Poselski projekt ustawy o zmianie ustawy - Kodeks pracy

Druk nr 1184

Warszawa, 30 października 2012 r.
SEJM
RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
VII kadencja









Pani

Ewa Kopacz

Marszałek Sejmu

Rzeczypospolitej Polskiej




Na podstawie art. 118 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2
kwietnia 1997 r. i na podstawie art. 32 ust. 2 regulaminu Sejmu niżej podpisani
posłowie wnoszą projekt ustawy:

- o zmianie ustawy - Kodeks pracy.

Do reprezentowania wnioskodawców w pracach nad projektem ustawy
upoważniamy pana posła Dariusza Cezara Dziadzia.

(-) Maciej
Banaszak;
(-) Piotr
Paweł Bauć; (-) Robert Biedroń;
(-) Bartłomiej Bodio; (-) Jerzy Borkowski; (-) Artur Bramora; (-) Jan
Cedzyński; (-) Piotr Chmielowski; (-) Artur Dębski; (-) Marek Domaracki; (-
) Dariusz Cezar Dziadzio; (-) Wincenty Elsner; (-) Łukasz Gibała; (-) Anna
Grodzka; (-) Witold Klepacz; (-) Krzysztof Kłosowski; (-) Henryk Kmiecik;
(-) Sławomir Kopyciński; (-) Roman Kotliński; (-) Łukasz Krupa; (-) Jacek
Kwiatkowski; (-) Andrzej Lewandowski; (-) Małgorzata Marcinkiewicz;
(-) Maciej Mroczek; (-) Jacek Najder; (-) Wanda Nowicka; (-) Michał
Tomasz Pacholski; (-) Janusz Palikot; (-) Wojciech Penkalski; (-) Zofia
Popiołek; (-) Marek Poznański; (-) Andrzej Rozenek; (-) Adam Rybakowicz;
(-) Armand Kamil Ryfiński; (-) Paweł Sajak; (-) Halina Szymiec-Raczyńska;
(-) Maciej Wydrzyński.









projekt

U S T A W A
z dnia …………………….
o zmianie ustawy – Kodeks pracy




Art. 1. W ustawie z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (Dz.U. z 1998 nr 21 poz. 94 z
późn. zm.) w art. 229 wprowadza się następujące zmiany:

1) § 1. pkt 1 otrzymuje brzmienie:

„1) osoby przyjmowane do pracy na stanowiska, których charakter wymaga
stwierdzenia braku przeciwwskazań do wykonywania pracy, ze względu na
bezpieczeństwo lub higienę tej pracy”

2) § 2 otrzymuje brzmienie:

„§ 2. Pracownik, o którym mowa w § 1, podlega okresowym badaniom lekarskim. W
przypadku niezdolności do pracy trwającej dłużej niż 30 dni, spowodowanej chorobą,
pracownik, o którym mowa w § 1, podlega ponadto kontrolnym badaniom lekarskim
w celu ustalenia zdolności do wykonywania pracy na dotychczasowym stanowisku.”

3) § 4 otrzymuje brzmienie:

„§ 4 Pracodawca nie może dopuścić do pracy pracownika, o którym mowa w § 1, bez
aktualnego orzeczenia lekarskiego stwierdzającego brak przeciwskazań do pracy na
określonym stanowisku”

4) § 8 otrzymuje brzmienie:

„§ 8. Minister Zdrowia i Opieki Społecznej w porozumieniu z Ministrem Pracy i
Polityki Socjalnej określi w drodze rozporządzenia:
1) tryb i zakres badań lekarskich, o których mowa w § 1, 2 i 5, oraz częstotliwość
badań okresowych, a także sposób dokumentowania i kontroli badań lekarskich,
2) listę stanowisk pracy wymagających przeprowadzenia badań lekarskich, o których
mowa w § 1. pkt 1,
3) tryb wydawania i przechowywania orzeczeń lekarskich do celów przewidzianych
w Kodeksie pracy i w przepisach wydanych na jego podstawie,
4) zakres profilaktycznej opieki zdrowotnej, o której mowa w § 6 zdanie drugie,
5) dodatkowe wymagania kwalifikacyjne, jakie powinni spełniać lekarze
przeprowadzający badania, o których mowa w § 1, 2 i 5, oraz sprawujący
profilaktyczną opiekę zdrowotną, o której mowa w § 6 zdanie drugie.”

Art. 2. Do spraw wniesionych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, stosuje się
przepisy ustawy, o której mowa w art. 1, w brzmieniu dotychczasowym.

Art. 3. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.


U Z A S A D N I E N I E
1.
Cele projektu.
Celem niniejszego projektu jest zniesienie uciążliwego dla pracowników, ale
przede wszystkim kosztownego dla pracodawców, obowiązku przeprowadzania
obowiązkowych badań wstępnych, okresowych i kontrolnych w przypadku tych
stanowisk, których charakter w istocie nie wymaga stwierdzania braku przeciwskazań do
wykonywania pracy przez pracownika, jak choćby w przypadku zawodów, w których nie
występują zagrożenia dla zdrowia pracowników, bądź też niewymagających wysokiego
poziomu zdrowia – np. telepraca, praca biurowa itp. Niniejsza nowelizacja w sposób
znaczący zmniejszy wysokie koszty pracy ponoszone przez ogromną rzeszę pracodawców,
w przypadku których obciążające ich koszty z tytułu takich badań, nie znajdują
racjonalnego uzasadnienia ze względu na bezpieczeństwo i higienę pracy.
Na koszty profilaktycznych badań lekarskich ponoszonych przez pracodawców
składają się nie tylko koszty samych badań ale także koszty przejazdów na te badania oraz
koszty wynagrodzenia za pracę pracownika w czasie jego nieobecności w pracy
spowodowanej koniecznością ich przeprowadzenie. Widać więc wyraźnie, że nie są to
koszty małe. Pod względem wysokości kosztów pracy Polska natomiast bije niechlubne
rekordy. Szacuje się, iż do każdej złotówki, którą pracodawca wypłaca do kieszeni
pracownika, ten pierwszy musi jeszcze dołożyć – na rzecz państwa – średnio 70 groszy w
postaci różnych podatków i składek. Wysokie opodatkowanie pracy jest najbardziej
szkodliwym z możliwych podatków, tak z gospodarczego jak i społecznego punktu
widzenia. To właśnie dlatego mamy w Polsce ponad 2 miliony bezrobotnych, oraz kolejne
2 miliony emigrantów, którzy wyjechali zagranicę właśnie za pracą. To wysokie
opodatkowanie pracy powoduje, że przedsiębiorców nie stać na zatrudnianie nowych
pracowników. Warto podkreślić, iż w przeprowadzanych przez nas konsultacjach,
wysokie koszty pracy były najczęściej wskazywaną przez przedsiębiorców barierą dla
prowadzenia działalności gospodarczej. Wskazało je aż 93% respondentów. I w związku z
tym, działania na rzecz zwiększenia zatrudnienia w Polsce oraz stworzenia sytuacji
sprzyjającej rozwojowi przedsiębiorczości – a są to przecież cele nadrzędne – należy
rozpocząć od obniżenia tych wydatków ponoszonych przez pracodawców.

2.
Rzeczywisty stan w dziedzinie stanowiącej przedmiot regulacji.

Art. 229 Kodeksu pracy statuuje obowiązek każdego pracodawcy – niezależnie od
typu pracodawcy oraz liczby i celu zatrudnienia – dopuszczania do pracy tylko tych
pracowników (kandydatów na pracowników), którzy poddali się w odpowiednim czasie
niezbędnym badaniom lekarskim. Z kolei, od każdego kandydata na pracownika przepis
ten wymaga, aby przed rozpoczęciem pracy, poddał się on badaniom wstępnym. Tak
rozumiana zdolność do pracy jest następnie weryfikowana w trakcie trwania stosunku
pracy, poprzez badania okresowe, wykonywane w przewidzianych prawem odstępach
czasu, a także badania kontrolne – wykonywane przed powrotem na stanowisko pracy
pracownika, którego niezdolność do pracy spowodowana chorobą trwała dłużej niż 30
dni. Badaniom tym podlega każdy kandydat na pracownika oraz pracownik, niezależnie
od rodzaju pracy, podstawy zatrudnienia pracowniczego oraz wymiaru czasu pracy.
Koszty takiego badania lekarskiego, a są to koszty niemałe bo wahające się w granicach od
100 do 200 zł, zgodnie z § 6 w/w artykułu, ponosi pracodawca. Nadto, ponosi on także
koszty przejazdów pracownika na te badania oraz koszty wynagrodzenia pracownika w
czasie jego nieobecności spowodowanej wykonywaniem takich badań.

3.
Różnica pomiędzy dotychczasowym a projektowanym stanem prawnym.
Z chwilą wejścia w życie niniejszej nowelizacji, obowiązek poddania się badaniom
lekarskim w odniesieniu do pracowników (kandydatów na pracowników) oraz weryfikacji
tych badań przez pracodawców przed dopuszczeniem do pracy, będzie się ograniczał już
tylko do tych przypadków zatrudnienia na stanowiskach, których charakter wymaga
stwierdzenia braku przeciwwskazań do wykonywania pracy w drodze zaświadczenia
lekarskiego, a zatem takich, w przypadku których takie potwierdzenie lekarskie jest
rzeczywiście niezbędne. Minister Zdrowia i Opieki Społecznej określi w porozumieniu
z Ministrem Pracy i Polityki Socjalnej w drodze rozporządzenia wiążącą listę stanowisk
pracy objętych przedmiotowym wymogiem, co pozwoli uniknąć potencjalnych trudności
w określeniu, w odniesieniu do których stanowisk pracy znajdzie zastosowanie rygor z
art. 229 Kodeksu pracy w zaproponowanym brzmieniu.

4.
Przewidywane skutki prawne, gospodarcze i społeczne projektu.
Wprowadzona projektem zmiana zmniejszy koszty pracy obciążające pracodawców
i realnie wpłynie na możliwość zwiększania przez nich zatrudnienia. Dzięki temu dojdzie
do zwiększenia popytu na pracę, a tym samym do zmniejszenia poziomu bezrobocia w
Polsce.
Odtąd, co do zasady, pracownik nie będzie podlegał obowiązkowym badaniom
lekarskim przed dopuszczeniem do pracy lub w trakcie jej wykonywania ale będzie mógł
je wykonać zawsze wtedy, kiedy sam poweźmie wątpliwości co do swojego stanu zdrowia
i swojej, w związku z tym, zdolności do wykonywania danej pracy. Wymóg poddania się
stosownym badaniom będzie obejmował już tylko tych pracowników, których stan
zdrowia w kontekście wykonywania danej pracy, może spowodować bądź to pogorszenie
tego zdrowia bądź to zagrozić bezpieczeństwu np. konsumentów.
Projekt niniejszy nie powoduje negatywnych skutków społecznych
i ekonomicznych.

5.
Przewidywane skutki finansowe projektu.

Projekt nie powoduje zwiększenia wydatków budżetu Państwa.

6.
Zgodność regulacji z prawem Unii Europejskiej.
Projekt niniejszy nie jest objęty Prawem Unii Europejskiej.