Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy - Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw

– 50 –
wypłaty tych środków w taki sposób, aby skazany mógł otrzymać je w gotówce przed
opuszczeniem zakładu karnego.
§ 9. Minister Sprawiedliwości, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw
finansów publicznych, określi, w drodze rozporządzenia, maksymalną wysokość
środków pieniężnych przekazywanych skazanemu w chwili zwolnienia z zakładu
karnego, o których mowa w § 1, mając na względzie zakres potrzeb niezbędnych do
egzystencji oraz średni poziom wydatków gospodarstw domowych.”;
46) po art. 131 dodaje się art. 131a w brzmieniu:
„Art. 131a. Komisja penitencjarna pozbawia możliwości nauczania w zakresie
nieobjętym nauczaniem obowiązkowym w przypadkach:
1)
zachowań zagrażających bezpieczeństwu zakładu;
2)
odmowy uczęszczania do szkoły;
3)
stwierdzonych w opinii psychologicznej przeciwwskazań uniemożliwiających
spełnienie przez osadzonego wymagań edukacyjnych;
4)
przerwy w nauce dłuższej niż 50% czasu przewidzianego na realizację zajęć
w semestrze, wynikającej z przewozu na polecenie sądu, prokuratury i innych
uprawnionych organów;
5)
przerwy w nauce dłuższej niż 50% czasu przewidzianego na realizację zajęć
w semestrze, wynikającej z niepowrotu z czasowego zezwolenia na opuszczenie
zakładu;
6)
pogorszenia stanu zdrowia osadzonego wykluczającego możliwość uczestniczenia
w nauczaniu;
7)
nieuzyskania promocji na wyższy semestr i braku możliwości powtarzania
semestru.”;
47) art. 134 otrzymuje brzmienie:
„Art. 134. Minister Sprawiedliwości, w porozumieniu z ministrem właściwym do
spraw oświaty i wychowania, określi, w drodze rozporządzenia, sposób i tryb
prowadzenia nauczania w zakładach karnych i aresztach śledczych, warunki i tryb
realizacji obowiązku nauczania i zwalniania skazanych z tego obowiązku, a także
warunki i tryb ponoszenia opłat za kształcenie poza obrębem zakładu karnego,
uwzględniając potrzebę dostosowania rodzajów i form uzyskiwania przez skazanego
wykształcenia i kwalifikacji zawodowych do warunków zakładu karnego i aresztu
– 51 –
śledczego, specyfikę nauczania prowadzonego w warunkach izolacji więziennej, a także
konieczność zapewnienia dyscypliny i porządku podczas nauczania.”;
48) w art. 138 w § 1 uchyla się pkt 13;
49) w art. 139 § 1 otrzymuje brzmienie:
„§ 1. Nagrody wymienione w art. 138 § 1 pkt 7 lub 8 można przyznać skazanemu,
którego postawa w czasie odbywania kary uzasadnia przypuszczenie, że w czasie pobytu
poza zakładem karnym będzie przestrzegał porządku prawnego, po odbyciu przez niego
co najmniej połowy tej części kary, po której mógłby być warunkowo przedterminowo
zwolniony.”;
50) w art. 143 w:
a)
§ 1 uchyla się :
–
pkt 4,
–
pkt 7,
b)
§ 3 uchyla się pkt 6;
51) w art. 145 § 4 otrzymuje brzmienie:
„§ 4. Przed wymierzeniem skazanemu kary dyscyplinarnej, określonej w art. 143
§ 1 pkt 5, któremu ze względu na stan zdrowia zezwolono na dokonywanie
dodatkowych zakupów artykułów żywnościowych lub otrzymywanie dodatkowych
paczek albo korzystającemu z diety, zasięga się opinii lekarza co do skutków dla stanu
zdrowia skazanego wymierzenia tej kary.”;
52) w art. 160 w § 1:
a)
pkt 1 otrzymuje brzmienie:
„1) w okresie próby popełnił przestępstwo umyślne, za które orzeczono
prawomocnie karę pozbawienia wolności bez warunkowego zawieszenia jej
wykonania,”,
b)
pkt 3 otrzymuje brzmienie:
„3) uchyla się od dozoru, wykonania nałożonych obowiązków lub orzeczonych
środków karnych, przepadku lub środków kompensacyjnych,”;
53) w art. 166 § 3 otrzymuje brzmienie:
„§ 3. Skazanemu zwalnianemu z zakładu karnego, który nie dysponuje
wystarczającymi środkami własnymi i nie ma zapewnionych na wolności dostatecznych
środków utrzymania, dyrektor zakładu karnego może udzielić pomocy pieniężnej
w chwili zwolnienia w wysokości do 1/3 przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia
– 52 –
pracowników lub jej odpowiedni ekwiwalent; środki własne skazanego stanowią środki
będące w depozycie oraz przekazane w trybie art. 126 § 1.”;
54) w art. 167a § 2 otrzymuje brzmienie:
„§ 2. Skazany otrzymuje ponadto świadectwo zwolnienia z zakładu karnego oraz
zaświadczenie o zatrudnieniu. Skazany jest informowany o potrzebie dalszego leczenia
oraz otrzymuje wyniki wykonanych badań diagnostycznych niezbędnych do dalszego
postępowania leczniczego lub diagnostycznego.”;
55) uchyla się art. 168;
56) w art. 169 po § 1 dodaje się § 1a w brzmieniu:
„§ 1a. Skazany, na którego nałożono obowiązki określone w art. 33 § 4 i art. 34 § 3
Kodeksu karnego, jest obowiązany przestrzegać obowiązków ustanowionych przez
sąd.”;
57) po art. 169 dodaje się art. 169a i art. 169b w brzmieniu:
„Art. 169a. Nadzór nad wykonywaniem dozoru należy do sądu rejonowego,
w którego okręgu środek ten jest lub ma być wykonywany.
Art. 169b. § 1. W celu zapewnienia optymalnego oddziaływania na osoby, wobec
których sprawowany jest dozór, oraz zastosowania właściwej metody kontroli tych osób
ustala się trzy grupy ryzyka powrotu do przestępstwa:
1)
grupa obniżonego ryzyka (A),
2)
grupa podstawowa (B),
3)
grupa podwyższonego ryzyka (C).
§ 2. Do grupy obniżonego ryzyka (A) kwalifikuje się osoby, wobec których
zastosowano warunkowe umorzenie postępowania, a także osoby dotychczas niekarane,
których właściwości oraz warunki osobiste i środowiskowe, dotychczasowy sposób
życia oraz których zachowanie po popełnieniu przestępstwa uzasadniają przekonanie, że
będą one w okresie próby przestrzegać porządku prawnego, a w szczególności nie
popełnią ponownie przestępstwa. W szczególnie uzasadnionych przypadkach kierownik
zespołu kuratorskiej służby sądowej lub sędzia może zakwalifikować do grupy
obniżonego ryzyka (A) osoby spełniające przesłanki grupy podstawowej (B).
§ 3. Do grupy podwyższonego ryzyka (C) kwalifikuje się:
1)
skazanych określonych w art. 64 § 1 i 2 Kodeksu karnego,
2)
skazanych, którzy po wydaniu wyroku lub w okresie próby popełnili przestępstwo
podobne,
– 53 –
3)
osoby uzależnione skazane za przestępstwo pozostające w związku z używaniem
alkoholu, środka odurzającego lub substancji psychotropowej,
4)
skazanych za przestępstwa przeciwko wolności seksualnej lub obyczajności na
szkodę małoletniego, a także za przestępstwa przeciwko wolności seksualnej
popełnione w związku z zakłóceniem czynności psychicznych o podłożu
seksualnym innym niż choroba psychiczna,
5)
skazanych z zaburzeniami psychicznymi, jeżeli zaburzenia te miały związek
z popełnieniem przestępstwa,
6)
skazanych w związku ze stosowaniem przemocy w rodzinie, którzy pozostają
z osobą pokrzywdzoną we wspólnym gospodarstwie domowym w okresie próby,
z wyłączeniem osób, wobec których zastosowano warunkowe umorzenie
postępowania,
7)
skazanych związanych z subkulturami przestępczymi lub grupami mającymi
związek ze środowiskiem przestępczym,
8)
skazanych, którzy wymagają intensywnych działań w okresie próby ze względu na
dotychczasową karalność, sposób życia, właściwości osobiste i zachowanie
w okresie próby, w tym stopień wykonania orzeczonych obowiązków, albo ze
względu na inne okoliczności.
§ 4. Do grupy podstawowej (B) kwalifikuje się osoby, które nie spełniają
przesłanek grupy obniżonego ryzyka (A) ani grupy podwyższonego ryzyka (C).
§ 5. Dozór w stosunku do osób zakwalifikowanych do grupy podwyższonego
ryzyka (C) wykonują kuratorzy zawodowi. W szczególnie uzasadnionych przypadkach
kierownik zespołu kuratorskiej służby sądowej lub sędzia może wyrazić zgodę na
wykonywanie dozoru przez kuratora społecznego z uwagi na właściwości i warunki
osobiste skazanego oraz predyspozycje, wykształcenie, umiejętności i przeszkolenie
kuratora społecznego.
§ 6. Do danej grupy ryzyka powrotu do przestępstwa, o której mowa w § 1,
kwalifikują osobę, wobec której sprawowany jest dozór, kierownik zespołu kuratorskiej
służby sądowej i upoważniony sędzia; w przypadku rozbieżności rozstrzygające jest
stanowisko sędziego. W razie zmiany okoliczności można dokonać ponownej
kwalifikacji.”;
– 54 –
58) w art. 173:
a)
w § 2 po pkt 2 dodaje się pkt 2a w brzmieniu:
„2) kontrolowanie wykonania przez skazanego nałożonych na niego obowiązków
określonych w art. 33 § 4 Kodeksu karnego,”,
b)
dodaje się § 6 w brzmieniu:
„6. W razie gdy skazany nie stosuje się do obowiązków określonych w art. 33
§ 4 Kodeksu karnego, sądowy kurator zawodowy zawiadamia właściwą jednostkę
Policji o popełnieniu wykroczenia określonego w art. 66a Kodeksu wykroczeń.
Sądowy kurator zawodowy może odstąpić od zawiadomienia, jeżeli przemawiają
za tym rodzaj i stopień naruszenia uzasadniające przekonanie, że pomimo
odstąpienia od zawiadomienia, cele stosowania tych obowiązków zostaną
osiągnięte; przepisy § 4 i 5 stosuje się odpowiednio.”;
59) po art. 173a dodaje się art. 173b i art. 173c w brzmieniu:
„Art. 173b. § 1. Czynności związane z organizowaniem i kontrolowaniem
wykonywania kar, środków karnych i środków zabezpieczających w systemie dozoru
elektronicznego powierza się sądowemu kuratorowi zawodowemu tego sądu, w okręgu
którego kara lub środek są lub mają być wykonywane.
§ 2. Zadaniem sądowego kuratora zawodowego jest pomoc w readaptacji
społecznej skazanego. Kontrola ścisłego wykonywania przez skazanego nałożonych na
niego obowiązków i poleceń ma na celu wychowawcze oddziaływanie i zapobieganie
powrotowi do przestępstwa.
§ 3. Sądowy kurator zawodowy, któremu powierzono czynności określone w § 1,
nawiązuje niezwłocznie kontakt ze skazanym, informując go o jego obowiązkach
i uprawnieniach.
Art. 173c. § 1. W czasie wykonywania kary w systemie dozoru elektronicznego
sądowy kurator zawodowy składa stosowne wnioski oraz co najmniej raz w miesiącu
zawiadamia sąd o zachowaniu skazanego, w szczególności o tym, czy wykonuje on
nałożone obowiązki i przestrzega porządku prawnego.
§ 2. Sądowy kurator zawodowy niezwłocznie zawiadamia sąd o każdym przypadku
naruszenia przez skazanego porządku prawnego lub nałożonego na skazanego
obowiązku, w szczególności o popełnieniu przez skazanego przestępstwa lub
przestępstwa skarbowego.”;