Poselski projekt ustawy o zmianie ustawy o transporcie drogowym oraz ustawy o drogach publicznych

4

Biorąc pod uwagę przyjętą przez instytucje Unii wykładnię art. 45 TfUE
(zob. wyrok Trybunału Sprawiedliwości z 17 grudnia 1980 r. w sprawie 149/79
Komisja przeciwko Belgii oraz komunikat Komisji dotyczący stosowania tego
przepisu; Dz. Urz. WE C 72 z 18.3.1988 r.) należy uznać, że projektowany
przepis nie narusza prawa UE.
III.2. Przepisy dyrektywy 1999/62 są, co do zasady, implementowane do
prawa polskiego ustawą o drogach publicznych. Przewidziane w projekcie
zmiany ustawy o transporcie drogowym (art. 1 pkt 3 lit. a oraz pkt 4) stanowią
uzupełnienie tej implementacji przez przypisanie zadań Inspekcji Transportu
Drogowego i są zgodne z dyrektywą.
III.3. Zmiany art. 80 ustawy o transporcie drogowym (art. 1 pkt 9
projektu), dotyczące centralnej ewidencji naruszeń stwierdzonych w trakcie
przeprowadzanych kontroli należy ocenić pod kątem zgodności z art. 14
rozporządzenia 1072/2009 i art. 24 rozporządzenia 1073/2009.
Przywołane przepisy Unii Europejskiej zobowiązują państwa
członkowskie do wpisywania do krajowych rejestrów elektronicznych wszelkich
poważnych naruszeń przepisów UE w zakresie transportu drogowego.
Projektowany przepis ustawy wykonuje postanowienia obu rozporządzeń
UE z jednym zastrzeżeniem. Wydaje się, że projektowana regulacja nie
zapewnia wystraczającej podstawy prawnej do wpisania do ewidencji naruszeń,
które doprowadziły do nałożenia kar przez inne państwo członkowskie. Brak
takiej podstawy prawnej oznacza niepełne wykonanie obu rozporządzeń UE.
III.4. Projekt (art. 1 pkt. 10 i 11) ustawy przewiduje nowe określenie
wysokości kar za naruszenie m.in. „przepisów wspólnotowych dotyczących
przewozów drogowych”. Przepisy te określone są w rozporządzeniach
wymienionych w punkcie II niniejszej opinii.
Zgodnie z art. 288 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
rozporządzenie ma zasięg ogólny. Wiąże w całości i jest bezpośrednio
stosowane we wszystkich państwach członkowskich. Rozporządzenia, co do
zasady, nie wymagają wydawania przez państwa członkowskie aktów
wykonujących postanowienia rozporządzeń. Co więcej, takie działanie należy
uznać za sprzeczne z prawem UE. Wyjątek stanowią przypadki, w których
rozporządzenia wyraźnie upoważniają państwa członkowskie do podjęcia
działań wykonawczych. Działania takie najczęściej polegają na wyznaczeniu
organu właściwego do realizacji spraw uregulowanych w rozporządzeniu lub
określeniu sankcji za jego naruszenie. Przywołane rozporządzenia UE
zobowiązują państwa członkowskie do nałożenia kar za ich naruszanie, a
przewidziane w projekcie przepisy dotyczące kar są zgodne z tymi
rozporządzeniami.
Z drugiej strony należy wskazać, że część z przywołanych rozporządzeń
nakazuje poinformowanie Komisji o wprowadzonych sankcjach. Chodzi o
notyfikowanie Komisji przepisów już przyjętych. Od obowiązku notyfikacji
przepisów już przyjętych jest jeden wyjątek. Rozporządzenie 3821/85
5

zobowiązuje do uprzednich konsultacji z Komisją przed wprowadzeniem
sankcji. Oznacza to konieczność notyfikacji projektowanych przepisów oraz
przeprowadzenia konsultacji z Komisją przed przyjęciem ustawy (dotyczy to art.
1 pkt 10 projektu ustawy, który określa sumę kar pieniężnych nakładanych
podczas jednej kontroli). Naruszenie tego obowiązku będzie naruszeniem art. 19
rozporządzenia 3821/85 i może mieć wpływ na obowiązywanie stosownych
przepisów ustawy.
III.5. Pozostałe zmiany nie naruszają prawa Unii Europejskiej bądź nie są
objęte zakresem jego regulacji.

IV. Konkluzje
IV.1. Zmiany art. 80 ustawy o transporcie drogowym (art. 1 pkt 9
projektu), dotyczące centralnej ewidencji naruszeń stwierdzonych w trakcie
przeprowadzanych kontroli nie zapewniają wystraczającej podstawy prawnej do
wpisania do ewidencji naruszeń, które doprowadziły do nałożenia kar przez inne
państwo członkowskie. Oznacza to niepełne wykonanie art. 14 rozporządzenia
1072/2009 i art. 24 rozporządzenia 1073/2009.
IV.2. Sankcje przewidziane w art. 1 pkt. 10 i 11 projektu ustawy
wykonują przywołane rozporządzenia Unii Europejskiej. Należy uznać, że
spełniają kryteria wyznaczone dla sankcji, przewidziane w rozporządzeniach.
Należy jednak wskazać, że część z przywołanych rozporządzeń nakazuje
poinformowanie Komisji o wprowadzonych sankcjach (zob. pkt III.4. opinii).
Ponadto, rozporządzenie 3821/85 zobowiązuje do uprzednich konsultacji z
Komisją przed wprowadzeniem sankcji. Naruszenie obowiązku notyfikacyjnego
będzie naruszeniem art. 19 rozporządzenia 3821/85 i może mieć wpływ na
obowiązywanie stosownych przepisów ustawy.
IV.3. W pozostałym zakresie projekt ustawy jest zgodny z prawem Unii
Europejskiej bądź pozostaje poza zakresem jego regulacji.

Autor:
Bartosz Pawłowski
ekspert ds. legislacji
w Biurze Analiz Sejmowych

Akceptował:
Szef Kancelarii Sejmu

Lech Czapla
Deskryptory Bazy REX: Unia Europejska, transport
Warszawa, 13 kwietnia 2011 r.

BAS-WAPEiM-856/11
Tryb pilny

Pan
Grzegorz Schetyna
Marszałek Sejmu
Rzeczypospolitej Polskiej



Opinia
w sprawie stwierdzenia, czy poselski projekt ustawy o zmianie ustawy o
transporcie drogowym oraz ustawy o drogach publicznych (przedstawiciel
wnioskodawcy: poseł Jacek Krupa) jest projektem ustawy wykonującej
prawo Unii Europejskiej w rozumieniu art. 95a Regulaminu Sejmu



Projekt ustawy o zmianie ustawy z dnia 6 września 2001 r. o
transporcie drogowym (Dz. U. z 2007 r. Nr 125, poz. 874, ze zm.) oraz ustawy o
drogach publicznych (Dz. U. z 2007 r. Nr 19, poz. 115, ze zm.) przewiduje
zmiany w zakresie przyznawania prowizji organizacjom, które mogą zostać
upoważnione do wydawania zezwoleń zagranicznych, rozszerzenie zadań
Inspekcji Transportu Drogowego, nowe określenie organów wykonujących
zadania Inspekcji Transportu Drogowego, dodanie przepisów dotyczących
posługiwania się legitymacją służbową przez pracowników Głównego
Inspektoratu Transportu Drogowego, nowe określenie zakresu szkoleń
pracowników Inspekcji Transportu Drogowego, rozszerzenie uprawnień
pracowników Głównego Inspektoratu Drogowego, nowe określenie danych
gromadzonych w centralnej ewidencji naruszeń stwierdzonych w wyniku
przeprowadzanych kontroli, zmiany wysokości kar pieniężnych.
Projekt ustawy dotyczy zagadnień regulowanych przez następujące akty
prawa Unii Europejskiej:
1. art. 45 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TfUE),
2. rozporządzenie Rady (EWG) nr 3821/85 z dnia 20 grudnia 1985 r, w
sprawie urządzeń rejestrujących stosowanych w transporcie drogowym
(Dz. Urz. WE L 370 z 31.12.1985 r. s. 8, ze zm., Dz. Urz. UE Polskie
wydanie specjalne rozdział t, tom. 1, s. 227, ze zm.),
3. rozporządzenie Rady (EWG) nr 684/92 z dnia 16.3.1992 r. w sprawie
wspólnych zasad międzynarodowego przewozu osób autokarem i
autobusem (Dz. Urz. WE L 374 z 20.3.1992 r. , s. 1, ze zm., Dz. Urz. UE
Polskie wydanie specjalne rozdział 6, tom 1, s. 306, ze zm.),
obowiązujące do dnia 3 grudnia 2011 r.,
4. rozporządzenie Rady (EWG) nr 881/92 z dnia 26.3.1992 r. w sprawie
dostępu do rynku drogowych przewozów rzeczy we Wspólnocie , na lub z
terytorium państwa członkowskiego lub w tranzycie przez jedno lub
więcej państw członkowskich (Dz. Urz. WE z 9.4.1992 r. s. 1, ze zm., Dz.
Urz. UE Polskie wydanie specjalne rozdział 7, tom 1, s. 370, ze zm.),
obowiązujące do dnia 3 grudnia 2011 r.,
5. rozporządzenie Rady (EWG) nr 3118/93 z dnia 25.10.1993 r.
ustanawiające warunki wykonywania w państwie członkowskim usług
krajowego transportu drogowego rzeczy przez przewoźników nie
mających siedziby w tym państwie (Dz. Urz. WE L 279 z 12.11.1993 r., s.
1, ze zm., Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne rozdział 7, tom 2, s.
103, ze zm.), obowiązujące do dnia 3 grudnia 2011 r.,
6. rozporządzenie Rady (WE) nr 12/98 z dnia 11.12.1997 r. ustanawiające
warunki dostępu przewoźników nie mających stałej siedziby w Państwie
Członkowskim do transportu drogowego osób w Państwie Członkowskim
(Dz. Urz. WE L 4 z 8.1.1998 r. s. 10, ze zm., Dz. Urz. UE Polskie
wydanie specjalne rozdział 7, tom 3, s. 501, ze zm.), obowiązujące do
dnia 3 grudnia 2011 r.,
7. rozporządzenie Komisji (WE) nr 2121/98 z dnia 2.10.1998 r.
ustanawiające szczegółowe zasady stosowania rozporządzeń Rady (EWG)
nr 684/92 i (WE) nr 12/98 w zakresie dokumentów dla przewozu osób
autokarem i autobusem (Dz. Urz. WE L 268 z 3.10.1998 r. , s. 10, ze zm.,
Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne rozdział 7, tom 4, s. 142, ze zm.),
obowiązujące do dnia 3 grudnia 2011 r.,
8. rozporządzenie (WE) nr 1946/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady z
dnia 15.7.2003
r. w
sprawie transgranicznego przemieszczania
organizmów genetycznie zmodyfikowanych (Dz. Urz. UE L 287 z
5.11.2003 r., s. 1; Dz. Urz. Polskie wydanie specjalne rozdział 15, tom 7,
s. 650),
9. rozporządzenie Rady (WE) nr 1/2005 z dnia 22.12.2004 r. w sprawie
ochrony zwierząt podczas transportu i związanych z tym działań oraz
zmieniające dyrektywy 64/432/EWG i 93/119/WE oraz rozporządzenia
(WE) nr 1255/97 (Dz. Urz. L 3 z 5.1.2005 r., s. 1),
10. rozporządzenie (WE) nr 561/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z
dnia 15.3.2006 r. w sprawie harmonizacji niektórych przepisów
socjalnych odnoszących się do transportu drogowego oraz zmieniające
rozporządzenia Rady (EWG) nr 3821/85 i (WE) 2135/98, jak również
uchylające rozporządzenie Rady (EWG) nr 3820/85 (Dz. Urz. UE L 102,
z 11.4.2006 r., s. 1, ze zm.),

2
11. rozporządzenie (WE) nr 1013/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z
dnia 14.6.2006 r. w sprawie przemieszczania odpadów (Dz. Urz. UE L
190 z 12.7.2006 r., s. 1, ze zm.),
12. rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) Nr 1071/2009 z
dnia 21.10.2009 r. ustanawiające wspólne zasady dotyczące warunków
wykonywania zawodu przewoźnika drogowego i uchylające dyrektywę
Rady 96/26/WE (Dz. Urz. UE L 300 z 14.11.2009 r., s. 31), które będzie
stosowane od dnia 4 grudnia 2011 r.,
13. rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1072/2009 z
dnia 21.10.2009 r. dotyczące wspólnych zasad dostępu do rynku
międzynarodowych przewozów drogowych (Dz. Urz. UE L 300 z
14.11.2009 r., s. 72, ze zm.), które będzie stosowane od dnia 4 grudnia
2011 r.,
14. rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1073/2009 z
dnia 21.10.2009 r. w sprawie wspólnych zasad dostępu do
międzynarodowego rynku usług autokarowych i autobusowych i
zmieniające rozporządzenie (WE) nr 561/2006 (Dz. Urz. UE L 300 z
14.11.2009 r., s. 88, ze zm.), które będzie stosowane od dnia 4 grudnia
2011 r.,
15. dyrektywę 1999/62/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia
17.6.1999 r. w sprawie pobierania opłat za użytkowanie niektórych typów
infrastruktury przez pojazdy ciężarowe (Dz. Urz. WE L 187 z 20.7.1999
r., s. 42, ze zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne rozdział 7, tom 4,
s. 372, ze zm.).

Projekt nie ma na celu wykonania przywołanych aktów prawa UE.
Projekt nie jest projektem ustawy wykonującej prawo Unii Europejskiej w
rozumieniu art. 95a Regulaminu Sejmu.


Szef Kancelarii Sejmu

Lech Czapla
3