Rządowy projekt ustawy o komisjach lekarskich podległych ministrowi właściwemu do spraw wewnętrznych

wyrównane leczeniem substycyjnym, wrodzony zespół niedoboru jodu, subkliniczną
niedoczynność tarczycy z powodu niedoboru jodu, wole nietoksyczne, zapalenie tarczycy.
pkt 4. Kwalifikacja orzecznicza powinna opierać się na dokumentacji leczenia szpitalnego lub
w poradni specjalistycznej.
Źo § 68. Zaburzenia hormonalne u kobiet dotyczące gruczołów płciowych należy kwalifikować zgodnie
z oceną lekarza endokrynologa bądź lekarza ginekologa.

ŹZIAŁ XIV – UKŁAŹ NźRWOWY
1
2
3
4
5
6
70
1
Zespoły bólowe korzeniowe, korzeniowo-
N
A/B
N
-nerwowe, splotów nerwowych, nerwobóle
pojedynczych
lub
licznych
nerwów
z okresowymi niezbyt częstymi zaostrzeniami

2
Zespoły bólowe korzeniowe, korzeniowo-
N
B/C
N
-nerwowe, splotów nerwowych, nerwobóle
pojedynczych lub licznych nerwów z częstymi
zaostrzeniami i objawami przedmiotowymi

3
Trwałe następstwa chorób lub urazów nerwów
N
B/C
N
obwodowych z zaburzeniami ruchowymi,
czuciowymi i troficznymi, upośledzające
sprawność ustroju
71
1
Następstwa
chorób
organicznych
lub
N
A/B
N
przebytych urazów ośrodkowego układu
nerwowego
bez
wyraźnych
zaburzeń
mózgowo-rdzeniowych lub z nieznacznymi
zmianami,
które
ze
względu
na
umiejscowienie
bądź
mechanizmy
wyrównawcze nie upośledzają sprawności
ustroju

2
Trwałe następstwa chorób lub urazów
N
C
N
ośrodkowego
układu
nerwowego
z zaburzeniami
mózgowo-rdzeniowymi,
upośledzające sprawność ustroju

3
Choroby
demielinizacyjne
ośrodkowego
N
C
N
układu nerwowego

4
Przebyte krwawienie podpajęczynówkowe
N
B/C
N
samoistne (bez stwierdzonego urazu, tętniaka
lub nadciśnienia)
72
1
Choroby
układu
mięśniowego
Z/N
A
N
nieupośledzające sprawności ustroju

2
Choroby układu mięśniowego nieznacznie
N
B
N
upośledzające sprawność ustroju

3
Choroby układu mięśniowego upośledzające
N
C
N
sprawność ustroju
22

73
1
Napadowe
zaburzenia
świadomości
N
B/C
N
o nieustalonej etiologii, migrena oraz inne
zespoły bólu głowy bez zmian organicznych
w układzie nerwowym

2
Padaczka
N
C
N
74
1
Odchylenia
w
badaniu
neurologicznym
N
A/B/C
N
wymagające dalszej obserwacji i diagnostyki
(oczopląs)

Objaśnienia szczegółowe
Źo § 7Ń. Rozpoznanie zespołów bólowych korzeniowych i zapaleń nerwów powinno opierać się na
dokumentacji z leczenia w szpitalu lub w poradni specjalistycznej. Kwalifikacja orzecznicza
uzależniona od tego w jakim stopniu porażenia (niedowłady), zaburzenia czucia i zaburzenia
troficzne – ze względu na umiejscowienie, rozległość i mechanizmy wyrównawcze
– upośledzają sprawność ustroju. Kwalifikacji orzeczniczej należy dokonać w oparciu o obraz
kliniczny oraz stopień upośledzenia organizmu i jego funkcjonowania. Diagnostyka obrazowa
pełni funkcję pomocniczą i nie powinna stanowić podstawy w orzekaniu (dotyczy
szczególnie MRI).
Źo § 7ń
pkt 1 i 4. Kwalifikacja orzecznicza powinna opierać się na dokumentacji leczenia
szpitalnego lub w poradni specjalistycznej (neurologicznej lub poradni zdrowia
psychicznego). W przypadku braku patologii w badaniach obrazowych, bez następstw
klinicznych w badaniu neurologicznym i opinii psychologicznej nie wyklucza dalszej służby
z ograniczeniem. Według tego paragrafu należy kwalifikować przypadki zaklipsowania
tętniaka, jeśli w ocenie neurologa i psychiatry stan neurologiczny nie odbiega od normy.
pkt 1–3. Kandydatów po przebytym gruźliczym zapaleniu opon należy oceniać po upływie
minimum 5 lat od zakończenia leczenia. źncefalopatię należy kwalifikować według pkt 2 lub
3 w zależności od nasilenia zespołu neurologicznego.
pkt 3. Według tego punktu należy kwalifikować stwardnienie rozsiane (sclerosis multiplex).
Źo § 72. Według tego paragrafu należy kwalifikować choroby układu mięśniowego, jak zaniki mięśni
postępujące, chorobę Thomsena itp.
Źo § 73. Kwalifikacja orzecznicza powinna opierać się na dokumentacji leczenia w szpitalu lub
poradni specjalistycznej.

ŹZIAŁ XV – STAN PSYCHICZNY
1
2
3
4
5
6
75
1
Zaburzenia
nerwicowe
nieznacznie
N
A
N
upośledzające zdolności adaptacyjne

2
Zaburzenia nerwicowe upośledzające lub
N
B
N
znacznie upośledzające zdolności adaptacyjne
rokujące poprawę

3
Zaburzenia nerwicowe znacznie upośledzające
N
C
N
zdolności adaptacyjne utrwalone
23

76
1
Reakcja adaptacyjna krótkotrwała
N
A/B
N

2
Reakcja adaptacyjna przedłużona
N
C
N

3
Zaburzenia stresowe pourazowe przebyte lub
N
A/B
N
rokujące poprawę

4
Zaburzenia stresowe pourazowe utrwalone
N
C
N
(łącznie z trwałymi zmianami osobowości)
77
1
Zaburzenia
osobowości
upośledzające
N
C
N
zdolności adaptacyjne
78
1
Psychozy reaktywne przebyte
N
B/C
N

2
Zaburzenia psychotyczne endogenne
N
C
N
79
1
Sprawność umysłowa poniżej przeciętnej
N
C
N
80
1
Używanie szkodliwe alkoholu lub ZZA
N
B/C
N
w okresie kontrolowanej abstynencji

2
ZZA nie rokujące zachowania abstynencji
N
C
N

3
Używanie szkodliwe lub uzależnienie od
N
C
N
innych substancji psychoaktywnych
81
1
Zaburzenia
psychiczne
pochodzenia
N
B
N
organicznego
nieznacznie
upośledzające
zdolności adaptacyjne

2
Zaburzenia
psychiczne
pochodzenia
N
C
N
organicznego
upośledzające
zdolności
adaptacyjne
82
1
Inne zaburzenia psychiczne upośledzające
N
B/C
N
zdolności adaptacyjne

2
inne
zaburzenia
psychiczne
znacznie
N
C
N
upośledzające zdolności adaptacyjne

Objaśnienia szczegółowe
Źo § 75. Przewlekłe psychogenne zaburzenia somatyczne, nazywane „nerwicami narządowymi”,
należą w zasadzie do zakresu odpowiednich specjalności lekarskich – chorób wewnętrznych,
laryngologii, okulistyki itp., a zatem rozpoznanie ich jest sprawą odpowiednich specjalistów
ze współudziałem neurologa i psychiatry. Badanych z przewlekłymi nerwicami
narządowymi, zwłaszcza z objawami ze strony układu krążenia lub układu trawienia,
dającymi tylko nieznaczne dolegliwości, bez upośledzenia stanu ogólnego, należy
kwalifikować jako zdolnych. W razie stwierdzenia średniego nasilenia dolegliwości lub
powtarzających się takich objawów, jak częstoskurcz napadowy, zapaść napadowa, omdlenia,
bóle typu dusznicowego, kurcz wpustu, uporczywe wymioty, przewlekła dyskineza dróg
żółciowych itp., należy ich w zasadzie kwalifikować jako zdolnych z ograniczeniem.
Badanych należy kwalifikować indywidualnie, zależnie od stopnia upośledzenia sprawności
ustroju, biorąc pod uwagę opinię służbową oraz lekarską z miejsca pełnienia służby.
Przez zaburzenia nerwicowe należy rozumieć psychogenne zespoły zaburzeń psychicznych,
w których stwierdza się następujące cechyŚ
24

1) urazy psychiczne jako czynnik wywołujący,
2) brak objawów organicznego uszkodzenia tkanek, a w szczególności ośrodkowego układu
nerwowego,
3) zaburzenia psychiczne mieszczące się w zasadzie w ramach zmian ilościowych, a nie
jakościowych, przy nie zmienionej osobowości,
4) zaburzenia dotyczące w większości życia emocjonalnegoś zaburzenia te (lęk, depresja,
dysforia) wydaje się być objawami pierwotnymi,
5) zachowane, a nawet wyolbrzymione poczucie choroby,
6) zmiany psychiczne, a także fizyczne w zasadzie odwracalne, zejście bez defektu,
7) przebieg przewlekły, tendencje do nawrotów,
8) obraz kliniczny przeważnie odpowiada jednemu ze znanych zespołów nerwicowychŚ
neurastenii, histerii, nerwicy lękowej, nerwicy z natręctwami, nerwicy z przewagą skarg
hipochondrycznych, depresji nerwicowej lub innym.
O rozpoznaniu nerwicy decyduje stwierdzenie wszystkich wymienionych wyżej cech.
Nerwice nieznacznie lub miernie upośledzające sprawność ustroju należy poddawać leczeniu.
O przewlekłej nerwicy upośledzającej sprawność ustroju mówi się wtedy, kiedy jej objawy
uniemożliwiają wykonywanie obowiązków służbowych.
pkt 3. Należy orzekać po 12 miesiącach nieskutecznego leczenia.
Źo § 76. Reakcja sytuacyjna:
a) ostre niepsychotyczne zaburzenia, przebiegające najczęściej pod postacią napadów
histerycznych, ucieczek, samouszkodzeń, zaburzeń wegetatywnych itp.,
b) występujące pod wpływem trudnych sytuacji,
c) występujące u osób zdrowych psychicznie lub z anomaliami charakterologicznymi.
pkt 1. Dotyczy osób, u których reakcje dezadaptacyjne trwają do 30 dni.
pkt 2. Odnosi się do przypadków, w których leczenie i wszelkie oddziaływanie
dezadaptacyjne trwają powyżej 30 dni.
Źo § 78. Rozpoznanie ustala się na podstawie odpisu historii choroby ze szpitala psychiatrycznego lub
poradni zdrowia psychicznego.
Źo § 79. Upośledzenie umysłowe (niedorozwój umysłowy, oligofrenia) to stan charakteryzujący sięŚ
1) wyraźnie niższą od przeciętnej sprawności intelektualnej (I.I) według skali Wechslera
poniżej 70,
2) zaburzeniami dojrzewania, zdolności uczenia się i umiejętności przystosowania
społecznego.
Oceny sprawności intelektualnej należy dokonywać z udziałem psychologa i lekarza
psychiatry.
Źo § 8Ń. Przez zespół zależności alkoholowej (oraz innych środków odurzających) należy rozumieć
stan charakteryzujący się Ś
1) nieodpartym wewnętrznym przymusem ciągłego lub okresowego spożywania alkoholu
(przyjmowania środków odurzających),
25

2) występowaniem objawów zespołu odstawienia po przerwaniu picia (przyjmowania
środka),
3) zmienionym sposobem reagowania na alkohol (utratą kontroli nad piciem, zmianami
w jego tolerancji, lukami pamięciowymi i innymi), stałym zwiększeniem dawki środka
odurzającego,
4) postępującym przebiegiem, prowadzącym do nieodwracalnych następstw psychicznych
i fizycznych.
Rozpoznanie należy ustalać na podstawie dokumentacji z poradni przeciwalkoholowej lub
poradni zdrowia psychicznego. W wypadkach wątpliwych należy kierować na badania
specjalistyczne.
pkt 1. Orzeczenie wydaje się na okres 1 roku. Wymagane jest utrzymywane uczestnictwo
w programach odwykowych potwierdzone dokumentacją medyczną
pkt 3. Według tego punktu należy kwalifikować osoby, u których stwierdza się objawy
psychodegradacji oraz zmiany somatyczne typowe dla przewlekłych intoksykacji.
Źo § 8ń. Dotyczy:
1) zaburzeń podobnych do nerwic (cerebrastenia, zespoły rzekomonerwicowe) lub
nieprawidłowych osobowości (charakteropatia, encefalopatia z zaburzeniami charakteru),
2) zaburzeń spowodowanych chorobami, urazami lub infekcjami centralnego układu
nerwowego (CUN),
3) przypadków, gdy badanie neurologiczne, źźG, testy psychologiczne, rtg czaszki,
tomografia komputerowa i inne wskazują na organiczne uszkodzenie CUN lub gdy
istnieje poważne podejrzenie takiego uszkodzenia, uzasadnione przebiegiem choroby,
urazu lub infekcji.
Źo § 8ń. Nie obejmuje następstw uszkodzeń CUN, które miały miejsce we wczesnym okresie
rozwojowym. Kwalifikacji orzeczniczych należy dokonywać nie wcześniej niż po upływie
6 miesięcy od ustąpienia objawów ostrej fazy choroby lub urazu
pkt 1. Dotyczy zespołów pourazowych i innych z przewagą objawów subiektywnych, bez
somatycznych cech upośledzenia sprawności ustroju i stanów w których nastąpiła częściowa
kompensacja skutków uszkodzenia ośrodkowego układu nerwowego.
Źo § 8ń i 82. Kwalifikacji orzeczniczej w należy dokonywać na podstawie dokumentacji
z dotychczasowego leczenia w szpitalach specjalistycznych lub poradniach zdrowia
psychicznego.

ŹZIAŁ XVI – CHOROBY UKŁAŹU MOCZOWO-PŁCIOWźGO
1
2
3
4
5
6
83
1
Wady rozwojowe nerek lub nerka ruchoma
Z
A
N
nieupośledzające sprawności ustroju

2
Wady rozwojowe nerek lub nerka ruchoma
N
A/B/C
N
upośledzające sprawność ustroju

3
Kamica układu moczowego z okresowym
Z/N
A/B/C
ZN
wydalaniem złogów
26