Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych oraz o zmianie niektórych innych ustaw

PROJEKT
ROZPORZĄDZENIE
MINISTRA OBRONY NARODOWEJ

z dnia 2008 r.
w sprawie szczegółowych warunków i trybu korzystania przez żołnierzy zwolnionych
z czynnej służby wojskowej wskutek ustalenia przez wojskowa komisję lekarsk trwałej lub
czasowej niezdolności do służby wojskowej w następstwie wypadku lub choroby
pozostaj cych w zwi zku z pełnieniem czynnej służby wojskowej, a także małżonka oraz
dzieci pozostaj ce na utrzymaniu żołnierza zawodowego, który zagin ł lub poniósł śmierć
w zwi zku z wykonywaniem zadań służbowych, z pomocy w zakresie przekwalifikowania,
doradztwa zawodowego i pośrednictwa pracy

Na podstawie art. 133a ust. 3 ustawy z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku
obrony Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. z 2004 r., Nr 241, poz. 2416 z późn. zm.1)) zarządza
się, co następuje:
§ 1. Rozporządzenie określa szczegółowe warunki i tryb korzystania, na terenie kraju, przez
żołnierzy zwolnionych z czynnej służby wojskowej wskutek ustalenia przez wojskowa komisję
lekarską trwałej lub czasowej niezdolności do służby wojskowej w następstwie wypadku lub
choroby pozostających w związku z pełnieniem czynnej służby wojskowej, a także małżonka
oraz dzieci pozostające na utrzymaniu żołnierza zawodowego, który zaginął lub poniósł śmierć
w związku z wykonywaniem zadań służbowych, z pomocy w zakresie:

1) przekwalifikowania zawodowego, przyuczenia do zawodu, doradztwa zawodowego,
odbywania praktyk zawodowych oraz pośrednictwa pracy;

2) przejazdów z miejsca zamieszkania do ośrodków szkolenia, w których następuje
przekwalifikowanie zawodowe lub przyuczenie do zawodu, albo miejsca odbywania praktyk
zawodowych;
3) zakwaterowania w okresie szkolenia lub przyuczenia do zawodu, albo miejsca odbywania
praktyk zawodowych.
§ 2. Użyte w rozporządzeniu określenia oznaczają:
1) ustawa - ustawę z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony
Rzeczypospolitej Polskiej;
2) pomoc rekonwersyjna - ogół przedsięwzięć podejmowanych wobec żołnierzy zwolnionych
z czynnej służby wojskowej wskutek ustalenia przez wojskowa komisję lekarską trwałej lub
czasowej niezdolności do służby wojskowej w następstwie wypadku lub choroby
pozostających w związku z pełnieniem czynnej służby wojskowej, a także małżonka oraz
dzieci pozostające na utrzymaniu żołnierza zawodowego, który zaginął lub poniósł śmierć
w związku z wykonywaniem zadań służbowych, zawodowych w zakresie
przekwalifikowania, przyuczenia do zawodu, doradztwa zawodowego, odbywania praktyk
zawodowych oraz pośrednictwa pracy, mających na celu przygotowanie ich do podjęcia
zatrudnienia;
3) dzieci pozostające na utrzymaniu żołnierza zawodowego – dzieci własne zainteresowanego,
dzieci jego małżonka, dzieci przysposobione i dzieci przyjęte na wychowanie, do czasu
zawarcia przez nie związku małżeńskiego, które:
a) nie przekroczyły osiemnastego roku życia, a w razie uczęszczania do szkoły lub
odbywania studiów w szkole wyższej dwudziestego piątego roku życia, albo
b)
stały się całkowicie niezdolne do pracy lub niezdolne do samodzielnej egzystencji przed
osiągnięciem wieku określonego w lit. a;
4) dowódca jednostki wojskowej – dowódcę jednostki wojskowej, w której pełnił czynną służbę
wojskową żołnierz zwolniony z czynnej służby wojskowej wskutek ustalenia przez
wojskową komisję lekarską trwałej lub czasowej niezdolności do służby wojskowej w
następstwie wypadku lub choroby pozostających w związku z pełnieniem czynnej służby
wojskowej .

§ 3. 1. Organami wojskowymi właściwymi w zakresie udzielania pomocy rekonwersyjnej są:
1) dyrektor komórki organizacyjnej Ministerstwa Obrony Narodowej właściwej do spraw
pomocy rekonwersyjnej;
2) dyrektor Centralnego Ośrodka Aktywizacji Zawodowej w Warszawie, zwanego dalej
„COAZ”;
3) kierownicy ośrodków aktywizacji zawodowej w Bydgoszczy, Gdyni, Krakowie, Lublinie,
Olsztynie, Szczecinie i Wrocławiu, zwanych dalej ,,OAZ”;
4) szefowie wojewódzkich sztabów wojskowych, właściwi ze względu na terytorialny zasięg
działania wojewódzkich sztabów wojskowych;
5) dyrektorzy wojskowych biur emerytalnych w Bydgoszczy, Gdańsku, Krakowie, Lublinie,
Olsztynie, Szczecinie, Warszawie i Wrocławiu, zwanych dalej „WBE”.


2. Terytorialny obszar działania COAZ i OAZ, o których mowa w ust. 1 pkt 2 i 3, określa
załącznik do rozporządzenia.
3. Jednostki organizacyjne, o których mowa w ust. 1 pkt 2 i 3, pozostają na zaopatrzeniu
finansowym odpowiednich WBE, o których mowa w ust. 1 pkt 5.

§
4.. ołnierz zwolniony z czynnej służby wojskowej wskutek ustalenia przez wojskową
komisję lekarską trwałej lub czasowej niezdolności do służby wojskowej w następstwie
wypadku lub choroby pozostających w związku z pełnieniem czynnej służby wojskowej oraz
małżonek i dzieci pozostające na utrzymaniu żołnierza zawodowego, który zaginął lub poniósł
śmierć w związku z wykonywaniem zadań służbowych mogą korzystać z doradztwa
zawodowego w trybie indywidualnym.


2
§ 5. 1. ołnierz zwolniony z czynnej służby wojskowej wskutek ustalenia przez wojskową
komisję lekarską trwałej lub czasowej niezdolności do służby wojskowej w następstwie wypadku
lub choroby pozostających w związku z pełnieniem czynnej służby wojskowej oraz małżonek i
dzieci pozostające na utrzymaniu żołnierza zawodowego, który zaginął lub poniósł śmierć w
związku z wykonywaniem zadań służbowych mogą korzystać z przekwalifikowania
zawodowego lub przyuczenia do zawodu, realizowanego w ośrodkach szkolenia oraz
w instytucjach uprawnionych do prowadzenia kształcenia i szkoleń.
2. W sprawach, o których mowa w ust. 1, zainteresowanemu pokrywa się, do wysokości
limitu, koszty za:
1) korzystanie z przekwalifikowania zawodowego lub przyuczenia do zawodu;
2) przejazdy z miejsca zamieszkania do ośrodka szkolenia i z powrotem ;
3) noclegi w miejscu szkolenia.
3. Koszty przejazdów i noclegów z miejsca zamieszkania zainteresowanego do ośrodka
szkolenia i z powrotem pokrywa się, jeżeli przejazd odbywa się na odległość powyżej 50
kilometrów w jedną stronę.
4. Wysokość limitu kosztów, o którym mowa w ust. 2, wynosi za:
1) korzystanie z przekwalifikowania zawodowego lub przyuczenia do zawodu - 150 %
najniższego uposażenia zasadniczego żołnierza zawodowego obowiązującego w dniu
1 stycznia roku kalendarzowego, w którym zainteresowany wystąpił z wnioskiem
o udzielenie pomocy w przekwalifikowaniu zawodowym;
2) przejazdy - dwadzieścia przejazdów z miejsca zamieszkania do ośrodka szkolenia
i z powrotem;
3) noclegi - trzydzieści noclegów, których koszt jednostkowy nie przekracza 300% ryczałtu
za nocleg określonego w przepisach w sprawie wysokości oraz warunków ustalania
należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub
samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju.
5. Pokrycia kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 2 i 3, dokonuje się na podstawie
złożonego przez zainteresowanego oświadczenia o wysokości faktycznie poniesionych kosztów,
potwierdzonych oryginałami rachunków i biletów.
6. W razie odbycia przejazdu innym środkiem transportu niż środkami publicznego
transportu zbiorowego wykonywanym przez przewoźników kolejowych, zainteresowanemu
pokrywa się koszty tego przejazdu w wysokości równej cenie biletu za przejazd drugą klasą
pociągu pośpiesznego z uwzględnieniem przysługujących ulg.

7. Pokrycia kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 2 i 3 dokonuje właściwy terytorialnie
dyrektor WBE.
8. ołnierze którzy zostali inwalidami w następstwie wypadku lub choroby pozostających
w związku z pełnieniem czynnej służby wojskowej korzystają z pomocy w zakresie
przekwalifikowania zawodowego lub przyuczenia do zawodu do wysokości dwukrotnego limitu,
o którym mowa w ust. 4 pkt 1.


3
§ 6. Zainteresowanym pomoc rekonwersyjna, o której mowa w § 5, udzielana jest na
podstawie wniosku złożonego do dyrektora WBE.
2.Wniosek, o którym mowa w ust. 1, właściwy szef wojewódzkiego sztabu wojskowego lub
wojskowy komendant uzupełnień przesyła do dyrektora WBE, za pośrednictwem właściwego ze
względu na miejsce zamieszkania zainteresowanego COAZ lub OAZ.

§ 7. 1. Wniosek, o którym mowa w § 6 powinien zawierać, w szczególności:
1) stopień wojskowy, imię i nazwisko, adres, numer telefonu kontaktowego
zainteresowanego oraz numer PESEL, NIP i adres urzędu skarbowego;
2) formę pomocy rekonwersyjnej, z której chciałby skorzystać, w tym pełną nazwę
szkolenia i kierunek szkolenia;
3) instytucję organizującą szkolenie;
4) termin szkolenia;
5) koszt szkolenia;
6) uzasadnienie wyboru formy pomocy rekonwersyjnej;
7) przewidywane koszty przejazdów i noclegów;
8) informacje dotyczące uzyskanej już pomocy rekonwersyjnej.
2. ołnierz zwolniony z czynnej służby wojskowej wskutek ustalenia przez wojskową
komisję lekarską trwałej lub czasowej niezdolności do służby wojskowej w następstwie
wypadku lub choroby pozostających w związku z pełnieniem czynnej służby wojskowej
do wniosku dołącza:
1) wyciąg z rozkazu dowódcy o zwolnieniu z czynnej służby wojskowej;
2) zaświadczenie z instytucji szkolącej o uprawnieniach do prowadzenia szkoleń;
3) zaświadczenie o uczestnictwie w odbytych zajęciach indywidualnych z doradztwa
zawodowego, jeśli były one realizowane.

3.
Małżonek i dzieci pozostające na utrzymaniu żołnierza zawodowego, który zaginął lub
poniósł śmierć w związku z wykonywaniem zadań służbowych do wniosku dołącza:
1) dokument potwierdzający pokrewieństwo z żołnierzem zawodowym, który zaginął
lub poniósł śmierć w związku z wykonywaniem zadań służbowych;

2)
zaświadczenie z instytucji szkolącej o uprawnieniach do prowadzenia szkoleń.
§ 8. Zainteresowanemu zgody na świadczenie pomocy rekonwersyjnej, o której mowa w § 5,
udziela w formie decyzji, dyrektor właściwego WBE.
§ 9. Organem wyższego stopnia w rozumieniu ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks
postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071, z późn. zm.1)) do

1) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2001 r. Nr 49, poz. 509, z 2002 r. Nr
113, poz. 984, Nr 153, poz. 1271 i Nr 169, poz. 1387, z 2003 r. Nr 130, poz. 1188 i Nr 170, poz. 1660, z 2004 r. Nr
162, poz. 1692 oraz z 2005 r. Nr 64, poz. 565, Nr 78, poz. 682 i Nr 181, poz. 1524.

4
rozpatrywania odwołań wniesionych od decyzji dyrektorów WBE jest dyrektor komórki
organizacyjnej Ministerstwa Obrony Narodowej właściwej do spraw pomocy rekonwersyjnej.
§ 10. Zainteresowanemu, posiadającemu zgodę, o której mowa w § 8, dyrektor WBE
pokrywa koszty szkolenia do wysokości nie większej niż limit określony w § 5, przez:
1) przekazanie należności za szkolenie na rachunek bankowy instytucji realizującej szkolenie,
na podstawie oryginału faktury lub rachunku wystawionego przez tę instytucję;
2) wypłatę należności za szkolenie - po przedstawieniu oryginału rachunku potwierdzającego
opłacenie kosztów szkolenia oraz zaświadczenia o ukończeniu szkolenia z wynikiem
pozytywnym.

§ 11. Organy wojskowe, o których mowa w § 3 ust. 1 pkt 2 - 4, prowadzą dla
zainteresowanych pośrednictwo pracy.
§ 12. 1. Zainteresowani składają do organu wojskowego, o którym mowa w § 11, wniosek
o udzielenie pomocy w zatrudnieniu, z tym że w przypadku stanowisk pracy związanych
z obronnością kraju - wyłącznie do właściwego terytorialnie szefa wojewódzkiego sztabu
wojskowego.
2. Organ wojskowy, na wniosek zainteresowanego, przedstawia mu, w miarę możliwości,
oferty pracy na wolnych stanowiskach pracy w rejonie miejsca zamieszkania, uwzględniając jego
potrzeby i posiadane kwalifikacje oraz wymagania związane z zatrudnieniem na konkretnym
stanowisku pracy.
3. Organ wojskowy, w porozumieniu z innymi organami wojskowymi prowadzącymi
pośrednictwo pracy, przedstawia zainteresowanemu, w miarę możliwości, oferty pracy w innych
rejonach przez niego wskazanych, jeżeli brak jest ofert pracy w miejscu zamieszkania
zainteresowanego.

§ 13. Dowódcy jednostek wojskowych, w ramach prowadzonych szkoleń żołnierzy planują,
co najmniej raz w roku, zajęcia na temat systemu rekonwersji, które realizuje właściwy
terytorialnie COAZ lub OAZ.

§ 14. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.

MINISTER OBRONY NARODOWEJ
5