Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy - Kodeks rodzinny i opiekuńczy oraz niektórych innych ustaw

15
zwiska ojca. Do zmiany nazwiska dziecka, któ-
re w chwili uznania już ukończyło trzyna cie
lat, potrzebna jest także jego zgoda.
§ 2. W razie sądowego ustalenia ojcostwa sąd na-
daje dziecku nazwisko w wyroku ustalającym
ojcostwo, stosując odpowiednio przepisy § 1.
Jeżeli dziecko ukończyło trzyna cie lat, do
zmiany nazwiska jest potrzebna także jego
zgoda.
§ 3. Jeżeli ojcostwa nie ustalono, dziecko nosi na-
zwisko matki.
§ 4. Dziecku nieznanych rodziców nazwisko nada-
je sąd opiekuńczy.”;
8) po art. 89 dodaje się art. 891 w brzmieniu:
„Art. 891. Dzieci pochodzące od tych samych rodziców no-
szą takie samo nazwisko, z zastrzeżeniem przepi-
sów, które do zmiany nazwiska dziecka wymagają
jego zgody.”;
9) art. 90 otrzymuje brzmienie:
„Art. 90. § 1. Jeżeli matka małoletniego dziecka zawarła
małżeństwo z mężczyzną, który nie jest ojcem
tego dziecka, małżonkowie mogą złożyć przed
kierownikiem urzędu stanu cywilnego zgodne
o wiadczenia, że dziecko będzie nosić takie
samo nazwisko, jakie zgodnie z art. 88 nosi
albo nosiłoby ich wspólne dziecko. Do zmiany
nazwiska dziecka, które ukończyło trzyna cie
lat, jest potrzebna także jego zgoda.
§ 2. Nadanie dziecku nazwiska, o którym mowa
w § 1, nie jest dopuszczalne, jeżeli nosi ono
nazwisko ojca albo nazwisko utworzone na
16
podstawie zgodnych o wiadczeń rodziców
dziecka przez połączenie nazwiska matki
z nazwiskiem ojca dziecka.
§ 3. Przepisy § 1 i 2 stosuje się odpowiednio, gdy
ojciec małoletniego dziecka zawarł małżeń-
stwo z kobietą, która nie jest matką tego
dziecka.”;
10) po art. 90 dodaje się art. 901 w brzmieniu:
„Art. 901. Nazwisko dziecka utworzone przez połączenie na-
zwiska matki z nazwiskiem ojca dziecka albo
przez połączenie nazwiska jednego z rodziców
z nazwiskiem jego małżonka, od którego dziecko
nie pochodzi, nie może składać się z więcej niż
dwóch członów; w skład nazwiska dziecka wcho-
dzą pierwsze człony nazwisk podlegających połą-
czeniu, chyba że w wyniku połączenia powstałoby
nazwisko, którego człony są jednakowe.”;
11) w art. 93 § 2 otrzymuje brzmienie:
„§ 2. Jeżeli wymaga tego dobro dziecka, sąd w wyroku
ustalającym pochodzenie dziecka może orzec o za-
wieszeniu, ograniczeniu lub pozbawieniu władzy ro-
dzicielskiej jednego lub obojga rodziców. Przepisy
art. 107 i art. 109 – 111 stosuje się odpowiednio.”;
12) w art. 94 uchyla się § 2;
13) w art. 95:
a) § 1 i 2 otrzymują brzmienie:
„§ 1. Władza rodzicielska obejmuje w szczególno ci
obowiązek i prawo rodziców do wykonywania pie-
czy nad osobą i majątkiem dziecka oraz do wy-
17
chowania dziecka, z poszanowaniem jego godno-
ci i praw.
§ 2. Dziecko pozostające pod władzą rodzicielską
winno rodzicom posłuszeństwo, a w sprawach,
w których może samodzielnie podejmować decy-
zje i składać o wiadczenia woli, powinno wysłu-
chać opinii i zaleceń rodziców formułowanych dla
jego dobra.”,
b) po § 3 dodaje się § 4 w brzmieniu:
„§ 4. Rodzice przed powzięciem decyzji w ważniej-
szych sprawach dotyczących osoby lub majątku
dziecka powinni je wysłuchać, jeżeli rozwój umy-
słowy, stan zdrowia i stopień dojrzało ci dziecka
na to pozwala, oraz uwzględnić w miarę możliwo-
ci jego rozsądne życzenia.”;
14) w art. 96 dotychczasową tre ć oznacza się jako § 1 i dodaje
się § 2 w brzmieniu:
„§ 2. Rodzice, którzy nie mają pełnej zdolno ci do
czynno ci prawnych uczestniczą w sprawowaniu
bieżącej pieczy nad osobą dziecka i w jego wy-
chowaniu, chyba że sąd opiekuńczy ze względu
na dobro dziecka postanowi inaczej.”;
15) art. 100 otrzymuje brzmienie:
„Art. 100. § 1. Sąd opiekuńczy i inne organy władzy pu-
blicznej są obowiązane udzielać pomocy
rodzicom, jeżeli jest ona potrzebna do nale-
żytego wykonywania władzy rodzicielskiej.
W szczególno ci każde z rodziców może
zwrócić się do sądu opiekuńczego
o odebranie dziecka od osoby nieuprawnio-
nej, a także zwrócić się do sądu opie-
18
kuńczego lub innego wła ciwego organu
władzy publicznej o zapewnienie dziecku
pieczy zastępczej.
§ 2. W przypadkach, o których mowa w § 1, sąd
opiekuńczy lub inne organy władzy publicz-
nej zawiadamiają jednostkę organizacyjną
pomocy społecznej o potrzebie udzielenia
rodzinie dziecka odpowiedniej pomocy.
Jednostka organizacyjna pomocy społecz-
nej zobowiązana jest informować sąd o ro-
dzajach udzielanej pomocy społecznej i jej
rezultatach”;
16) art. 104 otrzymuje brzmienie:
„Art. 104. § 1. Sąd opiekuńczy może nakazać rodzicom,
żeby sporządzili inwentarz majątku dziecka
i przedstawili go sądowi oraz zawiadamiali
sąd o ważniejszych zmianach w stanie tego
majątku, w szczególno ci o nabyciu przez
dziecko przedmiotów majątkowych o znacz-
nej warto ci.
§ 2. Sąd opiekuńczy może w uzasadnionych
przypadkach ustalić warto ć rozporządzeń
dotyczących ruchomo ci, pieniędzy i papie-
rów warto ciowych, których dziecko lub ro-
dzice mogą dokonywać każdego roku bez
zezwolenia sądu opiekuńczego, z zastrze-
żeniem art. 103.”;
17) art. 106 i 107 otrzymują brzmienie:
„Art. 106. Jeżeli wymaga tego dobro dziecka, sąd opie-
kuńczy może zmienić orzeczenie o władzy ro-
dzicielskiej i sposobie jej wykonywania zawarte
w wyroku orzekającym rozwód, separację bądź
19
unieważnienie małżeństwa, albo ustalającym
pochodzenie dziecka.
Art. 107. § 1. Jeżeli władza rodzicielska przysługuje oboj-
gu rodzicom żyjącym w rozłączeniu, sąd
opiekuńczy może ze względu na dobro
dziecka okre lić sposób jej wykonywania.
§ 2. Sąd może powierzyć wykonywanie władzy
rodzicielskiej jednemu z rodziców, ograni-
czając władzę rodzicielską drugiego do
okre lonych obowiązków i uprawnień
w stosunku do osoby dziecka. Sąd może
pozostawić władzę rodzicielską obojgu ro-
dzicom, jeżeli przedstawili zgodne z dobrem
dziecka porozumienie o sposobie wykony-
wania władzy rodzicielskiej i utrzymywaniu
kontaktów z dzieckiem, i jest zasadne ocze-
kiwanie, że będą współdziałać w sprawach
dziecka. Orzekając o pozostawieniu władzy
rodzicielskiej obojgu rodzicom, sąd ustala
miejsce pobytu dziecka u jednego z nich.
Rodzeństwo powinno wychowywać się
wspólnie, chyba że dobro dziecka wymaga
innego rozstrzygnięcia.”;
18) w art. 109:
a) w § 2 pkt 1 otrzymuje brzmienie:
„1) zobowiązać rodziców oraz małoletniego do okre-
lonego postępowania lub skierować rodziców do
placówek albo specjalistów zajmujących się tera-
pią rodzinną, poradnictwem lub wiadczących ro-
dzinie inną stosowną pomoc z
jednoczesnym
wskazaniem kontroli wykonania wydanych zarzą-
dzeń,”,