Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy - Prawo bankowe oraz niektórych innych ustaw

przeprowadza się czynności kontrolne. Do czynności
tych przepisy art. 133 ust. 2 – 4, art. 135 i 136 stosuje
się odpowiednio.
2. Komisja Nadzoru Finansowego odmawia wydania
zezwolenia na utworzenie banku krajowego, o którym
mowa w art. 48p ust. 1, jeżeli utworzenie może
spowodować poważne szkody dla gospodarki
narodowej lub dla ważnych interesów Państwa.
Art.
48t. Zezwolenie na utworzenie banku, o którym mowa

w art. 48p ust. 1, traci moc, jeżeli wpis banku do rejestru
przedsiębiorców nie zostanie dokonany w terminie roku
od dnia doręczenia zezwolenia. Komisja Nadzoru
Finansowego może określić w zezwoleniu krótszy termin
utraty jego mocy, nie krótszy niż 6 miesięcy, jeżeli jest to
uzasadnione potrzebą ostrożnego i stabilnego
prowadzenia działalności przez tworzony bank.
Art. 48u. 1. Bank krajowy utworzony przez instytucję kredytową
na podstawie art. 48p ust. 1 rozpoczyna działalność
z chwilą wpisania do rejestru przedsiębiorców.
Wykreślenie oddziału instytucji kredytowej z rejestru
przedsiębiorców jest dokonywane z urzędu w dniu
wpisania banku krajowego do rejestru
przedsiębiorców.
2. Z chwilą wpisania do rejestru przedsiębiorców bank
krajowy, o którym mowa w ust. 1, wstępuje we
wszystkie prawa i obowiązki instytucji kredytowej
związane z działalnością oddziału. Na bank krajowy
przechodzą zezwolenia, koncesje oraz ulgi, które
zostały przyznane instytucji kredytowej na podstawie
przepisów obowiązujących na terytorium Rzeczy-
pospolitej Polskiej w związku z utworzeniem lub
działalnością oddziału, o ile:

5
1) zostały ujawnione w informacji, o której mowa
w art. 48r pkt 3,
2) odrębne przepisy lub decyzja o udzieleniu
zezwolenia, koncesji lub ulgi nie stanowią inaczej,
3) przed wydaniem zezwolenia na utworzenie banku
krajowego sprzeciwu nie złożył inny organ, który
wydał zezwolenie lub udzielił koncesji.
3. Ujawnienie w księgach wieczystych lub innych
rejestrach przejścia na bank krajowy praw
ujawnionych w tych księgach lub innych rejestrach
następuje na wniosek banku.
4.
rodki pieniężne przekazane przez instytucję
kredytową do prowadzenia działalności oddziału nie
stanowią zobowiązań banku krajowego.
5. W przypadku utworzenia banku krajowego, o którym
mowa w ust. 1, stosuje się przepisy ustawy z dnia
29 września 1994
r. o rachunkowości (Dz. U.
z 2009 r. Nr 152, poz. 1223, z późn. zmyczące
zmiany formy prawnej jednostki.
6. Spółka w organizacji, mająca stać się bankiem,
o którym mowa w ust. 1, może wystąpić do Komisji
Nadzoru Finansowego o wydanie zezwoleń, o których
mowa w art. 6a ust. 1 pkt 1 lit. k) i art. 6d ust. 1, jeżeli
zezwolenia te staną się wymagane z chwilą wpisu
banku do rejestru przedsiębiorców.
Art. 48w. 1. Bank krajowy utworzony na podstawie art. 48p ust. 1
jest obowiązany utrzymywać współczynnik wypłacal-
ności na poziomie co najmniej 12 % przez pierwsze
18 miesięcy działalności. Art. 128 ust. 1 pkt 3 nie
stosuje się.


6
2. Do funduszy własnych banku krajowego, o którym
mowa w ust. 1, powstałych w wyniku wniesienia
kapitału założycielskiego, nie stosuje się limitu
udziału wkładów niepieniężnych w funduszach
zasadniczych banku, określonego w art. 128 ust. 1.”;
7) w art. 141c ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„1. Nadzór nad działalnością instytucji kredytowej prowadzącej
działalność na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej poprzez
oddział lub w ramach działalności transgranicznej sprawują,
z zastrzeżeniem ust. 2, art. 48s ust. 1 i art. 141a ust. 2,
właściwe władze nadzorcze państwa macierzystego.”;
8) w art. 141d ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„1. Pracownicy
Urzędu Komisji Nadzoru Finansowego wykonują
czynności kontrolne w oddziałach instytucji kredytowych,
w zakresie określonym w art. 48s ust. 1 i art. 141c ust. 2,
a w pozostałym zakresie – na podstawie upoważnienia,
o którym mowa w ust. 2.”.


Art. 2. W ustawie z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób
prawnych (Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397, Nr 102, poz. 585 i Nr 106, poz. 622)
w art. 7:
1) w ust. 3 dodaje się pkt 6 w brzmieniu:
„6)
strat instytucji kredytowej związanych z działalnością
oddziału tej instytucji, którego składniki majątkowe zostały
wniesione do spółki tytułem wkładu niepieniężnego na
utworzenie banku na podstawie przepisów ustawy z dnia
29 sierpnia 1997 r. – Prawo bankowe (Dz. U. z 2002 r.
Nr 72, poz. 665, z późn. zm.2)).”;


7
2) ust. 4a otrzymuje brzmienie:
„4a. Przy ustalaniu straty nie uwzględnia się również strat
przedsiębiorstw państwowych przejmowanych lub
nabywanych na podstawie przepisów o komercjalizacji
i prywatyzacji oraz strat instytucji kredytowej związanych
z działalnością oddziału tej instytucji, którego składniki
majątkowe zostały wniesione do spółki tytułem wkładu
niepieniężnego na utworzenie banku na podstawie przepisów
ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Prawo bankowe.”.

Art.
3. W ustawie z dnia 14 grudnia 1994
r. o Bankowym Funduszu
Gwarancyjnym (Dz. U. z 2009 r. Nr 84, poz. 711, z późn. zm.prowadza się
następujące zmiany:
1) w art. 13:
a) ust. 3 otrzymuje brzmienie:
„3. Z zastrzeżeniem ust. 3c, podmioty objęte systemem
gwarantowania są obowiązane do wnoszenia opłaty,
o której mowa w ust. 1, w terminach określonych przez
Fundusz, nie później niż do dnia 31 marca każdego roku,
z tym że opłaty należne od banków spółdzielczych –
zrzeszonych w bankach zrzeszających – wnoszą,
w imieniu tych banków, banki zrzeszające.”,
b) po ust. 3b dodaje się ust. 3c w brzmieniu:
„3c. Podmioty objęte systemem gwarantowania będące
bankami krajowymi utworzonymi na podstawie art. 48p
ust. 1 ustawy – Prawo bankowe są obowiązane do
wniesienia po raz pierwszy opłaty, o której mowa

w ust. 1, w pełnej wysokości za rok, w którym wpisano
bank do rejestru przedsiębiorców, nie później niż
w terminie 90 dni od dnia wpisania banku do rejestru
przedsiębiorców. Podstawę naliczenia pierwszej opłaty
rocznej stanowi kwota wskazana w ust. 1a, obliczona

8
według stanu na dzień wpisania banku do rejestru
przedsiębiorców. Do wnoszenia przez te podmioty opłaty,
o której mowa w ust. 1, w kolejnych latach stosuje się
przepis ust. 3.”;
2) w art. 25 ust. 1a otrzymuje brzmienie:
„1a. Fundusz ochrony środków gwarantowanych jest tworzony
w ostatnim sprawozdawczym dniu miesiąca, w którym
podmiot objęty systemem gwarantowania uzyskał
zezwolenie na rozpoczęcie działalności, a w przypadku
banku krajowego utworzonego na podstawie art. 48p ust. 1
ustawy – Prawo bankowe – w ostatnim sprawozdawczym
dniu miesiąca, w którym bank został wpisany do rejestru
przedsiębiorców. W powyższych przypadkach podstawą
utworzenia funduszu ochrony środków gwarantowanych jest
suma środków pieniężnych, o której mowa w ust. 2, za
miesiąc, w którym nastąpiło odpowiednio uzyskanie
zezwolenia na rozpoczęcie działalności lub wpisanie banku
do rejestru przedsiębiorców. W przypadku oddziału
instytucji kredytowej przystępującego do systemu
gwarantowania dzień utworzenia funduszu ochrony środków
gwarantowanych określa Zarząd Funduszu w trybie
określonym w art. 2b ust. 3.”.

Art. 4. W ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U.
z 2005 r. Nr 8, poz. 60, z późn. zm. art. 93a dodaje się § 3 w brzmieniu:
„§ 3. Bank utworzony przez wniesienie tytułem wkładu niepieniężnego
wszystkich składników majątkowych oddziału instytucji
kredytowej, stanowiących przedsiębiorstwo lub jego
zorganizowaną część, wstępuje we wszelkie przewidziane
w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki instytucji
kredytowej związane z działalnością tego oddziału.”.


9