Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy o autostradach płatnych oraz o Krajowym Funduszu Drogowym oraz niektórych innych ustaw
projekt dotyczy likwidacji zbędnych organów opiniodawczo-doradczych działających przy ministrze właściwym do spraw transportu, ministrze właściwym do spraw budownictwa, lokalnego planowania i zagospodarowywania przestrzennego oraz mieszkalnictwa
- Kadencja sejmu: 7
- Nr druku: 2241
- Data wpłynięcia: 2014-03-20
- Uchwalenie: Projekt uchwalony
- tytuł: Ustawa o zmianie ustawy o autostradach płatnych oraz o Krajowym Funduszu Drogowym oraz niektórych innych ustaw
- data uchwalenia: 2014-04-24
- adres publikacyjny: Dz.U. poz. 805
2241
planów dotyczących infrastruktury mającej wpływ na stan bezpieczeństwa ruchu
drogowego. Mając na względzie sporadyczną konieczność występowania sytuacji
faktycznych, które wymagają wydania przez Radę do Spraw Autostrad opinii, nie jest
racjonalne dalsze istnienie Rady do Spraw Autostrad.
Art. 2 projektu ustawy przewiduje zmianę obowiązujących przepisów ustawy
o gospodarce nieruchomościami polegającą na uchyleniu przepisów stanowiących
podstawę funkcjonowania Państwowej Rady Nieruchomości, w tym nakładających na
ministra właściwego do spraw budownictwa, lokalnego planowania i zagospodarowania
przestrzennego oraz mieszkalnictwa obowiązek powołania i odwoływania jej składu
oraz na wniosek Rady, w drodze rozporządzenia, ustalania jej regulaminu.
Zgodnie z obowiązującym przepisem art. 3 ust. 2 ustawy o gospodarce
nieruchomościami organem doradczym ministra właściwego do spraw budownictwa,
lokalnego planowania i zagospodarowania przestrzennego oraz mieszkalnictwa
w sprawach gospodarki nieruchomościami jest Państwowa Rada Nieruchomości.
Minister powołuje i odwołuje przewodniczącego i członków Rady oraz ustala, w drodze
zarządzenia, jej regulamin, który określa organizację i zasady działania Rady (art. 3
ust. 3 ustawy). Państwowa Rada Nieruchomości pełniła funkcję doradczą do dnia
wejścia w życie zarządzenia nr 33 Ministra Infrastruktury z dnia 30 grudnia 2009 r.
w sprawie ustalenia regulaminu Państwowej Rady Nieruchomości. Z uwagi na
niepowołanie składu osobowego od tego czasu nie odbyło się żadne posiedzenie tego
organu.
U podstaw projektowanej ustawy legło przekonanie, iż należy zrezygnować z organu
doradczego o charakterze ogólnym, jakim jest Państwowa Rada Nieruchomości, ze
względu na różnorodność kwestii rozstrzyganych przez Ministra, a także poglądów
w wielu obszarach gospodarki nieruchomościami. Żachowe doradztwo ukierunkowane
na rozwiązanie konkretnych problemów polskiego rynku nieruchomości zostanie
zapewnione w drodze pozyskiwania przez Ministra indywidualnych opinii uznanych
autorytetów w danej dziedzinie bądź opracowań ośrodków akademickich
specjalizujących się w gospodarce nieruchomościami. Umożliwi to uelastycznienie
procesu
pozyskiwania
przez
Ministra
opinii
w
zakresie
gospodarowania
nieruchomościami, a tym samym przyczyni się do podejmowania decyzji w warunkach
3
lepszej informacji o rynku nieruchomości. Należy wskazać, iż przerwa
w funkcjonowaniu Państwowej Rady Nieruchomości nie wpłynęła negatywnie na
podejmowane przez Ministra decyzje w sprawach gospodarki nieruchomościami, co
pozwala stwierdzić, iż nie jest ona organem niezbędnym dla realizacji zadań Ministra.
Likwidacja Państwowej Rady Nieruchomości wpłynie na zakres obowiązków, a także
przyczyni się do zredukowania obciążeń finansowych wynikających z konieczności
obsługi tego ciała doradczego, co pozwoli na skierowanie zasobów kadrowych
i finansowych Ministra i podległego mu resortu na inne, niejednokrotnie ważniejsze
kwestie. Należy przy tym wskazać, iż oszczędności finansowe wynikać będą z braku
konieczności utrzymywania Rady, tj. kosztów delegacji jej członków, a nie
prowadzonych przez Radę badań i analiz. rodki finansowe przeznaczone na
działalność merytoryczną Rady, w tym wynagrodzenia jej członków, będą możliwe do
wykorzystania przez Ministra i podległy mu resort w celu pozyskiwania opinii
i informacji w zakresie gospodarowania nieruchomościami.
Zmiana ustawy z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym ma charakter
porządkujący i likwiduje sprzeczność między art. 46 ust. 1a a ust. 3. Zgodnie
z obowiązującym art. 46 ust. 1a ustawy o transporcie drogowym 50% wpływów
uzyskanych z opłat za wydanie zezwoleń zagranicznych na wykonanie
międzynarodowego transportu drogowego rzeczy lub osób, z zastrzeżeniem ust. 1 pkt 2
(tzn. wielokrotnego zagranicznego zezwolenia wydawanego przez Międzynarodowe
Forum Transportu), jest przekazywana na wyodrębniony rachunek bankowy żeneralnej
Dyrekcji Dróg Krajowych i Autostrad bez dalszego bezpośredniego wskazania
przekazania tych kwot na rachunek Krajowego Funduszu Drogowego. Tymczasem
z zasady opłaty za wydanie zezwoleń zagranicznych zgodnie z ust. 1 i ust. 3 art. 46
trafiają na rachunek bankowy żeneralnej Dyrekcji Dróg Krajowych i Autostrad i są
przekazywane na rachunek Krajowego Żunduszu Drogowego. Propozycja wyraźnie
przewiduje, iż żeneralna Dyrekcja Dróg Krajowych i Autostrad przekazywać będzie
ww.
kwoty opłat za wydanie zezwoleń zagranicznych na wykonanie
międzynarodowego transportu rzeczy lub osób w terminie pierwszych dwóch dni
roboczych po zakończeniu tygodnia, w którym wpłynęły, na rachunek Krajowego
Żunduszu Drogowego, z przeznaczeniem na budowę i utrzymanie dróg krajowych oraz
na potrzeby gromadzenia danych o drogach publicznych i sporządzania informacji
4
o sieci dróg publicznych, jak również na poprawę bezpieczeństwa ruchu drogowego
i budowy autostrad.
Zmiany w ustawie o ochronie przyrody polegają na usunięciu delegacji ustawowej dla
ministra właściwego do spraw transportu do wydania w porozumieniu z ministrem
właściwym do spraw środowiska rozporządzenia określającego warunki techniczno-
-przyrodnicze zakładania zadrzewień w granicach pasa drogowego, sposoby ich
ochrony oraz dobór gatunków drzew i krzewów, kierując się potrzebą zapewnienia
bezpieczeństwa ruchu drogowego, ochrony krajobrazu i różnorodności biologicznej
oraz odpowiednich warunków utrzymania dróg i bezpieczeństwa korzystania z dróg.
Ustawą z dnia 24 sierpnia 2007 r. o zmianie i uchyleniu niektórych upoważnień do
wydawania aktów wykonawczych z zakresu ochrony środowiska i gospodarki wodnej
(Dz. U. Nr 181, poz. 1286) uchylono art. 80 ust. 1 ustawy o ochronie przyrody
zawierający upoważnienie dla ministra właściwego do spraw środowiska do określenia
warunków techniczno-przyrodniczych zakładania zadrzewień, sposobów ich ochrony
oraz dobór gatunków i odmian drzew i krzewów dla poszczególnych rodzajów gleb,
a także wskaźników powierzchniowych tych zadrzewień. Rozporządzenie Ministra
rodowiska miało stanowić podstawę do prac legislacyjnych dla ministra właściwego
do spraw transportu zmierzających do wydania rozporządzenia na podstawie art. 80
ust. 2 ustawy o ochronie przyrody. Dopiero bowiem na podstawie wskazanych przez
ministra właściwego do spraw środowiska ogólnych warunków techniczno-
-przyrodniczych zakładania zadrzewień, wskazania rodzajów gleb, a także wskaźników
powierzchniowych tych zadrzewień, możliwe miało być wydanie rozporządzenia
uszczegóławiającego warunki techniczno-przyrodnicze zakładania zadrzewień
w granicach pasa drogowego. W związku z uchyleniem upoważnienia dla ministra
właściwego do spraw środowiska do wydania ww. rozporządzenia nie jest możliwe
wydanie rozporządzenia przez ministra właściwego do spraw transportu. Analiza
przeprowadzonych prac nad projektem rozporządzenia wykazała, że wydanie takiego
rozporządzenia nie przyczyni się do poprawy realizacji celów ochrony przyrody,
o których mowa w ustawie, ani nie wzmocni zadań ochrony terenów zieleni
i zadrzewień w pasie drogowym. Ponadto dotychczasowe działania odnoszące się do
zakładania zadrzewień w pasie drogowym były z powodzeniem prowadzone bez
stosownego aktu prawnego. Wystarczająca była w tym zakresie wiedza z dziedziny
botaniki, dendrologii czy architektury krajobrazu. Warunki techniczno-przyrodnicze
5
zakładania i utrzymani zieleni w pasie drogowym będą mogły być określane
bezpośrednio przez zarządców dróg, tj. podmioty, które dysponują największą wiedzą
na temat potrzeb i uwarunkowań zakładania i utrzymania zieleni w pasie drogowym.
Jako przykład może posłużyć zarządzenie nr 10 żeneralnego Dyrektora Dróg
Krajowych i Autostrad z dnia 15 lutego 2013 r. w sprawie wprowadzenia „Wytycznych
zakładania i utrzymania zieleni przydrożnej” jako kompleksowa i uniwersalna
instrukcja pozwalająca zarządcy dróg krajowych na realizację zadań w przedmiotowym
zakresie.
W art. 5 zawarto przepis przejściowy znoszący z dniem wejścia w życie ustawy Radę
do Spraw Autostrad i Państwową Radę Nieruchomości.
W art. 6 projektu zaproponowano, aby ustawa weszła w życie po upływie 14 dni od
dnia ogłoszenia.
Projekt ustawy nie zawiera przepisów technicznych w rozumieniu rozporządzenia Rady
Ministrów z dnia 23 grudnia 2002 r. w sprawie sposobu funkcjonowania krajowego
systemu notyfikacji norm i aktów prawnych (Dz. U. Nr 239, poz. 2039, z późn. zm.)
w związku z tym nie podlega notyfikacji.
Zgodnie z ustawą z dnia 7 lipca 2005 r. o działalności lobbingowej w procesie
stanowienia prawa (Dz. U. Nr 169, poz. 1414, z późn. zm.), projekt ustawy został
udostępniony w Biuletynie Informacji Publicznej Ministerstwa Transportu,
Budownictwa i Gospodarki Morskiej z dniem wysłania projektu do uzgodnień
międzyresortowych. Ponadto stosownie do § 11a uchwały nr 49 Rady Ministrów z dnia
19 marca 2002 r. – Regulamin pracy Rady Ministrów (M.P. Nr 13, poz. 221, z późn.
zm.) projekt został udostępniony w Biuletynie Informacji Publicznej Rządowego
Centrum Legislacji. aden podmiot nie zgłosił zainteresowania pracami nad projektem
ustawy.
Rozwiązania zawarte w projekcie nie są sprzeczne z prawem Unii źuropejskiej.
Projekt ustawy jest umieszczony w Wykazie prac legislacyjnych Rady Ministrów
w pozycji UD 120.
6
OCźNA SKUTKÓW RźżULACJI
1. Podmioty, na które oddziałuje projektowana regulacja
Projekt ustawy oddziałuje naŚ
– ministra właściwego do spraw transportu,
– ministra właściwego do spraw budownictwa, lokalnego planowania
i zagospodarowania przestrzennego oraz mieszkalnictwa,
– ministra właściwego do spraw środowiska,
– zarządców dróg,
– członków Rady do Spraw Autostrad,
– organy administracji publicznej i inne podmioty, które wskazywały członków Rady
do Spraw Autostrad oraz członków Państwowej Rady Nieruchomości.
2. Konsultacje społeczne
Projekt ustawy w ramach konsultacji społecznych został przesłany do następujących
organizacji:
1) Stowarzyszenie Polski Kongres Drogowy;
2) Stowarzyszenie Inżynierów i Techników Komunikacji RPś
3) Ogólnopolska Izba żospodarcza Drogownictwaś
4) Polska Izba Inżynierów Budownictwaś
5) Związek Powiatów Polskichś
6) Związek Województw RPś
7) Unia Metropolii Polskich;
8) Związek Miast Polskichś
9) Związek żmin Wiejskichś
10) Polska Żederacja Stowarzyszeń Rzeczoznawców Majątkowychś
11) Polska Żederacja Rynku Nieruchomościś
12) Polska Żederacja Organizacji Zarządców i Administratorów Nieruchomości;
13) Polska Żederacja Stowarzyszeń Zawodów Nieruchomościowychś
14) Polska Żederacja Zarządców Nieruchomościś
15) Żederacja żospodarki Nieruchomościamiś
16) Żederacja Porozumienie Polskiego Rynku Nieruchomości;
7
Dokumenty związane z tym projektem:
-
2241
› Pobierz plik