Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy - Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw

– 6 –
4. W przypadku wysyłania przesyłki poleconej, wraz z korespondencją skazany
przekazuje wypełniony druk „potwierdzenia nadania przesyłki poleconej”, który po wysłaniu
zwraca się skazanemu.
5. W zakładzie karnym typu zamkniętego skazany przekazuje korespondencję do
wysłania w sposób umożliwiający jej cenzurę, a w zakładzie karnym typu półotwartego
wówczas, gdy dyrektor zarządził cenzurowanie korespondencji.
§ 17. Korespondencja skazanego jest wysyłana przez administrację zakładu karnego, nie
później niż drugiego dnia roboczego od daty jej przekazania przez skazanego, o ile nie
podlega zatrzymaniu z przyczyn, o których mowa w art. 105 § 4 Kodeksu.
§ 18. Skazany nieposiadający środków pieniężnych otrzymuje od administracji zakładu
karnego papier, koperty oraz znaczki pocztowe na dwie przesyłki listowe ekonomiczne
w miesiącu, o masie do 20 g, a w szczególnie uzasadnionych przypadkach może otrzymać
także na dalszą korespondencję.
§ 19. 1. Korespondencję adresowaną do skazanego doręcza mu upoważniony
funkcjonariusz.
2. Jeżeli korespondencja podlega cenzurze lub nadzorowi, doręcza się ją po dokonaniu
tych czynności.
3. W przypadku odmowy przyjęcia przez skazanego korespondencji odsyła się ją do
nadawcy.
§ 20. 1. Tryb przekazywania korespondencji urzędowej, a także korespondencji
w języku obcym, regulują przepisy w sprawie czynności administracyjnych związanych
z wykonywaniem tymczasowego aresztowania oraz kar i środków przymusu skutkujących
pozbawienie wolności.
2. Przyjmujący w zakładzie karnym korespondencję urzędową wysyłaną przez
skazanego wydaje nadawcy pisemne potwierdzenie jej odbioru oraz odnotowuje na kopercie
datę odbioru.
3. Potwierdzenie sporządza się w jednym egzemplarzu; duplikatu potwierdzenia nie
wydaje się.
§ 21. Skazany ma prawo składać wnioski, skargi i prośby na piśmie oraz ustnie;
przełożeni i inne uprawnione osoby przyjmują je także w czasie bezpośrednich kontaktów ze
skazanym, zwłaszcza w czasie wizytacji cel mieszkalnych i innych pomieszczeń, w których
przebywają skazani.
– 7 –
§ 22. Koszty przesłania wniosków, skarg i próśb ponosi skazany, a jeżeli nie posiada
pieniędzy, otrzymuje od administracji zakładu karnego papier, koperty i znaczki pocztowe
poza limitem określonym w § 18.
§ 23. 1. Skazanemu korzystającemu z widzenia, w uzasadnionych przypadkach, dyrektor
może zezwolić na przedłużenie czasu jego trwania lub na udzielenie widzenia z większą
liczbą osób odwiedzających.
2. Na żądanie osoby odwiedzającej widzenie ze skazanym odbywa się w sposób
uniemożliwiający bezpośredni kontakt ze skazanym.
3. W przypadkach określonych w art. 105a § 7 Kodeksu widzenie może być przerwane
lub zakończone przed czasem.
Rozdział 6
Warunki opieki zdrowotnej i bytowej
§ 24. Skazanego poddaje się badaniom kontrolnym przed przetransportowaniem oraz
zwolnieniem z zakładu karnego.
§ 25. Zakres i częstotliwość badań okresowych skazanego określają przepisy w sprawie
szczegółowych zasad, zakresu i trybu udzielania świadczeń zdrowotnych osobom
pozbawionym wolności przez zakłady opieki zdrowotnej dla osób pozbawionych wolności.
§ 26. 1. Wobec skazanych przebywających w szpitalach, izbach chorych oraz leczonych
poza nimi, a także przewlekle chorych i rekonwalescentów, dyrektor może, na wniosek lub po
zasięgnięciu opinii lekarza, dokonywać niezbędnych odstępstw od przewidzianego
w regulaminie sposobu wykonywania kary pozbawienia wolności w zakresie uzasadnionym
stanem zdrowia tych skazanych.
2. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio wobec skazanych, u których stwierdzono
niepsychotyczne zaburzenia psychiczne, upośledzonych umysłowo, uzależnionych od
alkoholu albo innych środków odurzających lub psychotropowych oraz niepełnosprawnych
fizycznie. Dyrektor może dokonywać tych odstępstw na wniosek lub po zasięgnięciu opinii
lekarza albo psychologa.
§ 27. 1. Wobec skazanych kobiet ciężarnych i karmiących dyrektor może dokonywać,
na wniosek lekarza lub po zasięgnięciu jego opinii, niezbędnych odstępstw od
przewidzianego w regulaminie sposobu wykonywania kary pozbawienia wolności w zakresie
wynikającym z potrzeby uwzględnienia stanu fizycznego lub psychicznego tych kobiet.
– 8 –
2. Skazaną kobietę ciężarną przenosi się na dwa miesiące przed przewidywanym
terminem porodu do szpitalnego oddziału ginekologiczno-położniczego w zakładzie karnym
lub areszcie śledczym.
§ 28. 1. Cela mieszkalna powinna być wyposażona w łóżko dla każdego skazanego,
odpowiednią do liczby skazanych ilość stołów, szafek i taboretów oraz środków do
utrzymania czystości w celi. Niezbędne urządzenia sanitarne sytuuje się w sposób
zapewniający ich niekrępujące użytkowanie, z zastrzeżeniem art. 110 § 3 Kodeksu.
2. W zakładzie karnym typu półotwartego i otwartego skazani mogą posiadać własne
sztućce metalowe. Przedmioty te nie stanowią przedmiotów, o których mowa w art. 110a § 4
Kodeksu.
§ 29. Skazany potwierdza podpisem:
1)
przyjęcie do użytku i zwrot do magazynu odzieży, bielizny, obuwia, pościeli, sprzętu
stołowego i środków higieny osobistej;
2)
otrzymanie z depozytu dokumentów, pieniędzy, przedmiotów wartościowych i innych
przedmiotów.
§ 30. 1. Skazany jest obowiązany utrzymywać należytą czystość osobistą i dbać
o schludny wygląd.
2. Skazanemu, co najmniej raz w miesiącu, umożliwia się ostrzyżenie.
3. Skazany korzysta co najmniej raz w tygodniu z ciepłej kąpieli. Skazany zatrudniony
przy pracach brudzących korzysta z odpowiednio częstszych kąpieli. Kąpiel skazanego
chorego odbywa się według wskazań lekarza.
4. Skazana kobieta korzysta co najmniej raz dziennie z ciepłej wody i dwa razy
w tygodniu z ciepłej kąpieli.
§ 31. 1. Spacer skazanego odbywa się pod bezpośrednim nadzorem funkcjonariusza
w wyznaczonym miejscu na wolnym powietrzu.
2. Dyrektor może, ze względu na konieczność zapewnienia bezpieczeństwa w zakładzie
karnym, zarządzić odbywanie spaceru w inny sposób niż ustalony w porządku wewnętrznym.
3. Dyrektor może na wniosek lekarza zmienić czas trwania i sposób odbywania spaceru
przez skazanego chorego.
§ 32. Paczka dostarczona do zakładu karnego, przed przekazaniem jej skazanemu,
podlega kontroli także przy wykorzystaniu odpowiednich środków i urządzeń technicznych,
a w razie potrzeby przy wykorzystaniu specjalnie wyszkolonych psów.
– 9 –
§ 33. Paczki niespełniającej warunków, o których mowa w art. 113a 4 Kodeksu, oraz
zawierającej artykuły, o których mowa w art. 113a § 5 Kodeksu, nie dostarcza się skazanemu.
Paczkę zwraca się do nadawcy na koszt skazanego, a w uzasadnionych przypadkach na koszt
zakładu.
§ 34. Stan sanitarny zakładu karnego, ogrzewanie, oświetlenie i wentylacja
pomieszczeń, utrzymywanie czystości przez skazanych, stan i czystość odzieży, bielizny oraz
bielizny pościelowej, ilość i jakość posiłków oraz sposób ich przyrządzania i wydawania są
kontrolowane przez pracownika służby kwatermistrzowskiej i lekarza lub innego
upoważnionego pracownika służby zdrowia zakładu.
§ 35. Korzystając z przepustek lub zezwolenia na opuszczenie zakładu karnego, skazany
używa własnej odzieży, bielizny i obuwia. Jeżeli są one zniszczone lub nieodpowiednie ze
względu na porę roku, zakład udziela stosownej pomocy.
Rozdział 7
Organizacja komisji penitencjarnej w zakładzie karnym
§ 36. 1. Dyrektor powołuje w zakładzie karnym komisję penitencjarną, o której mowa
w art. 75 Kodeksu. W zależności od potrzeb zakładu dyrektor może powołać kilka komisji
penitencjarnych.
2. Dyrektor, powołując komisję penitencjarną, określa w szczególności imienny skład
członków komisji, terminy posiedzeń oraz tryb rozpatrywania spraw.
§ 37. 1. Komisja składa się co najmniej z trzech osób. W skład komisji wchodzą,
w szczególności, funkcjonariusze działów penitencjarnego, ewidencji oraz ochrony.
2. Pracami komisji kieruje dyrektor lub inna wyznaczona przez niego osoba.
3. Przewodniczący wyznacza sekretarza spośród członków komisji.
4. W posiedzeniu komisji uczestniczy wychowawca skazanego, którego dotyczy
wniosek o wydanie decyzji lub opinii.
§ 38. 1. Komisja penitencjarna ogłasza decyzje oraz wyraża opinie po wysłuchaniu
skazanego i w jego obecności.
2. Decyzje i opinie sporządza się na piśmie wraz z uzasadnieniem i zamieszcza w aktach
osobowych skazanego.
– 10 –
3. Jeżeli przemawiają za tym względy wychowawcze, decyzje, oceny i opinie komisji
penitencjarnej podaje się do wiadomości ogółu skazanych, za zgodą skazanego, którego
sprawa dotyczy.
Rozdział 8
Środki oddziaływania na skazanych oraz kierowanie skazanych do systemów wykonania
kary
§ 39. Do środków oddziaływania na skazanych należą w szczególności praca, nauczanie,
działalność kulturalno-oświatowa, społeczna i zajęcia sportowe, nagradzanie i karanie
dyscyplinarne.
§ 40. Przy kierowaniu skazanego do odpowiedniego rodzaju pracy bierze się pod uwagę,
niezależnie od okoliczności, o których mowa w art. 122 § 1 Kodeksu, w szczególności wiek,
płeć, część kary pozostałą do odbycia oraz względy porządku i bezpieczeństwa.
§ 41. 1. Skazany, który ukończył szkołę lub kurs, otrzymuje odpowiednio świadectwo
ukończenia szkoły albo zaświadczenie o ukończeniu kursu, według wzorów ogólnie
obowiązujących, bez wskazania, że uzyskał je w zakładzie karnym.
2. Skazany zwolniony z zakładu przed zakończeniem roku szkolnego lub szkolenia
kursowego może składać w zakładzie egzaminy końcowe, a zwolniony przed okresem
klasyfikacji w szkole otrzymuje zaświadczenie o uczęszczaniu do danej szkoły.
§ 42. W zakładzie karnym można organizować zajęcia kulturalno-oświatowe lub
sportowe z udziałem instytucji, organizacji, stowarzyszeń i innych podmiotów oraz osób
fizycznych spoza zakładu.
§ 43. 1. Dyrektor określa tryb wyłaniania i zgłaszania kandydatów na rzeczników,
o których mowa w art. 136 § 2 Kodeksu, oraz sposób ich działania.
2. O powołaniu i odwołaniu rzeczników skazanych dyrektor informuje ogół osadzonych
w sposób zwyczajowo przyjęty w zakładzie karnym.
3. Rzecznicy reprezentują ogół skazanych przebywających w zakładzie albo skazanych
z poszczególnych oddziałów.
§ 44. Jeżeli przemawiają za tym względy wychowawcze, decyzję o przyznaniu nagrody
można podać do wiadomości osobom najbliższym oraz innym osobom i skazanym.