Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy - Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw

– 2 –

2. Kontroli, o której mowa w ust. 1, dokonują co najmniej dwie osoby spośród personelu;
informację o przeprowadzonej kontroli umieszcza się w raporcie pielęgniarskim. W przypadku
znalezienia przedmiotów zabronionych niezwłocznie informuje się o tym fakcie lekarza dyżurnego
zakładu, a przedmioty te przekazuje się do depozytu.
§ 5. Personel zakładu zobowiązany jest do:
1) dbania o przestrzeganie praw i obowiązków określonych w niniejszym regulaminie;
2) zapewniania prawidłowego procesu leczenia i rehabilitacji;
3) dbania o bezpieczeństwo osób leczonych, personelu i osób odwiedzających;
4) natychmiastowego interweniowania i reagowania w sytuacjach zagrożenia zdrowia i życia osób
przebywających w zakładzie;
5) systematycznego uczestniczenia w szkoleniach wewnątrzzakładowych.
§ 6. Zakłady dysponujące wzmocnionymi i maksymalnymi warunkami zabezpieczenia posiadają
procedury postępowania na wypadek wystąpienia pożaru, buntu, ucieczki lub innych zagrożeń,
uzgodnione z właściwymi jednostkami Policji, straży pożarnej i pogotowia ratunkowego.
§ 7. Odwiedziny pacjentów odbywają się w godzinach wyznaczonych przez kierownika zakładu.






























53-04-dg

Projekt
R O Z P O R Z Ą D Z E N I E
M I N I S T R A S P R A W I E D L I W O Ś C I
z dnia
w sprawie regulaminu organizacyjno-porz dkowego wykonywania tymczasowego
aresztowania
Na podstawie art. 249 § 1 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks karny wykonawczy
(Dz. U. Nr 90, poz. 557, z późn. zm.1)) zarządza się, co następuje:
Rozdział 1
Przepisy porz dkowe
§ 1. Przepisy regulaminu stosuje się do:
1)
osoby, wobec której zastosowano tymczasowe aresztowanie, w tym osoby skazanej
wyrokiem sądu pierwszej instancji, która nie wyraziła zgody na stosowanie względem
niej przepisów o wykonywaniu kary pozbawienia wolności, do czasu otrzymania
zawiadomienia o uprawomocnieniu się wyroku lub skazaniu wyrokiem prawomocnym;
2)
osoby, wobec której uchylono wyrok sądu pierwszej instancji;
3)
osoby pozbawionej wolności na terytorium innego państwa sprowadzonej na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej w charakterze świadka w toczącym się postępowaniu karnym;
4)
obywatela polskiego skazanego przez sąd państwa obcego i przekazanego w celu
wykonania kary pozbawienia wolności w Rzeczypospolitej Polskiej, wobec którego
zastosowano tymczasowe aresztowanie w trybie art. 611a § 6 ustawy z dnia 6 czerwca
1997 r. – Kodeks postępowania karnego, do czasu skierowania do wykonania
prawomocnego orzeczenia.

1) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. Nr 160, poz. 1083, z 1999 r. Nr 83, poz. 931,
z 2000 r. Nr 60, poz. 701, Nr 120, poz. 1268 i Nr 122, poz. 1318, z 2001 r. Nr 98, poz. 1071, Nr 111,
poz. 1194 i Nr 151, poz. 1686, z 2002 r. Nr 74, poz. 676, Nr 121, poz. 1033 i Nr 200, poz. 1679, z 2003 r.
Nr 111, poz. 1061, Nr 142, poz. 1380 i Nr 179, poz. 1750, z 2004 r. Nr 93, poz. 889, Nr 210, poz. 2135,
Nr 240, poz. 2405, Nr 243, poz. 2426 i Nr 273, poz. 2703, z 2005 r. Nr 163, poz. 1363 i Nr 178, poz. 1479,
z 2006 r. Nr 104, poz. 708 i Nr 226, poz. 1648, z 2007 r. Nr 123, poz. 849, z 2008 r. Nr 96, poz. 620
i Nr 214, poz. 1344, z 2009 r. Nr 8, poz. 39, Nr 22, poz. 119, Nr 62, poz. 504, Nr 98, poz. 817, Nr 108,
poz. 911, Nr 115, poz. 963, Nr 190, poz. 1475, Nr 201, poz. 1540 i Nr 206, poz. 1589, z 2010 r. Nr 34,
poz. 191, Nr 40, poz. 227, Nr 125, poz. 842 i Nr 182, poz. 1228, z 2011 r. Nr 39, poz. 201 i 202, Nr 112,
poz. 654, Nr 129, poz. 734, Nr 185, poz. 1092, Nr 217, poz. 1280 i Nr 240, poz. 1431, z 2012 r. poz. 908,
z 2013 r. poz. 628 i 1247 oraz z 2014 r. poz. 287.

– 2 –
§ 2. Informacje o miejscu pobytu tymczasowo aresztowanego, do wskazanych przez
niego osób lub podmiotów, o których mowa w art. 211 § 2 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r.
– Kodeks karny wykonawczy, zwanej dalej „Kodeksem”, wysyła się po złożeniu podpisu
przez tymczasowo aresztowanego na zawiadomieniu, zgodnie z podanym przez niego
adresem.
§ 3. Przy przyjęciu tymczasowo aresztowanego do aresztu śledczego informuje się go
o możliwości wystąpienia w czasie pobytu w areszcie śledczym zagrożeń dla jego
bezpieczeństwa osobistego oraz zetknięcia się z przejawami negatywnych zachowań
charakterystycznych dla środowisk przestępczych, a także o potrzebie powiadamiania
przełożonych o zagrożeniach bezpieczeństwa osobistego swojego i innych tymczasowo
aresztowanych.
§ 4. 1. Tymczasowo aresztowany może bezpośrednio zwracać się do przełożonych oraz
osób wizytujących areszt śledczy ze sprawami związanymi z wykonywaniem tymczasowego
aresztowania, a także ze sprawami osobistymi.
2. Cele mieszkalne i inne pomieszczenia w areszcie śledczym, w których tymczasowo
aresztowani przebywają, są wizytowane przez dyrektora aresztu śledczego, zwanego dalej
„dyrektorem”, co najmniej raz w miesiącu.
3. Administracja aresztu śledczego może organizować spotkania z grupami tymczasowo
aresztowanych, zwłaszcza w sprawach związanych z warunkami tymczasowego
aresztowania, zatrudnieniem i nauczaniem.
§ 5. 1. W wieloosobowej celi mieszkalnej wyznacza się starszego celi, który informuje
właściwych przełożonych o potrzebach bytowych i sanitarnych tymczasowo aresztowanych
oraz o stanie sprzętu.
2. W obecności przełożonych oraz osób wizytujących areszt śledczy tymczasowo
aresztowany przyjmuje postawę stojącą. Tymczasowo aresztowany, a w wieloosobowej celi
mieszkalnej starszy celi, podaje swoje imię i nazwisko osobom wchodzącym do celi.
3. Wymogów określonych w ust. 2 nie egzekwuje się, gdy tymczasowo aresztowany
zostanie od nich zwolniony przez właściwego przełożonego, a ponadto w szpitalach i izbach
chorych, w czasie pracy i nauczania oraz w trakcie zajęć terapeutycznych, kulturalno-
-oświatowych i sportowych oraz zorganizowanych praktyk i posług religijnych, widzeń,
posiłków, spaceru i spoczynku, których czas ustalono w porządku wewnętrznym.

– 3 –
§ 6. W aresztach śledczych przeprowadza się apel poranny i wieczorny, w czasie
określonym w porządku wewnętrznym oraz w innym uzasadnionym przypadku, w trakcie
którego ustala się w szczególności stan liczbowy tymczasowo aresztowanych.
§ 7. Dyrektor może dokonywać odstępstw od przewidzianego w regulaminie sposobu
wykonywania tymczasowego aresztowania w zakresie umożliwiającym tymczasowo
aresztowanym podtrzymywanie i utrwalanie więzi uczuciowej z rodziną i innymi osobami
bliskimi oraz sprawowanie przez nich stałej i bezpośredniej opieki nad dziećmi
przebywającymi w domach dla matki i dziecka przy zakładach karnych.
Rozdział 2
Organizacja przyjęć do aresztu śledczego
§ 8. 1. Przy przyjęciu do aresztu śledczego tymczasowo aresztowany:
1)
podaje dane osobowe i informacje o zmianie tych danych, o miejscu zameldowania oraz
przebywania bez zameldowania, a także informacje o uprzedniej karalności; ponadto
może być poddany czynnościom mającym na celu jego identyfikację;
2)
podaje informacje o posiadanych pieniądzach i przedmiotach wartościowych oraz inne
informacje niezbędne do przeprowadzania rozliczeń finansowych;
3)
otrzymuje do użytku: pościel, sprzęt stołowy i środki higieny osobistej, a ponadto
odzież, bieliznę, obuwie według norm przypadających skazanym, jeżeli jego własna
odzież, bielizna i obuwie są niezdatne do użytku, nieodpowiednie ze względu na porę
roku lub wymagają tego względy sanitarne.
2. W trakcie czynności, o których mowa w ust. 1, tymczasowo aresztowany:
1)
przekazuje do właściwego depozytu dokumenty, pieniądze i przedmioty, o których
mowa w art. 79a § 2 Kodeksu;
2)
może wskazać osobę, której mogą być wydane zdeponowane pieniądze i przedmioty,
w przypadku kiedy nie odbierze ich osobiście, podając imię i nazwisko oraz adres tej
osoby.
3. Tymczasowo aresztowany potwierdza swoim podpisem przyjęcie do użytku
przedmiotów wymienionych w ust. 1 pkt 3, a także przekazanie do depozytu dokumentów,
pieniędzy i przedmiotów, o których mowa w art. 79a § 2 Kodeksu.
§ 9. 1. Po przyjęciu tymczasowo aresztowanego umieszcza się w celi przejściowej,
w celu dokonania czynności, o których mowa w art. 79b § 1 Kodeksu.

– 4 –
2. Niezwłocznie po umieszczeniu tymczasowo aresztowanego w celi przejściowej,
wychowawca lub wyznaczony funkcjonariusz przeprowadza z nim rozmowę informacyjną,
w której zapoznaje go w szczególności z prawami i obowiązkami oraz ustalonym w areszcie
porządkiem wewnętrznym.
3. Nie później niż w terminie dwóch dni od dnia przyjęcia do aresztu śledczego,
wychowawca przeprowadza z tymczasowo aresztowanym rozmowę wstępną, niezależnie od
rozmowy informacyjnej, o której mowa w ust. 2.
4. Tymczasowo aresztowanego poddaje się niezwłocznie wstępnym badaniom
lekarskim.
Rozdział 3
Zasady rozmieszczania tymczasowo aresztowanych w celach mieszkalnych
§ 10. Tymczasowo aresztowanych rozmieszcza się w celach, uwzględniając
w szczególności płeć, wiek oraz uprzednie odbywanie zasadniczej kary pozbawienia
wolności albo kary aresztu wojskowego.
§ 11. 1. Po dokonaniu czynności, o których mowa w art. 79b § 1 Kodeksu, tymczasowo
aresztowanego przenosi się z celi przejściowej do innej celi mieszkalnej.
2. W razie potrzeby tymczasowo aresztowany może być przeniesiony w każdym czasie
z celi mieszkalnej, którą zajmuje, do innej takiej celi.
§ 12. 1. Jeżeli szczególne względy wychowawcze przemawiają za umieszczeniem
dorosłego z młodocianym lub młodocianymi, tymczasowo aresztowany dorosły, uprzednio
nieodbywający zasadniczej kary pozbawienia wolności albo kary aresztu wojskowego,
wyróżniający się dobrą postawą, może być umieszczony w celi mieszkalnej, za jego zgodą,
wspólnie z tymczasowo aresztowanym młodocianym lub z tymczasowo aresztowanymi
młodocianymi. Decyzję w tej sprawie podejmuje dyrektor.
2. Tymczasowo aresztowany dorosły, o którym mowa w art. 212a Kodeksu, lub
podejrzany o popełnienie zbrodni, nie może być umieszczany wspólnie z tymczasowo
aresztowanym młodocianym lub z tymczasowo aresztowanymi młodocianymi.
3. Umieszczenie tymczasowo aresztowanego w oddziale terapeutycznym następuje po
uzyskaniu zgody organu dysponującego.
§ 13. Przepisy § 10 i 11 stosuje się odpowiednio do tymczasowo aresztowanego,
o którym mowa w art. 223a § 1 Kodeksu.