Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy - Prawo bankowe, ustawy o obrocie instrumentami finansowymi oraz ustawy o nadzorze nad rynkiem finansowym

ograniczeń:
a) do 20 % sumy łącznej pozycji
określonych w art. 57lit. a)–ca)
pomniejszonej o sumę łączną pozycji
określonych w art. 57 lit. i), j) i k) w
okresie od 10 do 20 lat po dniu 31 grudnia
2010 r.;
b) do 10 % sumy łącznej pozycji
określonych w art. 57lit. a)–ca)
pomniejszonej o sumę łączną pozycji
określonych w art. 57 lit. i), j) i k) w
okresie od 20 do 30 lat po dniu 31 grudnia
2010 r.
Komitet Europejskich Organów Nadzoru
Bankowego monitoruje, do dnia 31
grudnia 2010 r., emisję tych
instrumentów.10.
10. Do celów sekcji 5, pozycje aktywów
stanowiące należności od instytucji i inne
ekspozycje wobec instytucji powstałe
przed dniem 31 grudnia 2009 r. nadal
traktowane są w taki sam sposób, jaki
stosuje się zgodnie z art. 115ust. 2 i art.
116, ponieważ istniały one przed dniem 7
grudnia 2009 r., nie dłużej jednak niż do
dnia 31 grudnia 2012 r.11.
11. Do dnia 31 grudnia 2012 r. okres, o
którym mowa w art. 129 ust. 3, wynosi
sześć miesięcy.”;
Art. 1 art. 156 otrzymuje brzmienie:
N

pkt 38
„Artykuł 156
Komisja, we współpracy z państwami
członkowskimi, oraz przy uwzględnieniu
wkładu Europejskiego Banku
Centralnego, okresowo monitoruje, czy
niniejsza dyrektywa, traktowana jako
całość, wraz z dyrektywą 2006/49/WE,
wywołuje istotne skutki w zakresie cyklu
gospodarczego, oraz w świetle tego
badania rozważa, czy uzasadnione są
środki zaradcze.
Na podstawie tej analizy i przy
uwzględnieniu wkładu Europejskiego
Banku Centralnego Komisja sporządza co
dwa lata sprawozdanie i przedstawia je
Parlamentowi Europejskiemu i Radzie,
wraz z odpowiednimi propozycjami. Przy
sporządzaniu sprawozdania brany jest
odpowiednio pod uwagę wkład
kredytobiorców i kredytodawców.
Do dnia 31 grudnia 2009 r. Komisja
dokona całościowego przeglądu niniejszej
dyrektywy w celu wyjścia naprzeciw
potrzebie lepszej analizy i rozwiązania
makroostrożnościowych problemów,
włącznie ze zbadaniem:
a) środków łagodzących wzrosty i spadki
w cyklu koniunkturalnym, w tym
konieczności tworzenia przez instytucje
kredytowe w okresie dobrej koniunktury
buforów przeciwdziałających
cykliczności, które można wykorzystać w
czasie jej spadku;
b) przesłanek leżących u podstaw
obliczenia wymogów kapitałowych w
niniejszej dyrektywie; oraz
c) środków uzupełniających do wymogów
oceny ryzyka wobec instytucji
kredytowych, aby wspomóc ograniczanie
wzrostu presji w systemie bankowym.
Komisja przedstawia Parlamentowi
Europejskiemu i Radzie sprawozdanie z
powyższych kwestii wraz z odpowiednimi
wnioskami.
Komisja niezwłocznie, a w każdym razie
do dnia 31 grudnia 2009 r., przedstawia
Parlamentowi Europejskiemu i Radzie
sprawozdanie w sprawie konieczności
dalszej reformy systemu nadzoru, w tym
odpowiednich artykułów niniejszej
dyrektywy, i występuje ze stosownym
wnioskiem legislacyjnym zgodnie z
procedurą mającą zastosowanie na mocy
Traktatu.
Do dnia 1 stycznia 2011 r. Komisja
dokonuje przeglądu postępów dokonanych
przez Komitet Europejskich Organów
Nadzoru Bankowego w zakresie
jednolitych formatów, częstotliwości i
terminów przedkładania sprawozdań, o
których mowa w art. 74 ust. 2. W świetle
tego przeglądu Komisja przedkłada
Parlamentowi Europejskiemu i Radzie
stosowne sprawozdanie.
Do dnia 31 grudnia 2011 r. Komisja
dokonuje przeglądu i sporządza
sprawozdanie na temat stosowania
niniejszej dyrektywy, ze szczególnym
uwzględnieniem wszystkich aspektów art.
68–73, art. 80 ust. 7, art. 80 ust. 8, oraz jej
stosowania do finansowania w formie
mikrokredytów, a także przedkłada to
sprawozdanie Parlamentowi
Europejskiemu i Radzie wraz z wszelkimi
odpowiednimi wnioskami.
Do dnia 31 grudnia 2011 r. Komisja
dokonuje przeglądu i sporządza
sprawozdanie na temat stosowania art.
113ust. 4, obejmujące kwestię, czy
wyłączenia powinny leżeć w gestii państw
członkowskich, oraz przedkłada to
sprawozdanie Parlamentowi
Europejskiemu i Radzie wraz z
odpowiednimi wnioskami. W odniesieniu
do ewentualnego zniesienia kompetencji
krajowych na mocy art. 113 ust. 3lit. c) i
możliwości ich stosowania na poziomie
UE w przeglądzie uwzględnia się w
szczególności skuteczność zarządzania
ryzykiem grupy przy jednoczesnym
zapewnieniu wystarczających
zabezpieczeń gwarantujących stabilność
finansową we wszystkich państwach
członkowskich, w których podmioty
grupy są zarejestrowane.
Do dnia 31 grudnia 2009 r. Komisja
dokonuje przeglądu i przygotowuje
sprawozdanie w sprawie środków
służących zwiększeniu przejrzystości
obrotu pozagiełdowego, w tym obrotu
swapami ryzyka kredytowego,
polegających między innymi na
dokonywaniu rozliczeń za pośrednictwem
centralnego kontrahenta, i przedkłada to
sprawozdanie Parlamentowi
Europejskiemu i Radzie wraz z wszelkimi
stosownymi wnioskami.
Do dnia 31 grudnia 2009 r. Komisja
sporządza sprawozdanie na temat
spodziewanych skutków art. 122a i
przedkłada to sprawozdanie Parlamentowi
Europejskiemu i Radzie wraz z wszelkimi
stosownymi wnioskami. Komisja
sporządza sprawozdanie po konsultacji z
Komitetem Europejskich Organów
Nadzoru Bankowego. W sprawozdaniu
Komisja rozpatruje w szczególności, czy
minimalne wymogi dotyczące
zatrzymania zgodnie z art. 122a ust. 1
spełniają cel poprawy zbieżności
interesów jednostek inicjujących lub
sponsorujących i inwestorów oraz czy
wzmacniają one stabilność finansową, a
także czy, biorąc pod uwagę sytuację
międzynarodową, właściwe byłoby
zwiększenie minimalnego poziomu
zatrzymania.
Do dnia 1 stycznia 2012 r. Komisja
przedkłada Parlamentowi Europejskiemu i
Radzie sprawozdanie dotyczące
stosowania i skuteczności art. 122a w
świetle rozwoju sytuacji na rynku
międzynarodowym.”;
Art. 1 w załączniku III wprowadza się następujące T

Przepisy wykonawcze wydane na podstawie
pkt 39 zmiany:
art. 128 ustawy-Prawo bankowe z dnia 29
sierpnia 1997 r. (Dz.U. z 2002 r. Nr 72, poz.
a) w części 1 pkt 5 dodaje się zdanie w
665 z późn. zm.)
brzmieniu:
Przepisy wykonawcze wydane na podstawie
„Zgodnie z metodą określoną w części 6
art. 94 ust. 1 pkt 2 ustawy obrocie
niniejszego załącznika (metoda modeli
instrumentami finansowymi z dnia 29 lipca
wewnętrznych) wszystkie pakiety netting
2005 r. (Dz.U. z 2010 r., Nr 211, poz.1384)
set z pojedynczym kontrahentem mogą
być traktowane jako pojedynczy pakiet

netting set, jeżeli ujemne symulowane
wartości rynkowe pojedynczego pakietu
netting set ustala się jako zero przy
szacowaniu wartości oczekiwanej