Poselski projekt ustawy o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz o zmianie niektórych innych ustaw

3

jako podatnik VAT UE, natomiast przy przemieszczaniu towarów do magazynu kon-
sygnacyjnego zlokalizowanego na terytorium innego państwa członkowskiego roz-
poznawanie obowiązku podatkowego w tych transakcjach według reguł podatko-
wych obowiązujących w tym innym państwie członkowskim (art. 12a ust. 1 i art. 20a
ust. 1). Takie rozwiązanie pozwala w tych transakcjach na zwolnienie z obowiązku
rejestracji dla podatku od towarów i usług podatników podatku od wartości dodanej
z tytułu przemieszczenia własnych towarów oraz dokonania dostawy tych towarów
na terytorium Polski (art. 29 ust. 18 pkt 3 oraz § 2 pkt 1 lit. j rozporządzenia Ministra
Finansów z dnia 6 kwietnia 2004 r. w sprawie określenia podatników niemających
obowiązku składania zgłoszenia rejestracyjnego), jak również uwalnia podatników
podatku od towarów i usług (jeżeli tego typu regulacje przewiduje również inne pań-
stwo członkowskie) z obowiązku rejestracji dla podatku od wartości dodanej w in-
nym państwie członkowskim (dla możliwości zastosowania stawki 0% przy prze-
mieszczaniu własnych towarów podatnik nie będzie już musiał wskazywać przyzna-
nego mu numeru VAT w innym państwie członkowskim – poda bowiem numer VAT
nabywcy tych towarów).
Konsekwencją ww. zmian w zakresie call-off stock są zmiany w art. 20 ust. 1, art. 21
ust. 6 i art. 29 ust. 18.
W art. 13 proponowana zmiana ust. 1 doprecyzowuje, uwzględniając symetrię opo-
datkowania, że opodatkowaniu podatkiem VAT w transakcjach wewnątrz-
wspólnotowych podlega z jednej strony wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów,
z drugiej zaś wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, przy czym obie te czynności
muszą być realizowane co do zasady za wynagrodzeniem.
Propozycja zmiany ust. 6 art. 13 wiąże się z jednoczesnym skreśleniem ust. 12
w art. 97. Zgodnie z obecnie obowiązującymi przepisami warunkiem uznania dosta-
wy towarów wywożonych do innego państwa członkowskiego za wewnątrzwspólno-
tową dostawę towarów jest zgłoszenie zamiaru dokonywania wewnątrzwspólnoto-
wych dostaw towarów i zarejestrowanie jako podatnik VAT UE. Tymczasem w
świetle ustawy istnieją co najmniej trzy przesłanki rejestracji dla potrzeb transakcji
wewnątrzwspólnotowych: chęć dokonywania wewnątrzwspólnotowego nabycia to-
warów lub dostawy towarów oraz świadczenie usług, dla których miejscem opodat-
kowania jest inny kraj Wspólnoty, którego numerem identyfikacyjnym posłużył się

4

usługobiorca. Formularz rejestracyjny na potrzeby rejestracji do VAT UE zawiera
trzy odrębne pola odpowiadające trzem wskazanym powyżej przesłankom rejestracji.
Proponowana zmiana ma na celu ułatwienie rozliczeń wewnątrzwspólnotowych dla
podatników. Na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych uzyskanie numeru
identyfikacji z przedrostkiem PL, niezależnie od przyczyn rejestracji, powinno być
wystarczające dla uznania danej transakcji za wewnątrzwspólnotową dostawę towa-
rów.

Zmiana art. 19 ma na celu ujednolicenie momentu powstania obowiązku podatkowe-
go i nadania jej możliwie prostego i precyzyjnego charakteru, jednakże przy pozo-
stawieniu szczególnych zasad rozpoznawania obowiązku podatkowego.Generalną
zasadą będzie, że obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dostawy towarów lub
wykonania usługi albo częściowego wykonania usługi, nie później niż z dniem wy-
stawienia faktury albo uregulowania lub upływu terminu uregulowania należności, w
tym również zadatku, zaliczki, przedpłaty lub raty – w odniesieniu do tej części na-
leżności, która została uregulowana lub której termin upłynął. Proponowana zmiana
w zakresie momentu powstania obowiązku podatkowego w eksporcie towarów przy-
czyni się do ujednolicenia regulacji art. 19 oraz usunie ewentualne wątpliwości in-
terpretacyjne, które pojawiają się w sytuacji, gdy podatnik dokonał eksportu, nato-
miast nie otrzymał jeszcze dokumentu potwierdzającego wywóz towarów poza
Wspólnotę Europejską.
Projektowane przepisy art. 20 ust. 1 i art. 20a są związane z wprowadzeniem regula-
cji dotyczących opodatkowania towarów przemieszczanych do magazynów konsy-
gnacyjnych.
Nowe brzmienie art. 21 ust. 6 jest związane ze zmianą art. 19 w zakresie momentu
powstania obowiązku podatkowego.
W art. 22 ust. 4 proponuje się zmianę o charakterze doprecyzowującym, zgodnie
z którą jednoznacznie wskazuje się, że przepis ma zastosowanie do towarów spro-
wadzanych z terytorium państwa trzeciego do Polski (import towarów), jak
i sprowadzanych do innego państwa członkowskiego (zaimportowanych). Chodzi
o sytuację, gdy towar jest sprowadzany np. przez Niemcy do Polski.

5

Zmiana w art. 27 ust. 2 pkt 3 polega na dodaniu do wymienionych tam usług
w dziedzinie kultury, sztuki, sportu, nauki, edukacji lub rozrywki, usług do nich po-
dobnych, co rozwiałoby wątpliwości co do zgodności obecnego przepisu z Szóstą
Dyrektywą, które to wątpliwości zostały podniesione przez Komisję Europejską
w postępowaniu o naruszenie przepisów wspólnotowych w trybie art. 226 TWE.
Zmiana w art. 27 ust. 4 pkt 3 polega na zaznaczeniu, że przepis ten stosuje się do
wszystkich usług doradczych, inżynierskich, prawniczych, księgowych, w tym rów-
nież do tych, które obecnie są identyfikowane przy pomocy PKWiU (m.in. usług
doradztwa w zakresie oprogramowania – PKWiU 72.2), i zmierza do uniknięcia
wątpliwości w związku z definiowaniem usług w obecnie obowiązującej ustawie
przez odwołanie się do klasyfikacji statystycznych. Zmiana ta mogłaby przyczynić
się do częściowego rozwiania wątpliwości co do zgodności obecnego przepisu z
Szóstą Dyrektywą, które to wątpliwości zostały podniesione przez Komisję Europej-
ską w postępowaniu o naruszenie przepisów wspólnotowych w trybie art. 226 TWE.
Zmiana w art. 29 ust. 1 związana jest z dodawanym art. 114a.
Nowe brzmienie art. 29 ust. 6 jest związane ze zmianą art. 19 w zakresie momentu
powstania obowiązku podatkowego.
W art. 29 ust. 10 dostosowano do dodawanego ust. 10a. W ust. 10a proponuje się,
aby w przypadku nieodpłatnej dostawy towarów używanych (w rozumieniu art. 43
ust. 2) przy określaniu podstawy opodatkowania uwzględniano zużycie przekazywa-
nych towarów. Tym samym przepis odwołuje się do wartości rynkowej przekazywa-
nego towaru. Wskazana zmiana wyeliminuje obowiązujący obecnie stan, w którym
podatnik zamierzający przekazać używane towary (np. komputery) na cel charyta-
tywny zobowiązany jest naliczać podatek VAT od ceny nabycia przekazywanych
towarów, a nie od ich aktualnej wartości.
Dodawany art. 33a wprowadza możliwość wykazywania podatku należnego z tytułu
importu towarów bezpośrednio w deklaracji podatkowej bez konieczności uiszczania
tego podatku w urzędzie celnym. Propozycja ta będzie dotyczyć podatników, stosu-
jących procedurę uproszczoną, o której mowa w art. 76 ust. 1 lit. b-c rozporządzenia
Rady (EWG) nr 2913/92 z dnia 12 października 1992 r. ustanawiającego Wspólno-
towy Kodeks Celny. Podatnik, który zdecyduje się rozliczać podatek w deklaracji,

6

będzie musiał zawiadomić o tym zamiarze naczelnika urzędu celnego i naczelnika
urzędu skarbowego.
Zmiana ta spowoduje uproszczenie rozliczeń podatku przez tych importerów. Rozli-
czenie to będzie co do zasady analogiczne jak przy transakcjach wewnątrzwspólno-
towych i stanowić będzie znaczne odciążenie importerów. Rozwiązanie to pociągnie
jednakże za sobą pewne skutki związane z przesunięciem dochodów w czasie.
Proponowana zmiana nie dotyczy procedury uproszczonej, o której mowa w art. 76
ust. 1 lit. a rozporządzenia Rady, tj. zgłoszenia niekompletnego, gdyż przy tego ro-
dzaju zgłoszeniu nie zawsze jest wymagane pozwolenie na jego stosowanie. Do-
puszczenie możliwości rozliczania podatku z tytułu importu towarów bezpośrednio
w deklaracji podatkowej przy stosowaniu zgłoszenia niekompletnego, w sytuacji gdy
podatnik, dokonując takiego zgłoszenia, nie zawsze musi posiadać pozwolenie, spo-
woduje, że z projektowanego rozwiązania mogłoby korzystać szerokie grono pod-
miotów, a nie tylko „sprawdzone” podmioty, które muszą spełniać określone warun-
ki.
Ponadto w takiej sytuacji trudno byłoby określić, jak liczna grupa podatników mo-
głaby skorzystać z takiego rozwiązania, a tym samym, jakie byłyby skutki przesu-
nięcia dochodów w czasie z tego tytułu.
Konsekwencją dodania art. 33a są zmiany w art. 33, 34 i 37a.
Nowe brzmienie art. 38 ust. 1 jest związane ze zmianą art. 19 w zakresie momentu
powstania obowiązku podatkowego.
Proponowana zmiana art. 39 wynika z konieczności jednoznacznego określenia wła-
ściwości organów podatkowych w sprawach postępowań dotyczących stosowania
różnego rodzaju ulg w przypadku podatku VAT z tytułu importu towarów. Obecnie
obowiązujące przepisy powodują niejasności i problemy przy określaniu tej właści-
wości w odniesieniu do umorzenia podatku.
Zmiana w art. 41 ust. 6 jest konsekwencją zmiany w art. 19 w zakresie momentu
powstania obowiązku podatkowego w eksporcie towarów. Natomiast zmiana w
ust. 9 ma na celu umożliwienie dokonania korekty podatku należnego, w sytuacji
gdy podatnik dokonał eksportu towarów, a dokument potwierdzający wywóz tych

7

towarów poza Wspólnotę otrzymał po złożeniu deklaracji podatkowej za dany mie-
siąc, natomiast nie dokonał odprawy towarów w urzędzie wewnętrznym.
W art. 42 ust. 7 (oraz odpowiednio w art. 97 ust. 17 i 19, art. 98 ust. 1, art. 106 ust. 6
oraz art. 137 ust. 1) zastąpiono nazwę „biuro wymiany informacji o podatku VAT”
wyrażeniem „jednostką do spraw wymiany informacji o podatku VAT”, określeniem
ogólnym, które nie wymaga dostosowywania w przypadku zmian organizacyjnych
w Ministerstwie Finansów.
Projektowana ustawa przewiduje również przez nowe brzmienie art. 42 ust. 12
uproszczenie rozliczania wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów. Z uwagi na sys-
tem wymiany informacji o VAT z innymi państwami członkowskimi i konieczność
zachowania porównywalności danych uproszczenie dotyczy podatników rozliczają-
cych podatek od towarów i usług miesięcznie w stosunku do transakcji dokonywa-
nych w pierwszym lub drugim miesiącu kwartału. Uproszczenie polega na tym, że w
przypadku braku dowodów potwierdzających wywiezienie z terytorium kraju i do-
starczenie do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium
kraju towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów,
podatnik nie musi jej wykazywać jako sprzedaży krajowej, do momentu złożenia
rozliczenia za ostatni miesiąc w kwartale. W przypadku gdy w tym czasie otrzyma
stosowne dowody, wykaże tę dostawę jako wewnątrzwspólnotową.
Dodanie w art. 43 ust. 1 pkt 14 jest konsekwencją zmiany w art. 6.
W art. 86 proponuje się w związku ze zmianą zasad dotyczących momentu powsta-
nia obowiązku podatkowego, zmianę w zakresie generalnego terminu odliczania
podatku naliczonego (z momentu otrzymania faktury albo dokumentu celnego na
moment powstania obowiązku podatkowego, z tytułu którego u nabywcy występuje
podatek naliczony, pod warunkiem posiadania przez niego faktury albo dokumentu
celnego).
Ponadto zmiany są również związane z dodaniem art. 33a i wprowadzeniem możli-
wości rozliczania podatku związanego z importem w deklaracji. Zmiana ta wprowa-
dza zasady odliczania podatku z tytułu importu według analogicznych zasad jak przy
wewnątrzwspólnotowym nabyciu (w deklaracji).