Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy - Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw

– 77 –
3. Dokumentację osadzonego zwolnionego, zmarłego lub skreślonego z ewidencji
jednostki penitencjarnej przekazuje się do archiwum. Przekazanie następuje po odnotowaniu
faktu zwolnienia, zgonu lub skreślenia z ewidencji w centralnym zbiorze danych.
§ 138. 1. Początek przerwy w wykonaniu kary liczy się od dnia zwolnienia skazanego
lub ukaranego z jednostki penitencjarnej. Jeżeli sąd penitencjarny w postanowieniu nie
określił terminu zgłoszenia się osadzonego, termin ten ustala się na dzień następujący po
dniu, do którego przerwa została udzielona.
2. Zwalnianego poucza się o obowiązku zgłoszenia się po przerwie do aresztu śledczego
najbliższego dla jego miejsca stałego pobytu, chyba że ważne względy przemawiają za
zgłoszeniem się do innego aresztu; przepisu § 14 nie stosuje się.
3. Jako miejsce zgłoszenia może być wyznaczony także zakład karny typu zamkniętego,
jeżeli zwolnienie następuje z tego zakładu i spełnia on ponadto warunki, o których mowa
w ust. 2.
4. Skompletowaną dokumentację zwolnionego na przerwę w wykonaniu kary przesyła
się do aresztu śledczego, o którym mowa w ust. 2. Dokumentacji zwolnionego nie przesyła
się, jeżeli jednostką penitencjarną, z której nastąpiło zwolnienie, jest areszt śledczy lub zakład
karny typu zamkniętego, do którego zwalniany ma zgłosić się po przerwie.
5. Informację, w której jednostce penitencjarnej znajduje się dokumentacja, odnotowuje
się w księdze głównej osadzonych oraz centralnym zbiorze danych, a ponadto przesyła do
sądu penitencjarnego i właściwego sądu.
6. Dokumentację osób zwolnionych na przerwę w wykonaniu kary przechowuje się
w dziale ewidencji oddzielnie od pozostałych akt.
7. Jeżeli w czasie przerwy w wykonaniu kary wpłyną z sądu dokumenty, z których treści
wynika, że postępowanie wykonawcze zostało zawieszone albo kara nie będzie wykonywana
lub postępowanie wykonawcze zostało umorzone w związku ze zgonem zwolnionego,
dokumentację przekazuje się do archiwum oraz powiadamia się o tym organy, o których
mowa w ust. 5. Przepis § 119 stosuje się odpowiednio.
8. W wypadku gdy właściwy sąd zawiesił postępowanie wykonawcze z powodu
uchylania się skazanego lub ukaranego od wykonania kary, o przekazaniu dokumentacji do
archiwum powiadamia się także jednostki organizacyjne Policji, o których mowa w § 130
ust. 1 pkt 1 i 2, wraz z informacją, że do ponownego przyjęcia zwolnionego do aresztu
śledczego niezbędne są nakaz przyjęcia oraz wystawione przez uprawniony organ odpisy
dokumentów, które miały stanowić podstawę prawną jego przyjęcia po przerwie
– 78 –
w wykonaniu kary. Odpis powiadomienia przesyła się do organów, o których mowa w ust. 5.
Przepis § 119 stosuje się odpowiednio.
9. Jeżeli osoba, o której mowa w ust. 8, zostanie osadzona w innej sprawie w innej
jednostce penitencjarnej, przepis § 132 ust. 5 stosuje się odpowiednio, z tym że
powiadomienie o ponownym osadzeniu przesyła się do organów, o których mowa w ust. 5.
§ 139. 1. Jeżeli w czasie przerwy w wykonaniu kary wpłynie wyrok łączny obejmujący
wszystkie lub niektóre z kar wykonywanych przed zwolnieniem na przerwę:
1)
ustala się, czy w wyniku wydania wyroku łącznego kara nie została wykonana
w całości; w razie ustalenia, że kara została wykonana, dokumentację zwolnionego na
przerwę w wykonaniu kary przekazuje się do archiwum oraz powiadamia się o tym
organy, o których mowa w § 138 ust. 5; przepis § 119 stosuje się odpowiednio;
2)
wyrok łączny, wraz z nakazem przyjęcia, włącza się do akt ewidencyjnych skazanego
lub ukaranego zwolnionego na przerwę w wykonaniu kary;
3)
powiadamia się o tym sąd penitencjarny, który udzielił przerwy w wykonaniu kary.
2. W wypadku gdy sąd, który przesłał wyrok łączny, wyznaczył skazanemu inny termin
stawienia się do odbycia kary niż wynikający z postanowienia o udzieleniu przerwy
w wykonaniu kary, powiadamia się o tym sąd penitencjarny, który udzielił przerwy,
i wnioskuje o ustalenie terminu stawienia się skazanego do jednostki penitencjarnej.
3. W wypadku gdy właściwy sąd powiadomił o odroczeniu wykonania kary
wymierzonej wyrokiem łącznym, o którym mowa w ust. 1, otrzymanych dokumentów nie
zwraca się do sądu, informując o tym na piśmie sąd penitencjarny, który udzielił przerwy
w wykonaniu kary, a kopią tego powiadomienia – sąd, który skierował orzeczenie do
wykonania.
Rozdział 10
Informowanie o opuszczeniu przez skazanego jednostki penitencjarnej w wypadkach
określonych w art. 168a k.k.w.
§ 140. Wniosek, o którym mowa w art. 168a § 1 k.k.w., oraz dokument zawierający
dane pokrzywdzonego, przesłane przez właściwy sąd, włącza się do akt ewidencyjnych,
a kserokopie tych dokumentów przekazuje się komórce organizacyjnej bezpośrednio
odpowiedzialnej za prowadzenie oddziaływań penitencjarnych wobec skazanego.
§ 141. 1. O zwolnieniu skazanego, którego dotyczy wniosek pokrzywdzonego,
z jednostki penitencjarnej na skutek wykonania w całości kary, o jego ucieczce, a także
– 79 –
o wydaniu decyzji, o których mowa w art. 168a § 1 k.k.w., z wyjątkiem wypadku, gdy
decyzję taką podjął sąd penitencjarny, powiadamia się pokrzywdzonego, jego przedstawiciela
ustawowego lub osobę, pod której stałą pieczą pokrzywdzony pozostaje.
2. Pokrzywdzonego, jego przedstawiciela ustawowego lub osobę, pod której stałą pieczą
pokrzywdzony pozostaje, powiadamia się również o tym, że skazany, który opuścił jednostkę
penitencjarną na podstawie decyzji, o których mowa w art. 168a § 1 pkt 1 i 2 k.k.w.,
w wyznaczonym terminie nie powrócił z przepustki.
3. Na wniosek pokrzywdzonego powiadomienia, o których mowa w ust. 1 i 2, dokonuje
się telefaksem, telefonicznie lub pocztą elektroniczną. W wypadku uzasadnionych
wątpliwości co do skuteczności powiadomienia dokonanego telefaksem, telefonicznie lub
pocztą elektroniczną, przesyła się również informację pisemną.
4. Powiadomienie przesyła się nie później niż pierwszego dnia roboczego po zaistnieniu
zdarzenia stanowiącego podstawę do jego przesłania. Przepis stosuje się odpowiednio
w wypadku powiadomienia telefonicznego.
§ 142. 1. Przepisy § 141 ust. 1 i 4 zdanie pierwsze stosuje się odpowiednio do
powiadamiania realizowanego w trybie art. 168a § 3 i 4 k.k.w.
2. Powiadomienia, o których mowa w art. 168a § 3 i 4 k.k.w.:
1)
przesyła się do komendy powiatowej (miejskiej) Policji właściwej dla miejsca stałego
pobytu skazanego, w razie potrzeby za pośrednictwem komendy wojewódzkiej Policji;
2)
można przesyłać za pomocą środków komunikacji elektronicznej, w rozumieniu
przepisów o świadczeniu usług drogą elektroniczną.
Rozdział 11
Postępowanie w wypadku narodzin i zgonów
§ 143. 1. O urodzeniu się dziecka w jednostce penitencjarnej powiadamia się urząd
stanu cywilnego nie później niż w ciągu 14 dni, a jeżeli urodzi się martwe – 3 dni od dnia
jego urodzenia.
2. O urodzeniu dziecka przez tymczasowo aresztowaną powiadamia się ponadto organ
dysponujący.
§ 144. 1. O zgonie osadzonego powiadamia się natychmiast:
1)
prokuratora rejonowego, a w wypadku zgonu żołnierza służby czynnej – wojskowego
prokuratora garnizonowego, właściwego dla miejsca zgonu;
2)
sędziego penitencjarnego;
– 80 –
3)
właściwy sąd – w wypadku skazanego lub ukaranego;
4)
organ dysponujący – w wypadku gdy wobec osoby zmarłej było stosowane tymczasowe
aresztowanie.
2. O zgonie osadzonego powiadamia się ponadto:
1)
wojskowego komendanta uzupełnień prowadzącego ewidencję, którą zmarły jest objęty;
2)
dowódcę jednostki wojskowej, w której zmarły ostatnio pełnił służbę – w wypadku
żołnierza służby czynnej.
3. O zgonie cudzoziemca powiadamia się ponadto:
1)
właściwe przedstawicielstwo dyplomatyczne lub urząd konsularny, a w wypadku braku
przedstawicielstwa
dyplomatycznego
lub urzędu konsularnego na terenie
Rzeczypospolitej Polskiej albo gdy dotyczy to zmarłego, którego obywatelstwa nie
ustalono – ministra właściwego do spraw zagranicznych;
2)
wojewodę właściwego dla miejsca zgonu.
§ 145. W wypadku gdy zgon osadzonego nastąpił w trakcie transportowania, jednostką
penitencjarną właściwą do dokonania czynności administracyjnych związanych ze zgonem
jest jednostka położona najbliżej miejsca zgonu. Dowódca konwoju jest obowiązany
bezzwłocznie przekazać do tej jednostki akta ewidencyjne oraz pozostałą dokumentację
zmarłego, jego dokumenty osobiste i depozyty. Przepis § 64 ust. 2 stosuje się odpowiednio.
§ 146. 1. W wypadku gdy pochowanie zwłok zleciła zakładowi pogrzebowemu
jednostka penitencjarna, w aktach ewidencyjnych zmarłego odnotowuje się nazwę cmentarza,
na którym pochowane zostały zwłoki.
2. Jeżeli osoby najbliższe zmarłemu albo inne osoby podjęły się pochowania zwłok,
pisemne oświadczenie tych osób włącza się do akt ewidencyjnych.
3. W wypadku przekazania zwłok do celów naukowych publicznej uczelni medycznej
lub publicznej uczelni prowadzącej działalność dydaktyczną i badawczą w dziedzinie nauk
medycznych, do akt ewidencyjnych włącza się kopie wniosku do właściwego starosty wraz
z jego decyzją w sprawie przekazania zwłok.
§ 147. 1. Dyrektor przekazuje do urzędu stanu cywilnego właściwego dla miejsca
zgonu, w celu sporządzenia aktu zgonu, kartę zgonu oraz dokumenty, o których mowa w § 1
pkt 3 lit. a–f.
2. Książeczkę wojskową, jeżeli nie została odesłana przy przyjęciu, przesyła się do
wojskowego komendanta uzupełnień prowadzącego ewidencję, którą osoba zmarła jest
– 81 –
objęta, a legitymację służbową żołnierza zawodowego – dowódcy jednostki wojskowej,
w której ta osoba ostatnio pełniła zawodową służbę wojskową. Legitymację służbową
funkcjonariusza organu powołanego do ochrony bezpieczeństwa publicznego,
funkcjonariusza lub pracownika Służby Więziennej albo pracownika organu wymiaru
sprawiedliwości lub organu ścigania, jeżeli nie została odesłana przy przyjęciu, przesyła się
do organu, który ją wydał.
Rozdział 12
Przepisy przejściowe i końcowe
§ 148. Nie dokonuje się ponownego obliczenia okresu wykonywania kary uprzednio
w całości wykonanej przed dniem 1 stycznia 2012 r.
§ 149. Sprawdzenie prawidłowości obliczenia okresu wykonywania kary, o którym
mowa w § 60 ust. 2, uprzednio w całości wykonanej, następuje w oparciu o przepisy
stanowiące podstawę obliczenia, obowiązujące w chwili obliczania tego okresu.
§ 150. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.6)

MINISTER SPRAWIEDLIWOŚCI










6) Niniejsze rozporządzenie było poprzedzone rozporządzeniem Ministra Sprawiedliwości z dnia
2 października 2012 r. w sprawie czynności administracyjnych związanych z wykonywaniem tymczasowego
aresztowania oraz kar i środków przymusu skutkujących pozbawienie wolności oraz dokumentowania tych
czynności (Dz. U. poz. 1153), które utraciło moc na podstawie art. 25 pkt 1 ustawy z dnia … o zmianie
ustawy – Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. …).