Rządowy projekt ustawy o ochronie i pomocy dla pokrzywdzonego i świadka

– 3 –

– 4 –

– 5 –
UZASADNIENIE
Rozporządzenie stanowi wykonanie delegacji zawartej w projektowanym art. 611wi § 6
ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks postępowania karnego (Dz. U. Nr 89, poz. 555,
z późn. zm.) przewidującej określenie przez Ministra Sprawiedliwości wzoru zawiadomienia
o naruszeniu obowiązku przewidzianego w europejskim nakazie ochrony.
Współpraca w zakresie wzajemnego uznawania środków ochrony pokrzywdzonego
w postępowaniu karnym stanowi novum w prawie europejskim i międzynarodowym.
Mechanizmy wprowadzane przez dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2011/99/UE
z dnia 13 grudnia 2011 r. w sprawie europejskiego nakazu ochrony (Dz. Urz. UE L 338
z 21.12.2011 r., str. 2, zwana dalej „dyrektywą 2011/99”) umożliwiają przekazanie nadzoru
nad nieizolacyjnymi środkami ochrony, bez względu czy zostały one orzeczone jako środki
zapobiegawcze, karne czy probacyjne, do państwa faktycznego pobytu pokrzywdzonego.
Zaświadczenie jest narzędziem obrotu prawnego charakterystycznym dla współpracy
wymiarów sprawiedliwości Unii Europejskiej w sprawach karnych, opartej na zasadzie
wzajemnego uznawania. Wzór zaświadczenia, jakie powinno być stosowane we współpracy
w zakresie europejskiego nakazu ochrony, zawarty jest w załączniku do implementowanej
dyrektywy 2011/99. Jednakże w związku z tym, że zgodnie z art. 288 Traktatu
o Funkcjonowaniu Unii Europejskiej dyrektywa jest instrumentem prawnym
niewywołującym skutku bezpośredniego, konieczne jest jego wdrożenie do porządku
wewnętrznego za pomocą prawnie wiążącego aktu krajowego.
Podobnie jak podczas poprzednich transpozycji instrumentów UE z zakresu współpracy
sadowej w sprawach karnych, w niniejszym rozporządzeniu zdecydowano się zastosować
metodę prostego powtórzenia wzoru zawiadomienia o naruszeniu obowiązku przewidzianego
w europejskim nakazie ochrony, określonego w dyrektywie 2011/99. Ze względu na
standardowy i ściśle techniczny charakter tego dokumentu, wskazane było odzwierciedlenie
treści załącznika do dyrektywy 2011/99 w niniejszym rozporządzeniu. Zastosowanie takiej
metody ma na celu zapobiegnięcie ryzyku zniekształceń terminologicznych, jakie mogłyby
powstać przy próbie jego konwersji i dostosowaniu jego literalnej treści do prawa krajowego
i polskiej nomenklatury prawnej. Jest to szczególnie ważne dla szybkości i jakości obrotu
prawnego prowadzonego na podstawie dyrektywy 2011/99.

– 6 –
OCENA SKUTKÓW REGULACJI (OSR)

1. Podmioty, na które będzie oddziaływało rozporządzenie
Wejście w życie projektowanego rozporządzenia będzie miało bezpośredni wpływ na
funkcjonowanie organów wymiaru sprawiedliwości.
2. Konsultacje publiczne
Projekt rozporządzenia nie był dotychczas poddawany konsultacjom publicznym.
Zostaną one przeprowadzone po przyjęciu ustawy zawierającej upoważnienie ustawowe do
jego wydania. W trakcie prac nad projektem nie zgłosiły się podmioty, o których mowa
w art. 5 ustawy z dnia 7 lipca 2005 r. o działalności lobbingowej w procesie stanowienia
prawa (Dz. U. Nr 169, poz. 1414, z późn. zm.)
3. Wpływ rozporządzenia na sektor finansów publicznych, rynek pracy,
konkurencyjność gospodarki i rozwój regionalny
Projektowane rozporządzenie nie spowoduje skutków na rynku pracy, pozostanie też
bez wpływu na konkurencyjność gospodarki i przedsiębiorczość, w tym na funkcjonowanie
przedsiębiorstw. Nie wpłynie również na sytuację i rozwój regionalny oraz na budżety
jednostek samorządu terytorialnego.
Rozporządzenie nie wywoła również skutków finansowych dla budżetu państwa.
Rozporządzenie nie zawiera przepisów technicznych, a zatem nie podlega notyfikacji
zgodnie z trybem przewidzianym w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 23 grudnia
2002 r. w sprawie sposobu funkcjonowania krajowego systemu notyfikacji norm i aktów
prawnych (Dz. U. Nr 239, poz. 2039, z późn. zm.).







09/07/EP