Rządowy projekt ustawy o wdrożeniu naziemnej telewizji cyfrowej

Niezależnie od rozdzielczości strumienia wejściowego, dekoder powinien dostarczać sygnał o
standardowej rozdzielczości PAL do wyjścia analogowego wizji STB.

13. Dekoder sygnału fonii
Dekoder sygnału fonii powinien dekodować strumienie cyfrowe fonii zakodowane zgodnie z
MPEG-2 Warstwa II zgodnie z ISO/IEC 13818-3 [12] i ograniczeniami zawartymi w ETSI TS
101 154 [8] część 6.1 oraz E-AC-3 zgodnie z ETSI TS 102 366 [10] i ograniczeniami zawartymi w
części 6.2 ETSI TS 101 154 [8].
Dekoder sygnału fonii powinien wykorzystywać metadane przesyłane w strumieniu E-AC-3
do normalizacji siły głosu, konwersji dźwięku przestrzennego do stereofonicznego lub mieszania
głównej składowej fonii z dodatkowymi.
Niezależnie od systemu kodowania i liczby transmitowanych kanałów fonicznych, dekoder
sygnału fonii powinien dostarczać sygnał stereofoniczny do wyjścia analogowego fonii odbiornika
cyfrowego, chyba, że nadawany jest sygnał monofoniczny lub dwa dźwięki. Wówczas dekoder
powinien dostarczać na obu kanałach sygnał monofoniczny wybrany przez użytkownika.

14. Teletekst i napisy DVB
14.1 Teletekst
Podczas dekodowania strumieni: dźwięku, obrazu i danych, odbiornik cyfrowy powinien jed-
nocześnie wydzielać dane teletekstu spełniające wymagania normy ETSI EN 300 706 [3] dla po-
ziomu 1.5 i transmitowane w postaci pakietów zgodnie z normą PN-EN 300 472 [2]. Teletekst
przesyłany w strumieniach cyfrowych powinien być dekodowany w odbiorniku następująco:
a) przez dekoder wewnętrzny i wyświetlany w trybie wyświetlania znaków i grafiki na
ekranie (OSD) lub
b) w przypadku STB – przez wstawienie danych na wybranych liniach w czasie trwania
okresu wygaszania pionowego (VBI) zgodnie z wymaganiami normy
ETSI EN 300 706 [3] dla poziomu 1.5.
14.2 Napisy DVB
Odbiornik cyfrowy powinien dekodować i wyświetlać napisy transmitowane zgodnie z normą
ETSI EN 300 743 [4].
Dekodowanie teletekstu i napisów DVB, które są odbierane jednocześnie powinno być kontro-
lowane przez użytkownika.

15. Interfejs programu aplikacyjnego API (o ile występuje)
Odbiornik interaktywny powinien poprawnie odbierać i wykonywać aplikacje programowe
zgodne z MHP 1.2.2 według ETSI TS 102 727 [6].

16. Kanał zwrotny (o ile występuje)
Odbiornik interaktywny powinien zapewniać dostęp do kanału zwrotnego przez publiczną sieć
telefoniczną (PSTN), sieć Ethernet lub inny – przewodowy lub radiowy – kanał transmisyjny wy-
korzystujący wbudowany moduł lub urządzenie zewnętrzne podłączone do odbiornika przez cy-
frowy interfejs transmisji danych.

17. Zdalna aktualizacja oprogramowania
Odbiornik cyfrowy powinien obsługiwać usługę aktualizacji oprogramowania systemowego
(DVB-SSU) zgodnie z ETSI TS 102 006 [9] służącą konserwacji lub podwyższaniu funkcjonalno-
ści oprogramowania odbiornika po jego sprzedaży.

18. Interfejsy odbiornika cyfrowego
18.1 Interfejsy sygnału w.cz.
Odbiornik cyfrowy powinien być wyposażony w jedno gniazdo wejściowe IEC zgodnie z IEC
60169-2 [26]. Impedancja wejściowa powinna wynosić 75 Ω.
18.2 Interfejsy cyfrowe
Odbiornik cyfrowy powinien być wyposażony:
a) w przypadku STB – w wyjście HDMI typu A zgodnie z “High-Definition Multimedia
Interface”[30] zabezpieczone systemem HDCP zgodnie z “High-Bandwidth Digital
Content Protection System” [31],
b) w wyjście S/PDIF elektryczne lub optyczne zgodne z PN-EN 60958-1 [23] oraz z
IEC 61937-3 [27] (nie dotyczy odbiornika z co najmniej 5 wyjściami analogowymi dla
dźwięku dookólnego).
18.3 Interfejsy analogowe
Odbiornik cyfrowy powinien być wyposażony w:
a) gniazdo SCART zgodnie z PN-EN 50049-1 [13] i PN-EN 50157-2-1 [14];
b) wyjście stereofoniczne.

19. Zasilanie odbiornika cyfrowego
a) Napięcie: 230 V ±10% według PN-IEC 60038 [20],
b) Częstotliwość: 47-53 Hz według PN-EN 50160 [15].

20. Bezpieczeństwo użytkowania odbiornika cyfrowego
W zakresie bezpieczeństwa użytkowania odbiornik powinien spełniać wymagania norm PN-
EN 60065 [21] i PN-EN 60950-1 [22] dotyczące urządzeń klasy II.

21. Kompatybilność elektromagnetyczna odbiornika cyfrowego
Kompatybilność elektromagnetyczną określają normy PN-EN 55013 [16], PN-EN 55020 [17], PN-
EN 55022 [18], PN-EN 55024 [19], PN-EN 61000-6-1 [24] i PN-EN 61000-6-3 [25].
UZASADNIENIE

Zgodnie z zakresem delegacji art. 132 ust. 3 ustawy z dnia 16 lipca 2004 r. – Prawo telekomu-
nikacyjne (Dz. U. Nr 171, poz. 1800 z późn. zm.), minister właściwy do spraw łączności zobowią-
zany jest określić wymagania techniczne i eksploatacyjne dla odbiorników cyfrowych, mając na
uwadze zapewnienie ich interoperacyjności oraz ułatwienie dostępu dla osób niepełnosprawnych.
W projekcie tego rozporządzenia regulowane są tylko wymagania dla urządzeń służące do od-
bioru cyfrowych transmisji telewizyjnych. Nie ma bowiem w chwili obecnej rzeczywistej potrzeby
ani możliwości (brak przyjętego standardu radiofonicznych emisji cyfrowych) regulowania wyma-
gań dla cyfrowych urządzeń radiofonicznych. Z drugiej strony ze względu na rozpoczęty proces
przejścia z nadawania analogowego na cyfrowe w telewizji naziemnej niezbędne i pilne dla branży
produkującej telewizyjne odbiorniki cyfrowe jest określenie takich wymagań. Dostrzegając niedo-
godność połączenia w jednym upoważnieniu ustawowym regulacji wymagań dla cyfrowych od-
biorników radiofonicznych i cyfrowych odbiorników telewizyjnych, zdecydowano się na rozdzie-
lenie tej delegacji – jedną dotyczącą tylko odbiorników telewizyjnych i drugą dotyczącą tylko od-
biorników radiofonicznych.
Mając na uwadze zapisy art. 2 pkt 13 Prawa telekomunikacyjnego, definiującego interopera-
cyjność usług jako „zdolność sieci telekomunikacyjnych do efektywnej współpracy w celu zapew-
nienia wzajemnego dostępu użytkowników do usług świadczonych w tych sieciach” oraz zapisy art.
132 ust. 1 i 2 uzgodniono zakres wymagań gwarantujących spełnienie wymagań ustawowych w
tym zakresie, przy czym zastrzega się, że konieczność ich spełnienia nie wyklucza możliwości roz-
budowy odbiornika o inne funkcje podnoszące jego walory funkcjonalne lub użytkowe.
Odstąpiono od określania wymagana techniczno-eksploatacyjnych dla innych platform
nadawczych: satelitarnej oraz kablowej. Telewizyjna cyfrowa platforma kablowa nie tworzy jedno-
litej i spójnej sieci na obszarze całego kraju. Dlatego nie jest zasadne określanie ujednoliconych
wymagań techniczno-eksploatacyjnych dla urządzeń odbiorczych podłączonych do tego rodzaju
sieci. Z kolei telewizyjne cyfrowe platformy satelitarne ze względu na swój rozsiewczy charakter
nie są regulowane w warstwie technicznej przez prawodawstwo krajowe. Określanie wymagań
techniczno-eksploatacyjnych dla urządzeń odbiorczych pracujących w tych sieciach pozostaje w
związku z tym bezprzedmiotowe.
Z powodu ograniczonej dostępności widma dla naziemnej telewizji cyfrowej w okresie nie-
zbędnego współistnienia emisji analogowych i cyfrowych przyjęto, że już od momentu startu cy-
frowych naziemnych emisji TV będzie się stosować najbardziej efektywne dostępne techniki kom-
presji sygnału wizyjnego i fonicznego. Natomiast ze względu na coraz większe rozpowszechnienie
odbiorników TV zdolnych do wyświetlania obrazów o wysokiej rozdzielczości („HD Ready”) od-
biorniki cyfrowe powinny być zdolne do odbioru i dekodowania naziemnych emisji HDTV, aby
umożliwić przejście do naziemnej telewizji cyfrowej o wysokiej rozdzielczości tak szybko jak to
będzie możliwe bez konieczności utrzymywania równoległego nadawania tych samych programów
o rozdzielczości standardowej.
Szacuje się, że ewentualne ograniczenie funkcjonalności odbiornika cyfrowego tylko do de-
kodowania sygnałów o standardowej rozdzielczości (SDTV) może przynieść oszczędności kosztów
wyprodukowania pojedynczego odbiornika o około 10 USD4). Dlatego jako podstawowy dla Polski
przyjęto odbiornik naziemnej telewizji cyfrowej zdolny do odebrania danych cyfrowych zgodnie z
ETSI TS 101 154 [6] jako „25 Hz H.264/AVC HDTV video, MPEG-2 Layer 2 and E-AC-3 audio,
for a Baseline IRD able to decode up to 1920 x 1080 interlaced 25 Hz video pictures or 1280 x 720
progressive 50 Hz video pictures”. To wymaganie pozwoli utrzymać konkurencyjność naziemnej
telewizji cyfrowej wobec innych platform cyfrowych, które nie są w takim stopniu ograniczone
dostępem do widma fal radiowych.

4) Szacunki
dotyczą układów scalonych VLSI dekoderów H.264/AVC HD i SD dostarczanych przez największych
producentów w II kw. 2008 r.
Ze względu na fakt, że powołane normy i standardy mają charakter zharmonizowany na ob-
szarze UE, przyjęcie powyższych założeń nie stanowi pogwałcenia zasad neutralności technicznej
oraz zapewnienia równego dostępu do rynku. Dodatkowe obostrzenia związane z koniecznością
zapewnienia poprawnego wyświetlania polskich czcionek wynikają z ustawy z dnia 7 października
1999 r. o języku polskim (Dz. U. z 2011 r. Nr 43, poz. 224). Jako podstawowy cel regulacji przyję-
to zapewnienie użytkownikom dostępu do podstawowych elementów przekazu naziemnej telewizji
cyfrowej co najmniej do roku 2015.
Regulacje, mimo że w sposób bezpośredni nie dotyczą nadawców i operatorów multipleksu,
mają charakter porządkujący rynek cyfrowych naziemnych transmisji telewizyjnych, gdyż pośred-
nio wymuszą na wymienionych podmiotach stosowanie się do przedstawionych wymagań w zakre-
sie sposobu formowania i nadawania sygnałów multipleksu, aby możliwy był ich poprawny odbiór
za pomocą urządzeń określonych w rozporządzeniu. Ustalenie wspólnych wymagań o spójnym
charakterze zapewni, że odbiorniki zachowają swą funkcjonalność w długim okresie czasu od dnia
zakupu.
Uregulowaniami mają być objęte wszystkie urządzenia służące do odbioru cyfrowej telewizji
naziemnej zasilane z sieci energetycznej, wprowadzane do obrotu handlowego po dniu wejścia w
życie rozporządzenia. Regulacje nie obejmują urządzeń, które już zostały wprowadzone na rynek.
Parametry techniczne oznaczone zwrotem „o ile występuje” nie są obowiązkowe do stosowa-
nia, ale jeżeli występują, to powinny spełniać podane wymagania.
Projekt rozporządzenia jest zgodny z prawem Unii Europejskiej.
Ponieważ projekt rozporządzenia zawiera przepisy techniczne w rozumieniu rozporządzenia
Rady Ministrów z dnia 23 grudnia 2002 r. w sprawie sposobu funkcjonowania krajowego systemu
notyfikacji norm i aktów prawnych, wiec podlega obowiązkowi notyfikacji w trybie określonym
we wzmiankowanym rozporządzeniu.
Ocena skutków regulacji

1. Podmioty, na które oddziałuje rozporządzenie
Rozporządzenie skierowane jest bezpośrednio do podmiotów wprowadzających odbiorniki cy-
frowe do obrotu handlowego na terenie Rzeczpospolitej Polskiej.
W sposób pośredni dotyczy ono konsumentów (odbiorców cyfrowego sygnału telewizyjnego
nadawanego naziemnie), nadawców i operatorów multipleksów oraz producentów urządzeń od-
biorczych i nadawczych.
Ustalenie wymagań w zakresie parametrów technicznych i eksploatacyjnych urządzeń konsu-
menckich służących do odbioru cyfrowych naziemnych transmisji telewizyjnych może wpłynąć na
rynek pracy w związku z faktem, iż na terenie Polski wytwarza się zarówno zintegrowanie odbior-
niki telewizyjne z ekranem LCD jak i przystawki odbiorcze tzw. set-top-boksy (STB). Natomiast
możliwość oferowania usług interaktywnych dostępnych w ramach naziemnej telewizji cyfrowej
może szczególnie korzystnie oddziaływać na M P sektora ICT pod warunkiem, że wymóg zgod-
ności API z ustalonym jednym standardem będzie dotyczył każdego odbiornika wprowadzanego na
rynek.
Jednocześnie z uwagi na wyraźne zaznaczenie w rozporządzeniu, że konieczność spełnienia
przedstawionych wymagań nie wyklucza możliwości rozbudowy odbiornika o inne funkcje podno-
szące jego walory funkcjonalne lub użytkowe, nie będą występowały ograniczenia w zakresie
przedmiotowych ofert rynkowych, które w szerokim zakresie będą mogły być wzbogacane o do-
datkowe funkcje.
W sposób pośredni rozporządzenie będzie wpływało na inwestycje dokonywane przez nadaw-
ców telewizyjnych i przyszłych operatorów multipleksów, gdyż określenie wymagań na sprzęt słu-
żący do odbioru wymusza za pośrednictwem rynku przyjęcie pewnych określonych rozwiązań
technicznych urządzeń i sieci nadawczych, ale ze względu na przyjętą formułę rozporządzenia
wpływ ten pozostaje niewielki i ogranicza się w zasadzie do podstawowych wymagań wynikają-
cych z norm krajowych i standardów organizacji międzynarodowych.

2. Konsultacje
społeczne
Projekt rozporządzenia zostanie uzgodniony z następującymi podmiotami:
– Krajową Izbą Gospodarczą Elektroniki i Telekomunikacji,
– Polską Izbą Informatyki i Telekomunikacji,
– Polską Izbą Komunikacji Elektronicznej,
– Polską Izba Radiodyfuzji Cyfrowej,
– Polskim Forum DVB,
– Centrum Zaawansowanych Technologii TIFORA,
– Związkiem Pracodawców Mediów Publicznych,
– Związkiem Importerów i Producentów Sprzętu Elektrycznego i Elektronicznego
Branży RTV i IT,
– Stowarzyszeniem
Inżynierów Telekomunikacji,
– Stowarzyszeniem Elektryków Polskich,
– Telewizją Polską S.A.,
– TVN
S.A.,
– Telewizją Puls,
– TP EmiTel Sp. z o.o.,
– Polskimi Sieciami Nadawczymi Sp. z o.o.,