Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy o zasadach prowadzenia polityki rozwoju

w terminie 7 dni od dnia doręczenia mu informacji w przedmiocie rozstrzygnięcia
protestu. W przypadku przekroczenia tego terminu, odwołanie pozostawione zostanie bez
rozpatrzenia (por. ust. 11 w art. 30b w związku z art. 2 ust. 6). Również elementy
informacji, którą właściwa instytucja zobowiązana jest przekazać wnioskodawcy
o wyniku rozpatrzenia odwołania, zostały ujednolicone w stosunku do analogicznej
informacji przekazywanej po rozpatrzeniu protestu. Informacja ta powinna również
obejmować pouczenie o możliwości wniesienia skargi do sądu administracyjnego.
W art. 3 zamieszczono przepis przejściowy stanowiący, że w przypadku postępowań
w zakresie procedury odwoławczej wszczętych i niezakończonych przed wejściem
w życie ustawy przyjmuje się, że wniesione środki odwoławcze oraz informacje
przekazane przez właściwe instytucje wnioskodawcy spełniają wymagania określone
w uzppr w brzmieniu nadanym jej przedmiotową nowelizacją.
Przepis ten umożliwi niezakłócone i płynne procedowanie w ramach naborów projektów
do dofinansowania, które rozpoczną się przed wejściem w życie nowelizacji. Brak
zakłóceń w tym procesie jest szczególnie istotny w kontekście etapu wdrażania, na
którym są aktualnie programy operacyjne na lata 2007–2013.
Art. 4 wypełnia zalecenie TK zawarte w uzasadnieniu do wyroku z dnia 12 grudnia
2011 r., związane z brakiem właściwych instrumentów, po stronie instytucji
wdrażających programy operacyjne, do odpowiedniej reakcji w przypadku żądania
wznowienia postępowania w zakresie oceny projektu, związanego z wejściem w życie
ww. wyroku.
ądanie wznowienia przeprowadzenia oceny projektu rozpatruje instytucja, która
poinformowała wnioskodawcę o negatywnej ocenie projektu (tym samym do tej właśnie
instytucji należy to żądanie wnieść), o czym stanowi ust. 2 w art. 4.
Zgodnie z art. 4 ust. 3 nie wznawia się przeprowadzenia oceny projektu, jeżeli
zakończony został konkurs lub dana tura konkursu, w ramach którego wnioskodawca
ubiegał się o dofinansowanie. Rozwiązanie to zgodne jest ze stanowiskiem TK, który
w uzasadnieniu do ww. wyroku wskazał na ograniczenia w zakresie wznawiania
postępowań o udzielenie finansowania z programów operacyjnych w związku
z niekonstytucyjnością przepisów uzppr w zakresie wskazanym w wyroku. W ocenie TK
nie ma ani prawnej, ani praktycznej możliwości wznowienia zakończonych konkursów
prowadzonych w ramach regionalnych programów operacyjnych, gdyż przyznane na ich
13
mocy ściśle określone środki zostały już rozdysponowane i wypłacone beneficjentom,
a częściowo także wydane. Otwieranie na nowo zakończonych procedur konkursowych
i ponowna ocena wszystkich wniosków o finansowanie prowadziłoby do naruszenia
konstytucyjnych praw podmiotów, które uzyskały finansowanie z programów
operacyjnych i w dobrej wierze z tego finansowania skorzystały, a to z kolei stanowiłoby
drastyczne naruszenie zasady zaufania obywateli do państwa i stanowionego przez nie
prawa (por. pkt 4.3 s. 28 uzasadnienia do wyroku).
W przypadku wznowienia postępowania, właściwa instytucja może:
1) odmówić uchylenia dotychczasowego rozstrzygnięcia w przedmiocie oceny projektu,
jeżeli w wyniku wznowienia przeprowadzenia oceny projektu mogłoby być podjęte
wyłącznie rozstrzygnięcie odpowiadające dotychczasowemu. Fakt stwierdzenia
niekonstytucyjności niektórych spośród przepisów uzppr nie oznacza, że również
ocena dokonana na ich podstawie przeprowadzona została w sposób nieprawidłowy.
Jak zauważył TK w uzasadnieniu do wyroku z dnia 12 grudnia 2011 r., „zazwyczaj
wynik zakończonych konkursów byłby identyczny także wtedy, gdyby ich zasady
(skierowane „na zewnątrz” – do uczestników konkursów) zostały uregulowane
w aktach prawa powszechnie obowiązującego.”;
2) uchylić dotychczasowe rozstrzygnięcie i przekazać projekt do właściwego etapu
oceny. Z sytuacją taką będziemy mieć do czynienia w sytuacji, gdy w wyniku
wznowienia przeprowadzenia oceny projektu właściwa instytucja stwierdzi, że
w związku ze zgłoszonymi przez wnioskodawcę zarzutami do przeprowadzonej oceny
konieczne jest powtórzenie tego jej etapu, którego wynik przesądził o negatywnej
ocenie projektu;
3) dokonać zmiany wcześniejszego rozstrzygnięcia w przedmiocie oceny projektu
i przekazać projekt do kolejnego etapu. Punkt ten znajdzie zastosowanie w sytuacji,
w której w wyniku wznowienia przeprowadzenia oceny projektu okaże się, że zarzuty
wnioskodawcy zgłoszone pod jej adresem są zasadne i jednocześnie możliwa jest
zmiana rozstrzygnięcia i przekazanie projektu do kolejnego etapu oceny bez
konieczności powtarzania tego jej etapu, którego wynik przesądził o negatywnej
ocenie projektu;
4) ograniczyć się do stwierdzenia, że ocena została przeprowadzona w sposób
naruszający prawo (przy czym należy to rozumieć jako wydanie rozstrzygnięcia
14
w oparciu o przepisy, których konstytucyjność została zakwestionowana, a nie jako
wadliwe rozstrzygnięcie jako takie), w przypadku gdy zachodzą przesłanki do zmiany
wcześniejszego rozstrzygnięcia w tym zakresie, jednakże nastąpiło już wyczerpanie
alokacji, o której mowa w art. 30a ust. 1 pkt 2 uzppr.
W przypadku rozstrzygnięć, o których mowa w art. 4 ust. 4 pkt 1 i 4, wnioskodawcy
przysługiwać będzie skarga do wojewódzkiego sądu administracyjnego.
Ustalona w art. 5 data wejścia w życie nowelizacji związana jest z maksymalnym
terminem zakreślonym przez TK, w jakim określone w jego wyroku przepisy uzppr,
w zakresie tam wskazanym, utraciłyby moc obowiązującą. Jedynie w przypadku art. 2
ust. 2 projektu zaproponowano jego wejście w życie z dniem ogłoszenia ustawy, co ma na
celu jak najszybsze podanie przez ministra właściwego do spraw rozwoju regionalnego
do wiadomości publicznej informacji o środkach odwoławczych i instytucjach
właściwych do ich rozpatrzenia w odniesieniu do programów operacyjnych na lata
2007–2013, zgodnie z art. 2 ust. 1 projektu.
Projekt ustawy nie zawiera przepisów technicznych w rozumieniu rozporządzenia Rady
Ministrów z dnia 23 grudnia 2002 r. w sprawie sposobu funkcjonowania krajowego
systemu notyfikacji norm i aktów prawnych (Dz. U. Nr 239, poz. 2039 oraz z 2004 r.
Nr 65, poz. 597) i nie podlega notyfikacji Komisji Europejskiej w tym zakresie.
Projekt ustawy jest objęty prawem Unii Europejskiej i jest z nim zgodny.
Projekt ustawy, zgodnie z art. 5 ustawy z dnia 7 lipca 2005 r. o działalności lobbingowej
w procesie stanowienia prawa (Dz. U. Nr 169, poz. 414, z pó n. zm.), został
udostępniony w Biuletynie Informacji Publicznej Ministerstwa Rozwoju Regionalnego.
aden podmiot nie zgłosił zainteresowania pracami na projektem nowelizacji w trybie
ww. ustawy.







15
OCENA SKUTKÓW REGULACJI

Podmioty, na które oddziałuje projektowana regulacja
W związku z faktem, że projektowana ustawa będzie miała bezpośredni wpływ na
wybrane aspekty funkcjonowania instytucji zaangażowanych w prowadzenie polityki
rozwoju społeczno-gospodarczego, w tym także w procesy zarządzania i wdrażania
programów współfinansowanych ze środków funduszy strukturalnych i Funduszu
Spójności oraz pośrednio na podmioty będące adresatami działań prowadzonych
w ramach polityki rozwoju, w szczególności na beneficjentów realizujących projekty
w ramach ww. programów.
Wpływ regulacji na sektor finansów publicznych, w tym budżet państwa i budżety
jednostek samorządu terytorialnego
Zakres zmian, ograniczony do absolutnego minimum niezbędnego do wdrożenia wyroku
TK w odniesieniu do okresu programowania 2007–2013, powinien pozwolić na
utrzymanie rozwiązań prawnych funkcjonujących aktualnie w przyjętych systemach
realizacji. Stąd też nowelizacja nie będzie pociągać za sobą konieczności podejmowania
przez właściwe instytucje kroków o zasadniczym znaczeniu, a tym samym – nie będzie
mieć wpływu na dochody i wydatki budżetu i sektora finansów publicznych.
Również z uwagi na fakt, że ewentualne wznawianie postępowań względem
wnioskodawców, którzy zgłoszą takie żądanie, ograniczone jest do konkursów, które
nadal będą w toku do dnia upływu terminu wskazanego w art. 4 projektu, nie pociągnie to
za sobą dodatkowych kosztów. Weryfikacja oceny projektów, przeprowadzona
w rezultacie wniesienia żądania wnioskodawcy o wznowienie postępowania w tym
zakresie, będzie dokonywana w ramach toczących się postępowań konkursowych, bez
konieczności podejmowania dodatkowych działań w tym zakresie, dedykowanych
specjalnie wznawianym postępowaniom. Niemniej jednak należy dodatkowo wziąć pod
uwagę konieczność dokonania oceny zwiększonej ilości wniosków o dofinansowanie –
ogólna liczba wniosków złożonych w ramach danego konkursu będzie musiała ulec
zwiększeniu o wnioski związane z żądaniem wznowienia postępowania w przedmiocie
oceny projektu.

16
Wpływ regulacji na rynek pracy
Zakres wprowadzanych zmian powoduje, że przedmiotowa nowelizacja nie będzie miała
bezpośredniego wpływu na rynek pracy.
Wpływ regulacji na konkurencyjność gospodarki i przedsiębiorczość, w tym na
funkcjonowanie przedsiębiorstw
Projektowana ustawa nie będzie miała bezpośredniego wpływu na konkurencyjność
i przedsiębiorczość gospodarki. Kwestie aktualnie uregulowane na poziomie ustawowym
są analogiczne do tych, które były uwzględnione w systemach realizacji programów
operacyjnych. Niemniej, przeniesienie ich na poziom ustawowy powinno wpłynąć
pozytywnie na ich odbiór przez wnioskodawców i ułatwić im korzystanie z instrumentów
przewidzianych w uzppr.
Wpływ regulacji na sytuację i rozwój regionalny
Z uwagi na zakres wprowadzanych zmian projektowana nowelizacja nie będzie miała
wpływu na sytuację i rozwój regionów. Natomiast w kontekście wyroku TK z dnia 12
grudnia 2011 r. zapewni funkcjonowanie procedur odwoławczych w ramach regionalnych
programów operacyjnych na poziomie aktu prawnego mającego charakter powszechnie
obowiązujący.
Konsultacje społeczne
Projekt ustawy został przekazany do konsultacji z Komisją Wspólną Rządu i Samorządu
Terytorialnego oraz z partnerami społecznymi:
1) Komisją Krajową NSZZ „Solidarność”,
2) Forum Związków Zawodowych,
3) Ogólnopolskim Porozumieniem Związków Zawodowych,
4) Polską Konfederacją Pracodawców Prywatnych „Lewiatan”,
5) Pracodawcami RP,
6) Business Centre Club,
7) Związkiem Rzemiosła Polskiego,
8) Radą Główną Nauki i Szkolnictwa Wyższego,
9) Polską Akademią Nauk,
10) Radą Główną Instytutów Badawczych oraz
17