Poselski projekt ustawy o upadłości konsumenckiej

Art. 19. Postępowanie sądowe lub administracyjne w sprawie wszczętej przeciwko upadłemu o
wierzytelność, która podlega zgłoszeniu zgodnie z działem V niniejszej ustawy, może
być prowadzone przeciwko upadłemu tylko w przypadku, gdy w postępowaniu
upadłościowym wierzytelność ta po
wyczerpaniu trybu określonego ustawą
nie zostanie umieszczona na liście wierzytelności.
Art. 20. 1. Postępowanie egzekucyjne dotyczące wierzytelności podlegającej zgłoszeniu zgodnie
z działem V niniejszej ustawy, wszczęte przed ogłoszeniem upadłości
konsumenckiej zawiesza się z mocy prawa z dniem ogłoszenia upadłości, a umarza
z mocy prawa z dniem uprawomocnienia się postanowienia o zatwierdzeniu planu
spłaty.
2. Sumy uzyskane w umorzonym postępowaniu egzekucyjnym, a jeszcze niewydane,
przelewa się do masy upadłości.
3. Po ogłoszeniu upadłości niedopuszczalne jest wykonanie, wydanego przed
ogłoszeniem upadłości dłużnika, postanowienia o zabezpieczeniu roszczenia
wynikającego z wierzytelności podlegającej zgłoszeniu zgodnie z działem V
niniejszej ustawy, z
wyjątkiem zabezpieczenia roszczeń alimentacyjnych oraz
roszczeń o rentę z tytułu odpowiedzialności za uszkodzenie ciała lub rozstrój
zdrowia albo utratę żywiciela oraz o zamianę uprawnień objętych treścią prawa
dożywocia na dożywotnią rentę.
4. Po ogłoszeniu upadłości niedopuszczalne jest wszczęcie egzekucji dotyczącej
wierzytelności podlegającej zgłoszeniu zgodnie z działem V niniejszej ustawy.
Art. 21. 1. W zakresie skutków upadłości konsumenckiej stosuje się art. 81 – 84, art. 91-92
ust. 1, art. 93-97, art. 100 ust. 1 i 2, art. 101, art. 104-105, art. 111, art. 116, art. 124-
126 Prawa upadłościowego i naprawczego.
2. W zakresie skutków upadłości konsumenckiej stosuje się także art. 127-128, art.130,
art. 132 ust. 3 oraz art. 134 Prawa upadłościowego i naprawczego przy czym pozew
lub wniosek, o których mowa w ww. przepisach może złożyć każdy z wierzycieli
upadłego.
3. W sprawach nieuregulowanych przepisami art. 127-128, art. 130, art. 132 ust. 3 oraz
art. 134 Prawa upadłościowego i naprawczego do zaskarżenia czynności prawnych
upadłego, dokonanych z pokrzywdzeniem wierzycieli, stosuje się odpowiednio
przepisy Kodeksu cywilnego o ochronie wierzyciela w razie niewypłacalności
dłużnika.
Dział IV
Przepisy o postępowaniu po ogłoszeniu upadłości konsumenckiej
Art. 22. Sędzia-komisarz podejmuje działanie w przypadkach określonych w ustawie.
Art. 23. 1. Nadzorca sądowy nadzoruje upadłego w wykonywaniu przez niego czynności
dotyczących masy upadłości oraz w wykonaniu planu spłaty. Nadzorca sądowy
może w każdym czasie kontrolować czynności upadłego, a także majątek
upadłego.
2. Na wniosek wierzyciela złożony w terminie zgłoszenia wierzytelności nadzorca
sądowy dokonuje wstępnej weryfikacji wykazu składników majątku dłużnika,
o którym mowa w art. 8 ust. 2 pkt 2 i w ciągu jednego miesiąca od doręczenia
wniosku składa sprawozdanie z
wstępnej weryfikacji sędziemu-komisarzowi.
Sprawozdanie zawiera pozytywną albo negatywną opinię nadzorcy o sposobie
5 
 
sporządzenia wykazu przez dłużnika. Sędzia-komisarz postanowieniem przyjmuje
opinię nadzorcy sądowego. W przypadku nierzetelności opinii sędzia-komisarz
może odmówić przyjęcia opinii nadzorcy sadowego.
3. Nadzorca sądowy posiada z mocy prawa upoważnienie do zaciągania informacji
u osób trzecich o sytuacji majątkowej upadłego oraz domagania się złożenia przez
upadłego oraz osoby trzecie oświadczeń pod rygorem odpowiedzialności karnej
dotyczących masy upadłości. O wynikach podjętych czynności nadzorca sądowy
może zawiadamiać sędziego-komisarza i wierzycieli.
4. Na wniosek wierzyciela lub z urzędu sąd zmienia nadzorcę sądowego, który
nienależycie wypełnia swoje obowiązki. Sąd może także dokonać ww. zmiany
na wniosek nadzorcy sądowego. Na postanowienie sądu o zmianie nadzorcy
sądowego nie przysługuje zażalenie.
5. Nadzorca sądowy może złożyć zażalenie do Sądu na postanowienie sędziego-
komisarza o nałożeniu grzywny. Zażalenie rozpoznaje sąd upadłościowy jako sąd
drugiej instancji. Skarga kasacyjna nie przysługuje. Na postanowienie sędziego-
komisarza o udzieleniu upomnienia nadzorcy sądowemu zażalenie nie przysługuje.
6. Nadzorca sądowy pełni swoją funkcję do prawomocnego zakończenia
postępowania.
Art. 24. 1. Zgody nadzorcy sądowego wymagają czynności upadłego:
a) zbycia lub obciążenia własności lub użytkowania wieczystego nieruchomości
wchodzących w skład masy upadłości,
b) zbycia praw o wartości rynkowej przewyższającej 5.000,00 zł,
c) zbycia rzeczy lub praw obciążonych zastawem, zastawem rejestrowym,
zastawem skarbowym lub hipoteka morską,
d) oddanie składnika masy upadłości do korzystania osobie trzeciej
na jakiejkolwiek podstawie prawnej z wyjątkiem oddawania składników majątku do
korzystania bliskim w drobnych sprawach życia codziennego,
e) zaciągania zobowiązań oraz spełniania świadczeń za wyjątkiem zobowiązań i
świadczeń w drobnych sprawach życia codziennego oraz za wyjątkiem zobowiązań
i świadczeń związanych z utrzymaniem upadłego oraz osób, wobec których
upadłego obciąża obowiązek alimentacyjny.
2. Wniosek o wyrażenie zgody może zostać złożony po uprawomocnieniu się
postanowienia o zatwierdzeniu planu spłaty. Do wniosku upadły dołącza parafowany
przez strony projekt umowy albo umowę zawartą pod warunkiem wyrażenia zgody
przez nadzorcę sądowego.
3. Nadzorca sądowy nie może odmówić wydania zgody z powodu przyjętej w treści
czynności prawnej wartości składnika masy upadłości, która nie odbiega znacząco
od wartości tego składnika przyjętej przy ustaleniu łącznej wartości masy upadłości
na potrzeby planu spłaty.
4. Nadzorca sądowy może zażądać wprowadzenia do umowy zapisu, zgodnie z którym
zapłata będzie następować bezpośrednio na rzecz określonych wierzycieli zgodnie
z planem spłaty.
6 
 
5. Czynność prawna upadłego dokonana bez wymaganej zgody nadzorcy sądowego
jest nieważna. Spełnienie świadczenia dokonane bez wymaganej zgody nadzorcy
sądowego jest bezskuteczne wobec masy upadłości.
Art. 25. 1. Na wniosek wierzyciela sędzia-komisarz postanowieniem powoła biegłego sądowego
w celu:
1) zbadania sytuacji majątkowej upadłego w całości lub w części lub
2) oceny
wartości składników majątku upadłego lub
3) zbadania ekonomicznej racjonalności dokonywanych przez upadłego czynności
prawnych dotyczących masy upadłości w czasie trwania postępowania
po ogłoszeniu upadłości lub
4) zbadania istotnych świadczeń z majątku dłużnika i zaciągnięcia zobowiązań
przez dłużnika w okresie roku przed ogłoszeniem upadłości.
2. Biegły sądowy posiada z mocy prawa upoważnienie do zaciągania informacji u osób
trzecich o sytuacji majątkowej upadłego oraz domagania się złożenia przez
upadłego oraz osoby trzecie oświadczeń pod rygorem odpowiedzialności karnej
dotyczących masy upadłości.
3. Biegły sądowy składa sprawozdanie sędziemu-komisarzowi oraz wierzycielom,
którzy zażądali przeprowadzenia badania oraz w przypadkach określonych w ust. 1
pkt. 1) –3) w sprawozdaniu wyraża pozytywną albo negatywną opinię:
1) w przypadku badania stanu majątkowego upadłego lub wartości składników
majątku upadłego – o prawdziwości informacji udzielanych przez upadłego, w tym
we wniosku o ogłoszenie upadłości,
2) w przypadku badania ekonomicznej racjonalności dokonywanych czynności
prawnych – w tym zakresie.
4. Sędzia-komisarz postanowieniem przyjmuje opinię biegłego, o której mowa w ust. 3.
pkt 1) i 2). W przypadku nierzetelności opinii sędzia-komisarz może odmówić
przyjęcia opinii biegłego. Może także w każdym przypadku zarządzić sporządzenie
opinii przez innego biegłego.
Art. 26. 1. Wniosku, o którym mowa w art. 25 ust. 1 nie doręcza się wierzycielom.
2. Postanowienia sędziego-komisarza w kwestiach wymienionych w art. 23 ust. 2 i
art. 25 doręcza się upadłemu oraz wierzycielom.
3. Upadły oraz wierzyciel, który złożył wniosek o przeprowadzenie badania lub wstępnej
weryfikacji może złożyć zażalenie do Sądu na postanowienie sędziego-komisarza
wymienione w ust. 2. Zażalenia na postanowienia sędziego-komisarza rozpoznaje
sąd upadłościowy jako sąd drugiej instancji. Skarga kasacyjna nie przysługuje.
Art. 27. 1. W razie ogłoszenia upadłości każdego z małżonków sąd może połączyć do łącznego
rozpoznania sprawy upadłościowe małżonków jeżeli za więcej niż połowę długów
każdego z nich odpowiadają solidarnie. Jeżeli ogłoszono upadłość w różnych
sądach, przepisy art. 149 ust. 2 i 3 Prawa upadłościowego i naprawczego stosuje
się odpowiednio.
2. W postanowieniu o połączeniu spraw sąd wyznacza jednego sędziego-komisarza, i
nadzorcę sądowego do połączonych spraw.
7 
 
3. Dla każdego z upadłych sporządza się osobne listy wierzytelności oraz plany spłaty,
w których zaznacza się wierzytelności, za które upadli odpowiadają solidarnie.
4. Nie nalicza się podwójnie wynagrodzenia nadzorcy sądowego za sporządzenie listy
wierzytelności i planu spłaty od liczby wierzytelności, za które upadli odpowiadają
solidarnie.
Art. 28. W zakresie nieuregulowanym niniejszym dziale do upadłości konsumenckiej stosuje
się art. 149, art. 153-155 ust. 1, art. 156 ust. 4, art. 157, art.157a, art. 160 ust.2-3, art.
169a, art. 214, art. 217, art.
219 ust. 1 i art. 228 Prawa upadłościowego i
naprawczego.

Dział V
Zgłoszenie wierzytelności, zatwierdzenie listy wierzytelności i planu spłaty.
Art. 29.1. Wierzytelności należy zgłaszać sędziemu-komisarzowi w terminie określonym
w postanowieniu o ogłoszeniu upadłości konsumenckiej, pod rygorami określonym
w niniejszej ustawie.
2. Do zgłoszenia wierzytelności i listy wierzytelności stosuje się art. 236, art. 239, art.
240 pkt. 1)-7), art. 241- 243, art. 245-248, art. 250-251, art. 254, art. 264 ust. 2-3
oraz art. 266 Prawa upadłościowego i naprawczego.
Art. 30. W terminie 3 tygodni od daty upływu terminu do zgłaszania wierzytelności nadzorca
sądowy sporządzi i doręczy sędziemu-komisarzowi projekt listy wierzytelności oraz
projekt planu spłaty.
Art. 31.1. W ciągu 2 tygodni od dnia przekazania przez nadzorcę sądowego projektów listy
wierzytelności i planu spłaty ww. projekty zostaną udostępnione do wglądu
zainteresowanych w sekretariacie sądu.
2. Każdy z wierzycieli może składać zastrzeżenia i uwagi do projektu listy
wierzytelności i planu spłaty, które będą rozpatrywane przez sędziego- komisarza
przed zatwierdzeniem ww. dokumentów.
Art. 32.1. W terminie 4 tygodni od przekazania sędziemu-komisarzowi projektów listy
wierzytelności i planu spłaty sędzia-komisarz wydaje postanowienie o zatwierdzeniu
listy wierzytelności i planu spłaty. Sędzia-komisarz może dokonać zmian
w przygotowanych przez nadzorcę sądowego projektach.
2. Postanowienie sędziego-komisarza, o którym mowa w ust. 1 doręczne jest upadłemu
i wszystkim wierzycielom, którzy zgłaszali wierzytelności.
3. Upadły oraz każdy wierzyciel może złożyć zażalenie do sądu na postanowienie
sędziego-komisarza wymienione w ust. 2. Zażalenia na postanowienia sędziego-
komisarza rozpoznaje sąd upadłościowy jako sąd drugiej instancji. Skarga kasacyjna
nie przysługuje. Powyższe dotyczy także zmian listy wierzytelności i planu spłaty.
Art. 33. Zatwierdzenie planu spłaty nie narusza praw wierzyciela wobec poręczyciela upadłego
oraz współdłużnika upadłego ani praw wynikających z hipoteki, zastawu, zastawu
rejestrowego oraz hipoteki morskiej, jeśli były one ustanowione na mieniu osoby
trzeciej.
Art. 34.1.Jeżeli wierzytelność została zgłoszona przez wierzyciela po upływie terminu
wyznaczonego do zgłaszania wierzytelności, bez względu na przyczynę opóźnienia,
8 
 
czynności już dokonane w postępowaniu upadłościowym są skuteczne wobec tego
wierzyciela.
2. Wierzytelności zgłoszona po terminie zgłaszania wierzytelności, a przed
zatwierdzeniem listy wierzytelności i uznana przez upadłego może zostać
uwzględniona przez sędziego-komisarza w liście wierzytelności oraz w planie spłaty
jeżeli nie powoduje to opóźnienia postępowania. W przeciwnym razie do takiej
wierzytelności stosuje się ust. 3 poniżej.
3. Uznanie wierzytelności zgłoszonej po wydaniu postanowienia o zatwierdzeniu listy
wierzytelności i ustaleniu planu spłaty skutkuje koniecznością wydania przez
sędziego-komisarza postanowienia o zmianie listy wierzytelności i planu spłaty.
4. Zmiany w planie spłaty dotyczą wyłącznie rat nie wykonanych.
5. Jeżeli jednak wierzytelność zgłoszono po upływie 1 roku od daty postanowienia o
ogłoszeniu upadłości konsumenckiej, pozostawia się ją bez rozpoznania.
Art. 35. Sędzia-komisarz może z urzędu dokonać zmian na liście wierzytelności oraz w planie
spłaty w razie stwierdzenia, że na liście umieszczono wierzytelności, które w całości lub
części nie istnieją.
Art. 36. Odmowa uznania wierzytelności według przepisów niniejszego działu nie stanowi
przeszkody do jej dochodzenia we właściwym trybie, przy czym dochodzenie
wierzytelności, której odmówiono uznania, jest możliwe dopiero po zakończeniu
postępowania upadłościowego.
Dział VI
Plan spłaty
Art. 37. W celu ustalenia planu spłaty określa się:
1) łączną wartość masy upadłości na podstawie wykazu składników majątku, o którym
mowa w art. 8 ust. 2 pkt 2, po dokonaniu wyłączeń, o których mowa w art. 38.
Składniki majątku obciążone hipoteką, zastawem, zastawem rejestrowym, zastawem
skarbowym lub hipoteką morską, przyjmuje się w wartości bez uwzględnienia
obciążeń. W przypadku przyjęcia opinii biegłego, o której mowa w art. 25 do
obliczenia przyjmuje się wartość ustalona przez biegłego, a w przypadku gdy plan
spłaty został już zatwierdzony – sędzia-komisarz dokonuje zmiany planu spłaty.
Zmiany planu spłaty nie dokonuje się gdy sąd umorzy postępowanie,
2) przeciętny miesięczny czysty dochód upadłego w trzech pełnych latach
poprzedzających ogłoszenie upadłości. Podstawą wyliczenia przeciętnego
miesięcznego czystego dochodu jest dochód lub przychód wykazany w deklaracjach
podatkowych, o których mowa w art. 8 ust. 2 pkt 6 pomniejszony o podatek.
Art. 38. 1. Jeżeli w skład masy upadłości wchodzi lokal mieszkalny albo dom jednorodzinny,
w którym zamieszkuje upadły z łącznej wartości masy upadłości, o której mowa
w art. 37 pkt 1) wyłącza się kwotę odpowiadającą przeciętnemu czynszowi najmu
lokalu mieszkalnego za okres 36 miesięcy, nie wyższą jednak od wartości tego
lokalu lub domu.
2. Kwotę, o której mowa w ust. 1 proponuje w projekcie planu spłaty nadzorca sądowy,
a zatwierdza w postanowieniu o zatwierdzeniu planu spłaty sędzia-komisarz, biorąc
9