Rządowy projekt ustawy o nasiennictwie

5) poziomu agrotechniki i ogólnego stanu plantacji;
6) wyrównania i stanu rozwoju roślin, przy czym niska obsada roślin na plantacji nie
powoduje jej dyskwalifikacji, z wyłączeniem plantacji nasiennej ziemniaka;
7) stanu porażenia plantacji przez choroby i szkodniki inne niż organizmy
kwarantannowe;
8) stanu zachwaszczenia, w tym występowania chwastów, których nasiona są trudne do
odczyszczenia w trakcie procesów technologicznych;
9) występowania na plantacji innych gatunków roślin uprawnych;
10) stopnia porażenia plantacji ziemniaka chorobami, zgodnie z wymaganiami
szczegółowymi.
4. Poszczególne oceny stanu plantacji nasiennej są dokonywane w wyznaczonych
terminach, w zależności od określonej fazy rozwoju roślin.
5. Oceny stanu plantacji nasiennej dokonuje się na jednostkach kwalifikacyjnych, którymi
są określone powierzchnie kontrolne lub określona liczba roślin.
6. Jednostki kwalifikacyjne, o których mowa w ust. 5, wyznacza się w taki sposób, aby
reprezentowały całą powierzchnię plantacji nasiennej poddanej ocenie polowej.
7. Jeżeli dokonuje się oceny polowej roślin warzywnych w celu uznania materiału
siewnego w kategorii standard, to stosuje się metody oceny oraz wymagania
szczegółowe określone dla materiału siewnego kategorii kwalifikowany.
§ 7. 1. Przed dokonaniem oceny polowej sprawdza się, czy wielkość powierzchni plantacji
nasiennej zgłoszonej do oceny polowej:
1) jest zgodna z powierzchnią plantacji nasiennej poddawanej ocenie;
2) odpowiada ilości materiału siewnego zużytego do obsiania lub obsadzenia tej plantacji.
2. Jeżeli ewentualna niezgodność nie została udokumentowana, to plantację nasienną
uznaje się za niespełniającą wymagań szczegółowych.
§ 8. 1. Dla plantacji nasiennych gatunków, dla których w wymaganiach szczegółowych
czystość odmianowa jest określona:
1) w procentach – stosuje się metodę oceny polowej według norm procentowych;
2) w sztukach na jednostkę kwalifikacyjną – stosuje się metodę oceny polowej według
norm powierzchni.
2. Wielkości jednostek kwalifikacyjnych, o których mowa w § 5 ust. 5, wynoszą:

4
1) dla plantacji nasiennych gatunków ocenianych metodą według norm procentowych
– 20 m2;
2) dla plantacji nasiennych wiechliny łąkowej, na których jest wytwarzany:
a) materiał siewny kategorii elitarny – 20 m2,
b) materiał siewny kategorii kwalifikowany – 10 m2;
3) dla plantacji nasiennych pozostałych gatunków roślin rolniczych, z wyłączeniem
ziemniaka, na których jest wytwarzany:
a) materiał siewny kategorii elitarny – 30 m2,
b) materiał siewny kategorii kwalifikowany – 10 m2;
4) dla plantacji nasiennych, na których rośliny są uprawiane pojedynczo, w rzędach
o dużej rozstawie (powyżej 30 cm) lub gniazdowo – 100 kolejnych roślin w rzędzie lub
po 50 kolejnych roślin w dwóch sąsiednich rzędach;
5) dla plantacji nasiennych roślin warzywnych:
a) 10 m2 lub
b) jeżeli rośliny są uprawiane w rzędach o dużej rozstawie (powyżej 30 cm) – 100
kolejnych roślin w rzędzie lub po 50 kolejnych roślin w dwóch sąsiednich rzędach.
3. W przypadku plantacji nasiennych wszystkich gatunków życic i festulolium w celu oceny
występowania innych gatunków życic i festulolium, wielkość jednostki kwalifikacyjnej
wynosi, dla plantacji na których jest wytwarzany:
1) materiał siewny kategorii elitarny – 50 m2,
2) materiał siewny kategorii kwalifikowany – 10 m2;
4. Na wszystkich plantacjach nasiennych odmian mieszańcowych, z wyjątkiem żyta,
jednostki kwalifikacyjne wyznacza się oddzielnie dla każdego składnika rodzicielskiego.
5.
Podczas ostatniej oceny stanu plantacji odmian mieszańcowych sprawdza się
zniszczenie roślin zapylacza dla gatunków, dla których takie wymaganie zostało
określone w wymaganiach szczegółowych.
§ 9. Na plantacjach nasiennych o powierzchni do 0,10 ha oraz prowadzonych pod
osłonami, ocenie podlegają wszystkie rośliny.
§ 10. 1.
Szacunkowy zbiór brutto materiału siewnego określa się w decytonach,
kilogramach lub w sztukach, z całej ocenionej powierzchni plantacji nasiennej.

5
2. Szacunkowy zbiór materiału siewnego jest wykorzystywany w ocenie laboratoryjnej,
ocenie cech zewnętrznych oraz ocenie polowej, w drugim roku uprawy roślin
dwuletnich.
3. Na plantacji nasiennej ziemniaka ocenia się obsadę roślin na jednostce powierzchni.
4. Jeżeli obsada roślin, o której mowa w ust. 3, jest mniejsza niż 70 % powierzchni,
plantację nasienną uznaje się za niespełniającą wymagań szczegółowych.
§ 11. 1. W przypadku gatunków o dwuletnim cyklu produkcji nasion, wytwarzanie materiału
siewnego może być prowadzone metodą:
1) wysadkową albo
2) bezwysadkową
2. W przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, w pierwszym roku uprawy zbiera się
wysadki, a w drugim roku uprawy z wysadzonych wysadków zbiera się nasiona.
3. Oceny polowej materiału siewnego roślin o dwuletnim cyklu produkcji nasion metodą
wysadkową albo bezwysadkową dokonuje się w terminach określonych w wymaganiach
szczegółowych stosownie do wniosku o dokonanie oceny polowej.
4. W przypadku obsiania plantacji materiałem hodowcy dla gatunków, o których mowa
w ust. 1, nie dokonuje się oceny stanu plantacji w pierwszym roku uprawy. Ocenę
polową rozpoczyna się od oceny cech zewnętrznych wysadków po przechowaniu a
przed ich wysadzeniem w drugim roku uprawy.
§ 12.
W przypadku oceny plantacji odmiany mieszańcowej, obsianej mieszaniną
składników rodzicielskich, sprawdzenia tożsamości i czystości odmianowej dokonuje się
na poletkach o powierzchni nie mniejszej niż 10 m2, założonych w pobliżu ocenianej
plantacji, obsianych poszczególnymi składnikami rodzicielskimi.
§ 13. 1. Podczas oceny polowej, w każdej ocenie stanu plantacji wykonuje się obserwacje
dotyczące zgodności plantacji z wymaganiami szczegółowymi.
2. W przypadku oceny polowej materiału siewnego roślin o dwuletnim cyklu produkcji
nasion metodą wysadkową dla poszczególnych gatunków w wymaganiach
szczegółowych określony jest wymóg oceny plantacji, na której wytwarzane są
wysadki lub oceny wysadków po przechowaniu a przed ich wysadzeniem na plantacji
nasiennej.
3. Oceny, o których mowa w ust. 1 i 2 są to oceny stanu plantacji wchodzące w skład
oceny polowej materiału siewnego.

6
4.
Wszystkie obserwacje dotyczące zgodności ocenianej plantacji nasiennej z
wymaganiami szczegółowymi oraz inne mogące mieć wpływ na wynik oceny polowej
materiału siewnego dokonane przez kwalifikatora powinny być udokumentowane.
5. Udokumentowanie obserwacji dokonanych podczas wszystkich ocen stanu plantacji
odbywa się przez sporządzenie raportu, który wpisuje się do arkusza oceny polowej.
6. Raport, o którym mowa w ust. 5, podpisuje urzędowy kwalifikator albo akredytowany
kwalifikator, który dokonał oceny oraz wnioskodawca lub osoba przez niego
upoważniona.
7. Na podstawie raportu z oceny polowej zawartego w arkuszu oceny polowej kwalifikator,
który dokonał oceny, wydaje świadectwo oceny polowej albo informację o
dyskwalifikacji plantacji nasiennej
§ 14. Po dokonaniu oceny polowej lub oceny cech zewnętrznych sadzeniaków ziemniaka,
odpowiednio świadectwo oceny polowej lub świadectwo oceny cech zewnętrznych
sadzeniaków ziemniaka albo informację o dyskwalifikacji wydaje się w miejscu
dokonania tej oceny.
§ 15. Szczegółowy opis metod oceny polowej plantacji nasiennej:
1) roślin rolniczych, z wyłączeniem plantacji ziemniaka – jest określony w załączniku
nr 3 do rozporządzenia;
2) ziemniaka – jest określony w załączniku nr 4 do rozporządzenia;
3) roślin warzywnych – jest określony w załączniku nr 5 do rozporządzenia.
§ 16. 1.
Do oceny weryfikacyjnej sadzeniaków ziemniaka pobiera się próbę bulw

z plantacji zakwalifikowanej po ocenie polowej, z których wycina się i wysadza oczka.
2. Oceny weryfikacyjnej sadzeniaków ziemniaka dokonuje się na roślinach uzyskanych
z oczek, jeżeli uzyskano co najmniej 80 % roślin.
3. Jeżeli z oczek uzyskano mniej niż 80 % roślin, w celu dokonania laboratoryjnej oceny
zdrowotności sadzeniaków ziemniaka, pobiera się ponownie próbę bulw.
§ 17. 1. Ocena weryfikacyjna sadzeniaków ziemniaka obejmuje:
1) próbę oczkową, w której dokonuje się bonitacji roślin uzyskanych z oczek;
2) immunologiczny test ELISA (Enzyme Linked Immunosorbent Assay).
2. Test ELISA wykonuje się na liściach roślin otrzymanych i poddanych bonitacji w próbie
oczkowej, o której mowa w ust. 1 pkt 1.

7
3. Dla plantacji nasiennych ziemniaka zakwalifikowanych po ocenie polowej w stopniu
kwalifikowane klasy B (C/B) można:
1) odstąpić od wykonania testu ELISA, jeżeli w wyniku bonitacji roślin otrzymanych w
próbie oczkowej stopień porażenia wirusami nie budził wątpliwości;
2) wykonać uproszczoną ocenę weryfikacyjną, jeżeli podjęto działania zapewniające
utrzymanie wysokiego stanu zdrowotności plantacji, określone
w wymaganiach szczegółowych.
4. W przypadku, o którym mowa w ust. 3 pkt 2, świadectwo oceny weryfikacyjnej
sadzeniaków ziemniaka wydaje się na podstawie świadectwa oceny polowej.
§ 18. Badane bulwy ziemniaka uznaje się za sadzeniaki, jeżeli:
1) spełniają wymagania szczegółowe;
2) uzyskano ujemny wynik badania na obecność organizmów kwarantannowych;
3) spełniają wymagania specjalne określone w art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 18
grudnia 2003 r. o ochronie roślin (Dz. U. z 2008 r. Nr 33, poz. 849, z późn. zm.5)).
§ 19. Szczegółowy opis metody oceny weryfikacyjnej sadzeniaków ziemniaka jest
określony w załączniku nr 6 do rozporządzenia.
§ 20. 1. Ocena cech zewnętrznych sadzeniaków ziemniaka obejmuje:
1) ocenę ogólną, na którą składa się:
a) sprawdzenie dokumentacji dotyczącej ocenianej partii sadzeniaków ziemniaka,
b) sprawdzenie zgodności z wymaganiami szczegółowymi dotyczącymi opakowań
i oznakowania partii,
c) ocena ogólnego stanu bulw sadzeniaków ziemniaka;
2) ocenę szczegółową, przeprowadzaną w sposób umożliwiający ilościowe określenie
cech jakościowych, w szczególności:
a) zanieczyszczeń,
b) porażenia bulw przez choroby,
c) uszkodzeń mechanicznych,
d) wad fizjologicznych,
e) bulw nietypowych dla odmiany,
f) kalibrażu.

8