Rządowy projekt ustawy o nasiennictwie

2. Minister właściwy do spraw rolnictwa wydaje decyzję w sprawie uznania odmiany
amatorskiej za odmianę niemającą znaczenia dla towarowej produkcji warzyw, na wniosek
zachowującego tę odmianę, po zasięgnięciu w tym zakresie opinii właściwej jednostki
odpowiedzialnej za genetyczne zasoby roślin.
3. Wniosek, o którym mowa w ust. 1, zawiera:
1) imię i nazwisko oraz adres i miejsce zamieszkania albo nazwę oraz adres i siedzibę
zachowującego odmianę regionalną, z tym że w przypadku gdy zachowującym odmianę
regionalną jest osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą, zamiast adresu
i miejsca zamieszkania tej osoby – miejsce i adres wykonywania działalności, jeżeli są
inne niż adres i miejsce zamieszkania tej osoby;
2) nazwę rodzaju lub gatunku rośliny uprawnej w języku polskim i nazwę botaniczną;
3) nazwę odmiany regionalnej;
4) wskazanie miejsca zachowania;
5) wskazanie regionu pochodzenia, którego położenie określa się zgodnie z granicami
jednostek zasadniczego trójstopniowego podziału terytorialnego państwa;
6) uzasadnienie znaczenia odmiany regionalnej, o którym mowa w art. 28 ust. 1
pkt 1, w regionie pochodzenia.
4. Wniosek, o którym mowa w ust. 2, zawiera dane i informacje wymienione w ust. 3
pkt 1 – 4 dotyczące odpowiednio odmiany amatorskiej.
5. W decyzji, o której mowa w ust. 1, określa się gatunek i odmianę regionalną oraz region
pochodzenia tej odmiany, którego położenie określa się zgodnie z granicami jednostek
zasadniczego trójstopniowego podziału terytorialnego państwa.
6. W decyzji, o której mowa w ust. 2, określa się gatunek i odmianę amatorską.
7. Minister właściwy do spraw rolnictwa określi, w drodze rozporządzenia, jednostki
odpowiedzialne za genetyczne zasoby roślin, biorąc pod uwagę konieczne doświadczenie
i wiedzę w zakresie ochrony zasobów genetycznych w Rzeczypospolitej Polskiej oraz
zapewnienie prawidłowej realizacji działań w zakresie obrotu materiałem siewnym odmian
regionalnych i amatorskich, a także ochronę różnorodności genetycznej.

Art. 30. 1. Odmianę regionalną oraz odmianę amatorską wpisuje się do krajowego rejestru na
wniosek zachowującego odmianę.



25
2. Wniosek o wpis odmiany regionalnej oraz odmiany amatorskiej do krajowego rejestru
zawiera:
1) imię i nazwisko oraz adres i miejsce zamieszkania albo nazwę oraz adres i siedzibę
zachowującego odpowiednio odmianę regionalną albo amatorską, z tym że w przypadku
gdy zachowującym odpowiednio odmianę regionalną albo amatorską jest osoba fizyczna
prowadząca działalność gospodarczą, zamiast adresu i miejsca zamieszkania tej osoby –
miejsce i adres wykonywania działalności, jeżeli są inne niż adres i miejsce zamieszkania
tej osoby;
2) nazwę rodzaju lub gatunku rośliny uprawnej w języku polskim i nazwę botaniczną;
3) nazwę odpowiednio odmiany regionalnej albo odmiany amatorskiej;
4) wskazanie miejsca zachowania odpowiednio odmiany regionalnej albo odmiany
amatorskiej;
5) wskazanie regionu pochodzenia, którego położenie określa się zgodnie z granicami
jednostek zasadniczego trójstopniowego podziału terytorialnego państwa – w przypadku
odmian regionalnych;
6) datę skreślenia odmiany odpowiednio z krajowego rejestru lub wspólnotowego katalogu
albo dzień wygaśnięcia okresu określonego w art. 104 ust. 3 – w przypadku, o którym
mowa w art. 104 ust. 1 pkt 2.
3. Do wniosku, o którym mowa w ust. 1, dołącza się:
1) decyzję o uznaniu odmiany regionalnej za odmianę mającą znaczenie, o którym mowa
w art. 28 ust. 1 pkt 1, w danym regionie pochodzenia albo
2) decyzję o uznaniu odmiany amatorskiej za odmianę niemającą znaczenia dla towarowej
produkcji warzyw;
3) kwestionariusz techniczny zawierający opis odpowiednio odmiany regionalnej albo
odmiany amatorskiej;
4) kopię dowodu uiszczenia opłaty za złożenie wniosku o wpis odmiany do krajowego
rejestru, o której mowa w art. 24 ust. 1.
4. Do wniosku, o którym mowa w ust. 1, dołącza się także:
1) wyniki badań OWT przeprowadzonych przez jednostki inne niż Centralny Ośrodek,
2) informacje o wiedzy uzyskanej w trakcie uprawy, rozmnażania i wykorzystania
odpowiednio odmiany regionalnej albo odmiany amatorskiej,
3) informacje dotyczące odpowiednio odmiany regionalnej albo odmiany amatorskiej inne niż
określone w pkt 2, uzyskane w szczególności od jednostek odpowiedzialnych za

26
genetyczne zasoby roślin lub od organizacji wyznaczonych do tego celu przez inne niż
Rzeczpospolita Polska państwa członkowskie
– jeżeli zachowujący odmianę je posiada.
5. Wniosek o wpis odmiany regionalnej albo odmiany amatorskiej do krajowego rejestru oraz
kwestionariusz techniczny składa się na formularzach udostępnionych na stronie internetowej
administrowanej przez Centralny Ośrodek.
6. Dane, o których mowa w ust. 3 pkt 3, nie mogą być udostępniane bez pisemnej zgody
zachowującego odmianę regionalną albo odmianę amatorską.

Art. 31. 1. Przy badaniu OWT odmian regionalnych albo odmian amatorskich stosuje się
przepisy art. 14 i 15 dotyczące badań OWT.
2. Minister właściwy do spraw rolnictwa może określić, w drodze rozporządzenia, metody
dotyczące badania OWT dla odmian regionalnych oraz odmian amatorskich, biorąc pod
uwagę biologiczne właściwości poszczególnych gatunków.

Art. 32. 1. Decyzję w sprawie wpisu odmiany regionalnej albo odmiany amatorskiej do
krajowego rejestru dyrektor Centralnego Ośrodka:
1) wydaje po przeprowadzeniu badań OWT;
2) może wydać bez przeprowadzenia badań OWT, jeżeli do wniosku o wpis do krajowego
rejestru zostały dołączone badania i informacje, o których mowa w art. 30 ust. 4, jeżeli:
a) odmiana regionalna spełnia warunki określone w art. 28 ust. 1,
b) odmiana amatorska spełnia warunki określone w art. 28 ust. 2.
2. Dyrektor Centralnego Ośrodka odmawia, w drodze decyzji, wpisu odmiany regionalnej do
krajowego rejestru, jeżeli:
1) odmiana regionalna nie spełnia warunków, o których mowa w art. 28 ust. 1, lub
2) zachowujący odmianę nie uiścił opłaty za badania OWT; do opłaty za badania OWT
stosuje się art. 24 ust. 1.
3. Dyrektor Centralnego Ośrodka odmawia, w drodze decyzji, wpisu odmiany amatorskiej do
krajowego rejestru, jeżeli:
1) odmiana amatorska nie spełnia warunków, o których mowa w art. 28 ust. 2, lub
2) zachowujący odmianę nie uiścił opłaty za badania OWT; do opłaty za badania OWT
stosuje się art. 24 ust. 1.

27
4. Do skreślenia przez dyrektora Centralnego Ośrodka odmiany regionalnej i odmiany
amatorskiej z krajowego rejestru przepisy art. 25 ust. 1 – 5 stosuje się odpowiednio.
5. Od decyzji w sprawie:
1) wpisu odmiany regionalnej i odmiany amatorskiej do krajowego rejestru,
2) skreślenia odmiany regionalnej i odmiany amatorskiej z krajowego rejestru
– zachowującemu odmianę przysługuje odwołanie do ministra właściwego do spraw
rolnictwa.

Tytuł III
Wytwarzanie i ocena materiału siewnego

Dział I
Przepisy ogólne

Art. 33. 1. Wytwarzanie materiału siewnego rozpoczyna się od materiału wytworzonego
przez zachowującego odmianę lub dostawcę danego gatunku lub odmiany i stanowi jedno lub
kilka jego rozmnożeń; dla odmiany mieszańcowej wytwarzanie tego materiału obejmuje
wytwarzanie składników mieszańca oraz ich krzyżowanie.
2. Przy wytwarzaniu materiału siewnego zapewnia się odpowiednie dla gatunku
i odmiany warunki agrotechniczne, w szczególności:
1) utrzymanie tożsamości i czystości odmianowej;
2) ochronę przed porażeniem chorobami i szkodnikami roślin, przenoszonymi przez
materiał siewny;
3) otrzymanie materiału siewnego o odpowiedniej dla poszczególnych gatunków i odmian
jakości przez uzyskanie:
a) odpowiedniej zdolności kiełkowania, czystości i wielkości zanieczyszczeń, tożsamości
gatunkowej i odmianowej oraz zdrowotności,
b) cech zewnętrznych odpowiednich dla określonych gatunków i grup roślin;
4) przygotowanie partii materiału siewnego w wielkości wystarczającej do oceny tego
materiału.

28

Art. 34. 1. Ocena materiału siewnego polega na sprawdzeniu, czy materiał siewny spełnia
wymagania w zakresie jego wytwarzania lub czy materiał siewny odpowiada określonym
wymaganiom w zakresie jakości.
2. Ocena materiału siewnego, o której mowa w ust. 1, w zależności od gatunku roślin
i kategorii wytwarzanego materiału siewnego, obejmuje:
1) ocenę polową polegającą na sprawdzeniu, w wyniku dokonania oceny plantacji nasiennej,
czy plantacja nasienna spełnia wymagania w zakresie wytwarzania materiału siewnego;
2) ocenę laboratoryjną polegającą na sprawdzeniu jakości lub zdrowotności materiału
siewnego;
3) ocenę tożsamości i czystości odmianowej polegającą na sprawdzeniu, na każdym etapie
wegetacji roślin, czy cechy odmian pozostały niezmienione w procesie rozmnażania,
w celu potwierdzenia tożsamości i czystości odmianowej poszczególnych partii
materiału siewnego;
4) ocenę cech zewnętrznych polegającą na sprawdzeniu, czy cechy zewnętrzne materiału
siewnego spełniają wymagania w zakresie jakości.

Dział II
Materiał siewny roślin rolniczych i warzywnych

Rozdział 1
Ocena materiału siewnego roślin rolniczych i warzywnych

Art. 35. 1. Materiał siewny roślin rolniczych, z wyłączeniem sadzeniaków ziemniaka, oraz
materiał siewny roślin warzywnych podlegają ocenie polowej, ocenie laboratoryjnej oraz
ocenie tożsamości i czystości odmianowej.
2. Sadzeniaki ziemniaka podlegają ocenie polowej, ocenie laboratoryjnej polegającej na
sprawdzeniu zdrowotności ocenianej plantacji, zwanej dalej „oceną weryfikacyjną”, oraz
ocenie cech zewnętrznych.
3. Materiał siewny kategorii handlowy podlega ocenie laboratoryjnej.

29