Rządowy projekt ustawy o systemie handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych

Załącznik nr 7

SZCZEGÓŁOWY ZAKRES, FORMA I UKŁAD PRZEKAZYWANYCH INFORMACJI DOTYCZĄCYCH PLANOWANYCH LUB
NOWYCH INSTALACJI INNYCH NIŻ INSTALACJE SPALANIA URUCHOMIONYCH PO DNIU 1 STYCZNIA 2008 R.

Informacje dotyczące planowanych lub nowych instalacji innych niż instalacje spalania paliw nieujętych w krajowym planie w
kolejnych latach od roku uruchomienia do roku 20203).
Tabela
Rodzaj instalacji

Rok5)

Krótka

charakterystyka
instalacji
Ilość
Moc Wielkość produkcji [jednostka]
Wielkość
Rok
zużytego
Wskaźnik
Lp. Źródło1)
Typ
Produkty
emisji CO 4)
uruchomienia
surowca
emisji CO
2
2
[Mg]
[jedn.]
wsad
zainstalowana wykorzystywana
półprodukt produkt
odniesienia
1












2












3












...











N Inne2)













Osoba wypełniająca tabele
...........................................
(data, podpis i pieczątka)
Prowadzący instalację
...........................................
(data, podpis i pieczątka)
O b j a ś n i e n i a :
1) Źródło dla danego rodzaju instalacji określone zgodnie z załącznikami do rozporządzenia Ministra Środowiska z dnia … w sprawie sposobu monitorowania wielkości
emisji substancji objętych systemem handlu uprawnieniami do emisji (Dz. U. Nr …, poz. …), jeżeli występują źródła emisji CO2 inne niż wymienione w przywołanych
załącznikach, także należy je uwzględnić.
2) Należy podać inne niż wymienione w załącznikach do rozporządzenia Ministra Środowiska z dnia … w sprawie sposobu monitorowania wielkości emisji substancji
objętych systemem handlu uprawnieniami do emisji.
3) Należy podać prognozy zużycia paliwa i prognozy wielkości emisji od roku uruchomienia do roku 2020.
4) Należy podać, jeżeli jest to możliwe, wielkość emisji CO2 [Mg] dla każdego źródła określonego w załączniku nr 1 do rozporządzenia.
5) Dla każdego roku wypełnić osobną tabelę.

































03/11rch

2
Projekt
ROZPORZĄDZENIE
MINISTRA ŚRODOWISKA1)

z dnia . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

w sprawie sposobu monitorowania wielkości emisji z instalacji objętych
wspólnotowym systemem handlu uprawnieniami do emisji

Na podstawie art. 58 ust. 2 ustawy z dnia . . . 2011 r. o systemie handlu
uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych (Dz. U. Nr . . ., poz. . . .) zarządza się,
co następuje:

§ 1. Rozporządzenie określa:
1) sposób monitorowania wielkości emisji;
2) częstotliwość przekazywania danych dotyczących monitorowanych wielkości
emisji;
3) zakres informacji zawartych w raporcie;
4) formę i układ raportu;
5) sposób weryfikacji raportów.
§ 2. Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o:
1) biomasie
− rozumie się przez to niekopalny materiał organiczny ulegający
biodegradacji, pochodzący z roślin, zwierząt i mikroorganizmów, a także
produkty, produkty uboczne, pozostałości i odpady z działalności
w rolnictwie, leśnictwie i z pokrewnych kategorii działalności przemysłowej,
niekopalne i ulegające biodegradacji frakcje organiczne odpadów
przemysłowych i komunalnych, w tym gazy i płyny odzyskiwane w procesie
rozkładu niekopalnego i ulegającego biodegradacji materiału
organicznego; wykaz materiałów uznawanych za biomasę jest określony
w części F załącznika nr 1 do rozporządzenia; wskaźnik emisji biomasy
wynosi zero [Mg CO2/TJ lub Mg lub m3];
2) ciągłym pomiarze emisji – rozumie się przez to zestaw czynności mających
na celu określenie wartości wielkości emisji poprzez kilkakrotne w ciągu
godziny pomiary, przy zastosowaniu pomiaru na miejscu w kominie lub

1) Minister Środowiska kieruje działem administracji rządowej – środowisko, na podstawie § 1 ust. 2
pkt 2 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 16 listopada 2007 r. w sprawie szczegółowego
zakresu działania Ministra Środowiska (Dz. U. Nr 216, poz. 1606).
procedur polegających na pobieraniu prób przez przyrząd pomiarowy
zlokalizowany w pobliżu komina; nie obejmując metod pomiarowych
polegających na pobieraniu pojedynczych próbek z komina w rozumieniu
rozporządzenia Ministra Środowiska z dnia 23 grudnia 2004 r. w sprawie
wymagań w zakresie prowadzenia pomiarów wielkości emisji (Dz. U.
Nr 283, poz. 2842);
3) CO2 związanym w paliwie – rozumie się przez to ilość CO2 będącą częścią
paliwa;
4) czystym materiale lub paliwie – rozumie się przez to materiał lub paliwo
zawierające co najmniej 97% (w odniesieniu do masy) określonej
substancji lub pierwiastka – odpowiadające handlowej klasyfikacji „czysty”,
przy czym w przypadku biomasy wyrażenie to odnosi się do frakcji węgla z
biomasy w całkowitej ilości węgla w paliwie lub materiale;
5) dokładności – rozumie się przez to stopień zgodności wyniku pomiaru i
rzeczywistej wartości danej wielkości (albo wartości
referencyjnej/odniesienia, określonej empirycznie przy zastosowaniu
znormalizowanych metod przyjętych w skali międzynarodowej i materiałów
kalibracyjnych sprawdzanych pod kątem zgodności), przy uwzględnieniu
zarówno czynników losowych, jak i systematycznych;
6) głównych źródłach w instalacji, łącznie z głównymi strumieniami paliw
i materiałów – rozumie się przez to źródła, które nie należą do grupy
pomniejszych źródeł;
7)
grupie emisji – rozumie się przez to przedział, w jakim znajduje się dana
instalacja, określony zgodnie ze średnią wielkością rocznej emisji
CO2 w poprzednim okresie rozliczeniowym z całej instalacji, gdzie:
a) grupa A oznacza średnią wielkość rocznej emisji CO2 w poprzednim
okresie rozliczeniowym < 50 tys. Mg CO2,
b) grupa B oznacza średnią wielkość rocznej emisji CO2 w poprzednim
okresie rozliczeniowym > 50 tys. Mg CO2 i < 500 tys. Mg CO2,
c) grupa C oznacza średnią wielkość rocznej emisji CO2 w poprzednim
okresie rozliczeniowym > 500 tys. Mg CO2;
8) przyrządzie pomiarowym – rozumie się przez to urządzenie, które ma być
użyte do dokonania pomiarów samodzielnie lub
w połączeniu
z urządzeniem/urządzeniami uzupełniającymi;
9) istotnej
niezgodności – rozumie się przez to niezgodność z wymaganiami
planu monitorowania, która to niezgodność może być potraktowana przez
2


organ kontrolny jako niezgodna z warunkami zezwolenia i może prowadzić
do innego traktowania instalacji przez organ właściwy;
10) metodyce monitorowania – rozumie się przez to metody stosowane do
ustalenia wielkości emisji z instalacji, łącznie z doborem poziomów
dokładności dla poszczególnych elementów zestawu danych;
11) metodzie bilansu energii – rozumie się przez to metodę służącą do
szacowania ilości energii zawartej w paliwie zużytym w kotle, obliczonej
jako suma ciepła użytecznego i wszelkich strat energii, między innymi w
drodze promieniowania, przenoszenia i emisji gazów spalinowych;
12)
niepewności – rozumie się przez to parametr związany z wynikiem
określania wielkości, charakteryzujący rozproszenie wartości, jakie można
racjonalnie przypisać danej wielkości, przy uwzględnieniu wpływu zarówno
czynników systematycznych, jak i losowych, i wyrażony w procentach dla
przedziału ufności wartości średniej wynoszącego 95%, z uwzględnieniem
wszelkiej asymetrii w rozkładzie wartości;
13)
niezgodności – rozumie się przez to jakąkolwiek czynność lub pominięcie
czynności w instalacji podlegającej weryfikacji, zamierzone lub
niezamierzone, które jest sprzeczne z planem monitorowania;
14) nieracjonalnych kosztach – rozumie się przez to koszty niewspółmierne do
spodziewanego przez prowadzącego instalację efektu w postaci
podniesienia poziomu dokładności monitorowania wielkości emisji CO2,
które prowadzący instalację poniósłby w przypadku zastosowania
podwyższonego poziomu dokładności, z tym że nieracjonalność kosztowa
została uzasadniona w zezwoleniu wydanym przez organ właściwy
z zachowaniem należytej staranności; w odniesieniu do środków
podnoszących jakość monitorowania emisji, ale niewywierających
bezpośredniego wpływu na dokładność. Koszty można uznać za
nieracjonalne, jeżeli przekraczają wskaźnikowy poziom 1% średniej
wartości dostępnych danych dotyczących emisji podawanych w
poprzednim okresie rozliczeniowym; w odniesieniu do instalacji
nieposiadających tego rodzaju danych historycznych, jako poziom
odniesienia stosuje się dane z reprezentatywnych instalacji, w których
prowadzi się takie same lub porównywalne działania, skalowanych zgodnie
z ich mocą produkcyjną;
15)
nieracjonalności technicznej – rozumie się przez to działania
nieuzasadnione pod względem wykonalności technicznej, niewspółmierne
do spodziewanego przez prowadzącego instalację efektu, w postaci
3