Rządowy projekt ustawy o zmianie niektórych ustaw dotyczących praw pasażerów podróżujących drogą morską i drogą wodną śródlądową

wyjazdów grupowych otrzymają powiadomienie, o którym
mowa w ust. 1, niezwłocznie przekazują tę informację
w
czasie normalnych godzin pracy przewoźnikowi lub
operatorowi terminalu.
3.
Przewoźnicy i operatorzy terminali wyznaczają punkt
wewnątrz lub na zewnątrz terminalu portowego, w którym
osoby niepełnosprawne lub osoby o ograniczonej
sprawności ruchowej mogą zgłosić swoje przybycie
i potrzebę uzyskania pomocy. Punkt ten musi być wyraźnie
oznakowany i muszą być w nim dostępne w przystępnej
formie podstawowe informacje dotyczące terminalu
portowego i udzielanej pomocy.
Art. 13 Normy jakości dotyczące pomocy
N



1.
We współpracy z reprezentatywnymi organizacjami osób
niepełnosprawnych lub osób o ograniczonej sprawności
ruchowej operatorzy terminali i przewoźnicy eksploatujący
terminale portowe lub realizujący usługi przewozu
pasażerskiego, którzy w poprzednim roku kalendarzowym
dokonali przewozu więcej niż 100 000 pasażerów, ustalają
w
ramach swoich odpowiednich zakresów kompetencji
normy jakości pomocy określonej w załączniku II i III oraz,
w stosownych przypadkach za pośrednictwem swoich
organizacji, określają środki wymagane do spełnienia tych
norm.
2.
Przy ustalaniu norm jakości należy w pełni uwzględnić
międzynarodowo uznane strategie i kodeksy postępowania
dotyczące udogodnień w przewozie osób
niepełnosprawnych lub osób o ograniczonej sprawności
ruchowej, w
szczególności zalecenie IMO w sprawie
projektowania i
eksploatacji statków pasażerskich
odpowiadających potrzebom osób starszych
i niepełnosprawnych.
3.
Normy jakości, o których mowa w ust. 1, są przez
operatorów terminali i przewoźników podawane
13


do wiadomości publicznej fizycznie lub w Internecie
w przystępnych formach i w tych samych językach,
w których informacje są zazwyczaj podawane wszystkim
pasażerom.
Art. 14 Szkolenie i instruktaż
N

Bez uszczerbku dla Międzynarodowej konwencji dotyczącej
wymagań w zakresie wyszkolenia marynarzy, wydawania
im świadectw oraz pełnienia wacht dla marynarzy
ani przepisów przyjętych zgodnie z poprawioną Konwencją
o żegludze na Renie oraz Konwencją o żegludze na Dunaju,
przewoźnicy oraz – w stosownych przypadkach – operatorzy
terminali określają procedury szkolenia w zakresie
niepełnosprawności, w tym instruktażu, i zapewniają, aby:
a)
ich pracownicy, w tym pracownicy zatrudnieni przez
jakąkolwiek inną stronę wykonującą, udzielający
bezpośredniej pomocy osobom niepełnosprawnym i osobom
o ograniczonej sprawności ruchowej przeszli szkolenie lub
instruktaż opisane w załączniku IV część A i B;
b)
ich pracownicy, którzy w inny sposób są odpowiedzialni
za rezerwację i sprzedaż biletów lub wchodzenie na pokład
i schodzenie na ląd, w tym pracownicy zatrudnieni przez
jakąkolwiek inną stronę wykonującą, przeszli szkolenie lub
instruktaż opisane w załączniku IV część A; oraz
c)
kategorie pracowników, o których mowa w lit. a) i b),
podtrzymywały swoje umiejętności, np. poprzez instruktaż
lub szkolenia odświeżające wiedzę, odpowiednio
do przypadku.
Art. 15 Odszkodowanie za sprzęt ułatwiający poruszanie się lub N

inny sprzęt specjalistyczny
1.
Przewoźnicy i operatorzy terminali ponoszą
odpowiedzialność za straty wynikające z utraty lub
uszkodzenia sprzętu ułatwiającego poruszanie się lub innego
sprzętu specjalistycznego używanego przez osobę
niepełnosprawną lub osobę o ograniczonej sprawności
14


ruchowej, jeżeli do zdarzenia, które spowodowało straty,
doszło z winy lub z powodu zaniedbania przewoźnika lub
operatora terminalu. W przypadku strat spowodowanych
incydentem żeglugowym domniemywa się winę lub
zaniedbanie przewoźnika.
2.
Wysokość odszkodowania, o którym mowa w ust. 1,
odpowiada wartości odtworzeniowej tego sprzętu lub,
w odpowiednich przypadkach, kosztom jego naprawy.
3.
Ustępy 1 i 2 nie mają zastosowania w przypadku gdy
zastosowanie ma art. 4 rozporządzenia (WE) nr 392/2009
z dnia23 kwietnia 2009 r. w sprawie odpowiedzialności
przewoźników pasażerskich na morskich drogach wodnych
z tytułu wypadków(1)
Dz. U. L 131 z 28.5.2009, s. 24..
4.
Ponadto dokłada się wszelkich starań, aby szybko
dostarczyć tymczasowy sprzęt zastępczy stanowiący
stosowną alternatywę.
Art. 16 Informacje w przypadku odwołania lub opóźnienia odjazdu
N

1.
W przypadku odwołania lub opóźnienia rozpoczęcia usługi
przewozu pasażerskiego lub rejsu wycieczkowego
przewoźnik lub, w odpowiednich przypadkach, operator
terminalu jak najszybciej, a w każdym razie nie później niż
30 minut po planowanym czasie rozpoczęcia podróży,
informują pasażerów rozpoczynających podróż
w
terminalach portowych, lub w razie możliwości
pasażerów rozpoczynających podróż w portach, o sytuacji
oraz powiadamiają ich o przypuszczalnym czasie
rozpoczęcia i
zakończenia podróży, gdy tylko taka
informacja będzie dostępna.
2.
Jeżeli z powodu odwołania lub opóźnienia pasażerowie nie
zdążą na połączenie w usłudze przewozu pasażerskiego,
przewoźnik oraz, w odpowiednich przypadkach, operator
terminalu podejmują racjonalnie uzasadnione starania w celu
15


poinformowania tych pasażerów o połączeniach
alternatywnych.
3.
Przewoźnik lub, w odpowiednich przypadkach, operator
terminalu zapewniają uzyskanie przez osoby
niepełnosprawne lub osoby o ograniczonej sprawności
ruchowej informacji, o których mowa w ust. 1 i 2,
w przystępnej formie.
Art. 17 Pomoc w przypadku odwołania lub opóźnienia odjazdu
N

1.
Jeżeli przewoźnik z uzasadnionych względów spodziewa
się, że rozpoczęcie usługi przewozu pasażerskiego lub rejsu
wycieczkowego zostanie odwołane lub opóźni się o ponad
90 minut w stosunku do planowanego czasu rozpoczęcia
podróży, pasażerom rozpoczynającym podróż w terminalach
portowych oferuje się bezpłatne przekąski, posiłki lub
napoje, odpowiednio do czasu oczekiwania, pod warunkiem
że są one dostępne lub mogą być dostarczone przy
rozsądnym nakładzie środków.
2.
W przypadku odwołania lub opóźnienia odjazdu
powodującego konieczność co najmniej jednego noclegu lub
pobytu dłuższego niż planowany przez pasażera, przewoźnik
oferuje bezpłatnie pasażerom rozpoczynającym podróż
w terminalach portowych, jeżeli jest to fizycznie wykonalne,
oprócz przekąsek, posiłków lub napojów, o których mowa
w ust. 1, odpowiednie zakwaterowanie na pokładzie lub
na lądzie oraz przewóz w obu kierunkach między
terminalem portowym a miejscem zakwaterowania.
W odniesieniu do każdego pasażera przewoźnik może
ograniczyć całkowity koszt zakwaterowania na lądzie,
z wyłączeniem przewozu w
obu kierunkach między
terminalem portowym a miejscem zakwaterowania,
do kwoty 80 EUR za noc, przez maksymalnie 3 noce.
3.
Stosując przepisy ust. 1 i 2, przewoźnik zwraca szczególną
uwagę na potrzeby osób niepełnosprawnych i osób
o ograniczonej sprawności ruchowej oraz wszelkich osób im
16


towarzyszących.
Art. 18 Zmiana trasy i zwrot kosztów w przypadku odwołania lub N

opóźnienia odjazdu
1.
Jeżeli przewoźnik z uzasadnionych względów spodziewa
się, że usługa przewozu pasażerskiego będzie odwołana lub
odjazd z terminalu portowego będzie opóźniony o ponad
90 minut, pasażerowi niezwłocznie oferuje się następujący
wybór:
a)
podróż zmienioną trasą do miejsca docelowego,
w
warunkach porównywalnych do warunków
przewidzianych w umowie przewozu, w najwcześniejszym
możliwym terminie, bez dodatkowych opłat; lub
b)
zwrot ceny biletu oraz, w odpowiednich przypadkach,
bezpłatną powrotną usługę przewozu do punktu rozpoczęcia
podróży, określonego w umowie przewozu,
w najwcześniejszym możliwym terminie.
2.
W przypadku gdy usługa przewozu pasażerskiego zostaje
odwołana lub jeżeli odjazd jest opóźniony o ponad 90 minut,
pasażerowie mają prawo do takiej podróży zmienioną trasą
do miejsca docelowego lub uzyskania zwrotu ceny biletu
od przewoźnika.
3.
Zwrot, o którym mowa w ust. 1 lit. b) i ust. 2, jest
dokonywany w ciągu siedmiu dni, gotówką, elektronicznym
przelewem bankowym, przekazem bankowym lub czekiem
bankowym w wysokości pełnego kosztu biletu według ceny
zakupu, za niewykonaną część lub części podróży oraz
za już wykonaną część lub części podróży, jeżeli podróż nie
prowadzi już w żaden sposób do realizacji pierwotnego
planu podróży. Za zgodą pasażera całkowity zwrot kosztów
biletu może również nastąpić w postaci bonów lub innych
usług o wartości odpowiadającej kwocie, za którą bilet ten
został kupiony, pod warunkiem że zasady będą elastyczne,
w szczególności w odniesieniu do okresu ważności i miejsca
17