Rządowy projekt ustawy o systemie handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych

które nie kwalifikują się jako czysta biomasa, należy określać zgodnie z przepisami części G
załącznika nr 1 do rozporządzenia.
T a b e l a n r 1 W s p ó łczynniki stechiometry czne
Węglany Wskaźnik emisji [Mg CO2 /Mg Ca-, Mg-, Ba- lub inne węglany]
CaCO3
0,440
MgCO3
0,522
BaCO3
0,223
Ogólnie:
Współczynnik emisji = [MCO
2-
2]/ {Y * [Mx] + Z *MCO 3 ]}
Xy (CO3)z
gdzie:

X – oznacza ziemię alkaliczną lub metal alkaliczny
Mx – oznacza masę cząsteczkową X w [g/mol]
MCO2 – oznacza masę cząsteczkową CO2 = 44 [g/mol]
MCO
2-
3- – oznacza masę cząsteczkową CO3 = 60 [g/mol]
Y – oznacza liczbę stechiometryczną
X = 1 dla metali na bazie ziem alkalicznych
lub X = 2 dla metali alkalicznych
Z – oznacza liczbę stechiometryczną CO 2-
3 = 1
Poziom
Do określania wskaźnika emisji CO2 stosuje się zachowawczą wartość 0,2 Mg
dokładności 1
CaCO3 (odpowiadającą 0,08794 Mg CO2) na Mg suchej gliny, zamiast wyników
analiz.
Poziom
Wskaźnik emisji CO2 dla każdego strumienia materiałów wsadowych
dokładności 2
wyprowadza się i aktualizuje przynajmniej raz do roku z zastosowaniem
wytycznych dotyczących najlepszych praktyk tej branży, odzwierciedlając
konkretne warunki lokalne oraz zestaw produktów z instalacji.
Poziom
Skład odnośnych surowców określa się z zastosowaniem warunków określonych
dokładności 3
w części G załącznika nr 1 do rozporządzenia.
Określa się częstotliwość badań oraz wielkość partii surowców, półproduktów oraz produktów we
własnym zakresie. Wartości te koryguje się w zależności od zawartości wilgoci i innych minerałów
w stosowanych materiałach zawierających węglany.

2 .1 .1 . 3 . Ws p ó łczynnik konwersji - Wk
Poziom
Węglany opuszczające piec szacuje się zachowawczo jako zero, tj. z założeniem
dokładności 1
całkowitej kalcynacji i utleniania odzwierciedlonymi przez współczynnik
konwersji wynoszący 1.
Poziom
Węglany i węgiel opuszczający piec objęte zostają przez zastosowanie
dokładności 2
współczynników konwersji o wartościach między 0 a 1, gdzie wartość 1
odpowiada pełnemu przetworzeniu węglanów lub pozostałego węgla. Dodatkowe
określenie odpowiednich parametrów chemicznych produktów przeprowadza się
z zastosowaniem warunków określonych w części G załącznika nr 1
do rozporządzenia.
Można stosować współczynnik konwersji = 1,0, bez konieczności wykonywania
badań w celu udowodnienia pełnego rozkładu węglanów.

73
2.1.2. Metoda B – Tlenki alkaliczne
Wielkość emisji CO2 powstałą przy wypalaniu oblicza się na podstawie ilości wyprodukowanej
ceramiki oraz CaO, MgO, innych tlenków alkalicznych zawartych w ceramice (DO WYJŚCIE). Wskaźnik
emisji CO2 jest korygowany dla już wypalonych Ca, Mg oraz ziem alkalicznych/alkalicznych
składników wprowadzonych do pieca (DO WEJŚCIE), w tym alternatywne paliwa i surowce
z odpowiednią zawartością CaO lub MgO.
Wielkość emisji CO2 oblicza się przy użyciu następującego wzoru:
E = Σ { D * We * Wk}
gdzie:
E – oznacza wielkość emisji CO2 [Mg CO2],
D – oznacza dane dotyczące rodzaju instalacji,

We – oznacza wskaźnik emisji [Mg CO2/Mg],
Wk – oznacza współczynnik konwersji.

2 .1 .2 . 1 . Da n e do ty c zące rodzaju instalacji – D
Dane dotyczące rodzaju instalacji w odniesieniu do produktów odnoszą się do produkcji brutto,
obejmującej produkty odrzucone i stłuczkę z pieców do wypalania i powstałą podczas wysyłki.
Poziom
Masę produktu w danym roku okresu rozliczeniowego wyprowadza się
dokładności 1
z maksymalną dopuszczalną niepewnością wynoszącą mniej niż ± 7,5 %.
Poziom
Masę produktu w danym roku okresu rozliczeniowego wyprowadza się
dokładności 2
z maksymalną dopuszczalną niepewnością wynoszącą mniej niż ± 5,0 %.
Poziom
Masę produktu w danym roku okresu rozliczeniowego wyprowadza się
dokładności 3
z maksymalną dopuszczalną niepewnością wynoszącą mniej niż ± 2,5 %.

2 .2 .1 . 2 . Ws k a źnik emisji CO2 – We
Oblicza się jeden zagregowany wskaźnik emisji oparty na zawartości odpowiednich tlenków metali,
np. CaO, MgO i BaO w produkcie, stosując współczynniki stechiometryczne podane w tabeli nr 2.
T a b e l a n r 2 W s p ó łczynniki stechiometry czne
Tlenek Wskaźnik emisji [Mg CO2] / [Mg Ca-, Mg- lub inne tlenki]
CaO 0,785
MgO 1,092
BaO 0,287

74
Ogólnie:
Wskaźnik emisji = [MCO 2]/ {Y * [MZ] + Z *MO]}
Xy (O)z
gdzie:

X – oznacza ziemię alkaliczną lub metal ziem alkalicznych

MZ – oznacza masę cząsteczkową X w [g/mol]

MCO 2 – oznacza masę cząsteczkową CO2 = 44 [g/mol]

MO – oznacza masę cząsteczkową O- = 16 [g/mol]

Y – oznacza liczbę stechiometryczną
X = 1 dla metali na bazie ziem alkalicznych
lub X = 2 dla metali alkalicznych
Z – oznacza liczbę stechiometryczną dla O = 1
Poziom dokładności 1
Do określania wskaźnika emisji CO2 stosuje się zachowawczą wartość
0,123 Mg CaO (odpowiadającą 0,09642 Mg CO2) na Mg suchej gliny,
zamiast wyników analiz.
Poziom dokładności 2
Wskaźnik emisji CO2 wyprowadza się i aktualizuje przynajmniej raz
w roku, stosując najlepsze praktyki z danej branży, odzwierciedlając
konkretne warunki lokalizacji i zestaw produktów z instalacji.
Poziom dokładności 3
Skład produktów określa się zgodnie z warunkami określonymi w części
G załącznika nr 1 do rozporządzenia.

2 .2 .1 . 3 . Ws p ó łczynnik konwersji - Wk
Poziom
Zakłada się zachowawczo, że poziom odnośnych tlenków w surowcach wynosi
dokładności 1
0, tj. przyjmuje się, że całość tlenków Ca, Mg, Ba i innych odpowiednich
tlenków metali alkalicznych w produkcie pochodziła z surowców węglanowych,
co odzwierciedlają wartości współczynników konwersji wynoszące 1.
Poziom
Odnośne tlenki w surowcach odzwierciedla się przez zastosowanie
dokładności 2
współczynników konwersji o wartości między 0 a 1, gdzie wartość 0 odpowiada
pełnej zawartości danego tlenku już w surowcu. Dodatkowe określenie
odnośnych parametrów chemicznych surowców przeprowadza się zgodnie
z warunkami określonymi w części G załącznika nr 1 do rozporządzenia.
Można stosować współczynnik konwersji = 1,0, bez konieczności wykonywania
badań w celu udowodnienia pełnego rozkładu węglanów.

2.2.2. Wielkość emisji CO2 z oczyszczanych gazów odlotowych
Wielkość emisji CO2 pochodząca z procesu mokrego oczyszczania gazów odlotowych jest obliczana
na podstawie ilości CaCO3 na wejściu. Unika się podwójnego liczenia, wynikającego z zastosowania
wapienia recyklizowanego jako surowiec w tej samej instalacji.
Wielkość emisji CO2 oblicza się przy użyciu następującego wzoru:
E = D * We
gdzie:
E – oznacza wielkość emisji CO2,
D – oznacza dane dotyczące rodzaju instalacji,
We – oznacza wskaźnik emisji CO2.


75
2 .2 .2 . 1 . Da n e do ty c zące działalności – D
Poziom
Ilość [Mg] suchego CaCO3 stosowanego w danym roku okresu
dokładności 1
rozliczeniowego określana się przez zważenie z maksymalną dopuszczalną
niepewnością wynoszącą mniej niż ± 7,5 %.

2 .2 .2 . 2 . Ws k a źnik emisji CO2 – We
Poziom
Wskaźniki stechiometryczne CaCO3, określono w tabeli nr 1.
dokładności 1



D . POMIAR WIELKOŚCI EMISJI CO2
Stosuje się sposoby wykonywania pomiaru wielkości emisji CO2 z instalacji przy pomocy ciągłych
pomiarów emisji określone w załączniku nr 1 i 14 do rozporządzenia.







































03/27rch

76
Załącznik nr 11

SZCZEGÓŁOWY SPOSÓB MONITOROWANIA WIELKOŚCI EMISJI CO2 Z INSTALACJI
DO PRODUKCJI PAPIERU LUB TEKTURY

A. ZAKRES I KOMPLETNOŚĆ
1. W załączniku określa się sposób monitorowania wielkości emisji CO2 z instalacji do produkcji
papieru lub tektury.
2. Jeżeli dana instalacja eksportuje CO2 pochodzący z paliwa kopalnego, na przykład do przyległej
instalacji produkującej wytrącony węglan wapnia, zwanym dalej „PCC”, eksportu takiego nie zalicza
się do emisji z instalacji eksportującej.
3. Jeżeli w instalacji prowadzi się oczyszczanie gazów odlotowych, to powstałą w ten sposób wielkość
emisji CO2 oblicza się zgodnie z warunkami określonymi w załączniku nr 2 do rozporządzenia.

B. OKREŚLANIE WIELKOŚCI EMISJI CO2
Do źródeł emisji CO2 z instalacji w zakładach produkcji celulozy i papieru należą:
1) kotły energetyczne, turbiny gazowe i inne urządzenia służące do procesów spalania,
wytwarzające parę lub energię dla zakładu;
2) kotły regeneracyjne i inne urządzenia, w których spala się ługi powarzelne;
3) piece do spopielania;
4) piece do wypalania wapna i piece do kalcynacji;
5) oczyszczanie gazów odlotowych;
6) suszarnie zasilane gazem lub innym paliwem kopalnym (takie jak suszarki na podczerwień).

C. OBLICZANIE WIELKOŚCI EMISJI CO2
1. Wielkość emisji CO2 pochodzącej z procesów spalania
Wielkości emisji CO2 pochodzącej z procesów spalania odbywających się w instalacjach do produkcji
papieru lub tektury podlegają monitorowaniu i rozliczaniu zgodnie z warunkami określonymi
w załączniku nr 2 do rozporządzenia.

2. Wielkość emisji CO2 pochodzącej z procesów technologicznych
Wielkość emisji CO2 w instalacjach produkcji celulozy i papieru są wynikiem stosowania węglanów
jako uzupełnienie strat związków chemicznych. Straty sodu i wapnia powstające w systemie
regeneracji i w obrębie procesu kaustyzacji są uzupełniane przez zastosowanie środków chemicznych
nie zawierających węglanów, stosowanie niewielkich ilości węglanu wapnia (CaCO3) i węglanu sodu
(Na2CO3). Węgiel zawarty w tych związkach chemicznych jest węglem pochodzenia kopalnego lub
w przypadku Na2CO3 pochodzącego z zakładów produkujących masy półchemiczne metoda sodową
jest to węgiel pochodzący z biomasy. Węgiel zawarty w tych związkach chemicznych emitowany jest
w postaci CO2 z pieców do wypalania wapna i kotłów regeneracyjnych. Wielkość tych emisji CO2
ustala się zakładając, że cały węgiel zawarty w CaCO3 i Na2CO3 stosowany w procesach
odzyskiwania i kaustyzacji emitowany jest do atmosfery. Uzupełnianie wapienia jest niezbędne ze
względu na straty powstające w procesie kaustyzacji, w przeważającej części w postaci węglanu
wapnia.
Wielkość emisji CO2 oblicza się przy użyciu następującego wzoru:
E= Σ {( Dwęglany * We )}
gdzie:
E – oznacza wielkość emisji CO2 [Mg CO2],

77