Rządowy projekt ustawy o świadczeniu odszkodowawczym przysługującym w razie wypadku lub choroby pozostających w związku ze służbą

– 5 –
2)
9-krotnego przeciętnego wynagrodzenia, gdy uprawnionym jest inny członek rodziny.
2. Jeżeli do jednorazowego odszkodowania są uprawnieni równocześnie:
1)
małżonek i jedno lub więcej dzieci – odszkodowanie przysługuje w wysokości ustalonej
w ust. 1 pkt 1 zwiększonej o 3,5-krotne przeciętne wynagrodzenie na każde dziecko;
2)
dwoje lub więcej dzieci – odszkodowanie przysługuje w wysokości określonej w ust. 1
pkt 1 zwiększonej o 3,5-krotne przeciętne wynagrodzenie na drugie i każde następne
dziecko.
3. Jeżeli oprócz małżonka lub dzieci do jednorazowego odszkodowania są uprawnieni
równocześnie inni członkowie rodziny, każdemu z nich odszkodowanie przysługuje
w wysokości 3,5-krotnego przeciętnego wynagrodzenia, niezależnie od odszkodowania
przysługującego małżonkowi lub dzieciom zgodnie z ust. 1 pkt 1 lub ust. 2.
4. Jeżeli do jednorazowego odszkodowania są uprawnieni tylko członkowie rodziny inni
niż małżonek lub dzieci, odszkodowanie przysługuje w wysokości określonej w ust. 1 pkt 2
zwiększonej o 3,5-krotne przeciętne wynagrodzenie na drugiego i każdego następnego
uprawnionego.
5. Jednorazowe odszkodowanie należne uprawnionym członkom rodziny zmniejsza się
o kwotę jednorazowego odszkodowania wypłaconego funkcjonariuszowi z tytułu uszczerbku
na zdrowiu doznanego wskutek wypadku lub choroby, jeżeli były one przyczyną
późniejszego zgonu funkcjonariusza.
6. Kwotę jednorazowego odszkodowania ustaloną zgodnie z ust. 2 lub 4 dzieli się
między uprawnionych członków rodziny w równych częściach.
Art. 13. 1. Do ustalenia wysokości jednorazowego odszkodowania przyjmuje się
przeciętne wynagrodzenie obowiązujące w dniu wydania decyzji przyznającej
odszkodowanie.
2. Kwotę jednorazowego odszkodowania lub jego zwiększenia zaokrągla się do pełnych
złotych w górę.
Art. 14. 1. W szczególnie uzasadnionych przypadkach odpowiednio Prezes Rady
Ministrów albo minister właściwy do spraw wewnętrznych może:
1)
podwyższyć jednorazowe odszkodowanie funkcjonariuszowi albo uprawnionemu
członkowi rodziny, nie więcej jednak niż o 100% wysokości odszkodowania ustalonej
na podstawie art. 11 i art. 12;
2)
przyznać jednorazowe odszkodowanie:
– 6 –
a)
członkowi rodziny zmarłego funkcjonariusza niespełniającemu warunków
wymaganych do uzyskania renty rodzinnej – do wysokości określonej w art. 12,
b)
uprawnionemu członkowi rodziny funkcjonariusza zaginionego w czasie pełnienia
służby – w wysokości określonej w art. 12,
c)
uprawnionemu członkowi rodziny funkcjonariusza zmarłego wskutek przestępstwa,
jeżeli zachodzi uzasadnione przypuszczenie, że jego śmierć pozostaje w związku ze
służbą – do wysokości określonej w art. 12.
2. Osobie, o której mowa w ust. 1 pkt 2 lit. a, można przyznać jednorazowe
odszkodowanie wyłącznie w przypadku braku uprawnionych członków rodziny.
Rozdział 3
Ustalanie okoliczności i przyczyn wypadku
Art. 15. 1. Funkcjonariusz, który uległ wypadkowi, niezwłocznie, jeżeli pozwala na to
stan jego zdrowia i okoliczności, zawiadamia o tym na piśmie bezpośredniego przełożonego.
2. Jeżeli wypadkowi uległ Szef Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Szef Agencji
Wywiadu lub Szef Centralnego Biura Antykorupcyjnego, zawiadamia się Prezesa Rady
Ministrów, a gdy wypadkowi uległ Komendant Główny Policji, Komendant Główny Straży
Granicznej, Komendant Główny Państwowej Straży Pożarnej lub Szef Biura Ochrony Rządu
– ministra właściwego do spraw wewnętrznych.
3. Bezpośredni przełożony funkcjonariusza, który uległ wypadkowi, niezwłocznie
zawiadamia o tym kierownika jednostki organizacyjnej.
4. Kierownik jednostki organizacyjnej po powzięciu wiadomości o wypadku
funkcjonariusza niezwłocznie:
1)
zabezpiecza miejsce wypadku przed ewentualnymi dalszymi następstwami zdarzenia,
jeżeli okoliczności to uzasadniają;
2)
udziela
pomocy osobom poszkodowanym lub osobom, którym zagraża
niebezpieczeństwo;
3)
wszczyna postępowanie w sprawie ustalenia okoliczności i przyczyn wypadku, zwane
dalej „postępowaniem wyjaśniającym”;
4)
powołuje komisję powypadkową;
5)
zawiadamia pisemnie o wypadku kierownika komórki organizacyjnej właściwej do
spraw bezpieczeństwa i higieny służby i pracy;
– 7 –
6)
udostępnia informacje i materiały niezbędne do ustalenia okoliczności i przyczyn
wypadku oraz udziela wszechstronnej pomocy komisji powypadkowej.
5. Jeżeli wypadek zdarzył się na terenie właściwości jednostki organizacyjnej innej niż
jednostka organizacyjna właściwa ze względu na miejsce pełnienia służby, kierownik tej
jednostki:
1)
zapewnia udzielenie pomocy funkcjonariuszowi, który uległ wypadkowi;
2)
zabezpiecza miejsce wypadku;
3)
niezwłocznie zawiadamia o wypadku bezpośredniego przełożonego funkcjonariusza,
który uległ wypadkowi.
6. Postępowanie wyjaśniające wszczyna się z dniem powołania komisji powypadkowej.
7. W rozumieniu przepisów niniejszego rozdziału zadania kierownika jednostki
organizacyjnej wykonuje w odniesieniu do:
1)
Szefa Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Szefa Agencji Wywiadu lub Szefa
Centralnego Biura Antykorupcyjnego – Prezes Rady Ministrów;
2)
Komendanta Głównego Policji, Komendanta Głównego Straży Granicznej, Komendanta
Głównego Państwowej Straży Pożarnej lub Szefa Biura Ochrony Rządu – minister
właściwy do spraw wewnętrznych.
Art. 16. Funkcjonariusza, który uległ wypadkowi, kierownik jednostki organizacyjnej
lub inny przełożony niezwłocznie kieruje na badanie niezbędne do ustalenia zawartości
w organizmie alkoholu, środków odurzających, substancji psychotropowych lub innych
substancji o podobnym działaniu, jeżeli zachodzi uzasadnione przypuszczenie wystąpienia
okoliczności, o których mowa w art. 8 ust. 1 pkt 2, chyba że stan jego zdrowia albo
okoliczności wypadku nie uzasadniają przeprowadzenia takiego badania.
Art. 17. 1. Kierownik jednostki organizacyjnej powołuje komisję powypadkową,
w której skład wchodzą co najmniej:
1)
jako przewodniczący – przedstawiciel służby właściwej do spraw bezpieczeństwa
i higieny służby i pracy w jednostce organizacyjnej;
2)
jako członek – przedstawiciel służby właściwy do oceny okoliczności i przyczyn
wypadku lub inna osoba wskazana przez powołującego komisję powypadkową.
2. Jeżeli w jednostce organizacyjnej nie utworzono służby właściwej do spraw
bezpieczeństwa i higieny służby i pracy, w skład komisji powypadkowej wchodzi osoba,
– 8 –
której kierownik jednostki organizacyjnej powierzył wykonywanie zadań w zakresie
bezpieczeństwa i higieny służby i pracy.
3. Jeżeli wypadkowi uległ kierownik jednostki organizacyjnej, komisję powypadkową
powołuje jego bezpośredni przełożony.
4. Jeżeli wypadkowi uległ Szef Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Szef Agencji
Wywiadu lub Szef Centralnego Biura Antykorupcyjnego, komisję powypadkową powołuje
Prezes Rady Ministrów, a gdy wypadkowi uległ Komendant Główny Policji, Komendant
Główny Straży Granicznej, Komendant Główny Państwowej Straży Pożarnej lub Szef Biura
Ochrony Rządu – minister właściwy do spraw wewnętrznych.
5. Jeżeli wymaga tego ważny interes służby, w szczególności gdy postępowanie
wyjaśniające mogłoby narazić niejawne dane osobowe funkcjonariusza lub czynności przez
niego realizowane na ujawnienie, komisję powypadkową powołuje odpowiednio Szef
Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Szef Agencji Wywiadu, Szef Centralnego Biura
Antykorupcyjnego, Komendant Główny Policji, Komendant Główny Straży Granicznej lub
Szef Biura Ochrony Rządu.
6. Członkami komisji powypadkowej nie mogą być osoby będące świadkami wypadku
oraz osoby, których bezstronność może budzić wątpliwości.
Art. 18. 1. Komisja powypadkowa ustala okoliczności i przyczyny wypadku oraz jego
związek ze służbą w postępowaniu wyjaśniającym. W tym celu:
1)
dokonuje oględzin miejsca wypadku, maszyn lub urządzeń, oceny ich stanu
technicznego oraz bada warunki pełnienia służby i inne okoliczności, które mogły mieć
wpływ na powstanie wypadku lub mają z nim związek;
2)
sporządza szkice lub wykonuje zdjęcia miejsca wypadku, jeżeli okoliczności to
uzasadniają;
3)
przyjmuje wyjaśnienia od funkcjonariusza, który uległ wypadkowi, jeżeli stan jego
zdrowia na to pozwala, oraz zbiera informacje mogące mieć znaczenie dla ustalenia
okoliczności i przyczyn wypadku od świadków wypadku i innych osób;
4)
zasięga opinii specjalistów lub biegłych w zakresie niezbędnym do oceny okoliczności
i przyczyn wypadku, jeżeli okoliczności to uzasadniają;
5)
występuje o udostępnienie akt postępowania karnego i innych postępowań oraz innych
dokumentów dotyczących wypadku i jego skutków;
6)
występuje do poszkodowanego lub członków jego rodziny o udostępnienie
dokumentacji medycznej dotyczącej skutków wypadku;
– 9 –
7)
zbiera inne dowody mające związek z wypadkiem lub jego skutkami.
2. W przypadku, o którym mowa w art. 15 ust. 5, przewodniczący komisji
powypadkowej może zwrócić się do kierownika jednostki organizacyjnej właściwej ze
względu na miejsce wypadku o dokonanie czynności, o których mowa w ust. 1 pkt 1–3 lub 7,
oraz nadesłanie zebranych materiałów.
3. Dokumenty sporządzane w postępowaniu wyjaśniającym są gromadzone w aktach
postępowania wyjaśniającego.
4. Funkcjonariusz, który uległ wypadkowi, albo uprawnieni członkowie rodziny mają
prawo wglądu do akt postępowania wyjaśniającego na każdym etapie tego postępowania oraz
do sporządzania notatek i odpisów, z uwzględnieniem ograniczeń wynikających z przepisów
o ochronie informacji niejawnych.
5. Komisja powypadkowa może zawrzeć w protokole powypadkowym wnioski
i zalecenia profilaktyczne.
Art. 19. 1. Jeżeli w sprawie wypadku, któremu uległ funkcjonariusz, jest prowadzone
postępowanie karne lub inne postępowanie, a wynik tego postępowania może mieć wpływ na
prawo funkcjonariusza lub uprawnionego członka rodziny do jednorazowego odszkodowania,
kierownik jednostki organizacyjnej zawiesza, na wniosek przewodniczącego komisji
powypadkowej, postępowanie wyjaśniające do chwili zakończenia postępowania
prowadzonego przez właściwy organ.
2. Przewodniczący komisji powypadkowej pisemnie zawiadamia funkcjonariusza, który
uległ wypadkowi, lub członka jego rodziny o zawieszeniu postępowania wyjaśniającego.
Art. 20. 1. Po ustaleniu okoliczności i przyczyn wypadku komisja powypadkowa
sporządza protokół powypadkowy i zawiadamia o tym funkcjonariusza, który uległ
wypadkowi, albo uprawnionych członków rodziny.
2. Komisja powypadkowa zapoznaje funkcjonariusza, który uległ wypadkowi, albo
uprawnionych członków rodziny z treścią protokołu powypadkowego przed jego
zatwierdzeniem oraz poucza ich o prawie zgłaszania uwag i zastrzeżeń do treści tego
protokołu.
3. Jeżeli w protokole powypadkowym są zawarte dane stanowiące informacje niejawne,
funkcjonariuszowi, który uległ wypadkowi, lub uprawnionym członkom rodziny przedstawia
się wyciąg z protokołu z pominięciem tych informacji.
Art. 21. 1. Kierownik jednostki organizacyjnej: