Rządowy projekt ustawy - Prawo restrukturyzacyjne

– 220 –
zobowiązania masy upadłości powstałe po ogłoszeniu upadłości, w miarę wpływu do
masy upadłości stosownych sum.
2. Jeżeli zobowiązania masy upadłości, o których mowa w art. 230 ust. 2, nie
zostaną zaspokojone w sposób, o którym mowa w ust. 1, zaspokaja się je stosunkowo do
wysokości każdej z nich w drodze podziału funduszów masy upadłości. Przepisy
art. 347–360 stosuje się odpowiednio.
3. Zobowiązania alimentacyjne ciążące na upadłym, przypadające za czas po
ogłoszeniu upadłości, syndyk zaspokaja zgodnie z ust. 1 w terminach ich płatności, do
dnia sporządzenia ostatecznego planu podziału, każdorazowo dla każdego
uprawnionego w kwocie nie wyższej niż minimalne wynagrodzenie za pracę. Pozostała
część tych należności nie podlega zaspokojeniu z masy upadłości.
Art. 344. 1. Należności, o których mowa w art. 342 ust. 1, zaspokaja się dopiero po
zaspokojeniu w całości kosztów postępowania, zobowiązań masy upadłości i należności
alimentacyjnych zgodnie z art. 343.
2. Jeżeli suma przeznaczona do podziału nie wystarcza na zaspokojenie w całości
wszystkich należności, należności dalszej kategorii zaspokaja się dopiero po
zaspokojeniu w całości należności poprzedzającej kategorii, a gdy majątek nie
wystarcza na zaspokojenie w całości wszystkich należności tej samej kategorii,
należności te zaspokaja się stosunkowo do wysokości każdej z nich.”;
173) w art. 345 ust. 2 otrzymuje brzmienie:
„2. Wierzytelności i prawa, o których mowa w ust. 1, są zaspokajane w kolejności
przysługującego im pierwszeństwa. Jeżeli z sumy uzyskanej z likwidacji obciążonego
przedmiotu zaspokojeniu podlegają zarówno wierzytelności zabezpieczone hipoteką
oraz wygasające według przepisów ustawy prawa lub skutki ujawnienia praw lub
roszczeń osobistych ciążących na nieruchomości, użytkowaniu wieczystym lub
spółdzielczym własnościowym prawie do lokalu, o pierwszeństwie rozstrzyga chwila,
od której liczy się skutki wpisu hipoteki, prawa lub roszczenia do księgi wieczystej.”;
174) w art. 347:
a)
w ust. 1 pkt 4 otrzymuje brzmienie:
„4) wskazuje, które sumy mają być wypłacone, a które i z jakich przyczyn mają
być pozostawione w depozycie sądowym lub pozostawione w masie upadłości
na zaspokojenie wierzytelności objętych nierozpoznanymi sprzeciwami;”,
– 221 –
b)
po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu:
„1a. Plan podziału składa się w postaci elektronicznej.”;
175) art. 349 otrzymuje brzmienie:
„Art. 349. 1. Sędzia-komisarz zawiadamia upadłego i członków rady wierzycieli
oraz obwieszcza, że plan podziału można przeglądać w sekretariacie sądu i w terminie
dwóch tygodni od dnia obwieszczenia wnosić zarzuty przeciwko planowi podziału.
2. W przypadku złożenia ostatecznego planu podziału sędzia-komisarz dokonuje
czynności, o których mowa w ust. 1, po uprawomocnieniu się postanowienia
o przyznaniu syndykowi wynagrodzenia ostatecznego.
3. Minister Sprawiedliwości określi, w drodze rozporządzenia, wzór planu
podziału sumy uzyskanej ze sprzedaży rzeczy obciążonej, planu podziału oraz
ostatecznego planu podziału, mając na względzie zakres informacji ujmowanych
w planach podziału, czytelność oraz kompletność planów podziału.”;
176) w art. 351 ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„1. Jeżeli zarzutów nie wniesiono, sędzia-komisarz zatwierdza plan podziału.
Postanowienie o zatwierdzeniu planu podziału podlega obwieszczeniu.”;
177) art. 355 otrzymuje brzmienie:
„Art. 355. Sumę wydzieloną na zaspokojenie wierzytelności, za którą osoba trzecia
odpowiada jako poręczyciel, gwarant lub współdłużnik, wydaje się wierzycielowi
w proporcji do wysokości kwoty należnej mu w dniu sporządzenia planu podziału, zaś
poręczycielowi, gwarantowi lub współdłużnikowi w proporcji do wysokości dokonanej
zapłaty.”;
178) w art. 356 ust. 2 otrzymuje brzmienie:
„2. Sumę wydzieloną na zaspokojenie wierzytelności, której zapłata zależy od
warunku zawieszającego, w tym wierzytelności, o których mowa w art. 248 ust. 2 i 3,
wydaje się wierzycielowi, jeżeli udowodni, że warunek się ziścił; w przeciwnym razie
sumę tę składa się do depozytu sądowego.”;
179) art. 359 i art. 360 otrzymują brzmienie:
„Art. 359. 1. W sprawach o złożenie do depozytu sądowego orzeka sędzia-
-komisarz. Przepisów art. 6933 § 1 i 3 Kodeksu postępowania cywilnego nie stosuje się.
2. W sprawach o wydanie kwot złożonych do depozytu sądowego orzeka sędzia-
-komisarz, a po prawomocnym zakończeniu lub umorzeniu postępowania
upadłościowego – sąd.
– 222 –
Art. 360. 1. W postępowaniu o wydanie kwoty z depozytu badaniu podlega jedynie
legitymacja czynna wnioskodawcy. Kwoty z depozytu wydaje się osobie, na którą
przeszło uprawnienie wierzyciela do wypłaty z depozytu, gdy przejście to będzie
wykazane dokumentem urzędowym lub prywatnym z podpisem urzędowo
poświadczonym.
2. Termin do odbioru depozytu wynosi trzy lata od dnia uprawomocnienia się
postanowienia o zakończeniu albo umorzeniu postępowania upadłościowego, ale nie
mniej niż trzy lata od daty ziszczenia się warunku, o którym mowa w art. 356 ust. 1 lub
2 albo od daty wymagalności. Do likwidacji niepodjętego depozytu zastosowanie mają
przepisy art. 69318−69322 Kodeksu postępowania cywilnego oraz przepisy ustawy z dnia
18 października 2006 r. o likwidacji niepodjętych depozytów (Dz. U. Nr 208, poz. 1537
oraz z 2009 r. Nr 157, poz. 1241).”;
180) w art. 361 pkt 1 otrzymuje brzmienie:
„1) majątek pozostały po wyłączeniu z niego przedmiotów majątkowych dłużnika
obciążonych hipoteką, zastawem, zastawem rejestrowym, zastawem skarbowym
lub hipoteką morską nie wystarcza na zaspokojenie kosztów postępowania lub
wystarcza jedynie na zaspokojenie tych kosztów;”;
181) art. 362 otrzymuje brzmienie:
„Art. 362. Postanowienie o umorzeniu postępowania upadłościowego doręcza się
upadłemu, syndykowi oraz członkom rady wierzycieli. Postanowienie podlega
obwieszczeniu. Na postanowienie służy zażalenie.”;
182) w art. 364 ust. 2 otrzymuje brzmienie:
„2. Syndyk wyda niezwłocznie upadłemu jego majątek, księgi, korespondencję
i dokumenty. W razie potrzeby sędzia-komisarz wyda postanowienie nakazujące
przymusowe odebranie majątku. Postanowienie to jest podstawą egzekucji bez
nadawania mu klauzuli wykonalności.”;
183) art. 365−367 otrzymują brzmienie:
„Art. 365. 1. Jeżeli upadły nie odbiera ksiąg, korespondencji lub dokumentów
w terminie wyznaczonym przez syndyka, syndyk oddaje je na przechowanie na koszt
upadłego. Syndyk może wstrzymać wydanie upadłemu majątku potrzebnego na
pokrycie kosztów przechowania ksiąg, korespondencji lub dokumentów do czasu ich
odebrania przez upadłego.
– 223 –
2. Syndyk pokrywa koszty przechowania, gdy posiada płynne środki pozwalające
na pokrycie tych kosztów. W przypadku braku płynnych środków syndyk dokonuje za
zgodą sądu likwidacji majątku w celu pokrycia kosztów przechowania ksiąg,
korespondencji lub dokumentów.
3. W przypadku braku majątku potrzebnego na pokrycie kosztów przechowania
ksiąg, korespondencji lub dokumentów sąd zasądza od upadłego na rzecz
przechowawcy koszty przechowania. W przypadku upadłego będącego osobą prawną
oraz osobową spółką handlową sąd może zasądzić koszty przechowania od osób
upoważnionych do reprezentowania upadłego, określając osobę albo osoby ponoszące
koszty przechowania.
4. Jeżeli oddanie na przechowanie ksiąg, korespondencji lub dokumentów okaże
się niemożliwe, podlegają one złożeniu do właściwego archiwum wraz z aktami
postępowania upadłościowego na koszt upadłego, z wyjątkiem dokumentacji osobowej
i płacowej, do której zastosowanie ma art. 51u ust. 3 ustawy z dnia 14 lipca 1983 r.
o narodowym zasobie archiwalnym (Dz. U. z 2011 r. Nr 123 poz. 698 i Nr 171
poz. 1016 oraz z 2014 r. poz. 822). Koszty te ściąga się w trybie przepisów o egzekucji
należności sądowych. Przepis ust. 3 stosuje się odpowiednio.
Art. 366. 1. Jeżeli upadły nie odbierze swojego majątku w terminie wyznaczonym
przez syndyka, sąd zarządza likwidację majątku i określa sposób likwidacji.
2. Jeżeli likwidacja majątku w sposób określony przez sąd okaże się niemożliwa
lub nadmiernie utrudniona, sąd może nakazać likwidację na koszt upadłego przez
przekazanie majątku na cele dobroczynne lub w inny sposób.
3. Na postanowienie sądu w przedmiocie kosztów likwidacji przysługuje zażalenie.
Art. 367. 1. Po umorzeniu postępowania upadłościowego umarza się wszczęte
przez syndyka niezakończone procesy o uznanie za bezskuteczną czynności dokonanej
przez upadłego ze szkodą dla wierzycieli. Wzajemne roszczenia o zwrot kosztów
procesu wygasają.
2. W innych postępowaniach cywilnych upadły wchodzi do postępowania na
miejsce syndyka.”;
184) w art. 368 ust. 1 i 2 otrzymują brzmienie:
„1. Sąd po wykonaniu ostatecznego planu podziału stwierdzi zakończenie
postępowania upadłościowego.
– 224 –
2. Sąd stwierdza zakończenie postępowania także wtedy, gdy w toku postępowania
wszyscy wierzyciele zostali zaspokojeni.”;
185) art. 369 otrzymuje brzmienie:
„Art. 369. 1. W terminie miesiąca od obwieszczenia postanowienia o zakończeniu
postępowania upadłościowego upadły będący osobą fizyczną może złożyć wniosek
o ustalenie planu spłaty wierzycieli i umorzenie pozostałej części zobowiązań, które nie
zostały zaspokojone w postępowaniu upadłościowym.
2. Sąd oddala wniosek, o którym mowa w ust. 1, jeżeli upadły doprowadził do
swojej niewypłacalności lub istotnie zwiększył jej stopień umyślnie lub wskutek
rażącego niedbalstwa.
3. Sąd oddala wniosek, o którym mowa w ust. 1, jeżeli:
1)
materiał zebrany w sprawie daje podstawę do stwierdzenia, że zachodzą
okoliczności stanowiące podstawę do pozbawienia upadłego prawa prowadzenia
działalności gospodarczej na własny rachunek lub w ramach spółki cywilnej oraz
pełnienia funkcji członka rady nadzorczej, członka komisji rewizyjnej,
reprezentanta lub pełnomocnika w spółce handlowej, przedsiębiorstwie
państwowym, spółdzielni, fundacji lub stowarzyszeniu, lub
2)
upadły nie wykonywał rzetelnie obowiązków nałożonych na niego w postępowaniu
upadłościowym, lub
3)
w okresie dziesięciu lat przed złożeniem wniosku o ogłoszenie upadłości
w stosunku do upadłego prowadzono postępowanie upadłościowe, w którym
umorzono całość lub część jego zobowiązań, chyba że do niewypłacalności
upadłego lub zwiększenia jej stopnia doszło pomimo dochowania przez upadłego
należytej staranności, lub
4)
w okresie dziesięciu lat przed złożeniem wniosku o ogłoszenie upadłości ustalony
dla upadłego plan spłaty wierzycieli został uchylony na podstawie art. 370d albo
art. 491t, lub
5)
w okresie dziesięciu lat przed złożeniem wniosku o ogłoszenie upadłości czynność
prawna dłużnika została prawomocnie uznana za dokonaną z pokrzywdzeniem
wierzycieli
– chyba że umorzenie pozostałej części zobowiązań upadłego jest uzasadnione zasadami
współżycia społecznego, w szczególności względami humanitarnymi.”;