Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy o komercjalizacji, restrukturyzacji i prywatyzacji przedsiębiorstwa państwowego "Polskie Koleje Państwowe", ustawy - Prawo upadłościowe i naprawcze oraz ustawy o transporcie kolejowym

Druk nr 1435

Warszawa, 27 maja 2013 r.
SEJM
RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
VII kadencja
Prezes Rady Ministrów

RM 10-112-12



Pani

Ewa
Kopacz
Marszałek Sejmu
Rzeczypospolitej
Polskiej


Szanowna Pani Marszałek
Na podstawie art. 118 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia
2 kwietnia 1997 r. przedstawiam Sejmowi Rzeczypospolitej Polskiej projekt
ustawy

- o zmianie ustawy o komercjalizacji,
restrukturyzacji i prywatyzacji
przedsiębiorstwa państwowego
"Polskie Koleje Państwowe", ustawy -
Prawo upadłościowe i naprawcze oraz
ustawy o transporcie kolejowym.
W załączeniu przedstawiam także opinię dotyczącą zgodności
proponowanych regulacji z prawem Unii Europejskiej.
Ponadto uprzejmie informuję, że do prezentowania stanowiska Rządu w
tej sprawie w toku prac parlamentarnych został upoważniony Minister Transportu,
Budownictwa i Gospodarki Morskiej.

Z poważaniem

(-) Donald Tusk
Projekt
U S T A W A
z dnia
o zmianie ustawy o komercjalizacji, restrukturyzacji i prywatyzacji przedsiębiorstwa
państwowego „Polskie Koleje Państwowe”, ustawy – Prawo upadłościowe i naprawcze
oraz ustawy o transporcie kolejowym
Art. 1. W ustawie z dnia 8 września 2000 r. o komercjalizacji, restrukturyzacji
i prywatyzacji przedsiębiorstwa państwowego „Polskie Koleje Państwowe” (Dz. U. Nr 84,
poz. 948, z późn. zm.1)) w art. 14 dodaje się ust. 3 w brzmieniu:
„3. Do spółek przewozowych nie ma zastosowania art. 6 pkt 4 ustawy z dnia
28 lutego 2003 r. – Prawo upadłościowe i naprawcze (Dz. U. z 2012 r. poz. 1112 i 1529
oraz z 2013 r. poz. 355).”.
Art. 2. W ustawie z dnia 28 lutego 2003 r. – Prawo upadłościowe i naprawcze (Dz. U.
z 2012 r. poz. 1112 i 1529 oraz z 2013 r. poz. 355) w art. 6 pkt 4 otrzymuje brzmienie:
„4) instytucji i osób prawnych utworzonych w drodze ustawy oraz utworzonych
w wykonaniu obowiązku nałożonego ustawą, chyba że ustawa ta stanowi inaczej;”.
Art. 3. W ustawie z dnia 28 marca 2003 r. o transporcie kolejowym (Dz. U. z 2007 r.
Nr 16, poz. 94, z późn. zm.2)) wprowadza się następujące zmiany:
1)
w art. 13 w ust. 1a po pkt 4 dodaje się pkt 4a w brzmieniu:
„4a) kontrola zachowania ciągłości spełniania warunków będących podstawą wydania
świadectwa bezpieczeństwa lub certyfikatu bezpieczeństwa w przypadku, o którym
mowa w art. 43 ust. 4b;”;
2)
w art. 43 po ust. 4a dodaje się ust. 4b i 4c w brzmieniu:

1) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2001 r. Nr 100, poz. 1086 i Nr 154, poz. 1802,
z 2002 r. Nr 205, poz. 1730 i Nr 240, poz. 2055, z 2003 r. Nr 6, poz. 63, Nr 80, poz. 720 i Nr 203,
poz. 1966, z 2004 r. Nr 96, poz. 959 i Nr 120, poz. 1252, z 2005 r. Nr 157, poz. 1315 i Nr 184, poz. 1539,
z 2006 r. Nr 12, poz. 63 i Nr 157, poz. 1119, z 2008 r. Nr 97, poz. 624, Nr 193, poz. 1196 i Nr 206,
poz. 1289, z 2009 r. Nr 6, poz. 33, z 2010 r. Nr 108, poz. 686 i Nr 247, poz. 1651 oraz z 2011 r. Nr 168,
poz. 1002.
2) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2007 r. Nr 176, poz. 1238
i Nr 191, poz. 1374, z 2008 r. Nr 59, poz. 359, Nr 144, poz. 902, Nr 206, poz. 1289 i Nr 227, poz. 1505,
z 2009 r. Nr 1, poz. 3, Nr 18, poz. 97, Nr 19, poz. 100, Nr 98, poz. 817, Nr 115, poz. 966, Nr 157, poz. 1241
i Nr 214, poz. 1658, z 2011 r. Nr 5, poz. 13, Nr 102, poz. 586, Nr 106, poz. 622, Nr 187, poz. 1113, Nr 205,
poz. 1209, Nr 227, poz. 1367, Nr 230, poz. 1372 i Nr 233, poz. 1381 oraz z 2012 r. poz. 460 i 951.
– 2 –
„4b. W przypadku ogłoszenia upadłości przewoźnika kolejowego, w celu zachowania
ciągłości świadczenia usług publicznych realizowanych na podstawie umowy
o świadczeniu usług publicznych, syndyk lub zarządca, o których mowa
w przepisach ustawy z dnia 28 lutego 2003 r. – Prawo upadłościowe i naprawcze
(Dz. U. z 2012 r. poz. 1112 i 1529 oraz z 2013 r. poz. 355), może prowadzić
działalność polegającą na wykonywaniu przewozów w zakresie usług publicznych,
nie dłużej niż przez okres 6 miesięcy od dnia ogłoszenia upadłości, jeżeli
zachowana będzie ciągłość spełniania warunków będących podstawą wydania
świadectwa bezpieczeństwa lub certyfikatu bezpieczeństwa.
4c. W okresie prowadzenia działalności, o której mowa w ust. 4b, do syndyka lub do
zarządcy stosuje się przepisy dotyczące bezpieczeństwa ruchu kolejowego oraz
zasad zarządzania bezpieczeństwem, tak jak do przewoźnika kolejowego.”;
3)
w art. 52 po ust. 2 dodaje się ust. 2a–2c w brzmieniu:
„2a. Zgłaszając wniosek o ogłoszenie upadłości, licencjonowany przewoźnik
niezwłocznie informuje o tym Prezesa UTK.
2b. Jeżeli wniosek o ogłoszenie upadłości zgłosił wierzyciel, licencjonowany
przewoźnik informuje o tym Prezesa UTK w dniu otrzymania zawiadomienia
o zgłoszeniu wniosku.

2c. Licencjonowany przewoźnik wykonujący przewozy kolejowe osób na
podstawie umowy o świadczenie usług publicznych w przypadkach, o których mowa
w ust. 2a i 2b, niezwłocznie informuje również organizatora publicznego transportu
zbiorowego, z którym zawarł umowę o świadczenie usług publicznych.”.
Art. 4. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia, z wyjątkiem
art. 1 oraz art. 3 w zakresie spółek świadczących usługi publiczne na podstawie umowy
o świadczeniu usług publicznych, które wchodzą w życie po upływie 12 miesięcy od dnia jej
ogłoszenia.




13/05/BS
UZASADNIENIE

Przepisy projektowanej ustawy obejmują swym zakresem rozwiązania, które
dostosowują regulacje krajowe z zakresu funkcjonowania spółek przewozowych
utworzonych na podstawie art. 14 ustawy z dnia 8 września 2000 r. o komercjalizacji,
restrukturyzacji i prywatyzacji przedsiębiorstwa państwowego „Polskie Koleje
Państwowe” (Dz. U. Nr 84, poz. 948, z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą o PKP”, do
rozwiązań wynikających z opublikowanych w dniu 22 lipca 2008 r. wspólnotowych
wytycznych dotyczących pomocy państwa na rzecz przedsiębiorstw kolejowych
(Dz.
Urz. UE C 184 z 22.07.2008), które przewidują obowiązek zniesienia
nieograniczonych gwarancji państwowych przyznanych przedsiębiorstwom kolejowym.
Zgodnie z ww. wytycznymi, nieograniczone gwarancje w sektorze otwartym dla
konkurencji są niezgodne z Traktatem WE (obecnie TFUE). Ponadto w sytuacji gdy
gwarancje państwa przyznawane są przedsiębiorstwom działającym zarówno na
rynkach konkurencyjnych, jak i na rynkach pozbawionych konkurencji, zazwyczaj
powinno dojść do całkowitego zniesienia gwarancji przyznanej danemu
przedsiębiorstwu jako całości.
Zgodnie z ustawą o PKP utworzona została spółka PKP SA, która następnie, w wyniku
obowiązku nałożonego tą ustawą, utworzyła spółkę zarządzającą infrastrukturą
kolejową – PKP Polskie Linie Kolejowe SA (art. 15), oraz spółki do prowadzenia
działalności w zakresie kolejowych przewozów pasażerskich oraz kolejowych
przewozów towarowych (spółki przewozowe) (art. 14). Zgodnie z art. 6 pkt 4 ustawy
z dnia 28 lutego 2003 r. – Prawo upadłościowe i naprawcze (Dz. U. z 2012 r. poz. 1112
i poz. 1529) nie można ogłosić upadłości instytucji i osób prawnych utworzonych
w drodze ustawy, chyba że ustawa ta stanowi inaczej, oraz utworzonych w wykonaniu
obowiązku nałożonego ustawą. Istniejące w Polsce uregulowania, które wyłączają
możliwość ogłoszenia upadłości spółek przewozowych, stanowią w ocenie Komisji
Europejskiej nieograniczoną pomoc państwa, która jest niezgodna z przepisami
dotyczącymi pomocy publicznej i narusza zasady konkurencji na wspólnym rynku.
Przepisy ww. wytycznych, zgodnie z pkt 21, odnoszą się do przedsiębiorstw
kolejowych w rozumieniu dyrektywy Rady z dnia 29 lipca 1991 r. w sprawie rozwoju
kolei wspólnotowych (91/440/EWG), tj. koncesjonowanych przedsiębiorstw
publicznych lub prywatnych, których działalność podstawowa polega na świadczeniu
usług transportu osób lub rzeczy oraz dostarczaniu trakcji. Doprecyzowanie pojęcia
„przedsiębiorstwa kolejowego” zawierają przepisy rozporządzenia (WE) nr 1371/2007
Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 23 października 2007 r. dotyczącego praw
i obowiązków pasażerów w ruchu kolejowym (Dz. Urz. UE L 315 z 03.12.2007, str. 14,
z późn. zm.), zgodnie z którym „przedsiębiorstwo kolejowe” oznacza przedsiębiorstwo
kolejowe określone w art. 2 dyrektywy 2001/14/WE oraz każde inne przedsiębiorstwo
publiczne lub prywatne, którego działalność polega na transporcie koleją towarów lub
pasażerów, z zastrzeżeniem że przedsiębiorstwo to musi zapewniać pojazdy trakcyjne;
definicja ta obejmuje również przedsiębiorstwa zajmujące się tylko zapewnianiem
pojazdów trakcyjnych.
Ze względu na powyższe uregulowania, przedsiębiorstwami kolejowymi, do których
odnosi się art. 6 pkt 4 ustawy – Prawo upadłościowe i naprawcze, są spółki przewozowe
utworzone przez PKP SA na podstawie art. 14 ustawy o PKP, tj. PKP Intercity SA,
Przewozy Regionalne sp. z o.o. i PKP Cargo SA. Oprócz spółek, o których mowa
w art. 14 ustawy o PKP, spółka PKP SA, zgodnie z art. 19 tej ustawy, mogła tworzyć
również spółki w celu prowadzenia działalności innej niż działalność przewozowa.
Utworzenie takich spółek nie wynikało z obowiązku ustawowego, a PKP SA mogła je
tworzyć według własnego uznania, w zależności od potrzeb. Należy podkreślić, że
w stosunku do dwóch spółek utworzonych na podstawie art. 19 ustawy o PKP
ogłoszona została upadłość.
Przewidziane w art. 1 projektowanej ustawy wyłączenie ww. podmiotów z zakazu
ogłaszania upadłości, o której mowa w art. 6 pkt 4 ustawy – Prawo upadłościowe
i naprawcze, stanowi dostosowanie sposobu funkcjonowania tych podmiotów do
wytycznych.
Celem proponowanej zmiany art. 6 pkt 4 ustawy – Prawo upadłościowe i naprawcze
(art. 2 projektu ustawy) jest usunięcie w przyszłości jakichkolwiek wątpliwości
interpretacyjnych. Zgodnie z komentarzem do tego przepisu (A. Jakubecki, F. Zedler,
Prawo upadłościowe i naprawcze, Zakamycze, 2003) „art. 6 pkt 4 in fine wyklucza
możliwość ogłoszenia upadłości tych osób prawnych, które nie są utworzone na
podstawie ustawy, ale które utworzono w wyniku wykonania ustawy”.

2