Rządowy projekt ustawy o timeshare

ust. 1
przypadku gdy prawo właściwe dla umowy
charakteru przepisów bezwzględnie
jest prawem jednego z państw
obowiązujących (art. 7) spełnia wymogi
członkowskich, konsumenci nie mogli
określone w art. 12 ust. 1 dyrektywy
zrezygnować z praw przysługujących im na
2008/122. Przepis ten nie ma w zasadzie
mocy niniejszej dyrektywy.
charakteru kolizyjnoprawnego, lecz
stanowi wytyczną co do charakteru
przepisów transponujących dyrektywę w
każdym państwie członkowskim.
Art. 12
Jeśli prawem właściwym jest prawo
T
Art. 30 ust. 2 Art. 30 ust. 2. Jeżeli prawem właściwym
ust. 2
państwa trzeciego, to konsumenci nie mogą
ustawy z
dla umowy, objętej zakresem
zostać pozbawieni ochrony, jaką zapewnia
dnia 4 lutego zastosowania dyrektywy Parlamentu
niniejsza dyrektywa, w kształcie, w jakim
2011 r.
Europejskiego i Rady 2008/122/WE z
została ona wdrożona w państwie
Prawo
dnia 14 stycznia 2009 r. w sprawie
członkowskim sądu:
prywatne
ochrony konsumentów w odniesieniu do
– jeśli którakolwiek z nieruchomości jest
międzynarod niektórych aspektów umów timeshare,
położona na terytorium jednego z państw
owe (Dz. U. umów o długoterminowe produkty
członkowskich, lub
Nr 80, poz. wakacyjne, umów odsprzedaży oraz
– w przypadku umowy niezwiązanej
432)
wymiany (Dz. Urz. UE L 33 z
bezpośrednio z nieruchomością, jeśli
03.02.2009 r., str. 10), jest prawo
przedsiębiorca wykonuje swoją działalność
państwa niebędącego państwem
gospodarczą lub zawodową w jednym z
członkowskim Europejskiego Obszaru
państw członkowskich lub w jakikolwiek
Gospodarczego, to konsument nie może
sposób kieruje taką działalność do jednego
być pozbawiony ochrony przyznanej mu
z państw członkowskich, a umowa wchodzi
przez przepisy prawa polskiego
w zakres tej działalności.
wdrażające tę dyrektywę:
1) jeżeli którakolwiek z nieruchomości
jest położona na terytorium jednego
z państw członkowskich, lub
2) w przypadku umowy niezwiązanej
bezpośrednio z nieruchomością,
jeśli przedsiębiorca wykonuje swoją
działalność gospodarczą lub
zawodową w jednym z państw
członkowskich lub w jakikolwiek
sposób kieruje taką działalność do
jednego z państw członkowskich, a
umowa wchodzi w zakres tej
działalności.
Art. 13
1. Państwa członkowskie zapewniają w
N
Polska
spełnia przedmiotowy wymóg
ust. 1 i 2
interesie konsumentów odpowiednie i
dyrektywy. W Polsce funkcjonują
skuteczne środki służące zagwarantowaniu
następujące podmioty, które po wejściu
przestrzegania przez przedsiębiorców
w
życie ustawy implementującej
niniejszej dyrektywy.
dyrektywę 2008/122 będą miały
2. rodki, o których mowa w ust. 1,
kompetencje do podjęcia stosownych
obejmują przepisy, w których ramach
działań w przypadku naruszenia jej
przynajmniej jeden z wymienionych
przepisów:
poniżej organów, określonych w prawie
- Prezes Urzędu Ochrony Konkurencji i
krajowym, jest uprawniony do wszczęcia
Konsumentów - jest w Polsce centralnym
postępowania zgodnie z prawem krajowym
organem właściwym m.in. w sprawach
przed sądami lub właściwymi organami
ochrony konsumentów. Jedną z jego
administracyjnymi w celu zapewnienia
ustawowych kompetencji jest
stosowania przepisów krajowych
prowadzenie postępowań
wprowadzających w życie niniejszą
administracyjnych i wydawanie decyzji
dyrektywę:
w sprawach praktyk naruszających
a) podmioty i organy publiczne lub ich
zbiorowe interesy konsumentów (art. 31
przedstawiciele;
pkt. 2 ustawy z dnia 16 lutego 2007 r. o
b) organizacje konsumenckie mające
ochronie konkurencji i konsumentów,
uzasadniony interes w ochronie
dalej jako: „u.o.k.k.”)1. Prezes UOKiK
konsumentów;
będzie mógł więc podjąć skuteczne
c) organizacje zawodowe mające
działania mające na celu
uzasadniony interes w podejmowaniu
wyeliminowanie ewentualnych praktyk
działań.
przedsiębiorców polegających na
naruszeniu przepisów projektowanej
ustawy. Ponadto, na podstawie art. 47938
§ 1 Kodeksu postępowania cywilnego,
Prezes UOKiK może wytoczyć
powództwo o uznanie stosowanych przez
przedsiębiorcę postanowień wzorca
umowy za niedozwolone postanowienie
umowne w rozumieniu art. 3851 § 1
Kodeksu cywilnego.
- Miejscy (powiatowi) rzecznicy
konsumentów – są to podmioty

1 Dz. U. Nr 50, poz. 331 z późn. zm.
działające w strukturze samorządu
terytorialnego wykonujące zadania z
zakresu ochrony praw konsumentów (art.
39 u.o.k.k.). Rzecznicy konsumentów są
właściwi w przypadku naruszeń praw
konsumentów mających charakter
indywidualny. Przepisy prawa polskiego
przyznały im w tym zakresie szerokie
kompetencje procesowe:
• na podstawie art. 633 k.p.c. mogą
oni wytaczać powództwa na rzecz
obywateli, a także wstępować,
za zgodą powoda, do
postępowania w każdym jego
stadium;
• na podstawie art. 47938 § 1 k.p.c.
(analogicznie jak Prezes UOKiK)
mogą wytaczać
powództwa
o uznanie stosowanych przez
przedsiębiorcę postanowień
wzorca umowy
za
niedozwolone postanowienie
umowne w rozumieniu art. 3851 §
1 k.c.
- Organizacje konsumenckie – są to
niezależne od przedsiębiorców
organizacje społeczne, do których zadań
statutowych należy ochrona interesów
indywidualnych konsumentów.
Organizacje te posiadają uprawnienia
procesowe analogiczne jak rzecznicy
konsumentów przy czym wynikają one z
art. 61-63 k.p.c. oraz art. 47938 k.p.c.
- Organizacje zagraniczne – zgodnie z
art. 47938 § 2 k.p.c. powództwo w
sprawach o uznanie postanowień wzorca
za niedozwolone może wytoczyć
organizacja zagraniczna wpisana na listę
organizacji uprawnionych w państwach
Unii Europejskiej do wszczęcia
postępowania o uznanie postanowień
wzorca umowy za niedozwolone,
opublikowaną w Dzienniku Urzędowym
Wspólnot Europejskich, jeżeli cel jej
działania uzasadnia wystąpienie przez
nią z takim żądaniem dotyczącym
wzorców umów stosowanych w Polsce,
zagrażających interesom konsumentów
w państwie członkowskim, w którym
organizacja ta ma swa siedzibę.
Art. 14
Państwa członkowskie podejmują
N

Nie ulega wątpliwości, iż przepis art. 14
ust. 1
odpowiednie kroki w celu poinformowania
ust. 1 ma jedynie charakter postulatu
konsumentów o prawie krajowym
kierowanego do państw członkowskich i
transponującym niniejszą dyrektywę oraz,
nie wynika z niego obowiązek
w stosownych przypadkach, zachęcają
podejmowania działań o charakterze
przedsiębiorców i twórców kodeksów do
legislacyjnym. W związku z tym
informowania konsumentów o ich
powyższa regulacja nie wymaga
kodeksach postępowania.
implementacji do ustawy o timeshare.
Komisja zachęca w szczególności organy,
organizacje i stowarzyszenia branżowe do
opracowywania na poziomie
wspólnotowym kodeksów postępowania
mających na celu ułatwienie wdrożenia
niniejszej dyrektywy zgodnie z prawem
wspólnotowym. Zachęca również
przedsiębiorców i ich organizacje
branżowe do informowania konsumentów
o wszelkich tego rodzaju kodeksach, w tym
- w odpowiednim przypadku - za pomocą
specjalnego oznakowania.
Art. 14
Państwa członkowskie wspierają
N

W Polsce istnieją organy oraz procedury
ust. 2
ustanawianie oraz opracowywanie
pozasądowego rozstrzygania sporów,
odpowiednich i skutecznych pozasądowych
zatem nie ma aktualnie potrzeby
procedur dotyczących skarg i dochodzenia
tworzenia nowych instytucji tego
praw mających na celu rozstrzyganie
rodzaju, aby prawidłowo transponować
sporów konsumenckich na mocy niniejszej
powyższy przepis dyrektywy. Funkcję tą
dyrektywy, a także w odpowiednich
pełnią stałe polubowne sądy
przypadkach zachęcają przedsiębiorców i
konsumenckie działające przy
ich organizacje branżowe do informowania
Wojewódzkich Inspektorach Inspekcji
konsumentów o wszelkich takich
Handlowej. Sądy te działają w oparciu o
pozasądowych procedurach dotyczących
Regulamin Organizacji i Działania
skarg i dochodzenia praw.
Stałych Polubownych Sądów
Konsumenckich stanowiący załącznik do
rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości
z dnia 25 września 2001 r. w sprawie
określenia regulaminu organizacji i
działania stałych polubownych sądów
konsumenckich2 oraz przepisy Kodeksu
postępowania cywilnego (art. 1154-
1217). Rozpatrują one spory o prawa
majątkowe powstałe w wyniku umów
sprzedaży produktów i świadczenia usług
konsumentom.
Art. 15
1. Państwa członkowskie ustanawiają
T
Art. 7, art. Art. 7. Postanowienia umów

odpowiednie sankcje, na wypadek
21 ust. 2,3,4, pośrednictwa w odsprzedaży timeshare
naruszenia przez przedsiębiorcę przepisów
Rozdział 10 lub długoterminowego produktu
krajowych przyjętych na mocy niniejszej
(art. 37-43), wakacyjnego, zwanych dalej „umowami
dyrektywy.
art. 45
pośrednictwa w odsprzedaży”, umów
2. Sankcje te muszą być skuteczne,
timeshare, umów o długoterminowy
proporcjonalne i odstraszające.
produkt wakacyjny, umów o
uczestnictwo w systemie wymiany oraz
umów powiązanych, mniej korzystne dla
konsumentów niż postanowienia ustawy
są nieważne; zamiast nich stosuje się
przepisy ustawy.

Art. 21. 2. Konsument, którego nie
wezwano do zapłaty zgodnie z ust. 1, do

2 Dz. U. Nr 113, poz. 1214.
3) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2010 r. Nr 106, poz. 672, Nr 152, poz. 1017 i 1018, Nr 217, poz. 1427 i Nr 225, poz. 1466.