Rządowy projekt ustawy o systemie handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych

podniesienia poziomu dokładności monitorowania wielkości emisji CO2,
które mogą być zrealizowane przez prowadzącego instalację
w
wymaganym czasie, których nieracjonalność została stwierdzona
i udokumentowana przez prowadzącego instalację w raporcie;
16)
organie właściwym – rozumie się przez to organ właściwy do wydania
pozwolenia zintegrowanego lub pozwolenia na wprowadzanie gazów lub
pyłów do powietrza, o których mowa w art. 378 ust. 1 i 2a ustawy z dnia
27 kwietnia 2001 r. – Prawo ochrony środowiska (Dz. U. z 2008 r. Nr 25,
poz. 150, z późn. zm.);
17) partii paliwa (surowca, materiału) – rozumie się przez to ilość paliwa
(surowca, materiału) dostarczaną jednorazowo lub
w sposób ciągły
w określonej jednostce czasu, poddawaną reprezentatywnemu
próbkowaniu, dla których określa się wartość opałową i zawartość węgla
oraz inne cechy składu chemicznego;
18)
paliwie (materiałach) w obrocie handlowym – rozumie się przez to paliwa
(materiały) o określonym składzie, podlegające częstemu i swobodnemu
obrotowi, jeśli dana partia paliwa (materiału) była przedmiotem handlu
między stronami ekonomicznie niezależnymi, wliczając w to wszystkie
komercyjne paliwa znormalizowane, gaz ziemny, ciężki i lekki olej opałowy,
węgiel, koks naftowy;
19) planie monitorowania – rozumie się przez to szczegółową, kompletną
i przejrzystą dokumentację metodyki monitorowania wielkości emisji
z instalacji, w tym dokumentację w zakresie gromadzenia i obróbki danych,
a także systemu kontroli poprawności danych;
20)
pomniejszych źródłach, pomniejszych strumieniach paliw i materiałów
wsadowych – rozumie się przez to źródła, strumienie materiałów
wsadowych, które emitują rocznie nie więcej niż 5 tys. Mg CO2 lub na które
przypada nie więcej niż 10% (do maksymalnej wielkości wkładu 100 tys.
Mg CO2 pochodzącego z paliw kopalnych rocznie) całkowitej rocznej
wielkości emisji CO2 z danej instalacji, przy czym chodzi o wielkość
większą w kategoriach bezwzględnych wielkości emisji;
21)
poważnym zafałszowaniu – rozumie się przez to zafałszowanie
(pominięcie, błędną interpretację i błędy, bez uwzględniania dopuszczalnej
niepewności) w rocznym raporcie, które według oceny weryfikatora może
wpłynąć na wiarygodność raportu;
22)
poziomie dokładności – rozumie się przez to metodykę ustalania
poszczególnych elementów zestawu danych (dotyczących rodzaju
4


instalacji i
źródeł w ramach instalacji, wskaźników emisji oraz
współczynników utleniania lub konwersji), w poszczególnych grupach
emisji, w celu jak najdokładniejszego określenia wielkości emisji CO2;
poziom dokładności oznaczony jest kolejnymi liczbami od 1 do 4, z tym że
im większa liczba, tym poziom dokładności jest wyższy; równoważne
poziomy dokładności oznaczone są lit. a lub b;
23)
poziomie istotności – rozumie się przez to próg ilościowy lub punkt
odcięcia zastosowany do określenia prawidłowych wniosków z weryfikacji
danych dotyczących wielkości emisji, podanych w rocznym raporcie;
24)
poziomie pewności – rozumie się przez to stopień, do jakiego weryfikator
jest przekonany, że wnioski z weryfikacji dowodzą, iż informacje
przekazane w rocznym raporcie dla instalacji są wolne od poważnych
zafałszowań lub zafałszowania takie występują;
25) racjonalnym zapewnieniu – rozumie się przez to wysoki, ale nie absolutny
poziom zapewnienia, wyrażony pozytywnie we wnioskach z weryfikacji,
czy weryfikowany roczny raport jest wolny od poważnych zafałszowań
oraz czy instalacja nie wykazuje poważnych niezgodności;
26)
ryzyku
zawodności systemów kontroli wewnętrznej – rozumie się przez to
podatność parametru w rocznym raporcie na poważne zafałszowanie,
któremu system kontroli nie zapobiegnie, nie wykryje go ani nie skoryguje
na czas;
27) ryzyku niewykrycia – rozumie się przez to ryzyko polegające na tym, że
weryfikator nie wykryje poważnego zafałszowania lub poważnej
niezgodności;
28)
ryzyku nieodłącznym – rozumie się przez to podatność zestawu danych
określonych w rocznym raporcie na poważne zafałszowania, przy
założeniu, że nie prowadzono związanych z nim działań kontrolnych;
29) ryzyku weryfikacyjnym – rozumie się przez to ryzyko wyrażenia przez
weryfikatora nieprawidłowych wniosków z weryfikacji, będących funkcją
ryzyka nieodłącznego, ryzyka zawodności systemów kontroli wewnętrznej
i ryzyka niewykrycia;
30)
strumieniu
materiałów wsadowych lub paliw – rozumie się przez to rodzaj
paliwa, surowca lub produktu, który w wyniku zużycia lub produkcji
powoduje powstawanie emisji CO2 w jednym źródle lub w większej liczbie
źródeł;
5


31)
systemie pomiarowym – rozumie się przez to kompletny zestaw
przyrządów pomiarowych i innego sprzętu, stosowany do określania
elementów zestawu danych;
32) warunkach normalnych – rozumie się przez to temperaturę wynoszącą
273,15 K (tj. 0°C) i ciśnienie wynoszące 101 325 Pa dla metra
sześciennego (m3), wykorzystywane przez prowadzącego instalację do
monitorowania wielkości emisji CO2, które są udokumentowane
i przedstawione w rocznym raporcie;
33)
weryfikatorze – rozumie się przez to uprawnionego, niezależnego
audytora lub wojewódzkiego inspektora ochrony środowiska,
dokonującego weryfikacji w zakresie zgodności informacji zawartych
w rocznym raporcie ze stanem faktycznym;
34) wzorcowaniu – rozumie się przez to zestaw czynności, które w danych
warunkach określają zależności między wartościami wskazywanymi przez
przyrząd pomiarowy lub system pomiarowy lub wartościami
reprezentowanymi przez wzorzec miary lub materiał referencyjny
a odpowiednimi wartościami wielkości uzyskanymi na podstawie wzorca
porównawczego;
35) zachowawczości – rozumie się przez to zestaw założeń, który został
zdefiniowany w taki sposób, aby nie nastąpiło niedoszacowanie emisji;
36)
zestawie danych – rozumie się przez to następujące wartości
odpowiednio: ilość zużytego paliwa (surowca, materiału), wartość opałową
paliwa, wskaźnik emisji, współczynnik utleniania lub konwersji, zawartość
węgla oraz frakcje biomasy;
37)
znormalizowanych paliwach handlowych – rozumie się przez to
znormalizowane paliwa handlowe w skali międzynarodowej, których
wartość opałowa została określona z dokładnością ±1 % z poziomem
ufności 95%;
38)
źródle – rozumie się przez to urządzenie lub zespół urządzeń możliwy do
zidentyfikowania w ramach instalacji jako oddzielne źródło, z którego
emitowane są gazy cieplarniane;
39)
źródłach de minimis, strumieniach materiałów wsadowych lub paliw de
minimis – rozumie się przez to grupę pomniejszych źródeł, które łącznie
emitują maksymalnie 1 tys. Mg CO2 lub mniej lub na które przypada nie
więcej niż 2% (do maksymalnej wielkości wkładu 20 tys. Mg CO2
pochodzących z paliw kopalnych rocznie) całkowitej rocznej emisji
6


CO2 z instalacji przed odjęciem przenoszonego CO2, przy czym chodzi
o wielkość większą w kategoriach bezwzględnych wielkości emisji.
§ 3. 1. Monitoruje się całkowitą wielkość emisji CO2 z instalacji, z podziałem na:
1) emisje
powstające w warunkach normalnej eksploatacji instalacji oraz
2) emisje
powstające w warunkach odbiegających od normalnych, włącznie
z
rozruchem i zamykaniem instalacji lub poszczególnych źródeł
wchodzących w skład instalacji oraz sytuacjami awaryjnymi,
występującymi w danym okresie rozliczeniowym.
2. Ogólny sposób monitorowania wielkości emisji CO2 dla wszystkich rodzajów
instalacji objętych wspólnotowym systemem handlu uprawnieniami do emisji określa
załącznik nr 1 do rozporządzenia.
3. Szczegółowy sposób monitorowania wielkości emisji CO2 z procesów spalania
paliw określa załącznik nr 2 do rozporządzenia.
4. Szczegółowy sposób monitorowania wielkości emisji CO2 z rafinerii ropy naftowej
określa załącznik nr 3 do rozporządzenia.
5. Szczegółowy sposób monitorowania wielkości emisji CO2 z pieców koksowniczych
określa załącznik nr 4 do rozporządzenia.
6. Szczegółowy sposób monitorowania wielkości emisji CO2 z instalacji prażenia i
spiekania rud metali, w tym rudy siarczkowej, określa załącznik nr 5 do
rozporządzenia.
7. Szczegółowy sposób monitorowania wielkości emisji CO2
z instalacji do
pierwotnego lub wtórnego wytopu surówki żelaza lub stali surowej, w tym do
ciągłego odlewania stali, określa załącznik nr 6 do rozporządzenia.
8. Szczegółowy sposób monitorowania wielkości emisji CO2 z instalacji do produkcji
klinkieru cementowego w piecach obrotowych określa załącznik nr 7 do
rozporządzenia.
9. Szczegółowy sposób monitorowania wielkości emisji CO2 z instalacji do produkcji
wapna określa załącznik nr 8 do rozporządzenia.
10. Szczegółowy sposób monitorowania wielkości emisji CO2 z instalacji do produkcji
szkła, w tym włókna szklanego, określa załącznik nr 9 do rozporządzenia.
11. Szczegółowy sposób monitorowania wielkości emisji CO2 z instalacji do
produkcji wyrobów ceramicznych za pomocą wypalania określa załącznik nr 10 do
rozporządzenia.
12. Szczegółowy sposób monitorowania wielkości emisji CO2 z instalacji do
produkcji papieru lub tektury określa załącznik nr 11 do rozporządzenia.

7


§ 4. 1. Monitorowanie wielkości emisji CO2, o której mowa w § 3 ust. 1 pkt 1,
wykonuje się poprzez wskazanie zestawu danych stosowanego we wzorach
obliczeniowych określonych w części A załącznika nr 1 do rozporządzenia lub na
podstawie pomiarów określonych w części B załącznika nr 1 do rozporządzenia.
2. W przypadku prowadzenia monitorowania na podstawie pomiarów, prowadzący
instalację potwierdza uzyskane wielkości emisji CO2 za pomocą wzorów
obliczeniowych określonych w załącznikach nr 1 – 11 do rozporządzenia.

§ 5. 1. Zakres informacji zawartych w rocznym raporcie oraz forma i układ rocznego
raportu określa załącznik nr 12 do rozporządzenia.
2. Prowadzący instalację przekazuje dane dotyczące monitorowanych wielkości
emisji CO2 w rocznym raporcie.
3. Roczny raport przekazywany jest w formie pisemnej oraz elektronicznej za
pośrednictwem publicznych sieci telekomunikacyjnych w rozumieniu ustawy z dnia
16 lipca 2004 r. – Prawo telekomunikacyjne (Dz. U. Nr 171, poz. 1800, z późn. zm.).

§ 6. Sposób weryfikacji rocznych raportów jest określony w załączniku nr 13
do rozporządzenia.

§ 7. Szczegółowy sposób monitorowania wielkości emisji CO2 z instalacji za pomocą
ciągłych pomiarów emisji określa załącznik nr 14 do rozporządzenia.

§ 8. Traci moc rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 12 września 2008 r.
w sprawie sposobu monitorowania wielkości emisji substancji objętych
wspólnotowym systemem handlu uprawnieniami do emisji (Dz. U. Nr 183,
poz. 1142).

§ 9. Przepisy rozporządzenia stosuje się od dnia 1 stycznia 2012 r. w zakresie
dotyczącym sposobu monitorowania wielkości emisji, częstotliwości przekazywania
danych dotyczących monitorowanych wielkości emisji, zakresu informacji zawartych
w rocznym raporcie oraz formy i układu rocznego raportu.

§ 10. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.

MINISTER ŚRODOWISKA

8