Rządowy projekt ustawy o nasiennictwie

kwalifikowany i wydać nowe świadectwo. Przepis ten działa na korzyść przedsiębiorców
prowadzących obrót, natomiast Państwowej Inspekcji Ochrony Roślin i Nasiennictwa
umożliwia właściwą kontrolę nad wytworzonymi i ocenionymi partiami materiału siewnego.

Art. 75
1.
Urzędowymi kwalifikatorami, akredytowanymi kwalifikatorami, urzędowymi Artykuł dotyczy implementacji dyrektywy Rady: 66/401/WE w sprawie obrotu materiałem
próbobiorcami i akredytowanymi próbobiorcami mogą być osoby, które:
siewnym roślin pastewnych, 66/402/WE w sprawie obrotu materiałem siewnym roślin
1) posiadają:
zbożowych, 2002/54/WE w sprawie obrotu materiałem siewnym buraka, 2002/55/WE w
a) co najmniej wykształcenie średnie,
sprawie obrotu materiałem siewnym warzyw, 2002/56/WE w sprawie obrotu sadzeniakami
b) wiedzę z zakresu rolnictwa lub ogrodnictwa obejmującą zagadnienia dotyczące biologii ziemniaków, 2002/57/WE w sprawie obrotu materiałem siewnym roślin oleistych, dyrektywy
poszczególnych gatunków roślin, nasiennictwa oraz występowania chorób i szkodników na 2004/117/WE zmieniające dyrektywy 66/401/EWG, 66/402/EWG, 2002/54/WE, 2002/55/WE
materiale siewnym;
oraz 2002/57/WE w odniesieniu do badań przeprowadzanych pod nadzorem urzędowym oraz
2) dają gwarancję rzetelnego wykonywania powierzonych zadań;
równoważności materiału siewnego produkowanego w krajach trzecich, w zakresie udzielania
3) odbyły szkolenie dla poszczególnych grup roślin lub rodzajów materiału siewnego i zdały akredytacji i upoważnień do wykonywania oceny polowej, oceny laboratoryjnej i próbobrania
egzamin kończący to szkolenie, co potwierdza zaświadczenie.
materiału siewnego. Artykuł ten precyzuje wymagania dla podmiotów zainteresowanych
2. Upoważnień lub akredytacji, o których mowa w art. 43 ust. 1 i 2 oraz art. 47 ust.1, udziela akredytacją lub upoważnieniem.
się w przypadku:
1) kwalifikatorów – do oceny polowej poszczególnych grup roślin;
2) próbobiorców – do pobierania prób poszczególnych rodzajów materiału siewnego.
Art. 76
Akredytowanym laboratorium może być laboratorium:
Artykuł dotyczy implementacji dyrektywy Rady: 66/401/WE w sprawie obrotu materiałem
1) które posiada odpowiednie warunki lokalowe oraz wyposażenie techniczne niezbędne do siewnym roślin pastewnych, 66/402/WE w sprawie obrotu materiałem siewnym roślin
wykonywania oceny laboratoryjnej materiału siewnego określone w przepisach wydanych na zbożowych, 2002/54/WE w sprawie obrotu materiałem siewnym buraka, 2002/55/WE w
podstawie art. 83 pkt 1 i 2;
sprawie obrotu materiałem siewnym warzyw, 2002/56/WE w sprawie obrotu sadzeniakami
2) w którym jest zatrudnionych nie mniej niż 2 pracowników, którzy przeprowadzają badania ziemniaków, 2002/57/WE w sprawie obrotu materiałem siewnym roślin oleistych, dyrektywy
materiału siewnego dla poszczególnych grup roślin, z uwzględnieniem typów analiz, zwanych 2004/117/WE zmieniające dyrektywy 66/401/EWG, 66/402/EWG, 2002/54/WE, 2002/55/WE
dalej „analitykami nasiennymi”.
oraz 2002/57/WE w odniesieniu do badań przeprowadzanych pod nadzorem urzędowym oraz
równoważności materiału siewnego produkowanego w krajach trzecich, w zakresie udzielania
akredytacji i upoważnień do wykonywania oceny polowej, oceny laboratoryjnej i próbobrania
materiału siewnego. Artykuł ten precyzuje wymagania dla podmiotów zainteresowanych
akredytacją lub upoważnieniem.
Art. 77
Analitykiem nasiennym może być osoba, która oprócz kwalifikacji określonych w art. 75 ust. Artykuł dotyczy implementacji dyrektywy Rady: 66/401/WE w sprawie obrotu materiałem
1, posiada:
siewnym roślin pastewnych, 66/402/WE w sprawie obrotu materiałem siewnym roślin
1) wiedzę z zakresu:
zbożowych, 2002/54/WE w sprawie obrotu materiałem siewnym buraka, 2002/55/WE w
a) badanego materiału siewnego, w tym nasionoznawstwa,
sprawie obrotu materiałem siewnym warzyw, 2002/56/WE w sprawie obrotu sadzeniakami
b) przeprowadzania badań laboratoryjnych oraz prowadzenia dokumentacji laboratoryjnej;
ziemniaków, 2002/57/WE w sprawie obrotu materiałem siewnym roślin oleistych, dyrektywy
2) praktyczne umiejętności przeprowadzania badań laboratoryjnych.
2004/117/WE zmieniające dyrektywy 66/401/EWG, 66/402/EWG, 2002/54/WE, 2002/55/WE
oraz 2002/57/WE w odniesieniu do badań przeprowadzanych pod nadzorem urzędowym oraz
równoważności materiału siewnego produkowanego w krajach trzecich, w zakresie udzielania
akredytacji i upoważnień do wykonywania oceny polowej, oceny laboratoryjnej i próbobrania
materiału siewnego. Artykuł ten precyzuje wymagania dla podmiotów zainteresowanych
akredytacją lub upoważnieniem.
Art. 78
1. Akredytacji kwalifikatorom lub próbobiorcom udziela, na wniosek prowadzącego obrót, w Artykuł dotyczy implementacji dyrektywy Rady: 66/401/WE w sprawie obrotu materiałem
drodze decyzji, wojewódzki inspektor właściwy ze względu na miejsce zamieszkania albo siewnym roślin pastewnych, 66/402/WE w sprawie obrotu materiałem siewnym roślin
siedzibę prowadzącego obrót, albo miejsce wykonywania działalności gospodarczej, jeżeli jest zbożowych, 2002/54/WE w sprawie obrotu materiałem siewnym buraka, 2002/55/WE w
inne niż miejsce zamieszkania prowadzącego obrót – w przypadku gdy prowadzącym obrót sprawie obrotu materiałem siewnym warzyw, 2002/56/WE w sprawie obrotu sadzeniakami
jest osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą.
ziemniaków, 2002/57/WE w sprawie obrotu materiałem siewnym roślin oleistych, dyrektywy
2. Akredytacji laboratorium udziela, w drodze decyzji, wojewódzki inspektor właściwy ze 2004/117/WE zmieniające dyrektywy 66/401/EWG, 66/402/EWG, 2002/54/WE, 2002/55/WE
względu na:
oraz 2002/57/WE w odniesieniu do badań przeprowadzanych pod nadzorem urzędowym oraz
1) miejsce zamieszkania albo siedzibę prowadzącego obrót, albo miejsce wykonywania równoważności materiału siewnego produkowanego w krajach trzecich, w zakresie udzielania
działalności gospodarczej, jeżeli jest inne niż miejsce zamieszkania prowadzącego obrót, w akredytacji i upoważnień do wykonywania oceny polowej, oceny laboratoryjnej i próbobrania

90
przypadku gdy prowadzącym obrót jest osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą – materiału siewnego. Artykuł ten precyzuje zasady postępowania przy udzielaniu akredytacji
na wniosek prowadzącego obrót;
lub upoważnienia.
2) siedzibę samodzielnego laboratorium – na wniosek tego laboratorium.
3. Upoważnień i akredytacji, o których mowa w art. 43 ust. 1 i 2, art. 47 ust. 1 oraz art. 44 ust.
3, udziela się na czas nieokreślony.
4. Wniosek o udzielenie akredytacji zawiera:
1) imię i nazwisko oraz adres i miejsce zamieszkania albo nazwę oraz adres i siedzibę
prowadzącego obrót, z tym że w przypadku gdy prowadzącym obrót jest osoba fizyczna
prowadząca działalność gospodarczą zamiast adresu i miejsca zamieszkania tej osoby –
miejsce i adres wykonywania działalności, jeżeli są inne niż adres i miejsce zamieszkania tej
osoby, a w przypadku samodzielnego laboratorium – nazwę oraz siedzibę i adres laboratorium;
2) imię i nazwisko osoby, której ma być udzielona akredytacja - w przypadku kwalifikatorów
lub próbobiorców;
3) zakres akredytacji.
5. Do wniosku o udzielenie akredytacji dołącza się:
1) dokument potwierdzający posiadanie odpowiednich kwalifikacji zawodowych;
2) kopię zaświadczenia, o którym mowa w art. 75 ust. 1 pkt 3;
3) zgodę prowadzącego obrót, którego materiał siewny będzie oceniany – w przypadku
akredytacji laboratorium do oceny materiału siewnego będącego własnością innego
prowadzącego obrót;
4) kopię dowodu uiszczenia opłaty za udzielenie akredytacji, o której mowa w art. 115 ust. 1
pkt 4 i 5.
6. Wniosek o udzielenie akredytacji laboratorium zawiera ponadto imię i nazwisko
pracownika, który będzie pełnił funkcję kierownika tego laboratorium oraz imiona i nazwiska
analityków nasiennych.
7. Akredytowane podmioty składają wojewódzkiemu inspektorowi na piśmie oświadczenie
następującej treści:
„Oświadczam, że będę przestrzegać przepisów z zakresu nasiennictwa, zapoznawać się ze
wszelkimi zmianami tych przepisów i rzetelnie dokonywać oceny materiału siewnego oraz
uczestniczyć we wszystkich szkoleniach organizowanych przez wojewódzkiego inspektora.”.
8. Oświadczenie, o którym mowa w ust. 7, zawiera:
1) imię i nazwisko oraz adres i miejsce zamieszkania albo nazwę oraz adres i akredytowanego
podmiotu, z tym że w przypadku gdy akredytowanym podmiotem jest osoba fizyczna
prowadząca działalność gospodarczą zamiast adresu i miejsca zamieszkania tej osoby –
miejsce i adres wykonywania działalności, jeżeli są inne niż adres i miejsce zamieszkania tej
osoby;
2) oznaczenie miejsca i daty jego złożenia;
3) podpis osoby składającej to oświadczenie, a w przypadku prowadzącego obrót – podpis
osoby uprawnionej do reprezentowania przedsiębiorcy oraz imię i nazwisko i pełnioną przez tę
osobę funkcję.
9. W przypadku akredytowanego laboratorium oświadczenie, o którym mowa w
ust. 7, składa kierownik laboratorium.
Art. 79
1. Urzędowi kwalifikatorzy i akredytowani kwalifikatorzy, którzy po raz pierwszy uzyskali Przepis tego artykułu ma na celu zabezpieczenie właściwego dokonania oceny polowej
upoważnienie lub akredytację do dokonywania oceny materiału siewnego, pierwsze 5 ocen materiału siewnego lub próbobrania materiału siewnego.
materiału siewnego dokonują z udziałem urzędowego kwalifikatora lub akredytowanego
kwalifikatora, który posiada upoważnienie lub akredytację co najmniej od 2 lat.
2. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do urzędowych próbobiorców i akredytowanych
próbobiorców w zakresie upoważnienia lub akredytacji do pobierania prób materiału
siewnego.
3. Urzędowi kwalifikatorzy, urzędowi próbobiorcy, akredytowani kwalifikatorzy,

91
akredytowani próbobiorcy i analitycy nasienni są obowiązani co najmniej raz w roku
uczestniczyć w szkoleniu doskonalącym zakończonym testem sprawdzającym.
4. Urzędowi kwalifikatorzy, urzędowi próbobiorcy, akredytowani kwalifikatorzy,
akredytowani próbobiorcy i analitycy nasienni, którzy nie uczestniczyli w szkoleniu
doskonalącym w danym roku, nie mogą w tym roku dokonywać oceny lub pobierać prób
materiału siewnego.
Art. 80
1. Szkolenia, o których mowa w art. 75 ust. 1 pkt 3 i art. 79 ust. 3, mogą być prowadzone Artykuł ten precyzuje kto i kiedy może przeprowadzać szkolenia dla akredytowanych i
przez:
upoważnionych podmiotów
1) wojewódzkiego inspektora lub
2) jednostki organizacyjne upoważnione przez wojewódzkiego inspektora właściwego ze
względu na siedzibę tych jednostek, zwane dalej „ośrodkami szkoleniowymi”.
2. Wojewódzki inspektor, na wniosek jednostki organizacyjnej ubiegającej się o upoważnienie
do prowadzenia szkolenia, w drodze decyzji, wydaje upoważnienie do prowadzenia tego
szkolenia, jeżeli jednostka ta ma odpowiednie warunki kadrowe, organizacyjne i techniczne do
prowadzenia szkolenia, o upoważnienie do prowadzenia którego ubiega się, określone w
przepisach wydanych na podstawie art. 83 ust. 1 pkt 5-8.
3. Jeżeli ośrodek szkoleniowy przestał spełniać warunki wymagane do prowadzenia szkolenia
lub prowadzi szkolenie niezgodnie z przepisami wydanymi na podstawie art. 83 ust. 1 pkt 5–8,
wojewódzki inspektor, mając na uwadze zakres i stopień stwierdzonych naruszeń, w drodze
decyzji, może cofnąć upoważnienie do prowadzenia szkolenia.

Art. 81
1. Wojewódzki inspektor sprawuje nadzór nad pracą urzędowych kwalifikatorów, urzędowych Artykuł ten obejmuje przepisy dotyczące kontroli pracy upoważnionych i akredytowanych
próbobiorców, akredytowanych kwalifikatorów, akredytowanych próbobiorców oraz kwalifikatorów, próbobiorców oraz laboratoriów, w tym przepisy związane z cofaniem
urzędowych laboratoriów i akredytowanych laboratoriów, w tym analityków nasiennych.
upoważnień lub akredytacji mając na celu właściwe wykonanie danej oceny materiału
2. W ramach nadzoru wojewódzki inspektor kontroluje pracę podmiotów wymienionych w ust. siewnego, a w konsekwencji wysoką jakość materiału siewnego znajdującego się w obrocie.
1, w zakresie przestrzegania przepisów, w szczególności dotyczących obowiązujących
metodyk oceny materiału siewnego oraz wymagań w zakresie wytwarzania i oceny materiału
siewnego.
3. Przeprowadzając kontrolę pracy podmiotów wymienionych w ust. 1, wojewódzki inspektor
może w szczególności:
1) uczestniczyć w ocenie polowej, ocenie laboratoryjnej lub pobieraniu prób materiału
siewnego, dokonywanych przez te podmioty lub sprawdzać prawidłowość wykonywania tych
czynności;
2) sprawdzać dokumentację dotyczącą dokonanej oceny lub pobrania prób materiału
siewnego;
3) żądać od kontrolowanego podmiotu udzielania, w wyznaczonym terminie, pisemnych lub
ustnych wyjaśnień w sprawach objętych przedmiotem kontroli.
4. Jeżeli w trakcie przeprowadzania kontroli wojewódzki inspektor stwierdzi, że akredytowani
kwalifikatorzy, akredytowani próbobiorcy oraz akredytowane laboratoria nie spełniają
warunków niezbędnych do wykonywania odpowiednio oceny polowej materiału siewnego
albo oceny laboratoryjnej materiału siewnego, lub pobierania prób materiału siewnego, w
szczególności:
1) w przypadku kwalifikatorów i próbobiorców:
a) dokonują oceny lub pobierania prób materiału siewnego niezgodnie z przepisami lub
b) nie wykonali określonej minimalnej liczby ocen lub pobrania prób materiału siewnego, lub
c) nie dysponują wymaganym sprzętem, lub
d) nie składają wojewódzkiemu inspektorowi dokumentów określonych w
ust. 10 w wyznaczonym terminie,
2) w przypadku laboratoriów:

92
a) nie mają odpowiednich warunków lokalowych oraz wyposażenia technicznego niezbędnego
do wykonywania oceny laboratoryjnej materiału siewnego lub
b) ocena jest wykonywana nierzetelnie lub niezgodnie z przepisami, lub
c) nie składają wojewódzkiemu inspektorowi dokumentów określonych w ust. 10 w
wyznaczonym terminie,
d) nie zatrudniają 2 analityków nasiennych,
e) nie wprowadzają do systemu informatycznego udostępnionego przez Państwową Inspekcję
danych zawartych w świadectwach oceny laboratoryjnej i informacjach o dyskwalifikacji
– w zależności od zakresu i stopnia stwierdzonych uchybień, w drodze decyzji, cofa
akredytację albo nakazuje usunięcie stwierdzonych uchybień w określonym terminie.
5. W przypadku cofnięcia akredytacji podmiot może ponownie ubiegać się o uzyskanie
akredytacji po upływie roku od dnia, w którym decyzja o cofnięciu akredytacji stała się
ostateczna.
6. Do urzędowych kwalifikatorów i urzędowych próbobiorców przepisy ust. 4 pkt 1 i ust. 5
stosuje się odpowiednio.
7. Jeżeli w trakcie przeprowadzania kontroli wojewódzki inspektor stwierdzi:
1) że plantacja nasienna została oceniona nieprawidłowo przez akredytowanych
kwalifikatorów – unieważnia wynik oceny polowej materiału siewnego, przekreślając
świadectwo oceny polowej i umieszczając na nim wyraz „anulowano” oraz opatrując je
podpisem osoby kontrolującej i datą;
2) nieprawidłowości w pracy akredytowanych próbobiorców – unieważnia pobranie prób i
wyniki oceny laboratoryjnej materiału siewnego dokonanej na próbach pobranych przez
danego próbobiorcę, przekreślając protokół pobrania próby i świadectwo oceny laboratoryjnej
i umieszczając na nich wyraz „anulowano” oraz opatrując je podpisem osoby kontrolującej i
datą;
3) nieprawidłowości w pracy akredytowanych laboratoriów:
a) unieważnia wyniki oceny laboratoryjnej materiału siewnego, przekreślając świadectwo
oceny laboratoryjnej i umieszczając na nim wyraz „anulowano” oraz opatrując je podpisem
osoby kontrolującej i datą;
b) zatrzymuje etykiety lub plomby wydane na podstawie nieprawidłowo wykonanej oceny
materiału siewnego.
8. W przypadkach, o których mowa w ust. 7, wojewódzki inspektor przeprowadza
odpowiednio kontrolną ocenę polową materiału siewnego albo kontrolną ocenę laboratoryjną
materiału siewnego lub kontrolne pobranie prób materiału siewnego, oraz wydaje nowe
świadectwo.
9. Jeżeli zainteresowany podmiot nie zgadza się z kontrolną oceną polową materiału siewnego
albo kontrolną oceną laboratoryjną materiału siewnego, o której mowa w ust. 8, może zwrócić
się do Głównego Inspektora z wnioskiem o ponowne dokonanie oceny; przepisy art. 49 ust. 3–
7 stosuje się odpowiednio.
10. Akredytowani próbobiorcy, akredytowani kwalifikatorzy i akredytowane laboratoria
składają wojewódzkiemu inspektorowi:
1) kopie świadectw i informacji, o których mowa w art. 73 ust. 1, oraz dokumentacji, o której
mowa w art. 43 ust. 5 i art. 44 ust. 6, w terminie 7 dni od dnia dokonania odpowiednio oceny
polowej materiału siewnego, oceny laboratoryjnej materiału siewnego, pobrania próby i
wystawienia świadectwa albo informacji lub sporządzenia protokołu pobrania prób;
2) pisemne sprawozdania z dokonanej oceny laboratoryjnej materiału siewnego w formie
uzgodnionej z wojewódzkim inspektorem – w przypadku laboratoriów.
Art. 82
1. Oceny polowej i pobrania prób urzędowi kwalifikatorzy i urzędowi próbobiorcy dokonują w Artykuł ten dotyczy implementacji przepisów dyrektywy Rady2004/117/WE zmieniające
ramach czynności służbowych.
dyrektywy 66/401/EWG, 66/402/EWG, 2002/54/WE, 2002/55/WE oraz 2002/57/WE w
2. Akredytowani kwalifikatorzy i akredytowani próbobiorcy wykonują czynności w zakresie odniesieniu do badań przeprowadzanych pod nadzorem urzędowym oraz równoważności

93
akredytacji w ramach stosunku pracy.
materiału siewnego produkowanego w krajach trzecich

Art. 83
1. Minister właściwy do spraw rolnictwa określi, w drodze rozporządzenia:
Artykuł ten dotyczy implementacji przepisów dyrektywy Rady2004/117/WE zmieniające
1) warunki lokalowe oraz wyposażenie techniczne niezbędne do wykonywania oceny dyrektywy 66/401/EWG, 66/402/EWG, 2002/54/WE, 2002/55/WE oraz 2002/57/WE w
laboratoryjnej materiału siewnego oraz uzyskania akredytacji w tym zakresie,
odniesieniu do badań przeprowadzanych pod nadzorem urzędowym oraz równoważności
2) sprzęt wymagany do pobierania prób materiału siewnego,
materiału siewnego produkowanego w krajach trzecich, a w szczególności precyzuje przepisy
3)
zakres oraz sposób wykonywania nadzoru nad urzędowymi kwalifikatorami, dotyczące całego procesu związanego z akredytacją i upoważnieniami do oceny materiału
akredytowanymi kwalifikatorami, urzędowymi próbobiorcami, akredytowanymi
siewnego i jego próbobrania.
próbobiorcami, akredytowanymi laboratoriami i urzędowymi laboratoriami oraz kontroli ich
pracy,
4) minimalną liczbę wykonanych ocen oraz minimalną liczbę pobranych prób w określonym
czasie,
5) programy szkoleń, o których mowa w art. 75 ust. 1 pkt 3 i art. 79 ust. 3,
6) szczegółowe warunki kadrowe, organizacyjne i techniczne, jakie powinny spełniać ośrodki
szkoleniowe,
7) wzór zaświadczenia, o którym mowa w art. 75 ust. 1 pkt 3,
8) warunki i sposób przeprowadzania egzaminu kończącego szkolenie, o którym mowa w art.
75 ust. 1 pkt 3, oraz sposób przechowywania dokumentacji w tym zakresie
- mając na uwadze odpowiednio zapewnienie właściwego dokonania oceny polowej materiału
siewnego, pobierania prób materiału siewnego i wykonywania oceny laboratoryjnej materiału
siewnego, a także zapewnienie przez ośrodki szkoleniowe właściwego poziomu prowadzenia
szkoleń, w tym środków dydaktycznych, pomieszczeń, miejsc do prowadzenia zajęć
praktycznych i materiałów szkoleniowych, oraz prawidłowego przeprowadzenia egzaminu
kończącego szkolenie.
2. Minister właściwy do spraw rolnictwa ogłasza, w drodze obwieszczenia, w Dzienniku
Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski”, wykaz ośrodków szkoleniowych
upoważnionych do prowadzenia szkoleń w zakresie oceny polowej materiału siewnego,
pobierania prób materiału siewnego oraz oceny laboratoryjnej materiału siewnego, podając
nazwę i adres oraz siedzibę ośrodka szkoleniowego oraz zakres udzielonego upoważnienia.
Art. 84
1. Obrót materiałem siewnym roślin rolniczych i warzywnych może prowadzić przedsiębiorca, Artykuł ten dotyczy przepisów związanych z przedsiębiorcami którzy zgłaszają zamiar
w tym przedsiębiorca wytwarzający materiał siewny, który zgłosi zamiar prowadzenia obrotu prowadzenia obrotu materiałem siewnym roślin rolniczych i warzywnych oraz precyzuje
tym materiałem siewnym wojewódzkiemu inspektorowi właściwemu ze względu na miejsce przepisy związane z prowadzeniem ewidencji przedsiębiorców.
zamieszkania albo siedzibę przedsiębiorcy, albo miejsce wykonywania działalności
gospodarczej, jeżeli jest inne niż miejsce zamieszkania przedsiębiorcy – w przypadku gdy
przedsiębiorcą jest osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą.
2. Zgłoszenia, o którym mowa w ust. 1, dokonuje się w terminie 7 dni przed planowanym
dniem rozpoczęcia prowadzenia obrotu materiałem siewnym.
3. Zgłoszenie, o którym mowa w ust. 1, zawiera następujące dane:
1) firmę, imię i nazwisko oraz adres i miejsce zamieszkania albo adres i siedzibę
przedsiębiorcy, z tym że w przypadku gdy prowadzącym przedsiębiorcą jest osoba fizyczna
prowadząca działalność gospodarczą zamiast adresu i miejsca zamieszkania tej osoby –
miejsce i adres wykonywania działalności, jeżeli są inne niż adres i miejsce zamieszkania tej
osoby;
2) numer w Krajowym Rejestrze Sądowym albo w ewidencji działalności gospodarczej;
3) numer identyfikacji podatkowej (NIP), jeżeli został nadany;
4) wskazanie rodzaju wykonywanej działalności;
5) wskazanie miejsca lub miejsc prowadzenia obrotu materiałem siewnym;
6) imię i nazwisko osoby upoważnionej do kontaktów z wojewódzkim inspektorem;
7) imię i nazwisko osoby upoważnionej do reprezentowania przedsiębiorcy w trakcie

94