Rządowy projekt ustawy o ratyfikacji Drugiego Protokołu Fakultatywnego do Międzynarodowego Paktu Praw Obywatelskich i Politycznych w sprawie zniesienia kary śmierci, przyjętego w Nowym Jorku dnia 15 grudnia 1989 r.

Artykuł 9

Postanowienia niniejszego Protokołu rozciągają się na wszystkie części Państw
federalnych bez żadnych ograniczeń i wyjątków.

Artykuł 10

Sekretarz Generalny Organizacji Narodów Zjednoczonych zawiadomi wszystkie Państwa, o
których mowa w artykule 48 ustęp 1 Paktu, o:
a) każdym zastrzeżeniu, zawiadomieniu i informacji, o których mowa w artykule 2
niniejszego Protokołu,
b) każdym oświadczeniu składanym na mocy artykułu 4 albo artykułu 5 niniejszego
Protokołu,
c) każdym podpisaniu, ratyfikacji i przystąpieniu dokonywanych zgodnie z artykułem 7
niniejszego Protokołu,
d) dacie wejścia w życie niniejszego Protokołu stosownie do jego artykułu 8.

Artykuł 11

1. Niniejszy Protokół, którego teksty w języku angielskim, arabskim, chińskim, francuskim,
hiszpańskim i rosyjskim są jednakowo autentyczne, będzie złożony w archiwach Organizacji
Narodów Zjednoczonych.
2. Sekretarz Generalny Organizacji Narodów Zjednoczonych przekaże uwierzytelnione kopie
niniejszego Protokołu wszystkim Państwom, o których mowa w artykule 48 Paktu.













3
Stan na 14 marca 2013 r.

ROZDZIAŁ IV
PRAWA CZŁOWIEKA

Drugi Protokół Fakultatywny do Międzynarodowego Paktu Praw Obywatelskich
i Politycznych w sprawie zniesienia kary śmierci
Nowy Jork, 15 grudnia 1989 r.


Wejście w życie: 11 lipiec 1991, zgodnie z art. 8 ust. 1





Rejestracja: 11 lipiec 1991, nr 14668
Status: sygnatariuszy: 36, stron: 75
Tekst: United Nations, Treaty Series, vol. 1642, p. 414
Nota: Niniejszy Protokół, którego teksty w języku angielskim, arabskim, chińskim, francuskim,
hiszpańskim i rosyjskim są jednakowo autentyczne, został przyjęty mocą rezolucji 44/128
Zgromadzenia Ogólnego Narodów Zjednoczonych i jest otwarty do podpisu w Kwaterze
Głównej Narodów Zjednoczonych w Nowym Jorku przez wszystkie państwa –
sygnatariuszy Międzynarodowego Paktu Praw Obywatelskich i Politycznych.




Deklaracje i zastrzeżenia
(jeżeli nie wskazano inaczej, deklaracje i zastrzeżenia zostały złożone
w momencie ratyfikacji, przystąpienia albo sukcesji)



Azerbejdżan

Zastrzeżenie (28 września 2000 r.):
Dopuszczalne jest stosowanie kary śmierci w czasie wojny w wyniku skazania za najpoważniejsze
przestępstwa o charakterze wojskowym popełnione w czasie wojny.

Brazylia

Zastrzeżenie:
Składa bezpośrednie zastrzeżenie zgodnie z art. 2.

Chile

Zastrzeżenie:
Państwo Chile formułuje zastrzeżenie dopuszczalne na podstawie art. 2 ust. 1 Drugiego
Protokołu Fakultatywnego do Międzynarodowego Paktu Praw Obywatelskich i Politycznych
w sprawie zniesienia kary śmierci, co w konsekwencji oznacza możliwość stosowania kary śmierci
w czasie wojny w wyniku skazania za najpoważniejsze przestępstwa o charakterze wojskowym
popełnione w trakcie jej trwania.


Cypr

Zastrzeżenie:
20 czerwca 2003 r. Rząd Cypru poinformował Sekretarza Generalnego o wycofaniu zastrzeżenia
złożonego przy ratyfikacji Protokołu Fakultatywnego. Zastrzeżenie miało następującą treść:

„Republika Cypryjska, zgodnie z art. 2 ust. 1 Protokołu, zastrzega sobie prawo stosowania kary
śmierci w czasie wojny w wyniku skazania za najpoważniejsze przestępstwa o charakterze
wojskowym popełnione w trakcie jej trwania”.

Grecja

Zastrzeżenie:
Dopuszcza się możliwość stosowania kary śmierci w czasie wojny w wyniku skazania za
najpoważniejsze przestępstwa o charakterze wojskowym popełnione w trakcie jej trwania –
zgodnie z art. 2 Protokołu.

Malta

Zastrzeżenie:
W zawiadomieniu otrzymanym przez Sekretarza Generalnego dnia 15 czerwca 2000 r., Rząd
Malty poinformował o wycofaniu zastrzeżenia złożonego przy ratyfikacji Protokołu
Fakultatywnego. Zastrzeżenie miało następująca treść:

„Zgodnie z art. 2 Drugiego Protokołu Fakultatywnego, Republika Malty zastrzega sobie prawo
stosowania kary śmierci w stosunku do osób podlegających ustawie o Siłach Zbrojnych Republiki
Malty (rozdział 220 zmienionej wersji Ustaw Republiki Malty), która stanowi, że kara śmierci
może być zasądzona w wyjątkowych i poważnych okolicznościach w niej określonych jedynie
w czasie wojny”.

Mołdowa

Deklaracja:
Do czasu przywrócenia pełnej integralności terytorialnej Republiki Mołdowy, postanowienia
Paktu będą miały zastosowanie wyłącznie na terytorium, nad którym władze Republiki Mołdowy
sprawują efektywną kontrolę.

Hiszpania

Zastrzeżenie:
Dnia 13 stycznia 1998 r. Rząd Hiszpani zawiadomił Sekretarza Generalnego o wycofaniu
zastrzeżenia złożonego przy ratyfikacji Protokołu Fakultatywnego. Zastrzeżenie miało
następującą treść:

„Zgodnie z art. 2, Hiszpania zastrzega sobie prawo stosowania kary śmierci w wyjątkowych
i szczególnie poważnych okolicznościach w czasie wojny, wskazanych w Ustawie Podstawowej
nr 13/1985 z 9 grudnia 1985 r., regulującej Kodeks Karny Wojskowy, w rozumieniu art. 25
niniejszej Ustawy”.



Sprzeciwy
(jeżeli nie wskazano inaczej, sprzeciwy zostały złożone
w momencie ratyfikacji, przystąpienia albo sukcesji)



Finlandia

Sprzeciw (27 września 2010):
W odniesieniu do zastrzeżenia złożonego przez Brazylię przy ratyfikacji [Drugiego Protokołu
Fakultatywnego]

„Rząd Finlandii z zadowoleniem przyjmuje przystąpienie Brazyli do Drugiego Protokołu
Fakultatywnego do Międzynarodowego Paktu Praw Obywatelskich i Politycznych, przyjmuje
także do wiadomości zastrzeżenie złożone przez Brazylię w związku z art. 2 przedmiotowego
aktu w momencie przystąpienia.
Rząd Finlandii przypomina, że przedmiotem i celem Drugiego Protokołu Fakultatywnego jest
zniesienie kary śmierci we wszystkich okolicznościach i składanie do niego zastrzeżeń jest, co do
zasady, niedopuszczalne. Ukierunkowanie na całkowite zniesienie kary śmierci korzysta z pełnego
poparcia Finlandii. Rząd zauważa jednakowoż, iż w świetle sformułowania art. 2 ust. 1
zastrzeżenie jest dopuszczalne, jeżeli przewiduje dopuszczalność stosowania kary śmierci w czasie
wojny, w wyniku skazania za najpoważniejsze przestępstwa o charakterze wojskowym popełnione
w czasie wojny. Dopuszczalność takiego zastrzeżenia zależy od zawiadomienia Sekretarza
Generalnego Organizacji Narodów Zjednoczonych przez Państwo-Stronę zgłaszające
zastrzeżenie o odpowiednich postanowieniach ustawodawstwa krajowego, mających
zastosowanie w czasie wojny. Zawiadomienie takie musi być dokonane w momencie ratyfikacji
bądź przystąpienia.
W związku z powyższym Rząd Finlandii uznałby zastrzeżenie złożone przez Brazylię za
dopuszczalne przy założeniu, że czyniłoby zadość wymaganiom określonym w art. 2 ust. 1 i 2.
Z informacji, do których dostęp ma Rząd, wynika, że Sekretarz Generalny nie został
zawiadomiony w momencie przystąpienia Brazyli do Drugiego Protokołu Fakultatywnego
o odpowiednich postanowieniach ustawodawstwa krajowego.
W związku z powyższym Rząd Finlandii składa sprzeciw do zastrzeżenia. Sprzeciw mógłby
zostać uznany za nieważny w razie zawiadomienia Sekretarza Generalnego o odpowiednich
postanowieniach ustawodawstwa krajowego przez Brazylię zgodnie z art. 2 ust. 2.
Sprzeciw nie uniemożliwi wejścia Protokołu w życie pomiędzy Brazylią a Finlandią. Protokół
będzie obowiązywać w stosunkach między oboma państwami, z tym, że Brazylia nie będzie
mogła powoływać się na zastrzeżenie [w stosunkach bilateralnych]”.