Rządowy projekt ustawy o zasadach prowadzenia zbiórek publicznych

– 10 –
Art. 29. W ustawie z dnia 30 czerwca 1995 r. o stosunku Państwa do Kościoła
Chrześcijańskiego Baptystów w Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 97, poz. 480, z późn.
zm.8)) w art. 35 ust. 2 otrzymuje brzmienie:
„2. Zbiórki wymienione w ust. 1 nie wymagają zgłoszenia, jeżeli odbywają się
w obrębie terenów kościelnych, kaplic oraz w miejscach i okolicznościach zwyczajowo
przyjętych w danej okolicy i w sposób tradycyjnie ustalony.”.
Art. 30. W ustawie z dnia 30 czerwca 1995 r. o stosunku Państwa do Kościoła
Adwentystów Dnia Siódmego w Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 97, poz. 481, z późn.
zm.9)) w art. 30 ust. 2 otrzymuje brzmienie:
„2. Zbiórki wymienione w ust. 1 nie wymagają zgłoszenia, jeżeli odbywają się
w obrębie terenów kościelnych, kaplic oraz w miejscach i okolicznościach zwyczajowo
przyjętych w danej okolicy i w sposób tradycyjnie ustalony.”.
Art. 31. W ustawie z dnia 30 czerwca 1995 r. o stosunku Państwa do Kościoła
Polskokatolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 97, poz. 482, z późn. zm.10))
w art. 29 ust. 2 otrzymuje brzmienie:
„2. Zbiórki wymienione w ust. 1 nie wymagają zgłoszenia, jeżeli odbywają się
w obrębie terenów kościelnych, kaplic oraz w miejscach i okolicznościach zwyczajowo
przyjętych w danej okolicy i w sposób tradycyjnie ustalony.”.
Art. 32. W ustawie z dnia 20 lutego 1997 r. o stosunku Państwa do gmin wyznaniowych
żydowskich w Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 41, poz. 251, z późn. zm.11)) w art. 27
ust. 2 otrzymuje brzmienie:
„2. Zbiórki, o których mowa w ust. 1, nie wymagają zgłoszenia, jeżeli odbywają
się w obiektach kultu religijnego oraz w miejscach i okolicznościach zwyczajowo
przyjętych i w sposób tradycyjnie ustalony.”.
Art. 33. W ustawie z dnia 20 lutego 1997 r. o stosunku Państwa do Kościoła
Katolickiego Mariawitów w Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 41, poz. 252, z późn.
zm.12)) w art. 26 ust. 2 otrzymuje brzmienie:

8) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 1998 r. Nr 59, poz. 375 i Nr 106, poz. 668,
z 2004 r. Nr 68, poz. 623, z 2010 r. Nr 106, poz. 673 oraz z 2011 r. Nr 112, poz. 654.
9) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 1998 r. Nr 59, poz. 375 i Nr 106, poz. 668,
z 2004 r. Nr 68, poz. 623, z 2010 r. Nr 106, poz. 673 oraz z 2011 r. Nr 112, poz. 654.
10) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 1998 r. Nr 59, poz. 375 i Nr 106, poz. 668,
z 2004 r. Nr 68, poz. 623, z 2010 r. Nr 106, poz. 673 oraz z 2011 r. Nr 112, poz. 654.
11) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 1998 r. Nr 59, poz. 375 i Nr 106, poz. 668,
z 2004 r. Nr 68, poz. 623 oraz z 2010 r. Nr 106, poz. 673.
– 11 –
„2. Zbiórki wymienione w ust. 1 nie wymagają zgłoszenia, jeżeli odbywają się
w obrębie terenów kościelnych, kaplic oraz w miejscach i okolicznościach zwyczajowo
przyjętych, w sposób tradycyjnie ustalony.”.
Art. 34. W ustawie z dnia 20 lutego 1997 r. o stosunku Państwa do Kościoła
Starokatolickiego Mariawitów w Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 41, poz. 253, z późn.
zm.13)) w art. 28 ust. 2 otrzymuje brzmienie:
„2. Zbiórki wymienione w ust. 1 nie wymagają zgłoszenia, jeżeli odbywają się
w obrębie terenów kościelnych, kaplic oraz w miejscach i okolicznościach zwyczajowo
przyjętych, w sposób tradycyjnie ustalony.”.
Art. 35. W ustawie z dnia 20 lutego 1997 r. o stosunku Państwa do Kościoła
Zielonoświątkowego w Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 41, poz. 254, z późn. zm.14))
w art. 31 ust. 2 otrzymuje brzmienie:
„2. Zbiórki wymienione w ust. 1 nie wymagają zgłoszenia, jeżeli odbywają się
w obrębie terenów kościelnych, kaplic oraz w miejscach i okolicznościach zwyczajowo
przyjętych, w sposób tradycyjnie ustalony.”.
Art. 36. W ustawie z dnia 24 czerwca 1999 r. o wykonywaniu inicjatywy
ustawodawczej przez obywateli (Dz. U. Nr 62, poz. 688) art. 15 otrzymuje brzmienie:
„Art. 15. 1. Wydatki związane z wykonywaniem inicjatywy ustawodawczej przez
obywateli pokrywa komitet.
2. Komitet może organizować zbiórki publiczne środków finansowych na cele
związane z wykonywaniem inicjatywy ustawodawczej.”.
Art. 37. W ustawie z dnia 21 czerwca 2002 r. o stanie wyjątkowym (Dz. U. Nr 113,
poz. 985 i Nr 153, poz. 1271, z 2006 r. Nr 104, poz. 711 oraz z 2011 r. Nr 222, poz. 1323)
w art. 16 ust. 3 otrzymuje brzmienie:
„3. Zbiórki publiczne na obszarze, na którym wprowadzono stan wyjątkowy, mogą
być przeprowadzone tylko wówczas, gdy przeprowadzenie zbiórki nie utrudni realizacji
celów wprowadzenia stanu wyjątkowego.”.

12) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 1998 r. Nr 59, poz. 375 i Nr 106, poz. 668,
z 2004 r. Nr 68, poz. 623, z 2010 r. Nr 106, poz. 673 oraz z 2011 r. Nr 112, poz. 654.
13) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 1998 r. Nr 59, poz. 375 i Nr 106, poz. 668,
z 2004 r. Nr 68, poz. 623, z 2010 r. Nr 106, poz. 673 oraz z 2011 r. Nr 112, poz. 654.
14) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 1998 r. Nr 59, poz. 375 i Nr 106, poz. 668,
z 2004 r. Nr 68, poz. 623, z 2010 r. Nr 106, poz. 673 oraz z 2011 r. Nr 112, poz. 654.
– 12 –
Art. 38. W ustawie z dnia 29 sierpnia 2002 r. o stanie wojennym oraz o kompetencjach
Naczelnego Dowódcy Sił Zbrojnych i zasadach jego podległości konstytucyjnym organom
Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 156, poz. 1301, z 2004 r. Nr 107, poz. 1135 oraz
z 2011 r. Nr 222, poz. 1323) w art. 22 ust. 3 otrzymuje brzmienie:
„3. Zbiórki publiczne na obszarze, na którym wprowadzono stan wojenny, mogą
być przeprowadzone tylko wówczas, gdy przeprowadzenie zbiórki nie utrudni realizacji
celów wprowadzenia stanu wojennego.”.
Art. 39. W ustawie z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego
i o wolontariacie w art. 33a w ust. 2 uchyla się pkt 1.
Rozdział 4
Przepisy przejściowe i końcowe
Art. 40. 1. Do postępowań w sprawie wydania pozwolenia na przeprowadzenie zbiórki
publicznej wszczętych przed dniem wejścia w życie ustawy stosuje się przepisy
dotychczasowe.
2. Pozwolenia na przeprowadzenie zbiórki publicznej wydane przed dniem wejścia
w życie ustawy zachowują ważność przez okres, na jaki zostały udzielone, niezbędny do
realizacji celu zbiórki i przedstawienia jej wyników.
Art. 41. Traci moc ustawa z dnia 15 marca 1933 r. o zbiórkach publicznych (Dz. U.
z 2013 r. poz. 732).
Art. 42. 1. W latach 2013–2022 maksymalny limit wydatków budżetu państwa, będący
skutkiem finansowym wejścia w życie niniejszej ustawy, wynosi:
1)
2013 r. – 200 tys. zł;
2)
2014 r. – 90 tys. zł;
3)
2015 r. – 40 tys. zł;
4)
2016 r. – 40 tys. zł;
5)
2017 r. – 40 tys. zł;
6)
2018 r. – 40 tys. zł;
7)
2019 r. – 40 tys. zł;
8)
2020 r. – 40 tys. zł;
9)
2021 r. – 40 tys. zł;
10) 2022 r. – 40 tys. zł.
– 13 –
2. W przypadku przekroczenia lub zagrożenia przekroczenia przyjętego na dany rok
budżetowy maksymalnego limitu wydatków wprowadza się mechanizmy korygujące
polegające na:
1)
ograniczeniu kosztów utrzymania portalu zbiórek publicznych, w szczególności przez
wykorzystanie nowoczesnych technologii informatycznych,
2)
przesunięciu w czasie rozbudowy portalu zbiórek publicznych
– przy jednoczesnym zapewnieniu prawidłowego i niezakłóconego funkcjonowania portalu
zbiórek publicznych.
3. Organem właściwym do monitorowania wykorzystania limitów wydatków, o których
mowa w ust. 1, oraz wdrożenia mechanizmu korygującego, o którym mowa w ust. 2, jest
minister właściwy do spraw administracji publicznej.
Art. 43. Ustawa wchodzi w życie po upływie 3 miesięcy od dnia ogłoszenia.



































09/06rch
UZASADNIENIE

I. Opis tematyki
Obowiązująca ustawa z dnia 15 marca 1933 r. o zbiórkach publicznych (Dz. U.
Nr 22, poz. 162, z pó n. zm.) przewiduje, że każdy, kto chce prowadzić zbiórkę
publiczną, musi ubiegać się o pozwolenie władzy na jej przeprowadzenie, a po
zakończeniu zbiórki przed tą samą władzą rozliczyć się z jej przeprowadzenia.
Ocena, czy dana zbiórka powinna się odbyć i czy prawidłowo rozliczono
i rozdysponowano środki, należy do organu nadzorującego zbiórki, a informacja
o zbiórce jest tylko w ograniczony sposób publicznie dostępna.
Proponowana nowa regulacja zbiórek zwiększa dostępność informacji o zbiórkach
dla wszystkich obywateli – tak aby mogli być lepiej poinformowani o tym, kto i na
jakie cele zbiera środki. Projektowane rozwiązania przesuną rolę państwa, tak aby
tworzyło ono przejrzyste ramy wspierające organizacyjnie ofiarność Polaków.
Państwo będzie nadal obecne w sferze zbiórek publicznych, aby czuwać nad ich
prawidłowością. Jednak darczyńcy uzyskają powszechny, bieżący i łatwy wgląd
w zbiórki publiczne prowadzone na terenie kraju – co jest istotnym dodatkowym
mechanizmem popularyzującym dobroczynność, ale i wspierającym kontrolę
prawidłowości przeprowadzanych zbiórek. Dostęp do tej informacji zapewni
państwo, dzięki zebraniu informacji na ogólnopolskim portalu zbiórek publicznych.
Ustawa zniesie dotychczasowy obowiązek uzyskania pozwolenia na organizację
zbiórki i zastąpi go zgłoszeniem zbiórki dla zbiórek w formie ofiar w gotówce
i w naturze w miejscach publicznych, gdzie nie ma innej możliwości, aby zapewnić
przejrzystość zbiórek. Obowiązkowe będzie również sprawozdanie z takiej zbiórki,
które będzie widoczne dla wszystkich na ogólnopolskim elektronicznym portalu
internetowym. Każdy będzie miał dostęp do informacji o tym, jak dużo udało się
zebrać, oraz jak zebrana gotówka i dary zostały rozdysponowane. Organizator
zbiórki będzie miał obowiązek i możliwość informowania darczyńców o planach
i sposobie rozdysponowania środków, a darczyńca będzie mógł bardziej świadomie
podejmować decyzje o tym, które zbiórki chce wspierać.
Projekt umożliwia informatyzację procesu zgłaszania zbiórek i zamieszczania
sprawozdań z nich oraz udostępniania zgłoszeń i sprawozdań do wglądu dla