Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy - Prawo atomowe oraz o zmianie niektórych innych ustaw

Rozdział 5
Systemy zasilania elektrycznego
§ 125. 1. Dla niezawodnego funkcjonowania istotnych dla bezpieczeństwa obiektu
jądrowego elementów konstrukcji, systemów i urządzeń zapewnia się zasilanie
elektryczne ze źródeł wewnętrznych obiektu i z zewnętrznej sieci
elektroenergetycznej.
2. Funkcja bezpieczeństwa wewnętrznego systemu zasilania elektrycznego oraz
zewnętrznego systemu zasilania elektrycznego, o których mowa w ust. 1, polega na
dostarczeniu wystarczającej mocy i ilości energii w sytuacji, gdy jeden z tych
systemów nie działa, żeby zapewnić, że:
1) w wyniku przewidywanych zdarzeń eksploatacyjnych nie zostaną przekroczone
graniczne parametry projektowe paliwa oraz graniczne parametry i warunki
projektowe granicy ciśnieniowej układu chłodzenia reaktora;
2) w razie postulowanych awarii chłodzony jest rdzeń reaktora oraz utrzymywana
jest integralność konstrukcyjna obudowy bezpieczeństwa i wypełniane są inne
zasadnicze funkcje bezpieczeństwa.
§ 126. Wewnętrzne źródła zasilania elektrycznego obiektu jądrowego, włączając
baterie akumulatorów, oraz elektryczna sieć rozdzielcza wewnątrz obiektu projektuje
się tak, żeby posiadały wystarczającą niezależność, zwielokrotnienie (redundancję)
oraz możliwość testowania, aby wypełniły swoje funkcje bezpieczeństwa przy
założeniu pojedynczego uszkodzenia.
§ 127. Dostarczanie energii elektrycznej z zewnętrznej sieci elektroenergetycznej do
sieci rozdzielczej wewnątrz obiektu jądrowego realizuje się za pomocą dwóch
fizycznie niezależnych obwodów, zaprojektowanych i zlokalizowanych tak, aby
zminimalizować w praktycznie osiągalnym stopniu prawdopodobieństwo ich
jednoczesnego uszkodzenia w warunkach eksploatacji, postulowanych awarii i
środowiskowych.
§ 128. Rozwiązania projektowe układów zasilania obiektu jądrowego minimalizują
prawdopodobieństwo utraty zasilania elektrycznego z jakiegokolwiek z pozostałych
źródeł w wyniku lub jednocześnie z utratą zasilania energią wytwarzaną przez
jądrowy blok energetyczny, utratą zasilania z zewnętrznej sieci elektroenergetycznej
lub utratą zasilania ze źródeł energii elektrycznej na terenie obiektu.
§ 129. Istotne dla bezpieczeństwa obiektu jądrowego systemy elektryczne projektuje
się tak, żeby możliwe było prowadzenie:
1) ich okresowych kontroli i prób, celem sprawdzenia dyspozycyjności i
wydajności tych systemów oraz stanu technicznego ich urządzeń;
2) okresowych prób sprawności ruchowej i funkcjonowania zarówno elementów
składowych poszczególnych systemów, jak też prób funkcjonalnych systemów
jako całości.
§ 130. Jądrowy blok energetyczny projektuje się tak, żeby, po odłączeniu od sieci
przesyłowej, był zdolny do zrzutu obciążenia, z dowolnego punktu pracy pomiędzy
obciążeniem minimalnym a znamionowym, oraz do stabilnego zasilania potrzeb
własnych bloku przez co najmniej 2 godziny.
§ 131. Systemy awaryjnego zasilania elektrycznego obiektu jądrowego projektuje się
tak, aby były one zdolne do dostarczania niezbędnej ilości energii w każdym stanie

39
eksploatacyjnym lub podczas awarii projektowej, przy założeniu następującej
jednocześnie utraty zasilania spoza terenu obiektu.
§ 132. 1. Wewnętrzne źródła zasilania elektrycznego i systemy bezpieczeństwa
obiektu jądrowego dobiera się tak, aby zapewnić działanie systemów istotnych dla
bezpieczeństwa.
2. W razie utraty zasilania zewnętrznego prądem przemiennym wewnętrzne źródła
zasilania elektrycznego obiektu zapewniają zasilanie odbiorów istotnych dla
bezpieczeństwa przez co najmniej 72 godziny w stanach normalnej eksploatacji,
przewidywanych zdarzeń eksploatacyjnych, awarii projektowych i rozszerzonych
warunków projektowych, przy czym baterie akumulatorów zasilających systemy i
urządzenia wypełniające fundamentalne funkcje bezpieczeństwa mają pojemność
wystarczającą na co najmniej 2 godziny bez doładowania.
§ 133. 1. Kombinowane środki techniczne awaryjnego zasilania elektrycznego
obiektu jądrowego, takie jak wykorzystanie hydrozespołów, turbozespołów parowych
lub gazowych, agregatów dieslowskich lub baterii akumulatorów, projektuje się tak,
żeby:
1) posiadały niezawodność i rozwiązania spójne z wymaganiami ze strony systemów
bezpieczeństwa, które mają być zasilane;
2) wykonywały swoje funkcje przy założeniu wystąpienia pojedynczego uszkodzenia.
2. Rozwiązania przyjęte w projekcie zapewniają możliwość testowania zdolności
funkcjonalnej awaryjnego zasilania energią elektryczną.
§ 134. Założenia projektowe dla wszelkich mających wpływ na bezpieczeństwo
obiektu jądrowego silników diesla lub innych systemów napędzanych urządzeniem
poruszającym, które zasila w energię system istotny dla bezpieczeństwa obejmują:
1) pojemność związanych z nimi zbiorników magazynowych oleju napędowego
i wydajność układów zasilających w paliwo, wystarczających do zapewnienia
pracy przez określony okres czasu;
2) zdolność urządzenia poruszającego do skutecznego działania w określonych
warunkach i przez wymagany czas;
3) systemy pomocnicze, takie jak systemy chłodzenia.

Rozdział 6
Systemy gospodarki odpadami promieniotwórczymi i wypalonym paliwem
j drowym

§ 135. W obiekcie jądrowym wprowadza się odpowiednie systemy do obróbki
promieniotwórczych cieczy i gazów tak, żeby utrzymywać w ustalonych granicach
ilości i stężenia uwolnień promieniotwórczych, podczas normalnej eksploatacji
i przewidywanych zdarzeń eksploatacyjnych, zgodnie z zasadą utrzymania uwolnień
promieniotwórczych na najniższym rozsądnie osiągalnym poziomie. W
szczególności, zapewnia się odpowiednie możliwości retencjonowania gazowych
i ciekłych wypływów zawierających substancje promieniotwórcze, zwłaszcza jeśli
oczekuje się, że niekorzystne warunki środowiskowe w rejonie lokalizacji mogą
narzucać nadzwyczajne ograniczenia dla ich uwalniania do środowiska.

40
§ 136. W obiekcie jądrowym wprowadza się odpowiednie systemy i urządzenia do
transportu odpadów promieniotwórczych i ich bezpiecznego przechowywania na
terenie obiektu.
§ 137. W obiekcie jądrowym stosuje się odpowiednie środki do kontroli
i ograniczania uwolnień substancji promieniotwórczych do środowiska tak, żeby
spełniać wymóg utrzymania tych uwolnień na najniższym rozsądnie osiągalnym
poziomie i zapewnić, że emisje i stężenia tych substancji pozostają w ustalonych
granicach.
§ 138.
W budynkach obiektu jądrowego wprowadza się systemy wentylacji
wyposażone w odpowiednie filtry w celu:
1) zapobiegania nieakceptowalnemu rozprzestrzenianiu substancji
promieniotwórczych zawartych w powietrzu w obrębie obiektu;
2) obniżenia stężenia substancji promieniotwórczych w powietrzu do poziomów
zgodnych z potrzebą dostępu do konkretnego obszaru;
3) utrzymania poziomu stężeń substancji promieniotwórczych znajdujących się w
powietrzu na terenie obiektu poniżej ustalonych granic, żeby spełniać wymóg
utrzymania tych stężeń na najniższym rozsądnie osiągalnym poziomie podczas
normalnej eksploatacji, przewidywanych zdarzeń eksploatacyjnych i w stanach
awaryjnych;
4) wentylowania pomieszczeń zawierających gazy obojętne lub szkodliwe, bez
szkody dla zdolności do ograniczania uwolnień promieniotwórczych;
5) ograniczania uwolnień do środowiska gazowych substancji promieniotwórczych
poniżej ustalonych granic oraz utrzymania ich na najniższym rozsądnie
osiągalnym poziomie.
§ 139. W obiekcie jądrowym przepływy gazów kieruje się od stref o niskim skażeniu
do stref o wyższym skażeniu, w ten sposób, że w strefach o wyższym skażeniu
utrzymywane jest niższe ciśnienie (podciśnienie) w stosunku do stref dostępnych dla
pracowników.
§ 140. Układy filtrów w obiekcie jądrowym projektuje się tak, żeby:
1) w oczekiwanych dominujących warunkach pracy osiągnięte zostały niezbędne
współczynniki zatrzymania;
2) możliwe było testowanie ich skuteczności.
§ 141. Urządzenia do transportu i przechowywania paliwa nie napromieniowanego
(świeżego) w obiekcie jądrowym projektuje się tak, żeby:
1) zapobiec powstaniu krytyczności, za pomocą środków lub procesów fizycznych,
najlepiej dzięki stosowaniu geometrycznie bezpiecznych konfiguracji, tak by
nawet w stanach obiektu o optymalnej moderacji:
a) efektywny współczynnik mnożenia neutronów podczas zakładanych sytuacji
awaryjnych (włączając zalanie czystą wodą) nie przekraczał wartości 0,95,
b) efektywny współczynnik mnożenia neutronów w warunkach optymalnej
moderacji nie przekraczał wartości 0,98;
2) umożliwić kontrolę stanu paliwa;
3) umożliwić prowadzenie zabiegów utrzymania i remontów, okresowych kontroli i
prób urządzeń istotnych dla bezpieczeństwa;
4) zminimalizować prawdopodobieństwo uszkodzenia paliwa;
5) zapobiec upuszczeniu paliwa podczas przemieszczania;
6) zapewnić identyfikację poszczególnych zestawów paliwowych;

41
7) zapewnić możliwość wdrożenia procedur eksploatacyjnych oraz systemu
ewidencji i kontroli celem zapobieżenia utracie paliwa.
§ 142. Urządzenia do transportu i przechowywania paliwa napromieniowanego
(wypalonego) w obiekcie jądrowym projektuje się tak, żeby:
1) zapobiec powstaniu krytyczności, za pomocą środków lub procesów fizycznych,
najlepiej dzięki stosowaniu geometrycznie bezpiecznych konfiguracji, nawet w
stanach obiektu o optymalnej moderacji, tak, by:
a) efektywny współczynnik mnożenia neutronów podczas zakładanych sytuacji
awaryjnych (włączając zalanie wodą) nie przekraczał wartości 0,95,
b) efektywny współczynnik mnożenia neutronów w warunkach optymalnej
moderacji nie przekraczał wartości 0,98;
2) umożliwić odpowiedni odbiór ciepła w stanach eksploatacyjnych i awaryjnych;
3) umożliwić kontrolę paliwa napromieniowanego;
4) umożliwić prowadzenie okresowych kontroli i prób urządzeń ważnych dla
bezpieczeństwa;
5) zapobiec upuszczeniu paliwa podczas przemieszczania;
6) zapobiec powstawaniu niedopuszczalnych naprężeń w elementach paliwowych
lub zestawach paliwowych, związanych z ich przemieszczaniem;
7) zapobiegać nieumyślnemu upuszczeniu na zestawy paliwowe ciężkich
przedmiotów, takich jak: pojemniki wypalonego paliwa, elementy dźwignic lub
inne przedmioty, które potencjalnie mogłyby uszkodzić paliwo;
8) umożliwić bezpieczne przechowywanie elementów paliwowych lub zestawów
paliwowych uszkodzonych, lub takich które podejrzewa się o uszkodzenie;
9) zapewnić odpowiednią ochronę przed promieniowaniem;
10) kontrolować stężenie rozpuszczalnych absorberów, jeśli są one stosowane dla
bezpieczeństwa w zakresie krytyczności;
11) ułatwiać remonty i likwidację urządzeń służących do przechowywania
i przemieszczania paliwa;
12) ułatwiać w razie potrzeby dezaktywację miejsc i urządzeń służących do
przechowywania i przemieszczania paliwa;
13) zapewnić identyfikację poszczególnych zestawów paliwowych;
14) zapewnić możliwość wdrożenia procedur eksploatacyjnych oraz systemu
ewidencji i kontroli celem zapobieżenia utracie paliwa.
§ 143. W przypadku obiektów jądrowych, w których napromieniowane paliwo
jądrowe przechowuje się w basenach wodnych, rozwiązania projektowe
uwzględniają:
1) środki techniczne do kontrolowania składu chemicznego i aktywności wody, w
której napromieniowane paliwo jest przechowywane lub przemieszczane;
2) środki techniczne do monitorowania i kontrolowania poziomu wody w basenie do
przechowywania paliwa oraz wykrywania nieszczelności;
3) środki techniczne zapobiegające opróżnieniu basenu w razie rozerwania
rurociągu.





42
Rozdział 7
Systemy chłodzenia

§ 144.
1.
W obiekcie jądrowym projektuje się odpowiednie systemy do
odprowadzania ciepła od elementów konstrukcji, systemów i urządzeń istotnych dla
bezpieczeństwa do ostatecznego odbiornika (ujścia) ciepła, podczas normalnej
eksploatacji i w stanach awaryjnych obiektu jądrowego.
2. W projekcie obiektu jądrowego zapewnia się odpowiednie zwielokrotnienie
(redundancję) elementów składowych, odpowiednie wzajemne ich połączenia,
wykrywanie przecieków, oraz możliwości odcinania, tak aby systemy te mogły
wypełnić funkcję bezpieczeństwa, przy zasilaniu elektrycznym ze źródeł
wewnętrznych obiektu bądź z zewnętrznej sieci elektroenergetycznej, zakładając
wystąpienie pojedynczego uszkodzenia.
§ 145. Systemy wody chłodzącej obiektu jądrowego projektuje się w sposób
umożliwiający prowadzenie okresowych kontroli stanu technicznego ich urządzeń,
oraz okresowych prób ciśnieniowych i funkcjonalnych.

Rozdział 8
Wymagania w zakresie ochrony przeciwpożarowej i zapobiegania wybuchom,
wymagania dla pozostałych systemów wspomagaj cych i pomocniczych

§ 146. 1. Elementy konstrukcji, systemy i urządzenia obiektu jądrowego istotne dla
bezpieczeństwa projektuje się i lokalizuje tak, aby zminimalizować
prawdopodobieństwo i skutki pożarów oraz wybuchów spowodowanych przez
zdarzenia zewnętrzne lub wewnętrzne oraz utrzymać zdolność do wyłączenia
reaktora, odprowadzania ciepła powyłączeniowego, zatrzymania substancji
promieniotwórczych oraz monitorowania stanu obiektu.
2. Wymagania, o których mowa w ust. 1, spełnia się przez odpowiednie
zwielokrotnienie (redundancję) i różnorodność urządzeń lub systemów, ich separację
fizyczną oraz zaprojektowanie w taki sposób aby w razie uszkodzenia przyjmowały
one stan bezpieczny, aby osiągnąć następujące cele:
1) zapobieganie powstawaniu pożarów;
2) wykrywanie i szybkie gaszenie pożarów, a więc ograniczanie szkód;
3) zapobieganie rozprzestrzenianiu się pożarów, które nie zostały ugaszone, a więc
zminimalizowanie ich skutków w odniesieniu do najważniejszych funkcji obiektu.
§ 147. Przeprowadza się analizę zagrożenia pożarowego obiektu jądrowego celem
określenia wymaganej odporności ogniowej barier przeciwpożarowych, oraz
projektuje się systemy wykrywania pożarów i sygnalizacji pożarowej oraz gaszenia
pożarów – o niezbędnej wydajności.
§ 148. Systemy gaszenia pożarów w obiekcie jądrowym projektuje się tak, żeby:
1) tam, gdzie to konieczne były one uruchamiane automatycznie;
2) ich rozerwanie lub nieuprawnione albo nieumyślne uruchomienie nie
spowodowało znaczącego pogorszenia zdolności wypełniania funkcji przez
elementy konstrukcji, systemy i urządzenia istotne dla bezpieczeństwa, oraz
nie doprowadziło do uszkodzenia zwielokrotnionych systemów

43