Senacki projekt ustawy o zmianie ustawy o ochronie roślin

 
U C H WA Ł A  
S E N A T U   R Z E C Z Y P O S P O L I T E J   P O L S K I E J  
z dnia 3 października 2013 r.  
w sprawie wniesienia do Sejmu projektu ustawy o zmianie ustawy o ochronie roślin 
Na  podstawie  art.  118  ust.  1  Konstytucji  Rzeczypospolitej  Polskiej  z  dnia  2  kwietnia 
1997  r.,  Senat  wnosi  do  Sejmu  Rzeczypospolitej  Polskiej  projekt  ustawy  o zmianie  ustawy 
o ochronie roślin. 
Jednocześnie  upoważnia  senatora  Witolda  Gintowt-Dziewałtowskiego  do 
reprezentowania Senatu w pracach nad projektem. 
 
 
 
 
MARSZAŁEK SENATU 
 
 
 
Bogdan BORUSEWICZ 
projekt 
U S T AWA  
z dnia 
o zmianie ustawy o ochronie roślin 
Art. 1. W ustawie z dnia 18 grudnia 2003 r. o ochronie roślin (Dz. U. z 2008 r. Nr 133, 
poz. 849, z późn. zm.1)) wprowadza się następujące zmiany: 
1) 
w art. 21: 
a) 
ust. 1 i 1a otrzymują brzmienie: 
„1. Wprowadzanie  bezpośrednio  z  państw  trzecich  na  terytorium 
Rzeczypospolitej  Polskiej  roślin,  produktów  roślinnych  lub  przedmiotów,  które 
przed  wprowadzeniem  na  terytorium  Rzeczypospolitej  Polskiej  powinny  zostać 
poddane  granicznej  kontroli  fitosanitarnej,  na  podstawie  art.  22  ust.  1  pkt.  1,  jest 
dozwolone  przez  wyznaczone  punkty  wwozu,  którymi  są:  lotnisko  w  przypadku 
transportu  powietrznego,  port  w przypadku  transportu  morskiego  lub  rzecznego, 
stacja  w  przypadku  transportu  kolejowego  oraz  przejście  graniczne,  przez  które 
następuje  przekroczenie  lądowej  granicy  Rzeczypospolitej  Polskiej,  w  przypadku 
innego rodzaju transportu. 
1a.  Organ  celny  nie  może  nadać  roślinom,  produktom  roślinnym  lub 
przedmiotom, które przed wprowadzeniem na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej 
powinny  zostać  poddane  granicznej  kontroli  fitosanitarnej,  na  podstawie  art.  22 
ust. 1  pkt.  1,  procedury  celnej  umożliwiającej  ich  wprowadzenie  na  terytorium 
Rzeczypospolitej Polskiej, jeżeli te rośliny, produkty roślinne lub przedmioty nie są 
wprowadzane przez wyznaczone punkty wwozu.”, 
b)  po ust. 1a dodaje się ust. 1b w brzmieniu: 
„1b.  Przepisów  ust.  1  i  1a  nie  stosuje  się  do  opakowań  drewnianych, 
w których  przewożone  są  towary  inne  niż  rośliny,  produkty  roślinne  lub 
przedmioty,  oraz  do  drewna  używanego  do  unieruchamiania  lub  zabezpieczenia 
tych towarów.”; 
                                                 
1)  Zmiany  tekstu  jednolitego  wymienionej  ustawy  zostały  ogłoszone  w  Dz.  U.  z  2008  r.  Nr  227,  poz.  1505, 
z 2009  r.  Nr  20,  poz.  106,  Nr  31,  poz.  206  i  Nr  98,  poz.  817,  z  2010  r.  Nr  47,  poz.  278,  z  2011  r.  Nr  54, 
poz. 278, Nr 63, poz. 322, Nr 106, poz. 622 i Nr 171, poz. 1016, z 2012 r. poz. 1512 i 1529 oraz z 2013 r. 
poz. 455. 
 
– 3 – 
2) 
w art. 22 po ust 1b dodaje się ust. 1c w brzmieniu: 
„1c. Minister właściwy do spraw rolnictwa, w drodze obwieszczenia, w dzienniku 
urzędowym  ministra  właściwego  do  spraw  rolnictwa,  ogłosi  wykaz  roślin,  produktów 
roślinnych  lub  przedmiotów,  o  których  mowa  w  ust.  1  pkt  1,  oraz  wykaz  roślin, 
produktów  roślinnych  lub  przedmiotów,  których  wprowadzenie  na  terytorium 
Rzeczypospolitej  Polskiej  lub  do  określonych  stref  chronionych  jest  zabronione, 
z uwzględnieniem klasyfikacji towarów według kodów taryfy celnej.”. 
Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 90 dni od dnia ogłoszenia. 
U Z A S A D N I E N I E  
 
1. Cel i przedmiot ustawy 
Przepisy art. 21 ust. 1 obwiązującej ustawy z dnia 18 grudnia 2003 r. o ochronie roślin 
nakładają  obowiązek  wprowadzania  na  terytorium  Rzeczypospolitej  Polskiej  roślin, 
produktów  roślinnych  i  przedmiotów  importowanych  z  państw  trzecich  jedynie  przez 
wyznaczone punkty wwozu.  
Wykaz punktów wwozu określa w drodze rozporządzenia, na podstawie art. 21 ust. 2 
ustawy  z  dnia  18  grudnia  2003  r.  o  ochronie  roślin,  minister  właściwy  do  spraw  rolnictwa 
w porozumieniu  z  ministrem  właściwym  do  spraw  finansów  publicznych  oraz  ministrem 
właściwym  do  spraw  transportu.  W  punktach  wwozu  muszą  przy  tym  zostać  spełnione 
warunki zapewniające prawidłowy przebieg granicznej kontroli fitosanitarnej importowanych 
towarów,  określone  w  przepisach  wykonawczych  wydanych  na  podstawie  art. 24  ust. 11 
ustawy, implementujących do prawa polskiego postanowienia dyrektywy Komisji 98/22/WE 
z  dnia  15  kwietnia  1998  r.  ustanawiającej  minimalne  warunki  przeprowadzania  kontroli 
zdrowia  roślin  we  Wspólnocie  w  punktach  kontroli  innych  niż  te  w  miejscu  przeznaczenia, 
dotyczące  roślin,  produktów  roślinnych  lub  innych  przedmiotów  przywożonych  z  państw 
trzecich  (Dz.  Urz.  WE  L  126  z  28.4.1998,  str.  26;  Dz.  Urz.  UE  Polskie  wydanie  specjalne, 
rozdz.  3,  t.  23,  str.  66).  Koszty  spełnienia  powyższych  warunków,  wymagających 
zapewnienia  odpowiedniej  infrastruktury  oraz  kadr  powodują,  że  punkty  wwozu  zostały 
ustanowione jedynie na niektórych przejściach granicznych.  
Wynikający z obecnych przepisów obowiązek wprowadzania importowanych towarów 
przez wyznaczone punkty wwozu dotyczy każdego materiału roślinnego, niezależnie od tego, 
czy podlega on obowiązkowej granicznej kontroli fitosanitarnej. Takie rozwiązanie stanowi 
utrudnienie  dla  podmiotów  gospodarczych  zajmujących  się  importem  towarów  roślinnych 
z państw  trzecich  (powoduje  zwiększenie  kosztów  transportu  takich  towarów,  ponieważ 
mogą być one wprowadzane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jedynie przez niektóre 
przejścia  graniczne)  i  nie  wynika  z  postanowień  Międzynarodowej  Konwencji  Ochrony 
Roślin oraz dyrektywy 2000/29/WE z dnia 8 maja 2000 r. w sprawie środków ochronnych 
przed  wprowadzaniem  do  Wspólnoty  organizmów  szkodliwych  dla  roślin  lub  produktów 
roślinnych  i  przed  ich  rozprzestrzenianiem  się  we  Wspólnocie  (Dz.  Urz.  WE  L  169 
z 10.07.2000,  str.  1,  z  późn.  zm.;  Dz.  Urz.  UE  Polskie  wydanie  specjalne,  rozdz.  3,  t.  29, 
– 2 – 
str. 258, z późn. zm.). Artykuł  VII ust.  2 lit.  d Konwencji stanowi,  że ograniczenie importu 
roślin do określonych punktów wprowadzania może być stosowane wyłącznie do towarów, 
dla  których  wymagane  są  świadectwa  fitosanitarne,  poddanie  ich  kontroli  lub  zabiegom 
fitosanitarnym.  Również  dyrektywa  2000/29/WE  nie  wymaga,  aby  towary  pochodzenia 
roślinnego niepodlegające obowiązkowi granicznej kontroli fitosanitarnej były wprowadzane 
na terytorium państw członkowskich z państw trzecich przez wyznaczone punkty wwozu.  
Proponuje  się  zatem  ograniczenie  opisanego  wyżej  obowiązku  jedynie  do  towarów 
podlegających granicznej kontroli fitosanitarnej. 
Na  potrzebę  dokonania  opisywanej  zmiany  wskazywali  wojewodowie  oraz  podmioty 
prowadzące obrót handlowy towarami roślinnymi z państwami trzecimi. 
 
2. Różnice pomiędzy dotychczasowym a projektowanym stanem prawnym 
W  związku  z  powyższym  proponuje  się,  aby  art.  21  ust.  1  ustawy  z  dnia  18  grudnia 
2003 r. o ochronie roślin otrzymał brzmienie, zgodnie z którym wprowadzanie bezpośrednio 
z państw trzecich na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej roślin, produktów roślinnych lub 
przedmiotów, które przed wprowadzeniem na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej powinny 
zostać poddane granicznej kontroli fitosanitarnej, było dozwolone przez wyznaczone punkty 
wwozu. 
Jednocześnie proponuje się,  aby usunąć z  przepisu oczywiste błędy w definicji punktu 
wwozu.  Przepis  w  dotychczasowym  brzmieniu,  jako  punkty  wwozu  określa  m.in.  urząd 
celny,  na  obszarze  właściwości  którego  następuje  przekroczenie  śródlądowej  granicy 
Rzeczypospolitej Polskiej. Tymczasem zgodnie z art. 69 ust. 1 pkt 1 Prawa celnego organem 
celnym  jest  naczelnik  urzędu  celnego,  a  nie  urząd  celny.  Ergo  to  naczelnik  posiada 
właściwość  miejscową,  a  nie  urząd  celny.  Ponadto  z  kontekstu  ustawy  wynika,  że 
ustawodawca  miał  na  myśli  przejście  graniczne,  a  nie  urząd  celny  (znalazło  to 
odzwierciedlanie w treści rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 9 grudnia 
2008  r.  w  sprawie  wykazu  punktów  wwozu,  przez  które  można  wprowadzać  rośliny, 
produkty  roślinne  lub  przedmioty,  gdzie  jako  punkty  wwozu  wskazano  właśnie  przejścia 
graniczne). Należy zauważyć, że zgodnie z terminologią ustawy z dnia 12 października 1990 
r. o ochronie granicy państwowej granice przebiegają na lądzie lub na morzu, a przymiotnik