Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych oraz o zmianie niektórych innych ustaw

powołania zainteresowanego do zawodowej służby wojskowej. W przypadku braku takich
stanowisk i po wyrażeniu woli zainteresowanego pełnieniem służby w jednostkach wojskowych
na terenie administrowanym przez inne wojskowe komendy uzupełnień, będzie podejmował
działania zmierzające do usytuowania żołnierza rezerwy na stanowisku zgodnym z posiadanymi
kwalifikacjami, w określonej jednostce wojskowej. Jeżeli zainteresowany żołnierz rezerwy lub
osoba, o której mowa w art. 17a ust. 1 wojskowej ustawy pragmatycznej, wyrazi chęci pełnienia
służby na wskazanym stanowisku, wojskowy komendant uzupełnień ustalał będzie termin
i miejsce przeprowadzenia z nim rozmowy kwalifikacyjnej, której efektem będzie wydanie
zainteresowanemu zaświadczenia o możliwości wyznaczenia na stanowisko. Po uzyskaniu
takiego zaświadczenia, żołnierz rezerwy lub osoba, o której mowa w art. 17a ust. 1 wojskowej
ustawy pragmatycznej będzie mogła złożyć do wojskowego komendanta uzupełnień wniosek o
powołanie do zawodowej służby wojskowej i być poddana badaniom w celu ustalenia zdolności
fizycznej i psychicznej do pełnienia zawodowej służby wojskowej oraz wydania orzeczenia
psychologicznego w zakresie braku przeciwwskazań do pełnienia zawodowej służby wojskowej.
Następnie wniosek żołnierza rezerwy lub osoby, o której mowa w art. 17a ust. 1 wojskowej
ustawy pragmatycznej, wraz z wymaganymi dokumentami będzie przesyłany do organu
właściwego do powołania do zawodowej służby wojskowej.
W projektowanym rozporządzeniu określono również tryb postępowania związanego
z mianowaniem żołnierza posiadającego niższy stopień wojskowy od stopnia etatowego
stanowiska służbowego na stopień wojskowy odpowiadający stopniowi etatowemu stanowiska
służbowego, na jakie ma być wyznaczony po powołaniu do zawodowej służby wojskowej.
Projektowane rozporządzenie uszczegóławia sposób występowania żołnierzy służby
kontraktowej o zawarcie kolejnego kontraktu lub powołanie do służby stałej. Określono, że
żołnierz będzie występował z wnioskiem do organu właściwego do zawarcia kolejnego kontraktu
lub do organu uprawnionego do powołania do służby stałej. Dowódca jednostki wojskowej, jeżeli
sam nie będzie tym organem, będzie opiniował wniosek żołnierza i przesyłał do właściwego
organu, który zawrze z żołnierzem kolejny kontrakt lub wyda rozkaz personalny o powołaniu go
do służby stałej. Odmowa zawarcia z żołnierzem kolejnego kontraktu lub powołania do służby
stałej następować będzie w formie rozkazu personalnego.


10


OCENA SKUTKÓW REGULACJI (OSR)

1. Podmioty, na które oddziałuje projektowana regulacja
Regulacja będzie wpływać na jednostki organizacyjne resortu obrony narodowej.

2. Wpływ regulacji na rynek pracy

Zaproponowane rozwiązania nie będą miały wpływu na rynek pracy.

3. Wpływ regulacji na dochody i wydatki budżetu państwa

Przyjęte rozwiązania nie będą miały wpływu na dochody i wydatki budżetu państwa,
ponieważ nie wprowadzają zmian w tej kwestii do obowiązującego obecnie stanu prawnego.

4. Wpływ regulacji na konkurencyjność wewnętrzną i zewnętrzną gospodarki

Regulacja nie wpłynie na konkurencyjność gospodarki.

5. Wpływ regulacji na sytuację i rozwój regionów

Regulacja nie ma wpływu na sytuację i rozwój regionów.

6. Zakres i wyniki konsultacji społecznych

Projekt uzgodniono z dowódcami różnych szczebli dowodzenia Siłami Zbrojnymi
Rzeczypospolitej Polskiej oraz reprezentantem żołnierzy, tj. Konwentem Dziekanów
Korpusu Oficerów WP.































03/31rch
11

Projekt

ROZPORZĄDZENIE
RADY MINISTRÓW

z dnia

w sprawie pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa

Na podstawie art. 24 ust. 8 ustawy z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy
zawodowych (Dz. U. z 2010 r. Nr 90, poz. 593, z późn. zm.1)) zarządza się, co następuje:


§ 1. Rozporządzenie reguluje:
1) przypadki, w których następuje wyznaczenie lub skierowanie żołnierza do pełnienia
zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa;
2) szczegółowy tryb postępowania przy wyznaczaniu lub kierowaniu żołnierzy zawodowych do
pełnienia służby poza granicami państwa, a także odwoływania do kraju z tej służby;
3) warunki pełnienia przez żołnierzy zawodowych służby poza granicami państwa, w tym
zakres podległości organom, o których mowa w art. 24 ust. 4 ustawy z dnia 11 września
2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych;
4) warunki przyznawania świadczeń żołnierzom zawodowym wyznaczonym lub skierowanym
do pełnienia służby poza granicami państwa oraz świadczeń przysługujących żołnierzom
w związku z wyznaczeniem ich lub skierowaniem do pełnienia zawodowej służby wojskowej
poza granicami państwa.

§ 2. Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o ustawie, należy przez to rozumieć ustawę z dnia
11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych.

§ 3. 1. Wyznaczenie żołnierza zawodowego, zwanego dalej „żołnierzem”, do pełnienia
zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa następuje w przypadkach pełnienia tej
służby na stanowiskach służbowych:
1) w polskich przedstawicielstwach wojskowych przy:
a) organizacjach międzynarodowych,
b) międzynarodowych strukturach wojskowych;
2) bezpośrednio w strukturach organizacji międzynarodowych i międzynarodowych strukturach
wojskowych;
3) w ataszatach obrony przy przedstawicielstwach dyplomatycznych i w stałych
przedstawicielstwach przy organizacjach międzynarodowych, podległych ministrowi
właściwemu do spraw zagranicznych, mających siedzibę poza granicami państwa;
4) przy siłach zbrojnych albo przy innych strukturach obronnych państw obcych.
2. Stanowiska służbowe, o których mowa w ust. 1, ujmuje się w etatach „Wykazy stanowisk
służbowych przeznaczonych dla żołnierzy zawodowych pełniących służbę poza granicami
państwa”, zwanych dalej „Wykazami”, prowadzonych oddzielnie dla stanowisk służbowych,
o których mowa w ust. 1.
3. Świadczenia określone w rozporządzeniu są wypłacane ze środków budżetowych
dysponenta właściwego ze względu na podległość jednostki organizacyjnej, w której żołnierz
pełni służbę poza granicami państwa.
4. Żołnierzowi, o którym mowa w ust. 1 pkt 3, wyznaczonemu do służby na stanowisku
służbowym w ataszacie obrony świadczenia są wypłacane z części budżetu państwa, której
dysponentem jest Minister Obrony Narodowej.
5. Do żołnierza pełniącego służbę poza granicami państwa w stałych przedstawicielstwach
przy organizacjach międzynarodowych podległych ministrowi właściwemu do spraw
zagranicznych, mających siedzibę poza granicami państwa, stosuje się przepisy dotyczące
świadczeń określonych w art. 29 ust. 4 ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. o służbie zagranicznej
(Dz. U. Nr 128, poz. 1403, z późn. zm.2)), przysługujących członkom służby zagranicznej
wykonującym obowiązki służbowe w placówce zagranicznej. Do żołnierza tego nie mają
zastosowania postanowienia § 13–21 i 23.

§ 4. 1. Skierowanie żołnierza do pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami
państwa następuje:
1) w przypadkach pełnienia tej służby:
a) w składzie jednostki wojskowej użytej zgodnie z przepisami ustawy z dnia 17 grudnia
1998 r. o zasadach użycia lub pobytu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej poza
granicami państwa (Dz. U. Nr 162, poz. 1117, z 2004 r. Nr 210, poz. 2135 oraz z 2009 r.
Nr 79, poz. 669 i Nr 161, poz. 1278),
b) w kwaterach głównych, dowództwach i sztabach misji organizacji międzynarodowych i sił
wielonarodowych,
c) jako obserwator wojskowy lub osoba posiadająca status obserwatora wojskowego
w misjach pokojowych organizacji międzynarodowych i sił wielonarodowych;
2) w celu:
a) zabezpieczenia funkcjonowania jednostki wojskowej użytej zgodnie z przepisami ustawy,
o której mowa w pkt 1 lit. a, w rejonie jej działania,
b) zapewnienia organizacji funkcjonowania i sprawowania działalności kontrolnej jednostki
wojskowej użytej zgodnie z przepisami ustawy, o której mowa w pkt 1 lit. a, w rejonie jej
działania.
2. W czasie pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa w przypadkach,
o których mowa w ust. 1, żołnierz pozostaje na ostatnio zajmowanym stanowisku służbowym lub
w rezerwie kadrowej.

§ 5. 1. Wyznaczenie żołnierza do pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami
państwa następuje w drodze decyzji.
2. Skierowanie żołnierza do pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa
następuje w drodze indywidualnego lub zbiorowego rozkazu.

§ 6. 1. Wyznaczenie lub skierowanie żołnierza do pełnienia zawodowej służby wojskowej
poza granicami państwa następuje po uzyskaniu orzeczenia lekarskiego stwierdzającego brak
przeciwwskazań zdrowotnych do pełnienia tej służby.
2. Wyznaczenie żołnierza do pełnienia służby w polskim przedstawicielstwie wojskowym
przy organizacji międzynarodowej lub przy międzynarodowej strukturze wojskowej na
stanowisku w jednostce organizacyjnej podległej ministrowi właściwemu do spraw
zagranicznych, mającej siedzibę poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej albo bezpośrednio
w strukturze organizacji międzynarodowej, następuje po uzgodnieniu z ministrem właściwym do
spraw zagranicznych.

2

§ 7. W przypadku gdy służba będzie się wiązać z dostępem do informacji uznanych za
niejawne przez państwo, w którym działa polskie przedstawicielstwo, lub przez organizację
międzynarodową, przy której takie przedstawicielstwo działa, a z tym państwem lub z taką
organizacją została zawarta umowa o wzajemnej ochronie informacji niejawnych, kandydat jest
obowiązany uzyskać poświadczenie bezpieczeństwa, zgodnie z przepisami o ochronie informacji
niejawnych.

§ 8. Żołnierz zawodowy w czasie pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami
państwa podlega:
1) w zakresie służbowym – organowi, który wyznaczył lub skierował go do tej służby, albo
organowi, któremu został bezpośrednio podporządkowany przez Ministra Obrony
Narodowej;
2) w zakresie zadań realizowanych przez:
a) misję organizacji międzynarodowej lub sił wielonarodowych – organowi, o którym mowa
w art. 24 ust. 4 pkt 1 ustawy,
b) polskie przedstawicielstwo wojskowe – organowi, o którym mowa w art. 24 ust. 4 pkt 3
ustawy,
c) organizację międzynarodową albo międzynarodową strukturę wojskową – organowi,
o którym mowa w art. 24 ust. 4 pkt 4 ustawy,
d) siły zbrojne albo inne struktury obronne państwa obcego – organowi, o którym mowa
w art. 24 ust. 4 pkt 5 ustawy;
3) w zakresie określonym przepisami ustawy, o której mowa w § 3 ust. 5, i przepisami
wydanymi na jej podstawie – organowi, o którym mowa w art. 24 ust. 4 pkt 2 ustawy.

§ 9. 1. Organ, o którym mowa w art. 24 ust. 2 lub 3 ustawy, uchyla decyzję o wyznaczeniu
żołnierza do pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa albo rozkaz
o skierowaniu żołnierza do pełnienia tej służby przed dniem wyjazdu z kraju w razie braku zgody
na jego przyjęcie przez państwo lub organizację międzynarodową, a także w razie zmiany
orzeczenia, o którym mowa w § 6 ust. 1, lub poświadczenia bezpieczeństwa, o którym mowa
w § 7.
2. Decyzja, o której mowa w § 5 ust. 1, oraz rozkaz, o którym mowa w § 5 ust. 2, mogą być
uchylone przez organ, który wydał tę decyzję lub rozkaz, przed dniem wyjazdu z kraju:
1) w przypadku prawomocnego ukarania żołnierza za przewinienie dyscyplinarne albo
wszczęcia postępowania karnego przeciwko żołnierzowi o przestępstwo lub postępowania
w sprawie o wykroczenie, albo też zawieszenia żołnierza w czynnościach służbowych;
2) na wniosek żołnierza;
3) ze względu na potrzeby Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej.

§ 10. 1. Organ, o którym mowa w art. 24 ust. 2 lub 3 ustawy, odwołuje żołnierza do kraju:
1) na wniosek organu państwa, przy którego siłach zbrojnych albo przy którego innych
strukturach obronnych żołnierz pełni służbę wojskową lub w którym działa misja organizacji
międzynarodowej, albo na terytorium którego ma siedzibę polskie przedstawicielstwo
wojskowe, albo na wniosek organizacji międzynarodowej lub międzynarodowej struktury
wojskowej, przy której działa przedstawicielstwo, albo też na wniosek organu państwa, na
którego terytorium mają one swoją siedzibę, a także na wniosek dowódcy sił
międzynarodowych;
2) na wniosek ministra właściwego do spraw zagranicznych w stosunku do żołnierza
wyznaczonego do pełnienia służby w polskim przedstawicielstwie wojskowym lub na
3