Rządowy projekt ustawy o cudzoziemcach

– 65 –
Art. 122. Poza przypadkami, o których mowa w art. 101, wojewoda cofa zezwolenie na
pobyt czasowy i pracę, jeżeli stanowisko określone w zezwoleniu uległo zmianie lub
wysokość wynagrodzenia została obniżona, a zezwolenie to nie zostało zmienione.
Art. 123. 1. Przepisu art. 101 pkt 1 i 2 nie stosuje się w okresie 30 dni, liczonych od
dnia utraty pracy na rzecz podmiotu powierzającego wykonywanie pracy, wymienionego
w zezwoleniu:
1)
jeżeli cudzoziemiec wykaże, że dopełnił obowiązku powiadomienia, o którym mowa
w art. 121, lub
2)
jeżeli powiadomienie, o którym mowa w art. 121, nie zostało doręczone wojewodzie
z powodów niezależnych od cudzoziemca.
2. Do utraty pracy u wszystkich podmiotów powierzających wykonywanie pracy
wymienionych w zezwoleniu przepis ust. 1 ma zastosowanie nie więcej niż jeden raz
w trakcie ważności zezwolenia.
Art. 124. Wojewoda zawiadamia starostę właściwego ze względu na miejsce pobytu
cudzoziemca o cofnięciu zezwolenia na pobyt czasowy i pracę cudzoziemcowi, gdy decyzja
w tej sprawie stanie się ostateczna.
Art. 125. 1. Do ustalenia, czy podmiot powierzający wykonywanie pracy nie ma
możliwości zaspokojenia potrzeb kadrowych na lokalnym rynku pracy, stosuje się przepisy
art. 88c ust. 1 pkt 2 i ust. 2 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia
i instytucjach rynku pracy.
2. O udzielenie informacji, o której mowa w art. 88c ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia
20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy, występuje podmiot
powierzający cudzoziemcowi wykonywanie pracy.
3. Informację, o której mowa w art. 88c ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r.
o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy, cudzoziemiec dołącza do wniosku
o udzielenie lub zmianę zezwolenia na pobyt czasowy i pracę.
Art. 126. 1. Jeżeli wykonywanie pracy na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej polega na
pełnieniu przez cudzoziemca funkcji w zarządzie osoby prawnej podlegającej wpisowi do
rejestru przedsiębiorców, której udziałów lub akcji cudzoziemiec nie posiada, zezwolenia na
pobyt czasowy i pracę udziela się, jeżeli spełnia on warunki określone w art. 114 ust. 1 pkt 1
i 2, a podmiot, którym zarządza lub będzie zarządzał, spełnia wymogi, o których mowa
w art. 143 ust. 1 pkt 3.
– 66 –
2. Do zezwolenia, o którym mowa w ust. 1, stosuje się przepisy art. 115, art. 117
i art. 118 ust. 1 pkt 1 i 2.
Rozdział 3
Zezwolenie na pobyt czasowy w celu wykonywania pracy w zawodzie wymagającym
wysokich kwalifikacji
Art. 127. Zezwolenia na pobyt czasowy w celu wykonywania pracy w zawodzie
wymagającym wysokich kwalifikacji udziela się, gdy celem pobytu cudzoziemca na
terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jest wykonywanie pracy w zawodzie wymagającym
wysokich kwalifikacji oraz spełnione są łącznie następujące warunki:
1)
cudzoziemiec:
a)
na okres przynajmniej jednego roku zawarł umowę o pracę, umowę o pracę
nakładczą, umowę cywilnoprawną, na podstawie której wykonuje pracę, świadczy
usługi lub pozostaje w stosunku służbowym,
b)
spełnia wymagania kwalifikacyjne i inne warunki w przypadku zamiaru
wykonywania pracy w zawodzie regulowanym w rozumieniu art. 2 pkt 1 ustawy
z dnia 18 marca 2008 r. o zasadach uznawania kwalifikacji zawodowych nabytych
w państwach członkowskich Unii Europejskiej,
c)
posiada wyższe kwalifikacje zawodowe,
d)
posiada ubezpieczenie zdrowotne w rozumieniu ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r.
o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych lub
potwierdzenie pokrycia przez ubezpieczyciela kosztów leczenia na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej,
e)
posiada zgodę właściwego organu na zajmowanie określonego stanowiska,
wykonywanie zawodu lub prowadzenie innej działalności, gdy obowiązek jej
uzyskania przed zawarciem umowy wynika z odrębnych przepisów;
2)
podmiot powierzający cudzoziemcowi wykonywanie tej pracy nie ma możliwości
zaspokojenia potrzeb kadrowych na lokalnym rynku pracy;
3)
roczne wynagrodzenie brutto wynikające z miesięcznego lub rocznego wynagrodzenia
wskazane w umowie nie będzie niższe niż minimalne wynagrodzenie określone
w przepisach wydanych na podstawie art. 139.
Art. 128. Zezwolenia, o którym mowa w art. 127, udziela się na okres dłuższy
o 3 miesiące od okresu wykonywania pracy, nie dłuższy jednak niż 3 lata.
– 67 –
Art. 129. Przepisu art. 127 pkt 2 nie stosuje się, gdy:
1)
zawód, który cudzoziemiec wykonuje w ramach powierzonej pracy, lub rodzaj pracy,
która jest mu powierzona, znajduje się w wykazie zawodów i rodzajów pracy, o którym
mowa w art. 10 ust. 4 pkt 1 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia
i instytucjach rynku pracy, lub
2)
cudzoziemiec, bezpośrednio przed złożeniem wniosku, posiadał zezwolenie na pracę lub
zezwolenie na pobyt i pracę, lub zezwolenie, o którym mowa w art. 127, u tego samego
podmiotu powierzającego mu wykonywanie pracy na tym samym stanowisku, lub
3)
cudzoziemiec był już legalnie zatrudniony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej
przez okres 2 lat na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 127, lub
4)
cudzoziemiec spełnia warunki określone w przepisach wydanych na podstawie art. 90
ust. 5 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku
pracy, lub
5)
cudzoziemiec spełnia warunki zwolnienia z obowiązku posiadania zezwolenia na pracę,
określone odrębnymi przepisami.
Art. 130. Uzyskanie zezwolenia, o którym mowa w art. 127, nie zwalnia od spełnienia
określonych odrębnymi przepisami wymogów dotyczących wykonywania zawodów
regulowanych lub działalności.
Art. 131. Poza przypadkami, o których mowa w art. 99, odmawia się wszczęcia
postępowania w sprawie udzielenia cudzoziemcowi zezwolenia, o którym mowa w art. 127,
gdy cudzoziemiec:
1)
ubiega się o zezwolenie, o którym mowa w art. 152, lub posiada takie zezwolenie lub
2)
jest pracownikiem przedsiębiorstwa prowadzącego działalność gospodarczą w innym
państwie członkowskim Unii Europejskiej i jest czasowo oddelegowany przez
pracodawcę w celu świadczenia usług na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, lub
3)
wjechał na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie zobowiązań określonych
w umowie międzynarodowej, dotyczącej ułatwienia wjazdu i czasowego pobytu
niektórych kategorii osób fizycznych zajmujących się wymianą handlową lub
inwestycjami, lub
4)
posiada zezwolenie, o którym mowa w art. 187 ust. 1 pkt 3 lit. a.
– 68 –
Art. 132. Poza przypadkami, o których mowa w art. 100 ust. 1 pkt 1–5, 8 i 9, udzielenia
zezwolenia, o którym mowa w art. 127, cudzoziemcowi odmawia się, gdy zachodzą
okoliczności, o których mowa w art. 117 pkt 1 lit. a lub b.
Art. 133. 1. Poza przypadkami, o których mowa w art. 101, zezwolenie, o którym mowa
w art. 127, cudzoziemcowi cofa się, gdy:
1)
nie przestrzega on ograniczenia w dostępie do rynku pracy określonego w art. 135 ust. 2
lub
2)
okres, w którym nie był on zatrudniony, przekracza 3 miesiące albo wystąpił co
najmniej raz w okresie ważności tego zezwolenia.
2. Przepisu ust. 1 nie stosuje się, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:
1)
okres pozostawania cudzoziemca bez pracy nie przekroczył 3 miesięcy w okresie
ważności zezwolenia, o którym mowa w art. 127;
2)
okres pozostawania cudzoziemca bez pracy wystąpił nie więcej niż jeden raz w okresie
ważności zezwolenia;
3)
cudzoziemiec wykaże, że dopełnił obowiązku powiadomienia, o którym mowa
w art. 134 ust. 1, lub że powiadomienie nie zostało doręczone wojewodzie z powodów
niezależnych od cudzoziemca.
Art. 134. 1. Cudzoziemiec przebywający na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na
podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 127, w ciągu 7 dni powiadamia pisemnie
o utracie pracy wojewodę właściwego ze względu na miejsce aktualnego pobytu
cudzoziemca.
2. Jeżeli w okresie pierwszych 2 lat od dnia, w którym cudzoziemcowi udzielono
zezwolenia, o którym mowa w art. 127, zmieniły się określone w zezwoleniu warunki pracy,
o których mowa w art. 137 pkt 4, cudzoziemiec w ciągu 7 dni powiadamia o tej zmianie także
organ, o którym mowa w ust. 1.
3. Jeżeli po upływie 2 lat od dnia, w którym cudzoziemcowi udzielono zezwolenia,
o którym mowa w art. 127, nastąpiła zmiana stanowiska, wynagrodzenia na niższe lub zmiana
określonych w zezwoleniu warunków pracy, o których mowa w art. 137 pkt 4, cudzoziemiec
w ciągu 7 dni powiadamia o tej zmianie organ, o którym mowa w ust. 1.
Art. 135. 1. Zezwolenie, o którym mowa w art. 127, może być w każdym czasie, na
wniosek cudzoziemca, zmienione przez wojewodę właściwego ze względu na miejsce
aktualnego pobytu cudzoziemca, jeżeli cudzoziemiec zamierza rozpocząć wykonywanie
– 69 –
pracy u innego podmiotu niż określony w zezwoleniu, zamierza zmienić stanowisko lub
będzie otrzymywać niższe wynagrodzenie niż określone w zezwoleniu.
2. W okresie pierwszych 2 lat od dnia, w którym cudzoziemcowi udzielono zezwolenia,
o którym mowa w art. 127:
1)
cudzoziemiec nie może rozpocząć wykonywania pracy u innego podmiotu niż określony
w zezwoleniu,
2)
cudzoziemiec nie może zmienić stanowiska, na jakim jest zatrudniony,
3)
cudzoziemcowi nie można wypłacać wynagrodzenia niższego niż określone
w zezwoleniu
− bez zmiany tego zezwolenia.
3. Zmiana zezwolenia, o którym mowa w art. 127, nie jest wymagana w przypadku
zmiany nazwy lub formy prawnej podmiotu powierzającego cudzoziemcowi wykonywanie
pracy, a także w przypadku przejęcia zakładu pracy lub jego części przez inny podmiot.
4. Zmiany zezwolenia, o którym mowa w art. 127, wojewoda odmawia, gdy:
1)
okres, w którym cudzoziemiec pozostaje bez pracy:
a)
przekracza 3 miesiące liczone od dnia utraty pracy do dnia złożenia przez
cudzoziemca wniosku o zmianę zezwolenia ze względu na zmianę podmiotu
powierzającego mu wykonywanie pracy lub
b)
wystąpił więcej niż jeden raz w trakcie ważności zezwolenia, lub
2)
cudzoziemiec nie powiadomił wojewody o utracie pracy w terminie wskazanym
w art. 134 ust. 1, lub
3)
cudzoziemiec przestał spełniać warunki, o których mowa w art. 127 pkt 1, lub
4)
podmiot, który będzie powierzał pracę cudzoziemcowi, nie spełnia warunków, o których
mowa w art. 127 pkt 2 lub 3, lub
5)
okres ważności zmienionego zezwolenia przekroczy 3 lata.
Art. 136. 1. Do ustalenia, czy podmiot powierzający wykonywanie pracy nie ma
możliwości zaspokojenia potrzeb kadrowych na lokalnym rynku pracy, stosuje się przepisy
art. 88c ust. 1 pkt 2 i ust. 2 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia
i instytucjach rynku pracy.
2. O udzielenie informacji, o której mowa w art. 88c ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia
20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy, występuje podmiot
powierzający cudzoziemcowi wykonywanie pracy.