Poselski projekt ustawy o zmianie ustawy o wyrobach budowlanych

błędami, jakie każda legislacja może zawierać, istnieją przesłanki świadomego działania,
bowiem poprzez „otwarte” zapisy łatwiej jest uzyskać konsens na forum Parlamentu
Europejskiego i akceptację Państw członkowskich. Dlatego decydująca dla stosowania
określonych przepisów staje się praktyka, zwłaszcza narzucana, (choć nie formalnie) od
początku. Główną rolę w formułowaniu stosowanych praktyk odegra (i odgrywa) europejska
organizacja JOT, wypracowując rozwiązania, w tym procedury. Niestety, wobec braku
polskich JOT, istotne dla polskiego przemysłu rozwiązania sformułowane zostaną bez udziału
polskich reprezentantów. Stąd tak ważne staje się jak najszybsze upoważnienie Ministra do
ustanowienia JOT.
Drugim ważnym problemem rozwiązywanym w niniejszym projekcie jest kwestia
rzeczywistego nadzoru Ministra na działalnością polskich JOT. Do prawidłowości ich
działania, w tym obiektywności i racjonalności ekonomicznej, wobec producentów wyrobów
budowlanych przepisy rozporządzenia Nr 305/2011, a w ślad za nim, Komisja Europejska
przykłada szczególną wagę do tego zagadnienia. Stąd określenie obowiązku dla Ministra
nadzorowania JOT. Równocześnie jednak, wobec ograniczeń wynikających ze stanu finansów
publicznych (a więc braku możliwości zatrudnienia odpowiednich pracowników), należy
stworzyć wsparcie merytoryczne Ministra poprzez ustanowienie Komitetu Technicznego
złożonego z przedstawicieli jednostek upoważnionych i ekspertów ze środowisk naukowych i
gospodarczych. Warto zauważyć, że prawidłowość działania JOT jest niezbędna nie tylko z
powodu odpowiednich przepisów, ale także jest potrzebna przemysłowi, który oczekuje
prawidłowego, na wysokim poziomie technicznym, działania polskich JOT. Wreszcie same
JOT będą zainteresowane, aby nadzór Ministra był nie tylko formalny ale i merytoryczny. Te
przesłanki powodują, ze mimo iż praca w Komitecie Technicznym nie będzie wynagradzana,
nie powinien pojawić się problem powołania fachowych członków Komitetu. Można też
przewidywać, że rządowa nowelizacja ustawy o wyrobach budowlanych, przypisze
Komitetowi Technicznemu dodatkowe zadania wynikające z krajowego systemu
wprowadzania wyrobów budowlanych do obrotu.

Należy też wyznaczyć, zgodnie z obowiązkiem określonym w art. 10 ust. 1
rozporządzenia, krajowy punkt kontaktowy ds. wyrobów budowlanych. Ta instytucja (punkt
kontaktowy) winna zapewnić dostarczanie przejrzystych i łatwych do zrozumienia informacji
o przepisach budowlanych a zwłaszcza o wymaganiach dotyczących stosowania wyrobów
budowlanych w obiektach budowlanych. Punkt kontaktowy musi, więc być zdolny do
analizy, czy właściwości użytkowe konkretnego wyrobu umożliwiają jego zastosowanie w
5 
 
danym obiekcie budowlanym. Zgodnie, bowiem z przepisami rozporządzenia jedynym
możliwym ograniczeniem udostępniania na rynku lub stosowania wyrobów budowlanych
oznakowanych CE jest niezgodność z wymaganiami dla takiego zastosowania w danym
państwie członkowskim. Odpowiedzialne udostępnianie informacji w takim zakresie
wymaga, więc wysokiego poziomu wiedzy. Stąd najbardziej racjonalne, a wiec pociągające
możliwie najniższe koszty, – co wobec sytuacji finansów publicznych jest szczególnie istotne
- wydaje się, jest ulokowanie punktu kontaktowego w Głównym Urzędzie Nadzoru
Budowlanego. GUNB dysponuje największym potencjałem do formułowania powyższych
analiz i informacji, co oznacza, że liczba pracowników punktu kontaktowego może być
ograniczonego do racjonalnego minimum (2-3 osoby). Niemniej należy zatrudnić osoby
posiadające poza wiedzą techniczną, wystarczającą znajomość prawa i biegle posługujące się,
co najmniej jednym językiem obcym (jęz. angielski), gdyż w tej ostatniej kwestii należy
zaznaczyć, że celem punktu jest dostarczanie wiedzy o wymaganiach techniczno - prawnych
obowiązujących w naszym budownictwie, przedsiębiorcom z innych krajów UE. Należy
szacować, ze nakłady związane z zatrudnieniem 2-3 osób o określonych wyżej kwalifikacjach
wyniosą rocznie ok. 300 tys. zł.
Punkt kontaktowy rozpocząłby działalność wraz z wejściem w życie całego
rozporządzenia Nr 305/2011, ale z uwagi na konieczność prawidłowego przygotowania się do
tego działania, a zarazem ustalenia instytucji, której powierza się jego prowadzenie,
proponuje się jak najszybsze wprowadzenie odpowiedniego przepisu.
Propozycja zmiany treści art. 5 ust. 1 pkt 1 (punkt 1 niniejszego projektu) ma charakter
ostrożnościowy, istotny w przypadku, gdyby projekt rządowy nowelizacji ustawy o wyrobach
budowlanych nie wszedł w życie z dniem 1 lipca 2013 r, W takim przypadku, uchwalenie tej
zmiany gwarantowałoby Polsce uniknięcie konfliktu z Komisją Europejską dot. niezgodności
polskich przepisów z prawem europejskim.

3. Skutki społeczne, finansowe i gospodarcze wprowadzonej regulacji
Proponowane rozwiązania nie powoduje dodatkowego obciążenie budżetu państwa ani
budżetów jednostek samorządu terytorialnego. Projekt zapewnia utrzymanie ciągłości procesu
dopuszczania wyrobów (nieobjętych normami zharmonizowanym) do wprowadzania na
rynek europejski.
6 
 
4. Skutki prawne wprowadzonej regulacji
Celem projektowanej regulacji jest poprawa przejrzystości i skuteczności regulacji
dotyczących wyrobów budowlanych poprzez dostosowanie polskich przepisów określających
zasady wprowadzania do obrotu i udostępniania na rynku wyrobów budowlanych

5. Informacje o odbytych konsultacjach społecznych
Projekt ustawy nie był poddany konsultacjom społecznym w rozumieniu art. 34 ust. 3
Regulaminu Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej.

6. Oświadczenie o zgodności z prawem Unii Europejskiej
Przedmiot niniejszej regulacji jest zgodny z prawem Unii Europejskiej.














7 
 



Warszawa, 20 marca 2013 r. 
BAS-WAPEiM-509/13 
Pani Ewa Kopacz
Marszałek Sejmu
Rzeczypospolitej Polskiej 
 
Opinia prawna w sprawie zgodności z prawem Unii Europejskiej
poselskiego projektu ustawy o zmianie ustawy o wyrobach budowlanych
(przedstawiciel wnioskodawców: poseł Józef Racki) 
Na podstawie art. 34 ust. 9 uchwały Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 30 lipca 1992
roku – Regulamin Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej (Monitor Polski z 2012 r. poz. 32 ze
zmianami) sporządza się następującą opinię:
1. Przedmiot projektu ustawy
Projekt ustawy zmierza do zmiany ustawy o wyrobach budowlanych (Dz. U. z
2004 r. Nr 92, poz. 881 ze zmianami) w celu dostosowania jej do wymogów
określonych w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr
305/2011 z dnia 9 marca 2011 r. ustanawiającym zharmonizowane warunki
wprowadzania do obrotu wyrobów budowlanych i uchylającym dyrektywę Rady
89/106/EWG (Dz. Urz. UE L 88 z 4.4.2011, str. 5, dalej: rozporządzenie
305/2011). Projekt przewiduje upoważnienie ministra właściwego do spraw
budownictwa, lokalnego planowania i zagospodarowania przestrzennego oraz
mieszkalnictwa do wyznaczenia, w drodze decyzji administracyjnej, jednostek
oceny technicznej (JOT), o których mowa w art. 29 rozporządzenia 305/2011.
Projekt ustawy przewiduje również utworzenie Komitetu Technicznego
Budownictwa jako podmiotu wspierającego ministra w zakresie monitorowania
działania JOT. W celu wykonania art. 10 ust. 1 rozporządzenia 305/2011 w
projekcie ustawy powierza się Głównemu Inspektorowi Nadzoru Budowlanego
obowiązek prowadzenia punktu kontaktowego ds. wyrobów budowlanych, o
którym mowa w tym przepisie.  
Projekt wprowadza też zmiany w art. 5 ustawy o wyrobach budowlanych,
modyfikując brzmienie ust. 1 pkt 1 i skreślając ustępy od 2 do 5. Zmiana ust. 1
pkt 1 polega na zastąpieniu wyrobów budowlanych oznakowanych symbolem
„CE”, jako kategorii wyrobów nadających się do stosowania przy wykonywaniu
robót budowlanych, przez wyroby budowlane wprowadzone do obrotu zgodnie
z rozporządzeniem 305/2011. Ustępy 2-5 tego artykułu dotyczą oznakowania
wyrobów symbolem „CE” oraz wytycznych do europejskich aprobat
technicznych EOTA. Projekt ustawy przewiduje ponadto skreślenie art. 6 i art. 7
1 
 



ustawy o wyrobach budowlanych. Artykuł 6 przewiduje, że oznakowanie „CE”
wyrobu budowlanego wprowadzonego do obrotu na podstawie ustawy o
wyrobach budowlanych wskazuje, że wyrób budowlany spełnia wymagania
zasadnicze, określone w ustawie z dnia 30 sierpnia 2002 r. o systemie oceny
zgodności. Artykuł 7 określa metody dokonywania oceny zgodności z normą
zharmonizowaną, europejską aprobatą techniczną, bądź krajową specyfikacją
techniczną, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 obecnie obowiązującej ustawy o
wyrobach budowlanych. 
Projekt przewiduje, że ustawa wejdzie w życie po upływie 14 dni od dnia
ogłoszenia, z wyjątkiem zmiany dotyczącej art. 5 ustawy o wyrobach
budowlanych, która ma wejść w życie z dniem 1 lipca 2013 r. 
2. Stan prawa Unii Europejskiej w materii objętej projektem ustawy
Warunki wprowadzania do obrotu wyrobów budowlanych są określone w
rozporządzeniu 305/2011, uchylającym dotychczasową regulację zawartą w
dyrektywie 89/106. Ponadto prawo UE zawiera regulacje ogólne dotyczące
wprowadzania produktów na rynek wewnętrzny, określone w rozporządzeniu
Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 765/2008 z dnia 9 lipca 2008 r.
ustanawiającym wymagania w zakresie akredytacji i nadzoru rynku odnoszące
się do warunków wprowadzania produktów do obrotu (Dz. Urz. UE L 218 z
13.8.2008, s. 30). Rozporządzenie 305/2011 stanowi w tym układzie regulację
szczególną. 
3. Analiza przepisów projektu pod kątem ustalonego stanu prawa Unii
Europejskiej
a.
Kompetencje właściwego ministra w
zakresie wyznaczenia JOT i monitorowania ich działalności
Artykuł 29 i 30 rozporządzenia 305/2011 przewidują możliwość wyznaczenia
przez państwa członkowskie JOT, które posiadają uprawnienia do
przeprowadzania oceny i wydawania europejskiej oceny technicznej dla grupy
wyrobów, dla której zostały wyznaczone. JOT musi spełniać wymagania
określone w tabeli 2 załącznika IV do rozporządzenia 305/2011. Państwa
członkowskie są obowiązane do monitorowania działalności i kompetencji
wyznaczonych JOT i dokonywania oceny pod kątem wymagań wynikających z
rozporządzenia 305/2011. W przypadku, gdy JOT przestanie spełniać
wymagania, państwo członkowskie odwołuje wyznaczenie tej jednostki dla
odpowiedniej grupy wyrobów, o czym informuje Komisję i pozostałe państwa
członkowskie. 
2