Rządowy projekt ustawy o odnawialnych źródłach energii

– 110 –
państwa członkowskiego Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – strony
umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym, do realizacji wspólnego projektu
energetycznego, dotyczącego energii elektrycznej wytwarzanej w instalacjach odnawialnego
źródła energii, zwanego dalej „wspólnym projektem energetycznym”.
2. Wspólnym projektem energetycznym jest w szczególności budowa nowej instalacji
odnawialnego źródła energii lub modernizacja istniejącej instalacji odnawialnego źródła
energii, dokonana po dniu 25 czerwca 2009 r., oraz z której wytworzona określona ilość
energii elektrycznej będzie zaliczana do krajowego celu, o którym mowa w art. 124 ust. 2
pkt 1.
3. Przedsiębiorstwo energetyczne, o którym mowa w ust. 1, które przystąpiło do
wspólnego projektu energetycznego, informuje niezwłocznie ministra właściwego do spraw
gospodarki o każdym zrealizowanym etapie wspólnego projektu energetycznego.
4. Zakres współfinansowania wspólnego projektu energetycznego, termin jego realizacji
oraz obowiązki stron określi umowa, o której mowa w ust. 1.
Art. 157. 1. Minister właściwy do spraw gospodarki, stosując obiektywne i przejrzyste
zasady oraz biorąc pod uwagę politykę energetyczną państwa, po uzyskaniu opinii ministra
właściwego do spraw Skarbu Państwa, w drodze decyzji, wyraża zgodę na przystąpienie
przedsiębiorstwa energetycznego, o którym mowa w art. 156 ust. 1, do wspólnego projektu
energetycznego.
2. Decyzję, o której mowa w ust. 1, wydaje się na wniosek przedsiębiorstwa
energetycznego.
3. Wniosek, o którym mowa w ust. 2, zawiera:
1)
oznaczenie przedsiębiorstw energetycznych, które zamierzają realizować wspólny
projekt energetyczny;
2)
opis instalacji odnawialnego źródła energii, którego dotyczy wspólny projekt
energetyczny;
3)
określenie udziału lub ilości energii elektrycznej wytworzonej w instalacji odnawialnego
źródła energii, która będzie mogła być zaliczana do krajowego celu danego państwa
członkowskiego Unii Europejskiej;
4)
określenie okresu, w latach kalendarzowych, w którym wytworzona energia elektryczna
będzie mogła być zaliczana do krajowego celu danego państwa członkowskiego;
– 111 –
5)
zasady korzystania instalacji odnawialnego źródła energii z mechanizmów
i instrumentów wspierających wytwarzanie energii elektrycznej w instalacjach
odnawialnego źródła energii.
4. Minister właściwy do spraw gospodarki, wyrażając zgodę, o której mowa w ust. 1,
określi udział lub ilość energii elektrycznej, która będzie zaliczona do krajowego celu,
o którym mowa w art. 124 ust. 2 pkt 1.
5. Po wyrażeniu zgody, o której mowa w ust. 1, minister właściwy do spraw gospodarki
przekazuje Komisji Europejskiej informację zawierającą:
1)
oznaczenie państwa członkowskiego Unii Europejskiej, z którego podmioty będą
uczestniczyły we wspólnym projekcie energetycznym;
2)
opis instalacji odnawialnego źródła energii, którego ma dotyczyć wspólny projekt
energetyczny;
3)
określenie udziału lub ilości energii elektrycznej wytworzonej w instalacji odnawialnego
źródła energii, która będzie mogła być zaliczana do krajowego celu danego państwa
członkowskiego Unii Europejskiej;
4)
okres, w latach kalendarzowych, w którym wytworzona energia elektryczna będzie
mogła być zaliczana do krajowego celu danego państwa członkowskiego Unii
Europejskiej.
6. W przypadku konieczności zmiany wspólnego projektu energetycznego
przedsiębiorstwo energetyczne, które uzyskało zgodę, o której mowa w ust. 1, jest
obowiązane wystąpić do ministra właściwego do spraw gospodarki z wnioskiem o wyrażenie
zgody na zmianę wspólnego projektu energetycznego.
7. Do wyrażenia zgody na dokonanie zmiany wspólnego projektu energetycznego
przepisy ust. 1–4 stosuje się odpowiednio.
Art. 158. Minister właściwy do spraw gospodarki przekazuje Komisji Europejskiej oraz
państwu członkowskiemu, z którym realizowany jest wspólny projekt energetyczny,
w terminie do dnia 31 marca roku następującego po roku kalendarzowym realizacji
wspólnego projektu energetycznego, informację o udziale lub ilości energii elektrycznej
wytworzonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w instalacji odnawialnego źródła
energii, objętej wspólnym projektem energetycznym:
1)
oddanej do eksploatacji po dniu 25 czerwca 2009 r. lub
– 112 –
2)
zmodernizowanej po dniu 25 czerwca 2009 r.
– jeżeli energia elektryczna zostanie zaliczona do krajowego celu danego państwa
członkowskiego Unii Europejskiej.
Art. 159. 1. Minister właściwy do spraw gospodarki, realizując zobowiązania
międzynarodowe, może uwzględnić w krajowym celu, o którym mowa w art. 124 ust. 2 pkt 1,
energię elektryczną wytworzoną w instalacji odnawialnego źródła energii zlokalizowanej na
terenie państwa niebędącego członkiem Unii Europejskiej, Konfederacji Szwajcarskiej lub
państwa członkowskiego Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – strony
umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym, wyłącznie w przypadku gdy energia
elektryczna:
1)
wytworzona w instalacjach odnawialnego źródła zostanie zużyta na obszarze Unii
Europejskiej;
2)
zostanie zużyta na obszarze państw członkowskich Unii Europejskiej, z zastrzeżeniem,
że:
a)
ilość energii elektrycznej równoważna ilości energii elektrycznej uwzględnianej do
obliczeń jest przypisana do alokowanej mocy połączeń międzysystemowych przez
właściwych operatorów systemów przesyłowych w kraju pochodzenia, kraju
przeznaczenia i, o ile ma to zastosowanie, w każdym kraju trzecim tranzytu,
b)
ilość energii elektrycznej równoważna ilości energii elektrycznej uwzględnianej do
obliczeń została zarejestrowana w wykazie zbilansowania przez właściwego
operatora systemu przesyłowego,
c)
przypisana zdolność i wytwarzanie energii elektrycznej w instalacjach
odnawialnego źródła energii odnoszą się do tego samego okresu, o którym mowa
w pkt 2;
3)
jest wytwarzana w instalacji odnawialnego źródła energii, którą oddano do eksploatacji
po dniu 25 czerwca 2009 r., lub w tej części instalacji odnawialnego źródła energii,
którą zmodernizowano po tej dacie;
4)
nie była objęta instrumentami wspierającymi wytwarzanie tej energii w ramach systemu
wsparcia obowiązującego w państwie niebędącym członkiem Unii Europejskiej,
Konfederacji Szwajcarskiej lub państwach członkowskich Europejskiego Porozumienia
o Wolnym Handlu (EFTA) – stronach umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym,
z wyłączeniem pomocy inwestycyjnej przyznanej dla tej instalacji odnawialnego źródła
energii.
– 113 –
2. Minister właściwy do spraw gospodarki przekazuje Komisji Europejskiej raport,
w którym określa ilość energii elektrycznej wytworzonej w danym roku kalendarzowym oraz
ilość energii elektrycznej zaliczanej do krajowego celu danego państwa członkowskiego Unii
Europejskiej, w terminie do dnia 30 czerwca roku następującego po roku, za który raport jest
sporządzony.
Rozdział 9
Kary pieniężne
Art. 160. 1. Karze pieniężnej podlega ten, kto:
1)
nie przestrzega obowiązku uzyskania i przedstawienia do umorzenia Prezesowi URE
świadectwa pochodzenia lub świadectwa pochodzenia biogazu rolniczego albo nie
uiszcza opłaty zastępczej, w terminie określonym w art. 68;
2)
nie przestrzega obowiązku zakupu energii elektrycznej, o którym mowa w art. 41 ust. 1;
3)
nie przestrzega obowiązku zakupu energii elektrycznej, o którym mowa w art. 42 ust. 1;
4)
nie dokonuje zakupu energii elektrycznej, o którym mowa w art. 92 ust. 1;
5)
przedkłada Prezesowi URE wniosek o wydanie świadectwa pochodzenia lub wniosek
o wydanie świadectwa pochodzenia biogazu rolniczego, o których mowa odpowiednio
w art. 45 ust. 1 i art. 49 ust. 1, zawierający dane, informacje lub oświadczenia niezgodne
ze stanem faktycznym;
6)
nie przestrzega obowiązku zakupu ciepła, o którym mowa w art. 115 ust. 1;
7)
nie przestrzega obowiązku odbioru biogazu lub biogazu rolniczego, o którym mowa
w art. 116;
8)
nie przestrzega obowiązku, o którym mowa w art. 64 ust. 3;
9)
nie przestrzega obowiązku, o którym mowa w art. 40 ust. 2 lub 3;
10) nie przestrzega obowiązku, o którym mowa w art. 47 ust. 2;
11) nie przedkłada w terminie Prezesowi URE sprawozdania, o którym mowa w art. 6 ust. 3
lub art. 9 ust. 1 pkt 7, lub podaje w tym sprawozdaniu nieprawdziwe informacje;
12) nie przedkłada w terminie informacji, o których mowa w art. 5 ust. 1 lub 2 albo w art. 6
ust. 1 lub 2, lub podaje nieprawdziwe informacje;
13) nie przedkłada towarowemu domowi maklerskiemu lub domowi maklerskiemu
deklaracji, o której mowa w art. 57 ust. 1, lub przedkłada deklarację niezgodną ze
stanem faktycznym;
– 114 –
14) wytwarza energię elektryczną lub ciepło z odnawialnych źródeł energii w małej
instalacji bez wpisu do rejestru wytwórców energii w małej instalacji, o którym mowa
w art. 7, lub niezgodnie z treścią tego wpisu;
15) nie wytworzył energii, o której mowa w art. 72, w ilości określonej w ofercie
wytwórcy, który wygrał aukcję, w okresach rozliczeniowych wskazanych w art. 83
ust. 2;
16) nie przedkłada w terminie Prezesowi URE informacji, o której mowa w art. 83 ust. 1,
lub podaje nieprawdziwą informację;
17) nie udziela informacji, o których mowa w art. 58 ust. 2;
18) utrudnia przeprowadzenie kontroli wykonywanej przez Prezesa URE;
19) wytwarza biogaz rolniczy w instalacji odnawialnego źródła energii lub wytwarza
energię elektryczną lub ciepło z biogazu rolniczego w instalacji odnawialnego źródła
energii innej niż mikroinstalacja bez wpisu do rejestru wytwórców biogazu rolniczego,
o którym mowa w art. 23, lub niezgodnie z treścią tego wpisu;
20) wytwarza biopłyny lub wytwarza energię elektryczną lub ciepło wyłącznie z biopłynów
bez wpisu do rejestru wytwórców biopłynów, o którym mowa w art. 35 ust. 1, lub
niezgodnie z treścią tego wpisu;
21) nie przedkłada w terminie Prezesowi ARR sprawozdania, o którym mowa w art. 22
ust. 1, art. 25 pkt 6 lub w art. 36 ust. 1 pkt 6, lub podaje w tym sprawozdaniu
nieprawdziwe informacje;
22) nie przedkłada w terminie informacji, o których mowa w art. 20 ust. 1 lub 2 albo
w art. 21 ust. 1 lub 2, lub podaje nieprawdziwe informacje;
23) utrudnia przeprowadzenie kontroli, o której mowa w art. 33, lub kontroli prowadzenia
działalności gospodarczej, o której mowa w art. 35 ust. 1.
Art. 161. 1. Karę pieniężną, o której mowa w:
1)
art. 160 ust. 1 pkt 1–18, wymierza Prezes URE,
2)
art. 160 ust. 1 pkt 19–23, wymierza Prezes ARR
– w drodze decyzji.
2. Od decyzji, o której mowa w ust. 1 pkt 1, służy odwołanie do Sądu Okręgowego
w Warszawie – sądu ochrony konkurencji i konsumentów, w terminie 14 dni od dnia jej
doręczenia.