Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy - Prawo bankowe oraz niektórych innych ustaw

o podatku dochodowym od osób prawnych (rozliczanie strat poniesionych przez instytucję
kredytową prowadzącą działalność w Polsce poprzez oddział).
Większość uwag zgłoszonych podczas uzgodnień zewnętrznych została uwzględniona
w projekcie.
Uwzględniając uwagi Związku Banków Polskich i Narodowego Banku Polskiego
w obszarze gwarantowania depozytów wprowadzono zmiany do ustawy z dnia 14 grudnia
1994 r. o Bankowym Funduszu Gwarancyjnym o charakterze doprecyzowującym.
Nie została natomiast uwzględniona uwaga Bankowego Funduszu Gwarancyjnego, zgodnie
z którą przekształceniu oddziału instytucji kredytowej w bank krajowy i objęciu
gwarancjami Bankowego Funduszu Gwarancyjnego depozytów zgromadzonych
dotychczas w oddziale instytucji kredytowej powinna towarzyszyć jednorazowa opłata
z tytułu wejścia do polskiego systemu gwarantowania depozytów. Zdaniem BFG wysokość
tej opłaty powinna być ustalona na poziomie odpowiadającym zakumulowanej wielkości
składki, jaką hipotetycznie płaciłby przekształcany oddział instytucji kredytowej, gdyby od
początku działalności w Polsce był uczestnikiem polskiego systemu gwarantowania
depozytów. BFG wskazywał na występowanie analogicznych – co do zasady – rozwiązań
w projekcie nowelizacji przepisów unijnych dotyczących systemów gwarantowania
depozytów odnośnie instytucji zmieniających w trakcie prowadzonej działalności system
gwarantowania.
W opinii projektodawcy nie można zgodzić się z poglądem co do analogii propozycji
Bankowego Funduszu Gwarancyjnego z projektowanymi zmianami dyrektywy 94/19/WE
z dnia 30 maja 1994 r. w sprawie systemów gwarancji depozytów (Dz. UE L 135
z 31.05.1994, str. 5). Zgodnie bowiem z projektem dyrektywy opracowanym przez
Prezydencję Węgierską Interinstitutional File: 2010/0207(COD) 8093/11 (dalej „projekt
kompromisu”), obowiązek zwrotu opłaty, przewidziany w art. 12(3) projektu kompromisu,
jest nałożony na system gwarantowania depozytów kraju, w którym dana instytucja
kredytowa dotychczas funkcjonowała. W przypadku przekształcenia oddziału instytucji
kredytowej w bank krajowy i związaną z tym zmianą systemu gwarantowania depozytów,
podmiotem odpowiedzialnym za zwrot opłat byłby zatem dotychczasowy system
gwarantowania depozytów, a nie podmiot podlegający przekształceniu. Trzeba również

20
podkreślić, że w projekcie dyrektywy z dnia 16 lipca 2010 r. przekazanym do prac
Parlamentu Europejskiego, Interinstitutional File: 2010/0207(COD) 12386/10, wyraźnie
wskazano, iż jednorazowe opłaty za przyjęcie do systemu nie są pobierane (art. 9
ww. projektu).
Analiza prac prowadzonych na forum UE prowadzi do wniosku, iż w rozwiązaniach
unijnych prezentowane jest odmienne podejście do kwestii zmiany systemu gwarantowania
depozytów. Zgodnie z propozycjami unijnymi, wraz z przystąpieniem przez nową
instytucję do krajowego systemu gwarantowania depozytów, mamy do czynienia przede
wszystkim z pozyskaniem nowego członka w systemie i przyszłego płatnika składek, a nie
jedynie z transferem potencjalnego ryzyka i ewentualnym problemem niewypłacalności
oraz swego rodzaju karą nakładaną z tego tytułu poprzez narzucenie na bank dodatkowych
opłat wstępnych.
W opinii projektodawcy ewentualne wprowadzanie w przepisach prawa polskiego
obowiązku dodatkowej opłaty na rzecz Bankowego Funduszu Gwarancyjnego nowo
utworzony bank krajowy, który działał wcześniej jako oddział instytucji kredytowej
wywiązującej się prawidłowo ze zobowiązań finansowych wobec macierzystego sytemu
gwarantowania depozytów, mogłoby być oceniane jako naruszenie zasady równej
konkurencji.
Należy też podkreślić, że przystąpienie nowo powstałego banku krajowego do krajowego
systemu gwarantowania depozytów oznacza nie tylko nowe dodatkowe ryzyko dla
funkcjonującego systemu gwarantowania, ale również rodzi określone ryzyko dla
przystępującego banku. Wprawdzie bank krajowy powstały z przekształcenia oddziału,
przystępując do krajowego systemu, nie wnosił wcześniej opłat rocznych na rzecz BFG,
niemniej jednak w przypadku upadłości innych banków krajowych musiałby w razie
konieczności, bez okresu przejściowego, partycypować w pokryciu wypłat należnych
deponentom, w ramach utworzonego fuduszu ochrony środków gwarantowanych (FO G),
odpowiadającemu wolumenowi posiadanych depozytów. Ryzyko związane
z przystąpieniem do BFG ponoszą zatem dwie strony: BFG i bank krajowy powstały
z przekształcenia oddziału.

21
Zamiast postulowanego nałożenia jednorazowej opłaty wejściowej na bank powstały
z przekształcenia oddziału instytucji kredytowej w projekcie dodatkowo znowelizowano
art. 13 ustawy z dnia 14 grudnia 1994 r. o Bankowym Funduszu Gwarancyjnym (Dz. U.
z 2009 r. Nr 84, poz. 711, z późn. zm.), zgodnie z którym bank krajowy utworzony na
podstawie art. 48p ust. 1 ustawy – Prawo bankowe, będzie obowiązany do uiszczenia po
raz pierwszy opłaty rocznej na rzecz Funduszu w terminie 90 dni od rozpoczęcia
działalności. Opłata ta będzie wnoszona w danym roku w pełnej wysokości, niezależnie od
daty przystąpienia banku krajowego do polskiego systemu gwarantowania depozytów (nie
będzie podlegała proporcjonalnemu pomniejszeniu). Podczas ponownych uzgodnień
projektu BFG nie podtrzymał wcześniejszej propozycji nałożenia obowiązku uiszczenia
jednorazowej opłaty wejściowej na bank utworzony w drodze przekształcenia oddziału
instytucji kredytowej. Przyjęte w projekcie regulacje, jak zauważył BFG, pokrywają się
w części z kierunkiem rozwiązań proponowanych przez Fundusz w tym zakresie i zgłosił
jednocześnie uwagi o charakterze doprecyzowującym. Uwagi te zostały uwzględnione
w projekcie.
Projekt był udostępniony na stronach urzędowego informatora teleinformatycznego –
Biuletynu Informacji Publicznej. aden z podmiotów nie wyraził zainteresowania pracami
nad ustawą w trybie ustawy z dnia 7 lipca 2005 r. o działalności lobbingowej w procesie
stanowienia prawa (Dz. U. Nr 169, poz. 1414 oraz z 2009 r. Nr 42, poz. 337).

Wpływ regulacji na sektor finansów publicznych, w tym budżet państwa i budżety
jednostek samorządu terytorialnego
Wejście w życie projektu nie spowoduje zwiększenia wydatków ani zmniejszenia
dochodów budżetu państwa i budżetów jednostek samorządu terytorialnego.
Z powyższych względów nie będzie miał zastosowania art. 50 ustawy z dnia 27 sierpnia
2009 r. ustawy o finansach publicznych (Dz. U. Nr 157, poz. 1240, z późn. zm.)
w brzmieniu nadanym ustawą z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o finansach
publicznych oraz niektórych ustaw (Dz. U. Nr 257, poz. 1726).


22
Wpływ regulacji na rynek pracy
Wejście w życie zmian przewidzianych projektowaną ustawą i zwiększenie skali
działalności w Polsce oddziału instytucji kredytowej w następstwie jego przekształcenia
w
bank krajowy (w szczególności w przypadku dokapitalizowania przez partnera
strategicznego) może mieć pozytywny wpływ na rynek pracy.
Wpływ regulacji na konkurencyjność gospodarki i przedsiębiorczość
Rozwiązania projektowanej ustawy poprzez wprowadzenie dodatkowych form aktywności
(obecności) instytucji kredytowej w Polsce, dotychczas działającej poprzez oddział, mają
pozytywny wpływ na zwiększenie konkurencyjności gospodarki i przedsiębiorczość.
W odniesieniu do konkurencyjności w sektorze rynku finansowego należy wskazać, że
przekształcenie oddziału instytucji kredytowej w bank krajowy podlegający nadzorowi
KNF może stanowić instrument wykorzystywany w utrzymaniu stabilności krajowego
rynku finansowego.
Wpływ regulacji na sytuację i rozwój regionalny
Projekt ustawy nie ma bezpośredniego wpływu na sytuację i rozwój regionalny.
Opinia o zgodności z prawem Unii Europejskiej
Projekt jest zgodny z prawem Unii Europejskiej.

23