Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy - Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw

– 67 –
2. W wypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, zwolnienie następuje nie wcześniej niż
o godz. 1400, chyba że:
1)
w postanowieniu w przedmiocie tymczasowego aresztowania określono godzinę jego
upływu – w takim wypadku zwolnienie następuje o godzinie określonej
w postanowieniu;
2)
wpłynęło powiadomienie, że tymczasowe aresztowanie nie będzie przedłużone lub że
wydane zostało postanowienie o odmowie przedłużenia tymczasowego aresztowania
albo o uchyleniu postanowienia przedłużającego tymczasowe aresztowanie.
3. W wypadku gdy zwolnienie z jednostki penitencjarnej odbywa się po godzinach
pracy lub dyżuru funkcjonariuszy lub pracowników działu ewidencji, realizuje je, w zakresie
ustalonym przez dyrektora, dowódca zmiany.
§ 119. Zwolnienie z jednostki penitencjarnej osoby osadzonej w kilku sprawach może
nastąpić wyłącznie w wypadku, gdy w każdej z tych spraw istnieją podstawy zwolnienia.
§ 120. 1. O mającym nastąpić zwolnieniu osadzonego z jednostki penitencjarnej
kierownik informuje zainteresowane służby tej jednostki w terminie i w sposób ustalonych
przez dyrektora.
2. Jeżeli termin zwolnienia nie był wcześniej znany, informację o zwolnieniu przekazuje
się po otrzymaniu dokumentów skutkujących zwolnieniem.
3. Przygotowanie osadzonego do zwolnienia poszczególne służby potwierdzają na
wystawionej przez dział ewidencji karcie zwolnienia, którą przechowuje się w dokumentacji
finansowej danej jednostki penitencjarnej.
4. Po potwierdzeniu, o którym mowa w ust. 3, właściwe służby przekazują do działu
ewidencji informacje niezbędne do sporządzenia świadectwa zwolnienia.
§ 121. 1. Przed zwolnieniem osadzonego z jednostki penitencjarnej kierownik:
1)
sprawdza:
a)
akta ewidencyjne wraz z dokumentami skutkującymi zwolnieniem, w celu
potwierdzenia prawidłowości zwolnienia,
b) świadectwo zwolnienia;
2)
podpisuje potwierdzenie legalności zwolnienia ze sprawy;
3)
do dokumentów, o których mowa w pkt 1 i 2, dołącza:
a)
teczkę osobopoznawczą,
b) książkę zdrowia.
– 68 –
2. Dyrektor ustala – na podstawie informacji przekazanej przez podmiot leczniczy dla
osób pozbawionych wolności – zdolność osadzonego do samodzielnego powrotu do miejsca
zameldowania lub miejsca przebywania bez zameldowania, a następnie sprawdza, czy
właściwe służby jednostki penitencjarnej wykonały czynności niezbędne dla prawidłowego
zwolnienia osadzonego.
3. Dokumentację, o której mowa w ust. 1, kierownik przedkłada dyrektorowi wraz
z kalendarzem zwolnień skazanych i kalendarzem zwolnień tymczasowo aresztowanych,
w celu zatwierdzenia przez niego prawidłowości zwolnienia oraz podpisania:
1)
potwierdzenia legalności zwolnienia ze sprawy;
2)
świadectwa zwolnienia.
4. Prawidłowość zwolnienia z jednostki penitencjarnej dyrektor oraz kierownik
potwierdzają podpisem i odciskiem stempla imiennego na obwolucie akt ewidencyjnych.
5. Jeżeli osadzony nie jest zwalniany z jednostki penitencjarnej, ponieważ pozostaje
pozbawiony wolności w innej sprawie, kierownik przedkłada dyrektorowi akta ewidencyjne
wraz z kalendarzem zwolnień skazanych i kalendarzem zwolnień tymczasowo aresztowanych
oraz potwierdzeniem legalności zwolnienia ze sprawy, w celu zatwierdzenia przez niego
prawidłowości zwolnienia oraz podpisania potwierdzenia legalności zwolnienia ze sprawy.
W takim wypadku zasady określonej w art. 168 k.k.w. nie stosuje się.
6. Otrzymanie dokumentów dotyczących osadzonego podlegającego zwolnieniu ze
sprawy w danym dniu dyrektor potwierdza w kalendarzu zwolnień skazanych i kalendarzu
zwolnień tymczasowo aresztowanych podpisem w rubryce „uwagi” przy nazwisku
zwalnianego.
7. Przed zakończeniem urzędowania kierownik potwierdza adnotacją „Sprawdziłem”
oraz podpisem i odciskiem stempla imiennego na właściwej stronie kalendarza zwolnień
skazanych i kalendarza zwolnień tymczasowo aresztowanych, że przygotowano dokumenty
dotyczące zwolnienia wszystkich osadzonych podlegających zwolnieniu w danym dniu oraz
w dniach następnych, jeżeli są one wolne od pracy. Dotyczy to zarówno zwolnień ze sprawy,
jak i z jednostki penitencjarnej.
§ 122. Otrzymanie świadectwa zwolnienia oraz dokumentów osobistych zwalniany
potwierdza czytelnym podpisem na obwolucie akt ewidencyjnych, z zastrzeżeniem § 127
ust. 1. Przepis § 110 ust. 1 stosuje się odpowiednio. Duplikatu świadectwa zwolnienia nie
sporządza się.
– 69 –
§ 123. 1. Jeżeli w trakcie dokonywania czynności procesowych poza terenem jednostki
penitencjarnej nastąpiło zwolnienie tymczasowo aresztowanego, czynności związanych ze
zwolnieniem dokonuje się po otrzymaniu dokumentów skutkujących zwolnieniem.
2. W wypadku, o którym mowa w ust. 1, dokumenty skutkujące zwolnieniem mogą być
przesłane telefaksem; przepisu § 7 ust. 2 nie stosuje się. Jeżeli tymczasowo aresztowany jest
pozbawiony wolności także w innej sprawie, dokumenty skutkujące zwolnieniem przekazuje
się za pośrednictwem organu doprowadzającego.
3. Jako termin zwolnienia odnotowywany w dokumentacji przyjmuje się dzień,
w którym nastąpiło faktyczne zwolnienie.
§ 124. 1. O zwolnieniu tymczasowo aresztowanego ze sprawy zawiadamia się:
1)
organ dysponujący;
2)
organ, który zarządził zwolnienie.
2. O zwolnieniu skazanego lub ukaranego ze sprawy zawiadamia się:
1)
właściwy sąd;
2)
sąd, który zarządził zwolnienie.
3. O zwolnieniu dłużnika, wobec którego zastosowano środek przymusu, kierownik
powiadamia na piśmie kierownika działu odpowiedzialnego za sprawy kwatermistrzowskie
oraz informuje o liczbie dni aresztu, który był wykonywany wobec dłużnika, w celu
rozliczenia z komornikiem kwoty, o której mowa w § 26 ust. 2.
4. O zwolnieniu osadzonego z jednostki penitencjarnej zawiadamia się ponadto organ
wymieniony w § 43 ust. 1, a w wypadku, o którym mowa w art. 31a ust. 1 ustawy z dnia
21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej, organ
wymieniony w § 43 ust. 2.
5. W zawiadomieniach o zwolnieniu przesyłanych do organów, o których mowa
w ust. 1, 2 i 4, podaje się w szczególności datę i przyczynę zwolnienia.
6. W zawiadomieniach o zwolnieniu osadzonego z jednostki penitencjarnej,
przesyłanych do organów wymienionych w ust. 1 i 2, odnotowuje się ponadto informacje
o miejscu przebywania osadzonego po zwolnieniu oraz o zwolnieniu z jednostki
penitencjarnej w trybie art. 168 k.k.w.
7. Zawiadomienie o zwolnieniu przesyła się nie później niż pierwszego dnia roboczego
po zwolnieniu.
– 70 –
§ 125. 1. O terminie zwolnienia skazanego i ukaranego cudzoziemca z jednostki
penitencjarnej – na trzy miesiące przed tym terminem – a ponadto o wszczęciu wobec niego
przed sądem penitencjarnym postępowania w sprawie o warunkowe zwolnienie, udzielenie
przerwy w wykonaniu kary albo zezwolenia na odbycie kary pozbawienia wolności poza
zakładem karnym w systemie dozoru elektronicznego, powiadamia się:
1)
najbliższe dla jednostki penitencjarnej właściwe przedstawicielstwo dyplomatyczne lub
urząd konsularny, a w wypadku braku przedstawicielstwa dyplomatycznego lub urzędu
konsularnego na terenie Rzeczypospolitej Polskiej oraz gdy dotyczy to skazanego lub
ukaranego, którego obywatelstwa nie ustalono – ministra właściwego do spraw
zagranicznych;
2)
wojewodę właściwego miejscowo dla jednostki penitencjarnej, a kopiami tego
powiadomienia – komendanta wojewódzkiego Policji oraz komendanta oddziału Straży
żranicznej właściwych miejscowo dla jednostki penitencjarnej.
2. O wyznaczonym przez sąd penitencjarny terminie posiedzenia, na którym będzie
rozpatrywana sprawa o udzielenie cudzoziemcowi warunkowego zwolnienia, przerwy
w wykonaniu kary albo zezwolenia na odbycie kary pozbawienia wolności poza zakładem
karnym w systemie dozoru elektronicznego, powiadamia się bezzwłocznie po otrzymaniu
wykazu spraw, które mają być w danym dniu rozpoznane (wokandy), komendanta oddziału
Straży żranicznej właściwego miejscowo dla jednostki penitencjarnej.
3. Jeżeli termin zwolnienia osadzonego cudzoziemca nie był wcześniej znany,
powiadomienia, o których mowa w ust. 1, przesyła się natychmiast po ustaleniu tego terminu.
4. Powiadomienie powinno zawierać w szczególności:
1)
nazwisko i imię cudzoziemca;
2)
datę i miejsce urodzenia;
3)
obywatelstwo;
4)
nazwę i numer dokumentu uprawniającego do przekroczenia granicy lub informację
o jego braku;
5)
kwalifikację prawną czynu oraz wymiar kary;
6)
przewidywany termin zwolnienia;
7)
informację, dokąd zamierza udać się po zwolnieniu;
8)
dane o stanie konta depozytowego w walucie polskiej i obcej;
9)
informacje o ewentualnych potrzebach cudzoziemca po zwolnieniu.
– 71 –
5. Jeżeli cudzoziemiec ma być przekazany za granicę, nie wysyła się powiadomień,
o których mowa w ust. 1, oraz nie sporządza się świadectwa zwolnienia.
§ 126. 1. O każdym cudzoziemcu skazanym prawomocnym wyrokiem na podlegającą
wykonaniu karę pozbawienia wolności:
1)
będącym obywatelem Unii Europejskiej albo będącym obywatelem państwa, które jest
stroną Protokołu dodatkowego do Konwencji o przekazywaniu osób skazanych,
sporządzonego w Strasburgu dnia 18 grudnia 1997 r. (Dz. U. z 2000 r. Nr 43, poz. 490)
oraz nie złożyło oświadczenia określonego w art. 3 ust. 6 tego Protokołu, i
2)
któremu pozostał do odbycia co najmniej 1 rok pozbawienia wolności
– dyrektor powiadamia wojewodę właściwego miejscowo dla jednostki penitencjarnej.
2. W wypadku gdy wobec cudzoziemca, o którym mowa w ust. 1, toczy się
postępowanie karne w kolejnej sprawie, nawet jeżeli nie zastosowano w niej tymczasowego
aresztowania, powiadomienie przesyła się dopiero po uzyskaniu pisemnej informacji
o zakończeniu tego postępowania.
3. W razie wątpliwości, czy w stosunku do skazanego cudzoziemca należy powiadomić
wojewodę, zwłaszcza gdy skazany jest obywatelem więcej niż jednego państwa, stosowne
powiadomienie przesyła się.
4. Powiadomienie powinno zawierać informacje, o których mowa w § 125 ust. 4
pkt 1–5, oraz:
1)
oznaczenie właściwego sądu, wraz z sygnaturą akt sprawy;
2)
termin początku i końca kary.
5. Po otrzymaniu dokumentu, z treści którego wynika, że osoba, o której mowa w ust. 1,
ma zostać wydalona z terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, dyrektor przesyła kopię
otrzymanego dokumentu, wraz z aktualnymi informacjami, o których mowa w ust. 4, jeśli
decyzja dotyczy obywatela Unii Europejskiej – do właściwego sądu, a w pozostałych
wypadkach do właściwej komórki organizacyjnej podległej Ministrowi Sprawiedliwości,
w celu zainicjowania postępowania o przekazanie skazanego cudzoziemca do wykonania
orzeczonej wobec niego kary pozbawienia wolności. W wypadku gdy wykonanie decyzji
wojewody o wydaleniu nastąpiło przed zakończeniem postępowania o przekazanie
skazanego, dyrektor informuje o tym właściwy sąd albo właściwą komórkę organizacyjną
podległą Ministrowi Sprawiedliwości.
6. Przesyłanie powiadomień, o których mowa w ust. 1 i 5, nie stanowi przeszkody
w przetransportowaniu skazanego cudzoziemca do innej jednostki penitencjarnej. Jeżeli