
realizacji tego programu, tj. w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 27 maja 2014 r.
w sprawie szczegółowych warunków realizacji rządowego programu dla rodzin
wielodzietnych (Dz. U. poz. 755 i 836).
Projekt ustawy przewiduje przeniesienie rozwiązań funkcjonujących dotychczas
na poziomie uchwały i rozporządzenia Rady Ministrów na grunt ustawy. Wprowadzenie
uregulowań w randze ustawy zagwarantuje stabilność i spójność przewidzianych
rozwiązań oraz zwiększy przejrzystość przepisów prawnych. Ponadto proponowane
rozwiązania przewidują doprecyzowanie obowiązujących obecnie regulacji prawnych.
Projektowana ustawa stanowi dalszą realizację celów, które przyświecały Radzie
Ministrów podczas przyjmowania rządowego programu dla rodzin wielodzietnych.
Jednym z elementów szeroko rozumianej polityki rodzinnej jest inicjatywa wsparcia
rodzin wielodzietnych, tak ważnych dla rozwoju demograficznego Polski, i promowania
rozwoju takiego modelu rodzicielstwa. Oprócz bezpośredniego wsparcia rodzin istotne
jest również kreowanie pozytywnego wizerunku wielodzietności. Podejmowane
działania mają na celu umacnianie oraz wspieranie funkcji rodziny wielodzietnej oraz
zwiększenie szans rozwojowych i życiowych dzieci i młodzieży z tych rodzin.
Wydawana na podstawie projektowanych przepisów Karta Dużej Rodziny, zwana dalej
„Kartą”, będzie (tak jak dotychczas, zgodnie z rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia
27 maja 2014 r. w sprawie szczegółowych warunków realizacji rządowego programu
dla rodzin wielodzietnych)
dokumentem identyfikującym członka rodziny
wielodzietnej, poświadczającym jego uprawnienie polegające w szczególności na
przyznaniu korzystniejszego od ogólnie obowiązującego dostępu do towarów, usług lub
innych form działalności, ustalonych w trybie określonym w ustawie lub na podstawie
innych przepisów.
1
Ustawa określa zasady przyznawania Karty, sposób przyznawania uprawnień osobom
posiadającym Kartę oraz sposób realizacji i finansowania zadań wynikających z ustawy.
Proponuje się, aby prawo do posiadania Karty, tak jak dotychczas, przysługiwało
członkom rodziny wielodzietnej, za których uznaje się rodzica (rodziców) oraz jego
małżonka mających na utrzymaniu co najmniej troje dzieci:
1) w wieku do ukończenia 18. roku życia;
2) w wieku do ukończenia 25. roku życia − w przypadku gdy dziecko uczy się w:
a) szkole − do dnia 30 września następującego po końcu roku szkolnego, w którym
jest planowane ukończenie nauki,
b) szkole wyższej − do końca roku akademickiego, w którym jest planowane
ukończenie nauki;
3) bez ograniczeń wiekowych − w przypadku dzieci legitymujących się orzeczeniem
o umiarkowanym albo znacznym stopniu niepełnosprawności.
Pod pojęciem rodzica należy rozumieć także rodzica zastępczego (rodziców
zastępczych) lub osobę (osoby) prowadzącą rodzinny dom dziecka. Natomiast
zaproponowana definicja dziecka obejmuje również dziecko, nad którym rodzic
sprawuje rodzinną pieczę zastępczą, oraz osobę przebywającą w dotychczasowej
rodzinie zastępczej albo w rodzinnym domu dziecka, o której mowa w art. 37 ust. 2
ustawy z dnia 9 czerwca 2011 r. o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej
(Dz. U. z 2013 r. poz. 135, z późn. zm.).
Karta nadal wydawana będzie bezpłatnie na wniosek członka rodziny wielodzietnej
przez wójta (burmistrza lub prezydenta miasta) właściwego ze względu na miejsce
zamieszkania członka rodziny wielodzietnej. Przewiduje się, że upoważniony członek
rodziny wielodzietnej będzie mógł wnosić o przyznanie Karty dla pozostałych
członków rodziny.
W przypadku zgubienia, kradzieży Karty lub jej utracenia w inny sposób, na wniosek
członka rodziny wielodzietnej, wójt (burmistrz lub prezydent miasta) wyda duplikat
Karty. Wydanie duplikatu Karty podlegać będzie opłacie w wysokości 9,21 zł.
W uzasadnionych okolicznościach, w szczególności dotyczących sytuacji materialnej
lub zdrowotnej rodziny wielodzietnej, wójt może, na umotywowany wniosek, zwolnić
członka rodziny wielodzietnej z ponoszenia tej opłaty.
Składając wniosek, trzeba będzie okazać oryginały lub odpisy dokumentów
2