Rządowy projekt ustawy o ratyfikacji Konwencji o pracy na morzu, przyjętej przez Konferencję Ogólną Międzynarodowej Organizacji Pracy w Genewie dnia 23 lutego 2006 r.

Konwencja Nr 22 dotycząca umowy najmu marynarzy z 1926 r.
Konwencja Nr 23 dotycząca repatriacji marynarzy z 1926 r.
Konwencja Nr 53 dotycząca minimalnych kwalifikacji zawodowych kapitanów i oficerów marynarki
handlowej z 1936 r.
Konwencja Nr 54 dotycząca płatnych urlopów dla marynarzy z 1936 r.
Konwencja Nr 55 dotycząca obowiązków armatora w razie choroby, wypadku lub śmierci marynarzy
z 1936 r.
Konwencja Nr 56 dotycząca ubezpieczenia marynarzy na wypadek choroby z 1936 r.
Konwencja Nr 57 dotycząca czasu pracy na statkach i stanu załogi z 1936 r.
Konwencja Nr 58 dotycząca najniższego wieku dopuszczania dzieci do pracy w marynarce
(zrewidowana) z 1936 r.
Konwencja Nr 68 dotycząca zaopatrzenia w żywność i służby wyżywienia załóg na statkach z 1946 r.
Konwencja Nr 69 dotycząca świadectwa kwalifikacyjnego kucharzy okrętowych z 1946 r.
Konwencja Nr 70 dotycząca zabezpieczenia społecznego marynarzy z 1946 r.
Konwencja Nr 72 dotycząca płatnych urlopów dla marynarzy z 1946 r.
Konwencja Nr 73 dotycząca badania lekarskiego marynarzy z 1946 r.
Konwencja Nr 74 dotycząca świadectw kwalifikacyjnych starszych marynarzy z 1946 r.
Konwencja Nr 75 dotycząca zakwaterowania załóg statków z 1946 r.
Konwencja Nr 76 dotycząca zarobków, czasu pracy i stanu załogi na statkach z 1946 r.
Konwencja Nr 91 dotycząca płatnych urlopów marynarzy (zrewidowana) z 1949 r.
Konwencja Nr 92 dotycząca pomieszczenia załogi na statku (zrewidowana) z 1949 r.
Konwencja Nr 93 dotycząca zarobków, czasu pracy i stanu załogi na statkach (zrewidowana), 1949 r.
Konwencja Nr 109 dotycząca zarobków, czasu pracy i stanu załogi na statkach (zrewidowana),1958 r.
Konwencja Nr 133 dotycząca pomieszczenia załogi na statku (postanowienia uzupełniające) z 1970 r.
Konwencja Nr 134 dotycząca zapobiegania wypadkom marynarzy przy pracy z 1970 r.
Konwencja Nr 145 dotycząca ciągłości zatrudnienia marynarzy z 1976 r.
Konwencja Nr 146 dotycząca corocznego płatnego urlopu dla marynarzy z 1976 r.
Konwencja Nr 147 dotycząca minimalnych norm na statkach handlowych z 1976 r.
Protokół z 1996 r. do Konwencji Nr 147 dotyczącej minimalnych norm na statkach handlowych z
1976 r.
Konwencja Nr 163 dotycząca udogodnień socjalno-kulturalnych dla marynarzy na morzu i w porcie z
1987 r.
Konwencja Nr 164 dotycząca ochrony zdrowia i opieki medycznej marynarzy z 1987 r. Konwencja
Nr 165 dotycząca zabezpieczenia społecznego marynarzy (zrewidowana) z 1987r.
Konwencja Nr 166 dotycząca repatriacji marynarzy (zrewidowana) 1987 r.
Konwencja Nr 178 dotycząca inspekcji warunków pracy i życia marynarzy z 1996 r.
Konwencja Nr 179 dotycząca rekrutacji i zatrudnienia marynarzy z 1996 r.
Konwencja Nr 180 dotycząca czasu pracy i stanu załogi na statkach z 1996 r.

FUNKCJE DEPOZYTARIUSZA

Artykuł XI

1. Dyrektor Generalny Międzynarodowego Biura Pracy poinformuje wszystkich Członków
Międzynarodowej Organizacji Pracy o zarejestrowaniu wszystkich dokumentów ratyfikacyjnych,
przyjęcia i wypowiedzenia, o którym zostanie poinformowany przez Członków Organizacji.

2. Gdy warunki zawarte w ustępie 3 Artykułu VIII zostaną spełnione, Dyrektor Generalny zwróci
uwagę Członków Organizacji na datę wejścia w życie Konwencji.




7

Artykuł XII

Dyrektor Generalny Międzynarodowego Biura Pracy udzieli Sekretarzowi Generalnemu Organizacji
Narodów Zjednoczonych, w celu zarejestrowania, zgodnie z artykułem 102 Karty Narodów
Zjednoczonych, wyczerpujących informacji o wszystkich dokumentach ratyfikacyjnych, przyjęcia i
wypowiedzenia, które zarejestrował zgodnie z niniejszą Konwencją.

SPECJALNY KOMITET TRÓJSTRONNY

Artykuł XIII

1. Rada Administracyjna Międzynarodowego Biura Pracy będzie dokonywać ciągłej oceny
funkcjonowania niniejszej Konwencji, powołując w tym celu komitet posiadający specjalne
kompetencje w zakresie norm dotyczących pracy na morzu.

2. Komitet zajmujący się kwestiami związanymi z funkcjonowaniem niniejszej Konwencji będzie się
składał z dwóch reprezentantów nominowanych przez rząd każdego Członka, który ratyfikował
niniejszą Konwencję oraz reprezentantów armatorów i marynarzy, wyznaczonych przez Radę
Administracyjną po konsultacji ze Wspólną Połączoną Komisją Morską.

3. Rządowi przedstawiciele Członków, którzy nie ratyfikowali jeszcze niniejszej Konwencji, mogą
uczestniczyć w pracach Komitetu, ale nie będą mieli prawa uczestniczyć w głosowaniu dotyczącym
jakiejkolwiek kwestii rozważanej w związku z niniejszą Konwencją. Rada Administracyjna może
zaprosić inne organizacje lub podmioty do wyznaczenia przedstawicieli, którzy będą uczestniczyć w
obradach Komitetu w charakterze obserwatorów.

4. Głosy każdego przedstawiciela armatorów i marynarzy, uczestniczącego w obradach Komitetu,
będą ważone w taki sposób, by zapewnić zarówno grupie armatorów, jak też grupie marynarzy,
połowę siły głosu całkowitej liczby rządów reprezentowanych na obradach i upoważnionych do
głosu.

POPRAWKI DO NINIEJSZEJ KONWENCJI

Artykuł XIV

1. Poprawki do każdego z postanowień niniejszej Konwencji mogą zostać przyjęte przez Konferencję
Ogólną Międzynarodowej Organizacji Pracy w ramach artykułu 19 Konstytucji Międzynarodowej
Organizacji Pracy oraz reguł i procedur Organizacji dotyczących przyjmowania Konwencji.
Poprawki do kodeksu mogą zostać również przyjęte zgodnie z procedurami określonymi w Artykule
XV.

2. W przypadku Członków, których ratyfikacje niniejszej Konwencji zostały zarejestrowane przed
przyjęciem poprawki, tekst poprawki zostanie im przekazany do ratyfikacji.

3. W przypadku innych Członków Organizacji poprawiony tekst Konwencji zostanie im przekazany
do ratyfikacji zgodnie z artykułem 19 Konstytucji.

4. Poprawka będzie uważana za przyjętą w dniu, w którym zostaną zarejestrowane ratyfikacje
poprawki lub poprawionej Konwencji, w zależności od przypadku, przez co najmniej 30 Członków z
łącznym udziałem w światowym tonażu brutto statków w wysokości co najmniej 33 procent.


8
5. Poprawka przyjęta w ramach artykułu 19 Konstytucji będzie wiążąca jedynie dla tych Członków
Organizacji, których ratyfikacje zostały zarejestrowane przez Dyrektora Generalnego
Międzynarodowego Biura Pracy.

6. W przypadku każdego Członka, o którym mowa w ustępie 2 niniejszego Artykułu poprawka
wejdzie w życie po upływie dwunastu miesięcy od daty przyjęcia poprawki, o którym mowa w
ustępie 4 niniejszego Artykułu lub po upływie dwunastu miesięcy od daty zarejestrowania ratyfikacji
poprawki, w zależności od tego, która z tych dat jest pó niejsza.

7. Z zastrzeżeniem ustępu 9 niniejszego Artykułu, w przypadku Członków wymienionych w ustępie 3
niniejszego Artykułu poprawiona Konwencja wejdzie w życie po upływie dwunastu miesięcy od daty
przyjęcia poprawki, o której mowa w ustępie 4 niniejszego Artykułu lub po upływie dwunastu
miesięcy od daty zarejestrowania ich ratyfikacji Konwencji, w zależności od tego, która z tych dat
jest pó niejsza.

8. Członków, których ratyfikacja niniejszej Konwencji została zarejestrowana przed przyjęciem
poprawki, ale którzy nie ratyfikowali poprawki, niniejsza Konwencja będzie obowiązywać bez
poprawki.

9. Każdy Członek, którego ratyfikacja niniejszej Konwencji zostanie zarejestrowana po przyjęciu
poprawki, ale przed datą, o której mowa ustęp 4 niniejszego Artykułu może, w deklaracji
towarzyszącej dokumentowi ratyfikacyjnemu, sprecyzować, że ratyfikacja dotyczy Konwencji bez
poprawki. W przypadku ratyfikacji zawierającej taką deklarację, Konwencja zacznie obowiązywać
danego Członka 12 miesięcy po dacie rejestracji ratyfikacji. Jeśli dokumentowi ratyfikacyjnemu nie
towarzyszy taka deklaracja lub, jeśli ratyfikacja zostaje zarejestrowana w dniu, o którym wspomina
ustęp 4 lub pó niej, Konwencja zacznie obowiązywać danego Członka po upływie dwunastu
miesięcy od daty zarejestrowania ratyfikacji i, po wejściu w życie zgodnie z ustępem 7 niniejszego
Artykułu, poprawka będzie dla danego Członka wiążąca, o ile nie zostanie w poprawce postanowione
inaczej.

POPRAWKI DO KODEKSU

ARTYKUŁ XV

1. Do Kodeksu można wnosić poprawki albo zgodnie z procedurą określoną w Artykule XIV albo, o
ile nie zostanie w sposób wyra ny postanowione inaczej, zgodnie z procedurą przewidzianą w
niniejszym Artykule.

2. Poprawka do Kodeksu może zostać zaproponowana Dyrektorowi Generalnemu
Międzynarodowego Biura Pracy przez rząd każdego Członka Organizacji lub grupę reprezentantów
Armatorów lub grupę reprezentantów Marynarzy, które zostały wyznaczone na członków Komitetu,
o którym mowa w Artykule XIII. Poprawka proponowana przez rząd musi wcześniej zostać
zaproponowana, lub poparta, przez przynajmniej pięć rządów Członków, którzy ratyfikowali
Konwencję lub przez grupę przedstawicieli Armatorów lub Marynarzy, o których mowa w
niniejszym ustępie.

3. Po stwierdzeniu, że propozycja poprawki spełnia wymagania ustępu 2 niniejszego Artykułu
Dyrektor Generalny bezzwłocznie przekaże propozycję, łącznie z komentarzami lub sugestiami, którą
uzna za stosowną, wszystkim Członkom Organizacji, wraz z zaproszeniem do podzielenia się swoimi
obserwacjami lub sugestiami dotyczącymi propozycji w okresie 6 miesięcy lub w innym okresie
(który nie będzie krótszy niż trzy miesiące i nie dłuższy niż dziewięć miesięcy) określonym przez
Radę Administracyjną.

9

4. Po zakończeniu okresu, o którym mowa w ustępie 3 niniejszego Artykułu propozycja, której
towarzyszyć będzie podsumowanie uwag i sugestii sformułowanych zgodnie z postanowieniami
niniejszego ustępu, zostanie przekazana Komitetowi do rozważenia na posiedzeniu. Poprawka
zostanie uznana za przyjętą przez Komitet, jeśli:

(a) na posiedzeniu, na którym propozycja będzie rozważana, reprezentowana będzie przynajmniej
połowa rządów Członków, którzy ratyfikowali niniejszą Konwencję; oraz

(b) co najmniej dwie trzecie członków Komitetu zagłosuje za przyjęciem poprawki; oraz

(c) większość ta będzie reprezentować przynajmniej połowę siły głosu rządów, połowę siły głosu
Armatorów i połowę siły głosu marynarzy będących członkami Komitetu zarejestrowanych
na posiedzeniu, na którym propozycja zostanie poddana pod głosowanie.

5. Poprawki przyjęte zgodnie z ustępem 4 niniejszego Artykułu zostaną przedstawione na następnej
sesji Konferencji do zatwierdzenia. Takie zatwierdzenie będzie wymagać większości dwóch trzecich
głosów oddanych przez obecnych delegatów. Jeśli nie uda się uzyskać wspomnianej większości,
propozycja poprawki wróci do Komitetu w celu ponownego jej rozpatrzenia, jeśli Komitet wyrazi
taką wolę.

6. Poprawki zatwierdzone przez Konferencję zostaną notyfikowane przez Dyrektora Generalnego
wszystkim Członkom, których ratyfikacje niniejszej Konwencji zostały zarejestrowane przed datą
zatwierdzenia poprawek przez Konferencję. Tacy Członkowie będą dalej zwani „Członkami
ratyfikującymi”. Notyfikacja poprawek będzie zawierać odniesienie do niniejszego Artykułu i będzie
określać okres, w którym można formalnie zgłaszać brak zgody. Okres ten będzie wynosić dwa lata
od daty notyfikacji, o ile w czasie zatwierdzania poprawek Konferencja nie ustaliła innego okresu,
który musi wynosić przynajmniej jeden rok. Kopia notyfikacji zostanie przekazana innym Członkom
Organizacji do wiadomości.

7. Poprawka zatwierdzona przez Konferencję będzie uznana za przyjętą, o ile, na końcu
wyznaczonego okresu, nie zostały przedstawione Dyrektorowi Generalnemu formalne zgłoszenia
braku zgody od więcej niż 40 procent Członków, którzy ratyfikowali Konwencję i którzy
reprezentują nie mniej niż 40 procent tonażu brutto statków Członków, którzy ratyfikowali
Konwencję.

8. Poprawka uznana za przyjętą wejdzie w życie sześć miesięcy po zakończeniu wyznaczonego
okresu na terytorium wszystkich Członków ratyfikujących, z wyjątkiem tych, którzy formalnie
wyrazili swój brak zgody zgodnie z ustępem 7 niniejszego Artykułu i nie wycofali takiego braku
zgody zgodnie z ustępem 11.
Jednakże:

(a) przed końcem ustalonego okresu każdy Członek ratyfikujący może powiadomić Dyrektora
Generalnego, że poprawka będzie dla niego wiążąca dopiero po pó niejszej wyrażonej
notyfikacji jej przyjęcia; oraz

(b) przed datą wejścia w życie poprawki każdy Członek ratyfikujący może powiadomić
Dyrektora Generalnego, że nie wprowadzi w życie poprawki przez wskazany okres.

9. Poprawka, która jest przedmiotem powiadomienia, o którym mowa w ustępie 8(a) niniejszego
Artykułu, wejdzie w życie na terytorium Członka wydającego takie powiadomienie sześć miesięcy po

10
tym jak Członek ten powiadomił Dyrektora Generalnego o przyjęciu poprawki lub w dniu, w którym
poprawka po raz pierwszy wchodzi w życie, w zależności od tego, która z tych dat jest pó niejsza.

10. Okres, o którym mowa w ustępie 8(b) niniejszego Artykułu, nie będzie przekraczał 1 roku od daty
wejścia w życie poprawki lub wykraczał poza taki dłuższy okres, jaki może być wyznaczony przez
Konferencję w chwili zatwierdzania poprawki.

11. Członek, który formalnie zgłosił brak zgody odnośnie do poprawki, może wycofać swój brak
zgody w każdej chwili. Jeśli Dyrektor Generalny otrzyma powiadomienie o takim wycofaniu po tym
jak poprawka weszła w życie, poprawka zacznie obowiązywać danego Członka po upływie sześciu
miesięcy od daty zarejestrowania powiadomienia.

12. Po wejściu poprawki w życie Konwencja może być ratyfikowana tylko w poprawionej formie.

13. W zakresie, w jakim morski certyfikat pracy dotyczy kwestii, które reguluje wprowadzona w
życie poprawka do Konwencji:

(a) Członek, który przyjął poprawkę nie będzie zobowiązany do rozszerzenia korzyści
wynikających z Konwencji w odniesieniu do morskich certyfikatów pracy wydawanych
statkom podnoszącym banderę innego Członka, który:

(i) zgodnie z ustępem 7 niniejszego Artykułu formalnie zgłosił brak zgody odnośnie do
poprawki i nie wycofał takiego braku zgody; lub

(ii) zgodnie z ustępem 8(a) niniejszego Artykułu powiadomił, że przyjęcie przez niego
poprawki zależy od pó niejszej wyrażonej notyfikacji i nie przyjął poprawki; oraz

(b) Członek, który przyjął poprawkę rozszerzy korzyści wynikające z Konwencji w
odniesieniu do morskich certyfikatów pracy wydawanych statkom podnoszącym banderę
innego Członka, który powiadomił, zgodnie z ustępem 8(b) niniejszego Artykułu, że nie
wprowadzi w życie poprawki przez okres wyznaczony zgodnie z ustępem 10 niniejszego
Artykułu.

J ZYKI AUTENTYCZNE

Artykuł XVI

Teksty angielski i francuski niniejszej Konwencji są jednakowo autentyczne.


11