Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy o inwestycjach w zakresie terminalu regazyfikacyjnego skroplonego gazu ziemnego w Świnoujściu oraz ustawy o gospodarce nieruchomościami

gmin  będzie  wydawana  decyzja  lokalizacyjna,  której  konsekwencją  będzie  wydane 
pozwolenie na  budowę,  które  będzie  obowiązujące.  Zatem  nie  będzie  to  stanowić 
dodatkowego  obciążenia  wojewody,  gdyż  w  normalnym  przypadku  prawnym  te 
dokumenty byłyby analizowane i weryfikowane. Przyjmuje się, że będzie to stanowiło 
porównywalną pracochłonność. 
W odniesieniu do kwestii ustanowienia wojewody organem egzekucyjnym obowiązków 
niepieniężnych  wynikających  z  decyzji  wydanych  na  podstawie  ustawy,  to  zmiana  ta 
ma na celu skonsolidowanie postępowania w ramach jednego organu, co przyczyni się 
do  jego  przyśpieszenia i zwiększenia  efektywności  procedury.  Dotychczasowe 
doświadczenia inwestora z realizacji inwestycji na bazie obecnej specustawy wskazują 
ponadto,  że  przypadki  egzekucji  obowiązków  niepieniężnych  wynikających  z  decyzji 
wydanych na podstawie ustawy miały charakter incydentalny. W rezultacie także i ta 
zmiana  nie  będzie  skutkowała  istotnym  zwiększeniem  nakładu  pracy  po  stronie 
urzędów wojewódzkich. 
Ponadto  przedmiotowa  ustawa  skutkować  będzie  zmniejszeniem  zakresu  obowiązków 
ministra właściwego do spraw budownictwa, gospodarki przestrzennej i mieszkaniowej. 
Projektowany  przepis  art.  15  ust.  6  wyłącza,  wyrażony  w  art.  32  ust.  1  pkt  3  Prawa 
budowlanego,  wymóg  uzyskania  zgody  ministra  właściwego  do  spraw  budownictwa, 
gospodarki przestrzennej i mieszkaniowej na budowę gazociągów o zasięgu krajowym 
oraz  tych,  których  budowa  wynika  z  umów  międzynarodowych.  Wyżej  wspomniany 
przepis  Prawa  budowlanego  został  wprowadzony  do  Prawa  budowlanego  jako 
realizacja  dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/73/WE z  dnia 13 lipca 
2009 r. dotyczącej wspólnych zasad rynku wewnętrznego gazu ziemnego i uchylającej 
dyrektywę  2003/55/WE  (Dz.  Urz.  UE  L  211  z 14.08.2009, s.  94), która dopuszcza 
ograniczenia  udzielania  zezwoleń  na  budowę  i  eksploatację  systemu  gazociągów  w 
określonych  sytuacjach.  Jeżeli  zatem ustawodawca decyduje o tym,  że  w celu 
zapewnienia  bezpieczeństwa  energetycznego  państwa  celowe  jest  zrealizowanie 
konkretnych inwestycji,  to  nie  ma  potrzeby  przeprowadzania  kolejnego  postępowania, 
w  którym  minister  właściwy  do  spraw budownictwa, gospodarki przestrzennej i 
mieszkaniowej miałby weryfikować zasadność realizacji tej konkretnej, zatwierdzonej 
już przez ustawodawcę inwestycji.  
52 
 
W  odniesieniu  do  inwestora,  zostaną  na  niego  nałożone  nowe  obowiązki 
administracyjne, w szczególności  obowiązek  dopełnienia  wymogów  związanych  ze 
składaniem wniosku o wydanie pozwolenia na budowę inwestycji w zakresie terminalu 
(projektowany art. 16 ust. 2) oraz obowiązek uzyskania opinii poszczególnych organów 
(projektowany  art.  6  ust.  3).  Jednakże  zmiany  te  będą  zrównoważone  przez 
usprawnienie  pewnych  elementów  procesu  inwestycyjnego  (np.  uniknięcie 
wprowadzania gazociągów do miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego, 
skrócony  czas  wydawania  decyzji  o  pozwolenie  na  budowę  oraz  skrócenie  okresu 
pozyskiwania  gruntów  pod  inwestycję).  Ogół  zmian  dotyczących  obowiązków 
administracyjnych  inwestorów  będzie  skutkował  istotnym  przyspieszeniem  procesów 
inwestycyjnych i obniżeniem poziomu obciążeń administracyjnych. 
Nie przewiduje się zwiększenia pracochłonności i poziomu obciążeń administracyjnych 
dla innych podmiotów uczestniczących w realizacji inwestycji w trybie ustawy. 
Przedmiotowa regulacja dotyczy realizacji procesów inwestycyjnych,  nie  będzie miała 
przy  tym  ścisłego  wpływu  na  ochronę  środowiska.  Nowe  regulacje  nie  zmieniają 
merytorycznie  dotychczas  przyjętego  ładu  prawnego  w  tym  zakresie.  Określenie 
wpływu  projektowanego  uprawnienia  wojewody  do  zobowiązania  inwestora 
w pozwoleniu na  budowę  inwestycji  w  zakresie  terminalu  do  przesadzenia  drzew  lub 
krzewów  we  wskazane  miejsce  (projektowany  art.  16  ust.  3)  nie  będzie  miał 
negatywnego  wpływu  na  skuteczność  ochrony  cennych  przyrodniczo  drzew 
usytuowanych na terenach objętych przedmiotowymi inwestycjami. 
Zgodnie z art. 82 ust. 1 pkt 1 lit. b ustawy z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu 
informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska 
oraz o ocenach oddziaływania na środowisko (Dz. U. z 2013 r. poz. 1235, z późn. zm.) 
w decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach, wydawanej po przeprowadzeniu oceny 
oddziaływania  przedsięwzięcia  na środowisko,  właściwy  organ  określa  warunki 
wykorzystywania terenu w fazie realizacji i eksploatacji  lub  użytkowania 
przedsięwzięcia,  ze  szczególnym  uwzględnieniem  konieczności  ochrony  cennych 
wartości  przyrodniczych,  zasobów  naturalnych  i zabytków oraz ograniczenia 
uciążliwości  dla  terenów  sąsiednich.  Jeśli  z  przeprowadzonej  oceny  oddziaływania 
przedsięwzięcia na środowisko wynika potrzeba wykonania kompensacji przyrodniczej 
lub zapobiegania, ograniczania oraz monitorowania oddziaływania przedsięwzięcia na 
53 
 
środowisko,  właściwy  organ  w  decyzji  o  środowiskowych  uwarunkowaniach  nakłada 
obowiązek  wykonania  odpowiednich  działań  (por. art. 82 ust. 1 pkt 2 ustawy 
o udostępnianiu  informacji  o  środowisku  i  jego  ochronie).  Oznacza  to,  że  zmiana 
brzmienia  art.  16  ust.  3  ustawy  nie  będzie  zagrażała  skuteczności  ochrony  cennych 
przyrodniczo drzew. 
4.  Wpływ  regulacji  na  sektor  finansów  publicznych, w tym  na  budżet  państwa 
i budżety jednostek samorządu terytorialnego 
Inwestycje objęte zakresem regulacji, tj. inwestycje towarzyszące inwestycji w zakresie 
terminalu LNG, będą finansowane ze środków pozabudżetowych, ze środków własnych 
inwestora oraz kredytów pozyskanych przez  inwestorów dla celów ich realizacji,  
w  związku  z czym  –  co do zasady –  ich  realizacja  nie  będzie  miała  bezpośredniego 
wpływu na sektor finansów publicznych. 
Finansowanie  niektórych  inwestycji  objętych  zakresem  przedmiotowej  regulacji 
odbędzie się z udziałem środków Unii Europejskiej. Należy również zaznaczyć, że nie 
przewiduje  się  wyłączania  stosowania  ustawy  –  Prawo  zamówień  publicznych 
w zakresie  umów  niezbędnych  do  realizacji  rozszerzonego  wykazu  inwestycji 
określonych w projektowanej ustawie. 
Koszty budżetowe 
Do  kosztów  budżetowych  zaliczyć  należy  koszty  wywłaszczeń  nieruchomości  pod 
obiekty  powierzchniowe  gazociągów  oraz  tłoczni.  Łączny  koszt  wywłaszczeń  pod 
obiekty powierzchniowe szacuje się na ok. 77,4 mln zł. Koszt ten został opracowany na 
podstawie  szacowanej  łącznej  powierzchni  nieruchomości  podlegających 
wywłaszczeniu  –  ok.  77  ha  oraz  przy  założeniu  ceny  nieruchomości  w  wysokości  
50–100 zł/m2 . 
Maksymalny limit wydatków z budżetu państwa przeznaczonych na wykonywanie 
zadań przejętych przez wojewodów wynosi: 
1)  w 2014 r. – 0 zł;  
2)  w 2015 r. – 300 tys. zł;  
3)  w 2016 r. – 21 510 tys. zł; 
                                                          
3)  Przyjęty  na  potrzeby  szacunków  przedział  cenowy  jednego  m2  nieruchomości  został  opracowany  na 
podstawie  danych  historycznych  zebranych  z  dotychczasowych  doświadczeń  z  realizacji  inwestycji 
podlegających nowelizowanej ustawie. 
54 
 
4)  w 2017 r. – 10 140 tys. zł; 
5)  w 2018 r. – 21 050 tys. zł; 
6)  w 2019 r. – 13 840 tys. zł; 
7)  w 2020 r. – 3 000 tys. zł; 
8)  w 2021 r. – 1 500 tys. zł;  
9)  w 2022 r. – 6 080 tys. zł; 
10) w 2023 r. – 0 zł. 
Zgodnie  z  przyjętymi  założeniami  w  2022  r.  zostaną  poniesione  ostatnie  koszty 
związane z uchwaleniem ustawy. 
Warto  podkreślić,  że  w odniesieniu do inwestycji liniowych, koszty  związane 
z ustanowieniem służebności dla gazociągów przesyłowych nie będą obciążały budżetu 
państwa, gdyż będą ponoszone bezpośrednio przez inwestora. 
Dodatkowo  uwzględnić  należy  koszty  związane  z  wyłączaniem  gruntów  z  produkcji 
leśnej, przy czym koszt ten nie będzie w całości obciążał sektora finansów publicznych, 
ponieważ jest on ponoszony przez podmiot posiadający tytuł do danego gruntu, a zatem 
jedynie  w  części  przypadków  będą  to  jednostki  samorządu  terytorialnego.  Łączny 
szacunkowy koszt wyłączenia gruntów z produkcji leśnej szacuje się na ok. 24 mln zł. 
Koszt  ten  został  opracowany  na podstawie  szacowanej  łącznej  powierzchni  leśnych 
podlegających  wygaszeniu  zarządu  –  ok. 300 ha  oraz  przy  założeniu  stawki 
jednostkowej wyłączania gruntów spod produkcji leśnej w wysokości 80 000 zł/ha ).  
Wpływy budżetowe 
Wejście w życie projektowanych zmian ustawy spowoduje pozytywne skutki finansowe 
dla  sektora  finansów  publicznych.  Projektowane  rozwiązania  umożliwią  znacznie 
szybszą  realizację  prac  w zakresie  także  przygotowania  i  realizacji  inwestycji 
towarzyszących  w  rozumieniu  ustawy.  Realizacja  powyższych  inwestycji  spowoduje 
znaczące  zwiększenie  wpływów  budżetowych  z  tytułu  podatku  VAT  oraz  pośrednio 
również  z  podatków  dochodowych  od wykonawców, podwykonawców oraz 
pracowników zatrudnionych przy ich realizacji. Zwiększą się również przychody gmin 
                                                          
4)  Przyjęta  na  potrzeby  szacunków  wartość  jednostkowej  stawki  wygaszania  zarządu  dla  powierzchni 
leśnych  została  opracowana  na podstawie danych historycznych zebranych z dotychczasowych 
doświadczeń z realizacji inwestycji podlegających nowelizowanej ustawie. 
55 
 
z  tytułu  podatku  od  nieruchomości  od  nowo  powstałych  obiektów  budowlanych  oraz 
z tytułu opłaty eksploatacyjnej.  
5.  Wpływ regulacji na rynek pracy, konkurencyjność gospodarki i przedsiębiorczość, 
w tym na funkcjonowanie przedsiębiorstw 
Przewiduje  się,  że  wejście  w  życie  ustawy  pozytywnie  wpłynie  na  konkurencyjność 
polskiej  gospodarki,  poprawi  sytuację  na  rynku  pracy,  wzmocni  polskich 
przedsiębiorców  oraz  ożywi  koniunkturę  gospodarczą.  Szacuje  się,  że  w  wyniku 
nowelizacji ustawy dochody ludności zwiększą się o ok. 1,0 mld zł.  
Kwota ta stanowi dochód ludności z tytułu: 
a)  odszkodowań zgodnie z art. 23 ust. 1 za nieruchomości, użytkowanie wieczyste oraz 
ograniczone prawa rzeczowe do nieruchomości, o których mowa w art. 20 ust. 3, 4 
i 12, tj. przysługujących dotychczasowym właścicielom, użytkownikom wieczystym 
lub  osobom,  którym  przysługuje  ograniczone  prawo  rzeczowe  do  nieruchomości. 
Zobowiązanym  do  zapłaty  odszkodowań  za  wywłaszczenie  nieruchomości, 
wygaśnięcie prawa użytkowania wieczystego lub wygaśnięcie ograniczonych praw 
rzeczowych jest wojewoda.  
Inwestor,  na  podstawie  odrębnego  porozumienia  zawartego  z  wojewodą,  może 
pokryć koszty ustalenia wysokości tych odszkodowań. 
b)  odszkodowań przysługujących właścicielom za ograniczenie w sposobie korzystania 
z nieruchomości w celu zapewnienia prawa do wejścia na teren nieruchomości dla 
prowadzenia na nich budowy inwestycji w zakresie terminalu, a także  prac 
związanych z konserwacją lub usuwaniem awarii zgodnie z art. 24 ust. 1. Decyzje 
w zakresie odszkodowania  wydaje  wojewoda.  Obowiązek  zapłaty  odszkodowania 
obciąża  inwestora.  Inwestor  na  podstawie  odrębnego  porozumienia  zawartego 
z wojewodą pokrywa koszty ustalenia wysokości odszkodowań. 
Są to odszkodowania, które zostaną wyliczone na podstawie operatów szacunkowych 
opracowanych  przez  uprawnionych  rzeczoznawców  działających  na  zlecenie 
wojewodów.  Kwota  powyższych  odszkodowań  poza  zakresem  objętym  regułą 
budżetową będzie finansowana przez inwestora. Koszty opracowania operatów zostaną 
poniesione w 100% przez  Inwestora  na  mocy  porozumień  podpisanych  z  wojewodą, 
w związku z czym nie będą one obciążać budżetu wojewody.  
56