Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy o systemie monitorowania i kontrolowania jakości paliw oraz o zmianie ustawy o biokomponentach i biopaliwach ciekłych

– 10 – 
2) 
skroplonego gazu ziemnego (LNG) 
–  odrębnie dla każdego  rodzaju paliw, o których mowa w pkt 1 i 2, biorąc pod uwagę 
stan wiedzy technicznej lub metody określone w odpowiednich normach.”; 
13)  w art. 20 ust. 1 otrzymuje brzmienie: 
„1.  Po  zakończeniu  czynności,  o  których  mowa  w  art.  17  lub  w  art.  18  ust.  2, 
inspektor sporządza protokół pobrania próbek paliw.”; 
14)  art. 22 otrzymuje brzmienie: 
„Art.  22.  1.  Inspektor  lub  upoważniony  pracownik  Inspekcji  Handlowej 
niezwłocznie przekazuje upoważnionemu pracownikowi akredytowanego laboratorium 
pobrane  próbki,  w  warunkach  uniemożliwiających  zmianę  jakości  paliwa  i  jego  cech 
charakterystycznych. 
2.  Jedna  z  próbek  stanowi  próbkę  kontrolną,  a  drugą  próbkę  przeznacza  się  do 
badań. 
3.  Przepisu  ust.  1  nie  stosuje  się  w  przypadku  badania  próbek  sprężonego  gazu 
ziemnego (CNG) i próbek kontrolnych w toku kontroli przez pracownika 
akredytowanego laboratorium. 
4.  Badania  pobranych  próbek  paliw  i  próbek  kontrolnych  przeprowadza  się 
w akredytowanym  laboratorium.  Badania  próbek  sprężonego  gazu  ziemnego  (CNG) 
i próbek kontrolnych mogą być przeprowadzane także w toku kontroli przez pracownika 
akredytowanego laboratorium. 
5. Wojewódzki inspektor Inspekcji Handlowej przeprowadza, na pisemny wniosek 
kontrolowanego przedsiębiorcy lub rolnika wytwarzającego biopaliwa ciekłe na własny 
użytek,  badania  próbki  kontrolnej  w  akredytowanym  laboratorium,  z  zastrzeżeniem 
ust. 7. 
6.  Wniosek,  o  którym  mowa  w  ust.  5,  składa  się  w  terminie 7 dni od dnia 
przedstawienia kontrolowanemu protokołu kontroli do podpisania. 
7.  W  przypadku  gdy  przeprowadzone  badania  próbki  sprężonego  gazu  ziemnego 
(CNG)  wykazały,  że  paliwo  to  nie  spełnia  wymagań  jakościowych  określonych 
w przepisach wydanych na podstawie art. 3 ust. 2 pkt 4, badania próbki kontrolnej 
przeprowadza się z urzędu. 
8.  Wyniki  badań  pobranych  próbek  stosuje  się  do  jakości  całej  partii  paliwa 
znajdującego się w zbiorniku, z którego pobrano próbki.”; 
15)  w art. 24 ust. 1 i 2 otrzymują brzmienie: 
– 11 – 
„1.  Jeżeli  przeprowadzone  badania  wykazały,  że  paliwo  nie  spełnia  wymagań 
jakościowych  określonych  w  ustawie,  Zarządzający  zobowiązuje  kontrolowanego, 
w drodze decyzji,  do  uiszczenia  kwoty  stanowiącej  równowartość  kosztów 
przeprowadzonych  badań  próbki  przeznaczonej  do  badań,  o  której  mowa  w  art.  22 
ust. 2. 
2. W przypadku, o którym mowa w art. 22 ust. 5, wojewódzki inspektor Inspekcji 
Handlowej pobiera od kontrolowanego zaliczkę  w  wysokości  kosztów  badania  próbki 
kontrolnej po uprzednim wezwaniu go do złożenia tej zaliczki.”; 
16)  art. 25 otrzymuje brzmienie: 
„Art.  25.  1.  Akredytowane  laboratoria,  które  nie  są  prowadzone  przez 
Zarządzającego, przeprowadzają badania: 
1) 
próbek pobranych do badań – na podstawie umowy zawartej z Zarządzającym; 
2) 
próbek kontrolnych sprężonego  gazu  (CNG)  –  na podstawie umowy zawartej 
z Zarządzającym; 
3) 
pozostałych próbek kontrolnych – na podstawie umowy zawartej z wojewódzkim 
inspektorem Inspekcji Handlowej. 
2.  Umowy,  o  których  mowa  w  ust.  1,  powinny  zawierać  w  szczególności 
postanowienia dotyczące liczby próbek przekazywanych do badań, terminu wykonania 
badań,  sposobu  rozliczeń  za  wykonane  badania,  odpowiedzialności  stron  za 
niedotrzymanie warunków  umowy,  okresu  jej  obowiązywania  i  warunków 
rozwiązania.”; 
17)   po art. 26 dodaje się art. 26a w brzmieniu: 
„Art.  26a.  Minister  właściwy  do  spraw  gospodarki  określi,  w  drodze 
rozporządzenia, metody badania jakości: 
1) 
innych paliw odnawialnych, 
2) 
skroplonego gazu ziemnego (LNG) 
– odrębnie dla każdego  rodzaju paliw, o których mowa w pkt 1 i 2, biorąc pod uwagę 
stan wiedzy technicznej lub metody określone w odpowiednich normach.”; 
18)  w art. 27 dodaje się ust. 3 w brzmieniu: 
„3.  Pozostałości  po  próbkach  oraz  próbki  kontrolne  sprężonego  gazu  ziemnego 
(CNG)  niepoddane  badaniom  podlegają,  na  wniosek  Zarządzającego,  komisyjnemu 
zniszczeniu przez akredytowane laboratorium przeprowadzające badania.”; 
 
– 12 – 
19)  art. 28 otrzymuje brzmienie: 
„Art.  28.  Wojewódzki  inspektor  Inspekcji  Handlowej  sporządza  i  przekazuje 
Zarządzającemu roczny raport zawierający analizę wyników kontroli jakości paliw oraz 
informacje  o  przebiegu  kontroli  i  innych  podejmowanych  działaniach, zgodnie 
z programem kontroli sporządzonym na podstawie planu kontroli jakości paliw.”; 
20)  w art. 29: 
a) 
ust. 1 otrzymuje brzmienie: 
„1. Zarządzający na podstawie rocznych raportów, o których mowa w art. 28, 
sporządza  roczny  zbiorczy  raport  dotyczący  jakości  paliw  ciekłych,  biopaliw 
ciekłych  i  innych  paliw  odnawialnych  oraz  gazu  skroplonego  (LPG),  sprężonego 
gazu ziemnego (CNG) i skroplonego gazu ziemnego (LNG).”, 
b) 
w ust. 2 pkt 1 otrzymuje brzmienie: 
„1)  lekkim  oleju  opałowym,  na  podstawie  rocznych  raportów,  o  których  mowa 
w art. 28;”; 
21)  po rozdziale 2 dodaje się rozdział 2a w brzmieniu: 
„Rozdział 2a 
Zasady monitorowania oraz stosowania niektórych środków ograniczania emisji gazów 
cieplarnianych w cyklu życia paliw stosowanych w transporcie i energii elektrycznej 
stosowanej w pojazdach samochodowych 
Art.  30b.  1.  Podmiot  realizujący  Narodowy  Cel  Redukcyjny  jest  obowiązany,  do 
dnia  31  grudnia  2020  r.  włącznie,  zapewnić  minimalną  wartość  ograniczenia  emisji 
gazów  cieplarnianych  w  cyklu  życia  paliw  ciekłych,  biopaliw  ciekłych,  gazu 
skroplonego  (LPG),  sprężonego gazu ziemnego (CNG),  skroplonego gazu ziemnego 
(LNG) lub oleju do silników statków żeglugi śródlądowej, stosowanych w transporcie, 
w przeliczeniu na jednostkę energii sprzedawanych lub zbywanych w innej formie, lub 
zużywanych przez ten podmiot na potrzeby własne, oraz energii elektrycznej stosowanej 
w pojazdach samochodowych, sprzedawanej odbiorcy końcowemu lub zużywanej przez 
ten podmiot na potrzeby własne, wynoszącą 6%. 
2.  Wartość  ograniczenia,  o  którym  mowa  w  ust.  1,  oblicza  się  na  podstawie 
wskaźników  emisyjności  gazów  cieplarnianych  dla  poszczególnych  paliw  lub  energii 
i wartości  energetycznych  tych  paliw  lub  energii,  określonych  w  przepisach  wydanych 
– 13 – 
na podstawie art. 30h,  w  stosunku  do  wielkości  emisji gazów cieplarnianych 
w przeliczeniu na jednostkę energii z 2010 r. 
Art.  30c.  Podmiot  realizujący  Narodowy  Cel  Redukcyjny,  mający  siedzibę  lub 
miejsce  zamieszkania  poza  terytorium  Rzeczypospolitej  Polskiej,  jest  obowiązany 
niezwłocznie poinformować Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki, w formie pisemnej 
lub w postaci elektronicznej,  o  adresie  do  doręczeń  na  terytorium  Rzeczypospolitej 
Polskiej  oraz  o  osobie  upoważnionej  do  reprezentowania  tego podmiotu, 
w szczególności do odbioru upoważnienia, o którym mowa w art. 30f ust. 2. 
Art.  30d.  1. Podmioty  realizujące  Narodowy  Cel  Redukcyjny  mogą  wspólnie 
realizować obowiązek, o którym mowa w art. 30b ust. 1. 
2.  Podmioty  realizujące  Narodowy  Cel  Redukcyjny  informują  Prezesa  Urzędu 
Regulacji Energetyki o wspólnej realizacji obowiązku, o którym mowa w art. 30b ust. 1, 
w terminie do dnia 31 marca każdego roku. 
3. W informacji, o której mowa w ust. 2, należy wskazać: 
1) 
nazwę,  adres  i  adres  do  doręczeń  oraz  siedzibę  podmiotów,  o  których  mowa 
w ust. 1; 
2) 
numer identyfikacji podatkowej (NIP) podmiotów, o których mowa w ust. 1, oraz 
numer  identyfikacyjny  w  krajowym  rejestrze  urzędowym  podmiotów  gospodarki 
narodowej (REGON), jeżeli został nadany, albo numer identyfikacyjny podmiotów 
w odpowiednich rejestrach państwa obcego; 
3) 
rodzaj oraz zakres wykonywanej działalności  gospodarczej  przez  podmioty, 
o których mowa w ust. 1; 
4) 
podmiot  obowiązany  do  złożenia  sprawozdania  rocznego,  o  którym  mowa 
w art. 30i ust. 1. 
4.  Do  informacji,  o  której  mowa  w  ust.  2,  każdy  z  podmiotów  dołącza 
oświadczenie  zawierające  oznaczenie  miejsca  i  datę  złożenia  oraz  podpis  osoby 
uprawnionej do jego reprezentowania, o następującej treści: 
„Świadomy  odpowiedzialności  karnej  za  złożenie  fałszywego  oświadczenia, 
oświadczam, że: 
1) 
dane zawarte w informacji są kompletne i zgodne z prawdą; 
2) 
decyduję się na wspólną realizację obowiązku, o którym mowa w art. 30b ust. 1 
ustawy z dnia 25 sierpnia 2006 r. o systemie monitorowania i kontrolowania 
– 14 – 
jakości  paliw  (Dz.  U.  Nr  169,  poz.  1200,  z  późn.  zm.)  z  następującymi 
przedsiębiorcami: ...; 
3) 
znane  mi  są  warunki  określone  w  art.  30b  ustawy  z  dnia  25  sierpnia  2006  r. 
o systemie monitorowania i kontrolowania jakości paliw.”. 
Klauzula  ta  zastępuje  pouczenie  organu  o  odpowiedzialności  karnej  za  składanie 
fałszywych zeznań. 
5.  Informacja, o której mowa  w  ust.  2,  może  być  sporządzona  w  postaci 
elektronicznej  oraz  przesyłana  za  pośrednictwem  środków  komunikacji  elektronicznej 
w rozumieniu  art.  2  pkt  5  ustawy  z  dnia  18  lipca  2002  r.  o  świadczeniu  usług  drogą 
elektroniczną (Dz. U. Nr 144, poz. 1204, z późn. zm.)). 
6.  Podmioty  realizujące  Narodowy  Cel  Redukcyjny,  które  wspólnie  realizują 
obowiązek, o którym mowa w art. 30b ust. 1, składają wspólne sprawozdanie roczne, 
o którym mowa w art. 30i ust. 1. Do przekazywania sprawozdania rocznego jest 
obowiązany podmiot wskazany w informacji, o której mowa w ust. 3 pkt 4. 
Art. 30e. 1. Przedsiębiorstwo energetyczne w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 
10 kwietnia 1997 r. –  Prawo  energetyczne,  wykonujące  działalność  gospodarczą 
w zakresie  obrotu  energią  elektryczną  stosowaną  w  pojazdach  samochodowych 
w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. – Prawo o ruchu drogowym, 
może przyjąć obowiązek, o którym mowa w art. 30b ust. 1. 
2.  Przedsiębiorstwo energetyczne informuje Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki 
o przyjęciu obowiązku, o którym mowa w art. 30b ust. 1, w terminie do dnia 31 marca 
każdego roku. 
3. W informacji, o której mowa w ust. 2, należy wskazać: 
1) 
nazwę, adres i adres do doręczeń oraz siedzibę przedsiębiorstwa energetycznego, 
o którym mowa w ust. 1; 
2) 
numer identyfikacji podatkowej (NIP) przedsiębiorstwa energetycznego, o którym 
mowa  w  ust.  1,  oraz  numer  identyfikacyjny  w  krajowym  rejestrze  urzędowym 
podmiotów  gospodarki  narodowej  (REGON),  jeżeli  został  nadany,  albo  numer 
identyfikacyjny podmiotów w odpowiednich rejestrach państwa obcego; 
                                                 
6) 
Zmiany  wymienionej ustawy zostały ogłoszone  w  Dz. U.  z 2004 r. Nr 96, poz. 959 i Nr 173, poz. 1808,  
z 2007  r. Nr 50, poz. 331, z 2008  r. Nr 171, poz. 1056 i Nr 216,  poz. 1371, z 2009 r. Nr 201, poz. 1540,  
z 2011 r. Nr 85, poz. 459 i Nr 134, poz. 779, z 2012 r. poz. 1445 oraz z 2013 r. poz. 1036.