Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy - Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw

– 72 –
przetransportowanie nastąpiło po przesłaniu powiadomienia, o którym mowa w ust. 1, do
jednostki penitencjarnej położonej w innym województwie, dyrektor jednostki, do której
przybył skazany cudzoziemiec, powiadamia wojewodę, do którego wysłano powiadomienie,
o nowym miejscu pobytu skazanego. Powiadomienie to przesyła się nie później niż trzeciego
dnia roboczego po przetransportowaniu skazanego. Powiadomienia nie przesyła się, jeżeli
przeniesienie skazanego jest związane z czasowym pobytem, o którym mowa w § 71 ust. 5
i 7.
7. Właściwa komórka organizacyjna podległa Ministrowi Sprawiedliwości bezzwłocznie
powiadamia jednostki penitencjarne, za pośrednictwem Centralnego Zarządu Służby
Więziennej, o zmianach dotyczących państw stron Protokołu dodatkowego do Konwencji
o przekazywaniu osób skazanych, sporządzonego w Strasburgu dnia 18 grudnia 1997 r.,
w tym o treści oświadczeń złożonych do art. 3 tego Protokołu.
§ 127. 1. Jeżeli w stosunku do osadzonego podjęto decyzję o przekazaniu go za granicę
albo wydaleniu z terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i niezwłocznym odstawieniu do
granicy, w dniu zwolnienia wydaje się go organowi doprowadzającemu na podstawie
pisemnego upoważnienia kierownika jednostki organizacyjnej tego organu. Dokumenty,
o których mowa w § 1 pkt 3 lit. d i e, przekazuje się organowi doprowadzającemu za
pokwitowaniem na obwolucie akt ewidencyjnych.
2. W wypadku niezgłoszenia się organu doprowadzającego po cudzoziemca wydalanego
z terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, zwolnienie następuje nie wcześniej niż o godz. 1400
w wyznaczonym dniu.
§ 128. 1. Przejęcie w celu przekazania do zakładu poprawczego lub schroniska dla
nieletnich zwalnianego tymczasowo aresztowanego oraz jego dokumentów osobistych organ
doprowadzający potwierdza na nakazie wydania.
2. Przepis stosuje się odpowiednio do realizacji przez organ doprowadzający polecenia
doprowadzenia osadzonego do zakładu zamkniętego w celu wykonania środka
zabezpieczającego.
§ 129. 1. Osadzonemu opuszczającemu jednostkę penitencjarną w związku z udzieloną
przepustką wydaje się kartę tożsamości oraz wypełniony druk przepustki podpisany przez
dyrektora lub upoważnionego kierownika wyodrębnionego oddziału.
– 73 –
2. Osadzonym korzystającym z przepustki nie wydaje się dokumentów, o których mowa
w § 1 pkt 3 lit. a–e, chyba że jest to uzasadnione okolicznościami, dla których została
udzielona.
3. Osadzonego poucza się o obowiązującym go trybie zgłaszania się do jednostki
Policji, w celu potwierdzenia na druku przepustki miejsca pobytu, oraz informuje
o obowiązku zwrotu karty tożsamości i druku po powrocie do jednostki penitencjarnej.
4. Pouczenia, o którym mowa w ust. 3, nie udziela się w wypadku przepustki, o której
mowa w art. 1059 k.p.c.
§ 130. 1. Jeżeli osadzony zbiegł albo w wyznaczonym terminie nie powrócił
z przepustki, należy:
1)
powiadomić telefaksem komendę powiatową (miejską) Policji właściwą dla miejsca
stałego pobytu osadzonego, w razie potrzeby za pośrednictwem komendy wojewódzkiej
Policji;
2)
przesłać wniosek o zatrzymanie osadzonego wraz z informacjami, które mogą ułatwić
zatrzymanie, do komendy wojewódzkiej Policji właściwej miejscowo dla jednostki
penitencjarnej, a jego odpis do:
a)
organu dysponującego – w wypadku tymczasowo aresztowanego,
b) właściwego sądu – w wypadku skazanego lub ukaranego,
c)
sądu penitencjarnego;
3)
skompletować dokumentację osadzonego, dołączając do akt ewidencyjnych teczkę
osobopoznawczą, książkę zdrowia, kartę ewidencji widzeń, kartę identyfikacyjną oraz
kartę tożsamości, a następnie przechowywać ją w dziale ewidencji oddzielnie od
pozostałych akt.
2. Powiadomienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, wysyła się:
1)
natychmiast – w wypadku ucieczki;
2)
po apelu wieczornym – w wypadku osadzonego korzystającego z przepustki;
3)
po upływie godziny od wyznaczonego osadzonemu terminu powrotu z przepustki
– jeżeli ten termin upływa po apelu wieczornym.
3. Wraz z dokumentami, o których mowa w ust. 1 pkt 3, przechowuje się akta dotyczące
zatrudnienia osadzonego.
4. W wypadku powrotu osadzonego lub przyjęcia go do innej jednostki penitencjarnej
jednostka, w której ewidencji dotychczas pozostawał, przesyła powiadomienie i odwołanie
– 74 –
wniosku o zatrzymanie do organów, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i 2. Powiadomienie do
organu, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, wysyła się natychmiast telefaksem.
§ 131. 1. W wypadku gdy skazany lub ukarany nie zgłosił się po przerwie w wykonaniu
kary, powiadomienie, o którym mowa w § 130 ust. 1 pkt 1, wysyła się pierwszego dnia,
a wniosek, o którym mowa w § 130 ust. 1 pkt 2 – pierwszego dnia roboczego po upływie
terminu zgłoszenia się do jednostki penitencjarnej. Przepis § 130 ust. 4 stosuje się
odpowiednio.
2. Powiadomienia i odwołanie wniosku, o których mowa w § 130 ust. 4, przesyła się
ponadto, jeżeli po wysłaniu powiadomień i wniosków, o których mowa w ust. 1, wpłynie
postanowienie sądu penitencjarnego o udzieleniu dalszej przerwy.
§ 132. 1. Jeżeli osadzony, który zbiegł albo w wyznaczonym terminie nie powrócił
z przepustki, w ciągu sześciu miesięcy nie zgłosi się lub nie zostanie ujęty, jednostka
penitencjarna przesyła do organu dysponującego albo właściwego sądu wniosek o wydanie
postanowień w przedmiocie zawieszenia postępowania oraz poszukiwania osadzonego listem
gończym, o ile nie zostały one wydane wcześniej.
2. Po otrzymaniu postanowienia organu dysponującego o zawieszeniu postępowania
albo postanowienia właściwego sądu o zawieszeniu postępowania wykonawczego,
osadzonego skreśla się z ewidencji jednostki penitencjarnej. Przepis § 119 stosuje się
odpowiednio.
3. O skreśleniu osadzonego z ewidencji powiadamia się jednostki organizacyjne Policji,
o których mowa w § 130 ust. 1 pkt 1 i 2, wraz z informacją, że do ponownego przyjęcia
osadzonego do aresztu śledczego niezbędne są nakaz przyjęcia oraz wystawione przez
uprawniony organ odpisy dokumentów, które stanowiły podstawę prawną pobytu osadzonego
w jednostce penitencjarnej do czasu skreślenia go z ewidencji.
4. Odpis powiadomienia przesyła się do:
1)
organu dysponującego – w wypadku tymczasowo aresztowanego;
2)
właściwego sądu – w wypadku skazanego lub ukaranego;
3)
sądu penitencjarnego;
4)
organu wymienionego w § 43 ust. 1, a w wypadku, o którym mowa w art. 31a ust. 1
ustawy z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej
Polskiej, do organu wymienionego w § 43 ust. 2.
– 75 –
5. Jeżeli osoba skreślona z ewidencji jednostki penitencjarnej zostanie osadzona w innej
sprawie w innej jednostce, areszt śledczy, do którego została przyjęta, powiadamia o tym
telefaksem, telefonicznie lub pocztą elektroniczną jednostkę penitencjarną, w której nastąpiło
skreślenie, w celu przesłania przez nią powiadomienia o ponownym osadzeniu do organu,
o którym mowa w ust. 1. Kopię powiadomienia, wraz z teczką osobopoznawczą, przesyła się
do jednostki penitencjarnej, w której osadzony aktualnie przebywa.
§ 133. Jeżeli zawieszenie postępowania albo zawieszenie postępowania wykonawczego
w jednej sprawie nie skutkuje skreśleniem osadzonego z ewidencji jednostki penitencjarnej
z przyczyn określonych w § 119, w wypadku przyjęcia osadzonego przystępuje się do
wykonania wszystkich orzeczeń, których wykonanie zawieszono do czasu ujęcia osadzonego.
§ 134. Jeżeli w stosunku do osadzonego, który zbiegł albo w wyznaczonym terminie nie
powrócił z przepustki, wpłynie dokument informujący o jego zgonie, występuje się do organu
dysponującego albo właściwego sądu z wnioskiem o przesłanie postanowienia o umorzeniu
postępowania lub postępowania wykonawczego. Do wniosku dołącza się otrzymany
dokument. Kopię wniosku i dokumentu włącza się do akt ewidencyjnych.
§ 135. 1. Jeżeli w stosunku do osadzonego, który zbiegł albo w wyznaczonym terminie
nie powrócił z przepustki, zostanie umorzone postępowanie lub postępowanie wykonawcze
w związku z jego zgonem, wpłyną dokumenty skutkujące zwolnieniem albo upłynie termin
stosowania tymczasowego aresztowania, zawiadamia się o tym:
1)
organ dysponujący oraz organ, który zarządził zwolnienie – w wypadku tymczasowo
aresztowanego;
2)
właściwy sąd oraz sąd, który zarządził zwolnienie – w wypadku skazanego lub
ukaranego;
3)
jednostki organizacyjne Policji, o których mowa w § 130 ust. 1 pkt 1 i 2;
4)
sąd penitencjarny;
5)
organ wymieniony w § 43 ust. 1, a w wypadku, o którym mowa w art. 31a ust. 1 ustawy
z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej
Polskiej, organ, o którym mowa w § 43 ust. 2.
2. W wypadku, o którym mowa w ust. 1, jako termin zwolnienia odnotowywany
w dokumentacji przyjmuje się odpowiednio dzień:
1)
ucieczki osadzonego;
2)
wyznaczony osadzonemu jako termin powrotu z przepustki, z zastrzeżeniem pkt 3;
– 76 –
3)
opuszczenia jednostki penitencjarnej przez ukaranego korzystającego z przepustki
udzielonej na podstawie art. 1059 k.p.c. – chyba że z dokumentów przesłanych przez
sąd wynika inny dzień.
§ 136. 1. Jeżeli w stosunku do osadzonego, który zbiegł albo w wyznaczonym terminie
nie powrócił z przepustki, zostanie umorzone postępowanie lub postępowanie wykonawcze
w związku z jego zgonem, wpłyną dokumenty skutkujące zwolnieniem albo upłynie termin
stosowania tymczasowego aresztowania, lub gdy zostanie on skreślony z ewidencji jednostki
penitencjarnej, obowiązuje tryb postępowania przewidziany przy zwalnianiu osadzonych,
z tym że:
1)
dokumenty, o których mowa w § 1 pkt 3 lit. a i b oraz d–f, przesyła się, wraz z pismem
wyjaśniającym, do wójta lub burmistrza (prezydenta miasta) właściwego dla miejsca
zameldowania osadzonego, a w razie braku zameldowania – właściwego miejscowo dla
jednostki penitencjarnej;
2)
książeczkę żeglarską przesyła się, wraz z pismem wyjaśniającym, do właściwego urzędu
morskiego;
3)
książeczkę wojskową, jeżeli nie została odesłana przy przyjęciu, przesyła się do
wojskowego komendanta uzupełnień prowadzącego ewidencję, którą osadzony jest
objęty, a legitymację służbową żołnierza zawodowego – dowódcy jednostki wojskowej,
w której osadzony pełni lub ostatnio pełnił zawodową służbę wojskową;
4)
legitymację służbową funkcjonariusza organu powołanego do ochrony bezpieczeństwa
publicznego, funkcjonariusza lub pracownika Służby Więziennej albo pracownika
organu wymiaru sprawiedliwości lub organu ścigania, jeżeli nie została odesłana przy
przyjęciu, przesyła się do organu, który ją wydał.
2. Przepisy ust. 1 pkt 1–4 stosuje się odpowiednio do osadzonego zwolnionego w trakcie
dokonywania czynności procesowych poza terenem jednostki penitencjarnej, który nie
rozliczył się z tą jednostką w terminie miesiąca od daty zwolnienia.
§ 137. 1. Dokumentację zwolnionego osadzonego kompletuje się w sposób określony
w § 130 ust. 1 pkt 3.
2. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio w wypadku zgonu osadzonego lub skreślenia
go z ewidencji jednostki penitencjarnej.