Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy - Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw

– 11 –
§ 45. Nagrody, o której mowa w art. 138 § 1 pkt 7 Kodeksu, udziela się po
uwiarygodnieniu przez skazanego, że widzenie odbędzie się z osobą najbliższą lub godną
zaufania. Dyrektor może uzależnić wykorzystanie nagrody od zgłoszenia się tych osób na
widzenie.
§ 46. Jeżeli widzenie jest udzielane w sposób uniemożliwiający bezpośredni kontakt,
przepisu art. 105a § 6 Kodeksu nie stosuje się.
§ 47. 1. W celu stworzenia warunków sprzyjających indywidualnemu postępowaniu ze
skazanym, informuje się go o zasadach wykonywania kary pozbawienia wolności
w poszczególnych systemach oraz o obowiązkach i uprawnieniach wynikających
z wykonywania indywidualnego programu oddziaływania albo indywidualnego programu
terapeutycznego.
2. Skazanego informuje się o sposobie i terminie opracowania indywidualnego
programu oddziaływania, w celu uzyskania zgody na współudział w jego opracowaniu
i wykonywaniu. Skazanemu przedstawia się projekt indywidualnego programu oddziaływania
albo indywidualny program terapeutyczny.
§ 48. 1. Skazanego poddaje się okresowym ocenom postępów w resocjalizacji nie
rzadziej niż co 6 miesięcy.
2. Oceny postępów skazanego w resocjalizacji dokonuje się także przed:
1)
zmianą decyzji klasyfikacyjnej;
2)
wystąpieniem do sądu penitencjarnego o zmianę rodzaju lub typu zakładu karnego,
jeżeli sąd penitencjarny jest wyłącznie właściwy do wydania postanowienia w tym
przedmiocie;
3)
podjęciem decyzji w przypadkach, o których mowa w art. 76 § 1 pkt 5 i 6 Kodeksu;
4)
nabyciem przez skazanego uprawnień do warunkowego przedterminowego zwolnienia.
3. W trakcie dokonywania oceny skazanemu odbywającemu karę pozbawienia wolności
w systemie zwykłym proponuje się, w razie potrzeby, odbywanie kary w systemie
programowanego oddziaływania.
§ 49. Przy dokonywaniu ocen okresowych w postępach skazanego w resocjalizacji,
komisja penitencjarna uwzględnia w szczególności:
1)
stosunek skazanego do popełnionego przestępstwa;
2)
stopień przestrzegania przez skazanego porządku i dyscypliny;
3)
stosunek skazanego do pracy;
– 12 –
4)
charakter kontaktów skazanego z rodziną i wywiązywanie się z obowiązku łożenia na jej
utrzymanie;
5)
zachowanie skazanego wobec innych skazanych i przełożonych;
6)
zmiany w zachowaniu się skazanego w okresie od ostatniej oceny.
§ 50. 1. Skazany, co do którego sąd penitencjarny orzekł o stosowaniu leczenia albo
rehabilitacji w związku z uzależnieniem od alkoholu, środków odurzających lub
psychotropowych:
1)
udziela osobom prowadzącym leczenie lub rehabilitację informacji o stanie zdrowia,
przebytych chorobach i urazach oraz warunkach, w jakich się wychowywał;
2)
uczestniczy w zajęciach indywidualnych i grupowych organizowanych w oddziale
terapeutycznym;
3)
wykonuje inne zlecone czynności niezbędne dla potrzeb leczenia i rehabilitacji.
2. Skazany, co do którego sędzia penitencjarny zarządził przeprowadzenie badań
psychologicznych lub psychiatrycznych:
1)
udziela osobom prowadzącym badania informacji o stanie zdrowia, przebytych
chorobach i urazach oraz warunkach, w jakich się wychowywał;
2)
wykonuje zlecone przez psychologa lub psychiatrę czynności niezbędne dla potrzeb
badania;
3)
poddaje się lekarskim oględzinom ciała i innym niezbędnym badaniom lekarskim.
3. O odmowie skazanego poddania się leczeniu, rehabilitacji albo badaniom
psychologicznym lub psychiatrycznym powiadamia się odpowiednio sąd lub sędziego
penitencjarnego.
§ 51. 1. W celu umieszczenia skazanego w zakładzie karnym właściwego rodzaju i typu
oraz w celu wyboru właściwego systemu wykonywania kary pozbawienia wolności dokonuje
się klasyfikacji skazanych, o której mowa w art. 82 § 1 Kodeksu, na podstawie kryteriów
wymienionych w art. 82 § 2 Kodeksu.
2. Klasyfikacji skazanych dokonuje się niezwłocznie po otrzymaniu orzeczenia do
wykonania.
3. Decyzję klasyfikacyjną weryfikuje się niezwłocznie po ujawnieniu nowych
okoliczności mających wpływ na klasyfikację, a w szczególności po uzyskaniu wyników
badań osobopoznawczych, w tym psychologicznych i psychiatrycznych.
– 13 –
§ 52. 1. W przypadku gdy skazany ma odbyć dwie lub więcej kar pozbawienia wolności,
bierze się pod uwagę wszystkie okoliczności związane z tymi karami, które mogą mieć
wpływ na klasyfikację.
2. Osobę odbywającą karę orzeczoną za wykroczenie albo karę porządkową, a także
osobę, wobec której jest stosowany środek przymusu skutkujący pozbawienie wolności,
kieruje się do zwykłego systemu odbywania kary, chyba że szczególne okoliczności
przemawiają za skierowaniem do innego systemu.
§ 53. 1. Dla celów klasyfikacji skazanych:
1)
rodzaje zakładów karnych oznacza się literami:
a)
zakład karny dla młodocianych – M,
b) zakład karny dla odbywających karę po raz pierwszy – P,
c)
zakład karny dla recydywistów penitencjarnych – R,
d) zakład karny dla odbywających karę aresztu wojskowego – W;
2)
typy zakładów karnych oznacza się cyframi:
a)
zakład karny typu zamkniętego – 1,
b) zakład karny typu półotwartego – 2,
c)
zakład karny typu otwartego – 3;
3)
system wykonywania kary oznacza się literami:
a)
system programowanego oddziaływania – p,
b) system terapeutyczny – t,
c)
system zwykły – z.
2. Dla celów klasyfikacji skazanych, litery wymienione w ust. 1 pkt 1 oznaczają grupy
klasyfikacyjne, a cyfry i litery wymienione w ust. 1 pkt 2 i 3 oznaczają podgrupy
klasyfikacyjne.
3. Dla celów klasyfikacji, osoby, o których mowa w § 52 ust. 2, oznacza się dodatkowo
literą U.
§ 54. Skazani na karę pozbawienia wolności, z zastrzeżeniem art. 88 § 2–6 Kodeksu,
odbywają karę w zakładzie karnym typu półotwartego.
§ 55. W systemie programowanego oddziaływania odbywają karę skazani:
1)
młodociani;
2)
dorośli, którzy po przedstawieniu im projektu programu oddziaływania wyrażą zgodę na
współudział w jego opracowaniu i wykonaniu.
– 14 –
§ 56. 1. W systemie terapeutycznym odbywają karę skazani, o których mowa w art. 96
Kodeksu.
2. Dla skazanego, który odbył część kary pozbawienia wolności w oddziale
terapeutycznym, wobec którego zespół terapeutyczny zakończył oddziaływania, opracowuje
się zalecenia do realizacji w czasie wykonywania pozostałej części kary.
§ 57. 1. Z zastrzeżeniem § 55 i § 56, pozostali skazani na karę pozbawienia wolności
odbywają karę w systemie zwykłym.
2. W systemie zwykłym karę pozbawienia wolności odbywają także skazani:
1)
dorośli, którzy zostali przeniesieni z systemu programowanego oddziaływania,
ponieważ nie przestrzegali wymagań ustalonych w indywidualnym programie
oddziaływania;
2)
przeniesieni z systemu terapeutycznego po spełnieniu warunków, o których mowa
w art. 97 Kodeksu, jeżeli nie wyrażają zgody na współudział w opracowaniu
i wykonaniu indywidualnego programu oddziaływania.
§ 58. 1. Przeniesienie skazanego do innego zakładu karnego może nastąpić,
w szczególności, w przypadku:
1)
skierowania do właściwego, ze względu na rodzaj, typ, system wykonywania kary lub
zabezpieczenie zakładu karnego;
2)
zmiany przeznaczenia lub w celu zlikwidowania przeludnienia zakładu;
3)
umożliwienia skazanemu odbywania kary najbliżej miejsca zamieszkania;
4)
zatrudnienia lub nauki;
5)
udzielenia świadczenia zdrowotnego;
6)
skierowania do ośrodka diagnostycznego;
7)
udziału w czynności procesowej.
2. Z ważnych powodów, skazany zakwalifikowany do odbywania kary w zakładzie
karnym typu otwartego może przebywać w zakładzie typu półotwartego lub zamkniętego,
a skazany zakwalifikowany do odbywania kary w zakładzie typu półotwartego – w zakładzie
typu zamkniętego. Skazany taki korzysta z uprawnień wynikających z decyzji
klasyfikacyjnej. Korzystanie z tych uprawnień nie może naruszać bezpieczeństwa ani
zakłócać porządku w zakładzie karnym, w którym przebywa.
– 15 –
Rozdział 9
Przygotowywanie skazanych do zwolnienia z zakładu karnego
§ 59. 1. W celu przygotowania skazanego do życia po zwolnieniu z zakładu karnego,
zebrane wcześniej, w trakcie badań osobopoznawczych, dane i informacje w zakresie jego
potrzeb po zwolnieniu uaktualnia się co najmniej na 6 miesięcy przed przewidywanym
warunkowym zwolnieniem skazanego lub przed wykonaniem kary.
2. Jeżeli czas pozostałej do odbycia kary lub inne ważne okoliczności za tym
przemawiają, aktualizacji, o której mowa w ust. 1, dokonuje się w każdym czasie,
umożliwiającym prawidłowe przygotowanie do zwolnienia.
§ 60. W okresie, o którym mowa w § 59, skazany informuje o istotnych zmianach
w jego sytuacji życiowej, mających wpływ na przygotowanie go do życia po zwolnieniu. Po
weryfikacji tych informacji ustala się formę i zakres niezbędnej pomocy.
§ 61. 1. Skazanemu ułatwia się, w celu właściwego przygotowania się do życia po
zwolnieniu, kontakt z kuratorem sądowym lub przedstawicielami podmiotów wymienionych
w art. 38 § 1 Kodeksu.
2. Skazanemu udziela się pomocy w przygotowaniu wniosku o zastosowanie względem
niego dozoru sądowego kuratora zawodowego, o którym mowa w art. 167 § 1 Kodeksu.
§ 62. Bezpośrednio przed zwolnieniem z zakładu karnego skazanemu udziela się
stosownych informacji, w szczególności o adresach i kompetencjach instytucji oraz
organizacjach społecznych udzielających pomocy materialnej, medycznej, w znalezieniu
pracy i zakwaterowaniu, a także porad prawnych.
§ 63. Skazanego zwalnianego na przerwę w wykonaniu kary pozbawienia wolności
informuje się, na piśmie, o terminie stawienia się do dalszego odbywania kary oraz
wyznaczonym areszcie śledczym lub zakładzie karnym, do którego ma się zgłosić. Skazanego
poucza się ponadto o skutkach niezgłoszenia się po przerwie. Przyjęcie do wiadomości
powyższych informacji i pouczeń zwalniany potwierdza podpisem, zawierającym imię
i nazwisko.
§ 64. O pozostawieniu osoby zwolnionej w zakładzie karnym z powodu, o którym
mowa w art. 167a § 4 Kodeksu, zawiadamia się niezwłocznie sędziego penitencjarnego,
a w miarę możliwości rodzinę lub osobę bliską albo osobę wskazaną przez zwolnionego.