Senacki projekt ustawy o zmianie ustawy - Kodeks karny oraz ustawy - Kodeks karny wykonawczy

– 7 – 
skazanemu  oraz  jego  obrońcy  mo liwości  stawienia  się  na  posiedzeniu  w  przedmiocie 
zarządzenia wykonania kary (nawiasem mówiąc, analogiczne uprawnienie przysługuje im ju  
obecnie  wedle  art.  160  §  3  zd.  2  k.k.w.,  normującego  kwestię  posiedzenia  w  przedmiocie 
odwołania warunkowego zwolnienia, które chocia by w warunkach art. 160 § 1 pkt 1 k.k.w. 
jest  obligatoryjne).  W  proponowanym  brzmieniu  art.  178  §  2  k.k.w.  wyeliminowany  został 
ponadto  wyjątek  odnoszący  się  do  podstawy  z  art.  75  §  3  k.k.  (instytucja  fakultatywnego 
zarządzenia  wykonania  kary),  jako  e  brak  jest  argumentów,  które  przemawiałyby  za  jego 
pozostawieniem, zwłaszcza  e prawo udziału w posiedzeniu przyznano skazanemu oraz jego 
obrońcy,  gdy  zachodzą  przesłanki  obligatoryjnego  zarządzenia  wykonania  kary  wskazane 
w art. 75 § 1a k.k. 
 
4. Skutki projektowanej ustawy 
Projekt  ustawy  o  zmianie  ustawy  –  Kodeks  karny  oraz  ustawy  Kodeks  karny 
wykonawczy  uwzględnia stanowisko Trybunału Konstytucyjnego zaprezentowane w wyroku 
z dnia 17 lipca 2013 r. Podstawowym jego skutkiem będzie zatem zastąpienie regulacji, która 
nie spełnia standardów konstytucyjnych, taką, która będzie odpowiadać  wymogom  z art. 45 
ust. 1 ustawy zasadniczej. 
Przewiduje się,  e projektowana ustawa nie pociągnie za sobą skutków finansowych dla 
bud etu  państwa  ani  nie  wpłynie  na  poziom  dochodów  i  wydatków  pozostałych  jednostek 
sektora finansów publicznych, w tym jednostek samorządu terytorialnego. 
Projektowane zmiany nie będą miały równie  wpływu na konkurencyjność gospodarki 
i funkcjonowanie przedsiębiorstw. 
 
5. Konsulacje 
Projekt ustawy został przesłany do zaopiniowania: Ministrowi Sprawiedliwości, Sądowi 
Najwy szemu, Prokuratorowi żeneralnemu, Krajowej Radzie Sądownictwa, Krajowej Radzie 
Prokuratury,  Stowarzyszeniu  Sędziów  Polskich  IUSTITIA,  Stowarzyszeniu  Sędziów  Themis, 
Stowarzyszeniu Prokuratorów RP, Naczelnej Radzie Adwokackiej, Krajowej Radzie Radców 
Prawnych, Prokuratorii żeneralnej Skarbu Państwa oraz Helsińskiej Żundacji Praw Człowieka. 
Krajowa Rada Sądownictwa, Krajowa Rada Prokuratury, a tak e Krajowa Rada Radców 
Prawnych poinformowały o braku zastrze eń do przedstawionych rozwiązań. Uwagi zgłosił 
natomiast Sąd Najwy szy, a ponadto Prokurator żeneralny, Stowarzyszenie Sędziów Polskich 
– 8 – 
IUSTITIA, Helsińska Żundacja Praw Człowieka oraz Prokuratoria żeneralna Skarbu Państwa, 
przy czym ta ostatnia odniosła się do legislacyjnej poprawności zaproponowanego brzmienia 
art. 75 § 1 k.k., podczas gdy pozostałe podmioty oceniły projektowane regulacje równie  pod 
względem ich merytorycznej zawartości i celowości  wprowadzenia oraz ustosunkowały się 
do kwestii spójności systemu prawa. W omawianych stanowiskach pojawiły się zastrze enia 
co do klauzuli generalnej u ytej w treści wy ej powołanej jednostki redakcyjnej (Prokurator 
żeneralny), a tak e odnośnie do fragmentaryczności proponowanych uregulowań w sytuacji, 
gdy w samym art. 75 k.k., jak równie  w k.k.w. mo na znale ć jeszcze inne normy dotyczące 
środków probacyjnych, zakładające obligatoryjność określonego działania sądu. W związku 
z tym zgłoszone zostały postulaty rozszerzenia zakresu przedmiotowego nowelizacji. 
Inne konsultowane podmioty nie przekazały opinii pisemnych. 
W  toku  I  czytania  na  posiedzeniu  Komisji  Praw  Człowieka,  Praworządności  i  Petycji 
oraz Komisji Ustawodawczej stanowisko w sprawie zajął Minister Sprawiedliwości. Zaznaczył 
m.in.,  e w Ministerstwie Sprawiedliwości trwają prace nad kompleksową reformą systemu 
środków  probacyjnych,  której  zało enia  zostały  opracowane  przez  Komisję  Kodyfikacyjną 
Prawa  Karnego.  Poza  tym  Minister  zauwa ył,  i   wątpliwości  mo e  budzić  relacja  między 
projektowanym art. 75 § 1 k.k. a art. 75 § 1a k.k. 
aden  z  członków  komisji  nie  zgłosił  poprawki  do  rozpatrywanego  projektu  ustawy. 
Senatorowie uznali bowiem,  e przedło enie to właściwie realizuje wskazania płynące z wyroku 
Trybunału Konstytucyjnego. 
 
6. Oświadczenie o zgodności z prawem Unii Europejskiej 
Proponowane rozwiązania nie są objęte prawem Unii Europejskiej.