Rządowy projekt ustawy o cudzoziemcach

– 180 –
w celu ustalenia rzeczywistego wieku cudzoziemca. Wyniki badań lekarskich powinny
informować o granicy błędu.
5. W przypadku braku zgody na przeprowadzenie badań lekarskich, cudzoziemca
podającego się za małoletniego uważa się za osobę pełnoletnią.
6. Koszty związane z umieszczeniem i pobytem małoletniego cudzoziemca w placówce
opiekuńczo-wychowawczej są finansowane z budżetu państwa z części, której dysponentem
jest minister właściwy do spraw wewnętrznych, ze środków będących w dyspozycji
Komendanta Głównego Straży Granicznej lub Komendanta Głównego Policji.
Art. 399. 1. Cudzoziemca umieszcza się w strzeżonym ośrodku, jeżeli:
1)
istnieje prawdopodobieństwo wydania decyzji o zobowiązaniu cudzoziemca do powrotu
bez określenia terminu dobrowolnego powrotu lub
2)
wydano mu decyzję o zobowiązaniu cudzoziemca do powrotu bez określenia terminu
dobrowolnego powrotu, lub
3)
cudzoziemiec nie opuścił terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w terminie określonym
w decyzji o zobowiązaniu cudzoziemca do powrotu, a natychmiastowe wykonanie tej
decyzji nie jest możliwe, lub
4)
cudzoziemiec nie wywiązuje się z obowiązków określonych w postanowieniu
o zastosowaniu wobec niego środków, o których mowa w ust. 3.
2. Cudzoziemca, o którym mowa w ust. 1:
1)
pkt 1 i 2, jeżeli prawdopodobieństwo wydania decyzji o zobowiązaniu cudzoziemca do
powrotu bez określenia terminu dobrowolnego powrotu lub wydanie takiej decyzji
wynika z okoliczności, o której mowa w art. 317 ust. 2 pkt 1,
2)
pkt 3
– można nie umieszczać w strzeżonym ośrodku.
3. W przypadku, o którym mowa w ust. 2, cudzoziemca zobowiązuje się do:
1)
zgłaszania się w określonych odstępach czasu do organu Straży Granicznej wskazanego
w postanowieniu, o którym mowa w ust. 4,
2)
wpłaty zabezpieczenia pieniężnego w wysokości określonej w postanowieniu, o którym
mowa w ust. 4, nie niższej niż dwukrotność minimalnego wynagrodzenia
przewidzianego w przepisach o minimalnym wynagrodzeniu za pracę,
3)
przekazania dokumentu podróży do depozytu organowi wskazanemu w postanowieniu,
o którym mowa w ust. 4,
4)
zamieszkiwania w miejscu wyznaczonym w postanowieniu, o którym mowa w ust. 4
– 181 –
– do czasu wykonania decyzji o zobowiązaniu cudzoziemca do powrotu.
4. Postanowienie o zastosowaniu środków, o których mowa w ust. 3, wydaje organ
Straży Granicznej, który stwierdził okoliczności, o których mowa w ust. 1 pkt 1, lub wydał
decyzję, o której mowa w ust. 1 pkt 2 lub 3. Na postanowienie nie przysługuje zażalenie.
5. W postanowieniu, o którym mowa w ust. 4, można orzec o zastosowaniu jednego lub
więcej niż jednego spośród środków, o których mowa w ust. 3.
Art. 400. 1. Areszt dla cudzoziemców stosuje się w przypadkach, o których mowa
w art. 399 ust. 1, gdy istnieje ryzyko, że cudzoziemiec nie podporządkuje się zasadom pobytu
obowiązującym w strzeżonym ośrodku.
2. Areszt dla cudzoziemców wykonuje się w pomieszczeniach strzeżonych ośrodków
lub w pomieszczeniach Straży Granicznej przeznaczonych dla osób zatrzymanych.
Art. 401. Postanowienia o umieszczeniu cudzoziemca w strzeżonym ośrodku lub
o zastosowaniu wobec niego aresztu dla cudzoziemców nie wydaje się, jeżeli:
1)
mogłoby to spowodować niebezpieczeństwo dla życia lub zdrowia cudzoziemca;
2)
stan psychofizyczny cudzoziemca może uzasadniać domniemanie, że cudzoziemiec był
poddany przemocy.
Art. 402. 1. Sąd, po wysłuchaniu cudzoziemca, wydaje postanowienie o umieszczeniu
go w strzeżonym ośrodku lub o zastosowaniu wobec niego aresztu dla cudzoziemców.
2. Postanowienie, o którym mowa w ust. 1, wydaje, na wniosek organu Straży
Granicznej, sąd rejonowy właściwy ze względu na miejsce aktualnego pobytu cudzoziemca.
3. Wniosek o umieszczenie cudzoziemca w strzeżonym ośrodku albo o zastosowanie
wobec niego aresztu dla cudzoziemców zawiera:
1)
imię (imiona), nazwisko, płeć oraz imiona rodziców cudzoziemca;
2)
datę, miejsce i państwo urodzenia cudzoziemca;
3)
obywatelstwo cudzoziemca;
4)
dotychczasowe miejsce zamieszkania cudzoziemca na terytorium Rzeczypospolitej
Polskiej;
5)
stałe miejsce zamieszkania za granicą;
6)
podstawę prawną wniosku;
7)
wskazanie okresu, na jaki umieszcza się cudzoziemca w strzeżonym ośrodku lub stosuje
się wobec niego areszt dla cudzoziemców;
8)
uzasadnienie.
– 182 –
4. Sąd, rozpatrując wniosek o umieszczenie cudzoziemca w strzeżonym ośrodku, ocenia
możliwość zastosowania środków, o których mowa w art. 399 ust. 3.
5. Sąd wydaje postanowienie o zastosowaniu środków, o których mowa w art. 399
ust. 3, na które nie przysługuje zażalenie.
6. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia, wzór
wniosków o:
1)
umieszczenie cudzoziemca w strzeżonym ośrodku albo o zastosowanie wobec niego
aresztu dla cudzoziemców,
2)
przedłużenie okresu pobytu cudzoziemca w strzeżonym ośrodku albo w areszcie dla
cudzoziemców
– uwzględniając konieczność zapewnienia sprawnego prowadzenia postępowań w sprawie
umieszczenia cudzoziemca w strzeżonym ośrodku albo zastosowania wobec niego aresztu dla
cudzoziemców oraz w sprawie przedłużenia okresu pobytu cudzoziemca w strzeżonym
ośrodku albo w areszcie dla cudzoziemców.
Art. 403. 1. Sąd, wydając postanowienie o umieszczeniu cudzoziemca w strzeżonym
ośrodku lub o zastosowaniu wobec niego aresztu dla cudzoziemców, podejmuje niezbędne
czynności w celu ochrony mienia cudzoziemca oraz zawiadamia o wydanym postanowieniu:
1)
właściwe przedstawicielstwo dyplomatyczne lub właściwy urząd konsularny – za zgodą
cudzoziemca, którego postanowienie dotyczy;
2)
sąd opiekuńczy, jeżeli zachodzi potrzeba ustanowienia opieki nad małoletnimi
pozostającymi pod opieką cudzoziemca;
3)
organ opieki społecznej, jeżeli zachodzi potrzeba otoczenia opieką osoby niedołężnej
lub chorej, którą cudzoziemiec się opiekował;
4)
osobę wskazaną przez cudzoziemca.
2. Sąd powiadamia cudzoziemca, w języku dla niego zrozumiałym, o podjętych
czynnościach i wydanych zarządzeniach oraz o przysługujących cudzoziemcowi prawach
w postępowaniu przed sądem.
Art. 404. 1. Sąd, w postanowieniu o umieszczeniu cudzoziemca w strzeżonym ośrodku
lub o zastosowaniu wobec niego aresztu dla cudzoziemców wskazuje okres pobytu
w strzeżonym ośrodku lub w areszcie dla cudzoziemców, nie dłuższy jednak niż 3 miesiące.
2. Okres pobytu w strzeżonym ośrodku lub w areszcie dla cudzoziemców może być
przedłużony na czas określony, w przypadku gdy istnieje uzasadnione przypuszczenie, że
– 183 –
okres wykonania decyzji o zobowiązaniu cudzoziemca do powrotu ulegnie przedłużeniu oraz
gdy:
1)
cudzoziemiec, któremu wydano decyzję o zobowiązaniu cudzoziemca do powrotu, nie
współpracuje z organem Straży Granicznej w zakresie wykonania tej decyzji lub
2)
wykonanie decyzji o zobowiązaniu cudzoziemca do powrotu jest tymczasowo
niemożliwe z powodu opóźnień w uzyskiwaniu od państw trzecich dokumentów
niezbędnych do tego celu.
3. Okres pobytu w strzeżonym ośrodku lub w areszcie dla cudzoziemców nie może
przekroczyć 12 miesięcy, przy czym każde kolejne postanowienie sądu w tej sprawie wydaje
się na okres nie dłuższy niż 3 miesiące.
4. Do 12-miesięcznego okresu, o którym mowa w ust. 3, nie wlicza się okresu pobytu
cudzoziemca w strzeżonym ośrodku lub w areszcie dla cudzoziemców w związku ze
złożonym przez niego wnioskiem o nadanie statusu uchodźcy.
5. Cudzoziemca umieszcza się w strzeżonym ośrodku lub w areszcie dla cudzoziemców
na możliwie najkrótszy okres.
6. Sąd rejonowy właściwy ze względu na miejsce położenia strzeżonego ośrodka lub
aresztu dla cudzoziemców, w którym umieszczono cudzoziemca, wydaje postanowienie
o przedłużeniu okresu pobytu cudzoziemca w strzeżonym ośrodku lub w areszcie dla
cudzoziemców na wniosek organu Straży Granicznej obowiązanego do wykonania decyzji
o zobowiązaniu cudzoziemca do powrotu.
7. Na postanowienie, o którym mowa w ust. 6, przysługuje zażalenie do sądu
okręgowego w terminie 7 dni od dnia doręczenia postanowienia. Sąd rozpatruje zażalenie
w terminie 7 dni.
Art. 405. Do postępowania w sprawie umieszczenia cudzoziemca w strzeżonym
ośrodku, zastosowania wobec niego aresztu dla cudzoziemców, przedłużenia okresu pobytu
cudzoziemca w strzeżonym ośrodku lub w areszcie dla cudzoziemców oraz zwolnienia
cudzoziemca ze strzeżonego ośrodka lub z aresztu dla cudzoziemców stosuje się odpowiednio
przepisy Kodeksu postępowania karnego, z tym że czynności zastrzeżone dla prokuratora
może wykonywać funkcjonariusz Straży Granicznej.
Art. 406. 1. W areszcie dla cudzoziemców może przebywać kobieta do siódmego
miesiąca ciąży.
– 184 –
2. Organ Straży Granicznej, któremu podlega areszt dla cudzoziemców, występuje do
sądu z wnioskiem o umieszczenie w strzeżonym ośrodku kobiety w ciąży przebywającej
w areszcie przed upływem szóstego miesiąca jej ciąży.
Art. 407. 1. Postanowienie o zwolnieniu cudzoziemca ze strzeżonego ośrodka lub
z aresztu dla cudzoziemców wydaje niezwłocznie:
1)
z urzędu lub na wniosek cudzoziemca organ Straży Granicznej, któremu podlega
strzeżony ośrodek lub areszt dla cudzoziemców, w przypadku:
a)
ustania przyczyn uzasadniających stosowanie tych środków lub
b)
stwierdzenia, że zachodzą okoliczności, o których mowa w art. 401, lub
c)
stwierdzenia okoliczności innych niż określone w art. 401, uniemożliwiających
stosowanie tych środków, lub
d)
wydania cudzoziemcowi zaświadczenia, o którym mowa w art. 171, lub gdy toczy
się postępowanie w sprawie udzielenia mu zezwolenia, o którym mowa w art. 177,
lub
e)
zastosowania wobec cudzoziemca tymczasowego aresztowania albo innego środka
prawnego skutkującego pozbawieniem wolności;
2)
z urzędu sąd rejonowy właściwy ze względu na miejsce położenia strzeżonego ośrodka
lub aresztu dla cudzoziemców w przypadku, o którym mowa w art. 426 ust. 4.
2. Na postanowienie organu Straży Granicznej o odmowie uwzględnienia wniosku
o zwolnienie cudzoziemca ze strzeżonego ośrodka lub z aresztu dla cudzoziemców
przysługuje zażalenie w terminie 7 dni od dnia doręczenia postanowienia. Zażalenie wnosi się
do sądu rejonowego właściwego ze względu na siedzibę organu Straży Granicznej, któremu
podlega strzeżony ośrodek lub areszt dla cudzoziemców, za pośrednictwem organu Straży
Granicznej, któremu podlega strzeżony ośrodek lub areszt dla cudzoziemców.
3. Zażalenie, o którym mowa w ust. 2, przysługuje tylko wtedy, gdy wniosek został
złożony po upływie co najmniej 3 miesięcy od dnia wydania postanowienia w przedmiocie
umieszczenia cudzoziemca w strzeżonym ośrodku lub zastosowania wobec niego aresztu dla
cudzoziemców, przedłużenia okresu pobytu cudzoziemca w strzeżonym ośrodku lub
w areszcie dla cudzoziemców lub zwolnienia cudzoziemca ze strzeżonego ośrodka lub
z aresztu dla cudzoziemców.
4. Organ Straży Granicznej, któremu podlega strzeżony ośrodek lub areszt dla
cudzoziemców, niezwłocznie przekazuje zażalenie do sądu rejonowego. Sąd rozpoznaje
zażalenie w terminie 7 dni.