Rządowy projekt ustawy o systemie bilansowania i rozliczania wielkości emisji dwutlenku siarki (SO2) i tlenków azotu (NOx) dla dużych źródeł spalania

wprowadzanym projektowaną ustawą.
Kolejnym rodzajem kar jest kara za niedopełnienie obowiązku rozliczenia emisji.
Projektowana ustawa wskazuje, że jeżeli operator nie wniesie w terminie opłaty zastępczej
będzie podlegał karze pieniężnej w wysoko ci równej iloczynowi liczby brakujących
uprawnień do emisji i jednostkowej stawki kary pieniężnej, której wysoko ć ustalono na
poziomie 10 zł, a więc dwukrotno ci jednostkowej stawki przyjętej dla opłaty zastępczej.
Kary pieniężne są wnoszone na wyodrębniony rachunek bankowy wojewódzkiego inspektora
ochrony rodowiska. Termin płatno ci kary pieniężnej wynosi 14 dni od dnia, w którym
decyzja o wymierzeniu kary pieniężnej stała się ostateczna.
Należy podkre lić, że ustawa realizuje zasadę, w my l której uiszczenie kary pieniężnej nie
zwalnia operatora z wykonania obowiązku, któremu operator uchybił. Rozwiązanie to ma na
celu doprowadzenie do faktycznego wykonywania przez operatorów ciążących na nich
obowiązków, które w zasadniczy sposób rzutują na prawidłowe funkcjonowanie systemu
bilansowania i rozliczania emisji dwutlenku siarki i tlenków azotu.
Do kar pieniężnych będą miały zastosowanie przepisy działu III ustawy z dnia 29 sierpnia
1997 r. – Ordynacja podatkowa, a uprawnienia organów podatkowych będą przysługiwały
wojewódzkiemu inspektorowi ochrony rodowiska. Z zakresu tej ustawy do kar pieniężnych
nie będą miały zastosowania przepisy działu III ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja
podatkowa dotyczących terminów płatno ci należno ci, odroczenia tych terminów,
zaniechania ustalenia zobowiązania, zaniechania poboru należno ci oraz umarzania zaległych
zobowiązań. Wyłączenie stosowania wyżej wymienionych przepisów Ordynacji podatkowej
jest związane z potrzebą wzmocnienia prewencyjnej funkcji kar pieniężnych przewidzianych
w ustawie. Skoro bowiem operatorzy nie będą mogli liczyć na możliwo ć zastosowania
wobec nich rodków łagodzących dolegliwo ć kar pieniężnych, jakimi bez wątpienia są
odroczenie terminu płatno ci, zaniechanie ustalenia zobowiązania, zaniechanie poboru
należno ci czy umorzenie zaległych zobowiązań, przy stosunkowo dużej dolegliwo ci, jaka
tkwi w wysoko ci kary pieniężnej, efekt prewencyjny tego rodka będzie tym większy. Mając
to na względzie, należy się spodziewać, że operatorzy będą przykładali większą wagę do
prawidłowego i terminowego wykonywania obowiązków zagrożonych karami
przewidzianymi ustawą.
Do egzekucji należno ci z tytułu kar pieniężnych oraz opłat zastępczych będą miały
zastosowanie przepisy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji. Uprawnienia
wierzyciela w rozumieniu tych przepisów będą przysługiwały Narodowemu Funduszowi

12
Ochrony rodowiska i Gospodarki Wodnej.
Projekt ustawy zawiera przepisy wprowadzające zmiany w przepisach obowiązujących.
Zmiany w art. 5a ust. 3 ustawy z dnia 8 sierpnia 1996 r. o zasadach wykonywania uprawnień
przysługujących Skarbowi Państwa.
W ustawie tej czynno ci prawne państwowych osób prawnych związane z zarządzaniem
uprawnieniami do emisji wyłączono spod obowiązku uzyskania zgody ministra wła ciwego
do spraw Skarbu Państwa.
Zmiany w art. 401 i art. 401c ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. – Prawo ochrony rodowiska
dotyczą wpływów (z opłat zastępczych i kar pieniężnych) i przeznaczenia rodków
wnoszonych na podstawie projektowanych przepisów na rachunek NFO iGW. rodki z opłat
zastępczych przeznaczone będą na finansowanie działań KOBiZE. Finansowanie KOBIZE
będzie realizowane w ramach umów trójstronnych i wieloletnich programów, finansowanych
przez NFO iGW. W ramach umów trójstronnych (zawieranych pomiędzy Ministrem
rodowiska, Instytutem Ochrony rodowiska, Narodowym Funduszem Ochrony rodowiska
i Gospodarki Wodnej) wydatkowanie rodków i ich rozliczanie będzie nadzorował Minister
rodowiska i NFO iGW. Zadania KOBiZE są finansowane w
ramach zobowiązań
wieloletnich i przyjmowanych na dany rok planów finansowych NFO iGW. Sposób
wydatkowania
rodków okre lają harmonogramy rzeczowo-finansowe. rodki na
finansowanie zadań będą przekazywane IO w zaliczkach wynikających z wysoko ci kwot
kosztów i wydatków okre lonych w harmonogramach rzeczowo-finansowych. Zestawienie
poniesionych kosztów przez IO w okresach kwartalnych akceptuje pod względem
merytorycznym Minister rodowiska i przekazuje NFO iGW.
Kolejna zmiana dotyczy przepisów ustawy z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu
informacji o rodowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie rodowiska oraz
o ocenach oddziaływania na rodowisko (Dz. U. Nr 199, poz. 1227, z późn. zm.), w której
dodano przepis dotyczący udostępniania informacji z zakresu projektowanej ustawy.
W celu zapewnienia spójno ci pomiędzy materią projektowanej ustawy i obowiązującą
ustawą o systemie zarządzania emisjami gazów cieplarnianych i innych substancji proponuje
się wprowadzenie zmian w ustawie z dnia 17 lipca 2009 r. o systemie zarządzania emisjami
gazów cieplarnianych i innych substancji. Zmiany dotyczą rozszerzenia katalogu zadań
Krajowego o rodka bilansowania i zarządzania emisjami o pakiet zadań związanych

13
z administrowaniem systemem bilansowania i rozliczania emisji SO2 i NOx dla dużych źródeł
spalania.
Ustawa nie zawiera norm technicznych podlegających procedurze notyfikacji, w rozumieniu
przepisów rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 23 grudnia 2002 r. w sprawie sposobu
funkcjonowania krajowego systemu notyfikacji norm i aktów prawnych (Dz. U. Nr 239,
poz. 2039, z późn. zm.).
Projekt ustawy jest zgodny z prawem Unii Europejskiej.



14

OCENA SKUTKÓW REGULACJI

1. Cel wprowadzenia ustawy
Celem projektu ustawy jest wprowadzenie nowych w polskim systemie ochrony rodowiska
rozwiązań dotyczących sposobu bilansowania emisji dwutlenku siarki (SO2) i tlenków azotu
(NOx) z dużych źródeł spalania (wprowadzenie systemu opartego na handlu uprawnieniami
do emisji dwutlenku siarki i tlenków azotu) pozwalających operatorom dużych źródeł
spalania na stopniowe doj cie przez Polskę do ustalonych w Traktacie o Przystąpieniu
Rzeczypospolitej Polskiej do Unii Europejskiej pułapów emisji dwutlenku siarki i tlenków
azotu w perspektywie końca roku 2015. System bilansowania ma na celu stopniowe doj cie
do, z góry narzuconych, ustalonych i podanych w regulacjach krajowych i wspólnotowych,
pułapów emisji SO2 i NOx przy założeniu, że w tym okresie będzie także wzrastała – ze
względu na wzrost zapotrzebowania – produkcja energii elektrycznej i ciepła.

2. Podmioty, na które oddziałuje akt normatywny
Projekt aktu normatywnego oddziałuje na Ministra rodowiska, Krajowy O rodek
Bilansowania i Zarządzania Emisjami, Inspekcję Ochrony rodowiska oraz producentów
energii elektrycznej i ciepła, którzy eksploatują duże źródła spalania o mocy od 50 MW.
Regulacji będzie podlegało około 90 obiektów, a w szczególno ci:
Elektrownia Bełchatów
Elektrownia
Dolna
Odra
Elektrownia
Opole
Elektrownia
Pomorzany
Elektrownia
Turów

Elektrownia
Szczecin
Elektrownia
Kozienice

Elektrownia
Ostrołęka B
Elektrownia Połaniec
Elektrownia
Pątnów I
Elektrownia
Rybnik
Elektrownia
Konin
Elektrownia
Skawina

Elektrownia
Adamów
Elektrownia
Stalowa
Wola
Elektrownia
Pątnów II
Elektrownia Jaworzno III



Elektrociepłownia Ostrołęka A
Elektrownia
Blachownia
Elektrociepłownia Chorzów „Elcho”
Elektrownia
Jaworzno
II
Elektrociepłownia Siekierki

15
Elektrownia Łaziska
Elektrociepłownia erań
Elektrownia
Halemba
Elektrociepłownia Będzin S.A.
Elektrownia Łagisza

Elektrociepłownia Białystok
Elektrownia
Siersza
Elektrociepłownia EC Nowa
Elektrociepłownia Fenice Rzeszów

Elektrociepłownia Wrocław
Elektrociepłownia Elbląg



Ciepłownia Kawęczyn
Elektrociepłownia
Gorzów
Ciepłownia Wola
Elektrociepłownia
Kraków

Elektrociepłownia Kielce
Elektrociepłownia
Lublin-Wrotków
Elektrociepłownia Rzeszów
Elektrociepłownia Starogard


WPEC w Legnicy – C Lubin
Elektrociepłownia – Zakład Inowrocław
Elektrociepłownia Czechnica
Elektrociepłownia – Zakład Janikowo

MPEC Łomża – Ciepłownia
Elektrociepłownia Tychy



PEC Gliwice – Ciepłownia
Elektrociepłownia Zabrze



WPEC Legnica – Kotłownia Górka
Elektrociepłownia Zielona Góra


Grupa Lotos – EC Gdańsk
Toruńska Energetyka Cergia EC 1

PKN Orlen – EC Płock
Elektrociepłownia Gdańska


Zakłady Koksownicze Zdzieszowice
Elektrociepłownia Gdyńska


Arcelor Mittal Poland – EC Kraków
Energetyka Boruta – EC 3



Mondi wiecie S.A.
Energ. Cieplna Opolszczyzny – K-173

International Paper – Kwidzyn
Elektrociepłownia Megatem EC-Lublin

Elektrociepłownia Cukrowni Łapy
Elektrociepłownia
Katowice
Zakłady Azotowe Anwil – EC
Elektrociepłownia Bielsko-Biała


Elana – Energetyka – EC1 i EC2
Elektrociepłownia Bielsko-Północ `

Elektrociepłownia Nowa Sarzyna
Elektrociepłownia Moszczenica


Energetyka Dwory – EC
Elektrociepłownia
Zofiówka
PE
Energetyka-Rokita
HCz Elsen – Elektrociepłownia
1

Michelin Polska – Olsztyn
HCz Elsen – Elektrociepłownia
2
Zakłady Azotowe Kędzierzyn – EC
Elektrociepłownia
Miechowice
Zakłady Azotowe Puławy – EC

16