Rządowy projekt ustawy o odnawialnych źródłach energii

– 25 –
ustalona na podstawie średniej ważonej ceny danego świadectwa w roku, w którym
zostało uzyskane, określonej na podstawie transakcji dokonanych na giełdzie towarowej
w rozumieniu ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych (Dz. U.
z 2014 r. poz. 197); zdania pierwszego nie stosuje się do świadectw pochodzenia
z kogeneracji wydanych dla energii elektrycznej wytworzonej w jednostkach
kogeneracji, o których mowa w art. 9l ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy – Prawo energetyczne,
w okresie od dnia 1 stycznia 2013 r. do dnia wejścia w życie ustawy z dnia 14 marca
2014 r. o zmianie ustawy – Prawo energetyczne oraz niektórych innych ustaw (Dz. U.
poz. 499);
3)
ulgi i zwolnienia w podatkach i opłatach, wynikające bezpośrednio z wytwarzania
energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii w tej instalacji;
4)
inna pomoc o charakterze inwestycyjnym, bez względu na formę jej udzielenia,
przeznaczona na budowę lub przebudowę tej instalacji odnawialnego źródła energii.
3. W przypadku gdy warunek, o którym mowa w ust 1, nie jest spełniony, wytwórca
energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii w instalacji odnawialnego źródła energii,
o której mowa w art. 72, nie może przystąpić do aukcji.
4. Wytwórca energii elektrycznej z odnawialnego źródła energii w instalacji, o której
mowa w art. 72, jest obowiązany przekazać Prezesowi URE oświadczenie potwierdzające
spełnienie warunku, o którym mowa w ust. 1, w dniu złożenia oferty, o której mowa
w art. 79.
5. Prezes URE może zażądać od wytwórcy energii elektrycznej, o którym mowa
w ust. 4, przedstawienia wszelkich informacji i dokumentów potwierdzających spełnienie
warunku, o którym mowa w ust. 1, w terminie 14 dni przed dniem zamknięcia sesji aukcji.
6. W przypadku stwierdzenia niezgodności złożonego oświadczenia, o którym mowa
w ust. 4, ze stanem faktycznym, Prezes URE przed dniem rozstrzygnięcia aukcji wydaje
postanowienie o odrzuceniu oferty. Na to postanowienie służy zażalenie.
7. Minister właściwy do spraw gospodarki określi, w drodze rozporządzenia,
szczegółowy sposób obliczania łącznej wartości pomocy publicznej, o której mowa w ust. 1
i 2, biorąc pod uwagę zasady udzielania pomocy publicznej na ochronę środowiska
i energetykę.
Art. 40. 1. Obowiązek zakupu energii elektrycznej, o którym mowa w art. 41 ust. 1,
art. 42 ust. 1 oraz w art. 92 ust. 1, wykonuje wyznaczony przez Prezesa URE sprzedawca
energii elektrycznej, zwany dalej „sprzedawcą zobowiązanym”.
– 26 –
2. Operatorzy systemów dystrybucyjnych elektroenergetycznych, w terminie do dnia
15 września każdego roku, przekazują Prezesowi URE informacje dotyczące sprzedawców
energii elektrycznej o największym wolumenie jej sprzedaży w okresie od dnia 1 stycznia do
dnia 31 sierpnia tego roku, odbiorcom końcowym przyłączonym do sieci dystrybucyjnej
danego operatora na obszarze działania tego operatora.
3. Na podstawie informacji, o których mowa w ust. 2, Prezes URE, w drodze decyzji,
wyznacza sprzedawcę zobowiązanego na obszarze działania danego operatora systemu
dystrybucyjnego elektroenergetycznego, w terminie do dnia 15 października każdego roku, na
rok następny.
4. Na podstawie informacji, o których mowa w ust. 2, Prezes URE, w drodze decyzji,
wyznacza sprzedawcę zobowiązanego będącego sprzedawcą energii elektrycznej
o największym wolumenie jej sprzedaży w okresie od dnia 1 stycznia do dnia 31 sierpnia tego
roku na obszarze działania operatora systemu przesyłowego elektroenergetycznego,
w terminie do dnia 15 października każdego roku, na rok następny.
5. Wniesienie odwołania od decyzji, o których mowa w ust. 3 i 4, nie wpływa na
obowiązek sprzedawcy zobowiązanego do realizacji obowiązku, o którym mowa w art. 41
ust. 1, art. 42 ust. 1 lub w art. 92 ust. 1.
6. W przypadku gdy operatorzy, o których mowa w ust. 2, w terminie do dnia
15 września danego roku, nie przekażą Prezesowi URE informacji, o których mowa w ust. 2,
sprzedawcę zobowiązanego, w drodze decyzji, wyznacza Prezes URE, biorąc pod uwagę
dane dotyczące wolumenu sprzedaży energii elektrycznej z roku poprzedniego.
7. Operator systemu przesyłowego elektroenergetycznego oraz operatorzy systemów
dystrybucyjnych elektroenergetycznych zamieszczają niezwłocznie na swojej stronie
internetowej informację o wyznaczeniu sprzedawcy zobowiązanego.
8. Operator systemu przesyłowego elektroenergetycznego oraz operatorzy systemów
dystrybucyjnych elektroenergetycznych po wyznaczeniu sprzedawcy zobowiązanego wraz
z tym sprzedawcą, niezwłocznie zawierają umowę lub dokonują zmiany umowy
o świadczenie usług przesyłania albo umowy o świadczenie usług dystrybucji umożliwiającej
realizację obowiązku zakupu energii elektrycznej, o którym mowa w art. 41 ust. 1, art. 42
ust. 1 lub w art. 92 ust. 1.
9. Koszty zakupu energii elektrycznej, ponoszone w związku z realizacją obowiązku
sprzedawcy zobowiązanego, uwzględnia się w kalkulacji cen ustalanych w taryfie tego
– 27 –
sprzedawcy, przyjmując, że każda jednostka energii elektrycznej sprzedawana przez tego
sprzedawcę odbiorcom końcowym jest w tej samej wysokości obciążona tymi kosztami.
Art. 41. 1. Z zastrzeżeniem art. 80 ust. 4, sprzedawca zobowiązany ma obowiązek
zakupu:
1)
niewykorzystanej energii elektrycznej wytworzonej przez wytwórcę, o którym mowa
w art. 4 ust. 1 lub art. 19 ust. 1;
2)
energii elektrycznej wytworzonej przez wytwórcę z odnawialnych źródeł energii
będącego przedsiębiorcą w rozumieniu ustawy o swobodzie działalności gospodarczej:
a)
w mikroinstalacji, pod warunkiem że energia elektryczna została wytworzona w tej
mikroinstalacji po raz pierwszy przed dniem wejścia w życie rozdziału 4,
b)
w mikroinstalacji zmodernizowanej po dniu wejścia w życie rozdziału 4.
2. Warunkiem zakupu przez danego sprzedawcę zobowiązanego energii elektrycznej,
o której mowa w ust. 1, jest wprowadzenie tej energii do sieci dystrybucyjnej.
3. Obowiązek zakupu energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii wytworzonej
w mikroinstalacji zmodernizowanej po dniu wejścia w życie rozdziału 4 dotyczy wyłącznie
energii wytworzonej proporcjonalnie do przyrostu łącznej mocy zainstalowanej elektrycznej
tej instalacji.
4. Obowiązek zakupu energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii, o której mowa
w ust. 1 pkt 1, powstaje od pierwszego dnia wprowadzenia tej energii do sieci dystrybucyjnej
i trwa przez kolejnych 15 lat, nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 2035 r., przy czym
okres ten jest liczony od dnia wytworzenia po raz pierwszy energii elektrycznej
z odnawialnych źródeł energii.
5. Obowiązek zakupu energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii, o której mowa
w ust. 1 pkt 2 lit. a, powstaje od pierwszego dnia wprowadzenia tej energii do sieci
dystrybucyjnej i trwa przez okres kolejnych 15 lat, nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia
2035 r., przy czym okres ten jest liczony od dnia wytworzenia po raz pierwszy energii
elektrycznej z odnawialnych źródeł energii, potwierdzonego wydanym świadectwem
pochodzenia.
6. Obowiązek zakupu energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii, o której mowa
w ust. 1 pkt 2 lit. b, powstaje od pierwszego dnia wprowadzenia tej energii do sieci
dystrybucyjnej i trwa przez okres 6 miesięcy od dnia wejścia w życie rozdziału 4, przy czym
okres ten jest liczony od dnia wytworzenia po raz pierwszy energii elektrycznej w tej
zmodernizowanej mikroinstalacji, potwierdzonego wydanym świadectwem pochodzenia.
– 28 –
7. Energia elektryczna z odnawialnych źródeł energii wytworzona w mikroinstalacji
zmodernizowanej po dniu wejścia w życie rozdziału 4 może zostać zakupiona jedynie
w przypadku, gdy:
1)
w wyniku modernizacji mikroinstalacji nastąpił przyrost mocy zainstalowanej
elektrycznej, ale nie więcej niż do 40 kW;
2)
nakłady na modernizację mikroinstalacji wyniosły co najmniej 30% wartości
początkowej modernizowanej mikroinstalacji;
3)
urządzenia wchodzące w skład zmodernizowanej mikroinstalacji, służące do
wytwarzania energii elektrycznej, zamontowane w czasie modernizacji zostały
wyprodukowane nie później niż 48 miesięcy przed dniem wytworzenia po raz pierwszy
energii elektrycznej w tej zmodernizowanej mikroinstalacji.
8. Cena zakupu energii elektrycznej, o której mowa w ust. 1 pkt 1, wynosi 80% średniej
ceny sprzedaży energii elektrycznej na rynku konkurencyjnym, ogłoszonej przez Prezesa
URE na podstawie art. 23 ust. 2 pkt 18 lit. b ustawy – Prawo energetyczne.
9. Cena zakupu energii elektrycznej, o której mowa w ust. 1 pkt 2, wynosi 100%
średniej ceny sprzedaży energii elektrycznej na rynku konkurencyjnym, ogłoszonej przez
Prezesa URE na podstawie art. 23 ust. 2 pkt 18 lit. b ustawy – Prawo energetyczne.
10. Rozliczenie za różnicę pomiędzy ilością energii elektrycznej pobranej z sieci
a ilością energii elektrycznej wprowadzonej do tej sieci, w danym półroczu, pomiędzy
wytwórcą energii elektrycznej, o którym mowa w art. 4 ust. 1 oraz w art. 19 ust. 1,
a sprzedawcą zobowiązanym odbywa się na podstawie umowy sprzedaży energii
elektrycznej, o której mowa w art. 5 ust. 2 pkt 1 ustawy – Prawo energetyczne. Rozliczenia
tego dokonuje się na podstawie rzeczywistych wskazań urządzeń pomiarowo-
-rozliczeniowych.
Art. 42. 1. Z zastrzeżeniem art. 80 ust. 4, sprzedawca zobowiązany ma obowiązek
zakupu energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii wytworzonej w:
1)
instalacjach odnawialnego źródła energii innych niż mikroinstalacja, w tym energii
elektrycznej wytworzonej w okresie rozruchu technologicznego tej instalacji, w której
energia elektryczna została wytworzona po raz pierwszy przed dniem wejścia w życie
rozdziału 4;
2)
instalacji odnawialnego źródła energii innej niż mikroinstalacja, zmodernizowanej po
dniu wejścia w życie rozdziału 4.
– 29 –
2. Warunkiem zakupu przez danego sprzedawcę zobowiązanego energii elektrycznej,
o której mowa w ust. 1, jest wprowadzenie tej energii do sieci przesyłowej lub sieci
dystrybucyjnej, znajdującej się na terenie obejmującym obszar działania tego sprzedawcy.
3. Obowiązek zakupu energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii, o której mowa
w ust. 1 pkt 1, powstaje od pierwszego dnia wprowadzenia tej energii do sieci dystrybucyjnej
lub sieci przesyłowej i trwa przez okres kolejnych 15 lat, nie dłużej jednak niż do dnia
31 grudnia 2035 r., przy czym okres ten jest liczony od dnia wytworzenia po raz pierwszy
energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii, potwierdzonego wydanym świadectwem
pochodzenia.
4. Obowiązek zakupu energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii, o której mowa
w ust. 1 pkt 2:
1)
dotyczy energii elektrycznej wytworzonej proporcjonalnie do przyrostu łącznej mocy
zainstalowanej elektrycznej tej instalacji; w przypadku, o którym mowa w ust. 8, ilość
energii elektrycznej objętej obowiązkiem zakupu odpowiada procentowej wielkości
nakładów poniesionych na modernizację, nie więcej jednak niż 75% wartości
początkowej modernizowanej instalacji, oraz
2)
powstaje od pierwszego dnia wprowadzenia tej energii do sieci dystrybucyjnej lub sieci
przesyłowej i trwa maksymalnie przez okres 6 miesięcy od dnia wejścia w życie
rozdziału 4, przy czym okres ten jest liczony od dnia wytworzenia po raz pierwszy
energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii, potwierdzonego wydanym
świadectwem pochodzenia.
5. Sprzedawca zobowiązany ma obowiązek zakupu energii elektrycznej z odnawialnych
źródeł energii w okresie rozruchu technologicznego instalacji odnawialnego źródła energii,
nie dłużej jednak niż przez 90 dni, licząc od dnia pierwszego wprowadzenia energii
elektrycznej z odnawialnych źródeł energii do sieci właściwego operatora.
6. W przypadku instalacji odnawialnego źródła energii innej niż mikroinstalacja
wykorzystującej do wytworzenia energii elektrycznej hydroenergię, w której energia
elektryczna została wytworzona po raz pierwszy przed dniem wejścia w życie rozdziału 4,
sprzedawca zobowiązany ma obowiązek zakupu energii elektrycznej wytworzonej wyłącznie
w instalacji odnawialnego źródła energii o łącznej mocy zainstalowanej elektrycznej do
5 MW.