Rządowy projekt ustawy o ratyfikacji Konwencji Rady Europy w sprawie działań przeciwko handlowi ludźmi, sporządzonej w Warszawie dnia 16 maja 2005 r.

9
wypadkach, ofiarom będą wydawane pozwolenia na pobyt na warunkach określonych
w artykule 14 niniejszej Konwencji.

2. Każda Strona podejmie takie działania ustawodawcze lub inne, jakie mogą okazać
się konieczne, dla identyfikacji ofiar, stosownie do okoliczności we współpracy z innymi
Stronami i odpowiednimi organizacjami wspierającymi. Każda ze Stron zapewni, że
w wypadku, jeżeli właściwe organy mają uzasadnione podstawy, aby przypuszczać, że dana
osoba jest ofiarą handlu ludźmi, to osoba ta nie zostanie wydalona z jej terytorium, dopóki
proces jej identyfikacji jako ofiary przestępstwa, określonego w artykule 18 niniejszej
Konwencji, nie zostanie zakończony przez właściwe organy i zapewni także, że osoba ta
będzie korzystać z pomocy przewidzianej w artykule 12 ustęp 1 i 2.

3. W sytuacji gdy nie ma pewności co do wieku ofiary i istnieją powody, aby sądzić,
że ofiara jest dzieckiem, to należy domniemywać, że ofiara jest dzieckiem i zapewnić jej
specjalne środki ochrony do czasu zakończenia sprawdzania jej wieku.

4. Jeżeli pozostawione bez opieki dziecko zostanie zidentyfikowane jako ofiara, każda
Strona:
a) zapewni reprezentację dziecka przez kuratora, organizację lub organ odpowiedzialny za
działanie w najlepszym interesie dziecka,
b) podejmie niezbędne kroki w celu ustalenia tożsamości i obywatelstwa dziecka,
c) podejmie wszelkie wysiłki w celu zlokalizowania rodziny dziecka, jeżeli jest to
w najlepszym interesie dziecka.


Artykuł 11
Ochrona życia prywatnego

1. Każda Strona zapewni ochronę życia prywatnego oraz tożsamości ofiar. Dane
osobowe ofiar będą przechowywane i używane w zgodzie z warunkami określonymi przez
Konwencję o ochronie osób w związku z automatycznym przetwarzaniem danych osobowych
(ETS Nr 108).



10
2. Każda Strona podejmie działania dla zapewnienia, w szczególności, że tożsamość
lub szczegóły umożliwiające identyfikację dziecka – ofiary handlu ludźmi nie będą podawane
do wiadomości publicznej przez media, bądź w jakikolwiek inny sposób, poza wyjątkowymi
sytuacjami, gdy ułatwi to odnalezienie członków rodziny, bądź zabezpieczenie dobra
i ochrony dziecka.

3. Każda Strona rozważy przyjęcie, zgodnie z artykułem 10 Konwencji o ochronie
praw człowieka i podstawowych wolności w wykładni Europejskiego Trybunału Praw
Człowieka, działań zachęcających media do ochrony życia prywatnego i tożsamości ofiar
zarówno poprzez samoregulację, jak również poprzez działania regulacyjne podejmowane
przez Państwo lub wspólnie z państwem.


Artykuł 12
Pomoc dla ofiar

1. Każda Strona podejmie takie ustawodawcze lub inne działania, jakie mogą być
konieczne w celu pomocy ofiarom w odzyskaniu równowagi fizycznej, psychicznej
i społecznej. Pomoc ta obejmie co najmniej:
a) warunki życia zapewniające egzystencję, poprzez takie środki, jak: odpowiednie
i bezpieczne zakwaterowanie, pomoc psychologiczna i materialna,
b) dostęp do pomocy medycznej w nagłych wypadkach,
c) pomoc
tłumacza, w stosownych przypadkach,
d) poradnictwo i informację, dotyczące w szczególności praw przysługujących ofiarom oraz
dostępnych dla nich świadczeń, w języku dla nich zrozumiałym,
e) pomoc mającą na celu umożliwienie im przedstawienia i rozpatrzenia swoich praw
i interesów na odpowiednim etapie postępowania karnego prowadzonego przeciwko
sprawcom,
f) dostęp do edukacji dla dzieci.

2. Każda Strona w sposób należny weźmie pod uwagę potrzeby bezpieczeństwa
i ochrony ofiar.



11
3. Dodatkowo, każda Strona zapewni konieczną pomoc medyczną lub inną ofiarom
legalnie przebywającym na jej terytorium, które nie mają odpowiednich środków i potrzebują
takiej pomocy.

4. Każda ze Stron określi zasady na podstawie których ofiary legalnie przebywające
na jej terytorium będą uprawnione do dostępu do rynku pracy, szkolenia zawodowego
i edukacji.

5. Każda Strona podejmie działania, stosownie do okoliczności i na podstawie
warunków przewidzianych w jej prawie wewnętrznym, w celu współpracy z organizacjami
pozarządowymi, innymi odpowiednimi organizacjami lub też innymi czynnikami
społeczeństwa obywatelskiego zajmującymi się pomocą ofiarom.

6. Każda Strona podejmie takie działania ustawodawcze lub inne, jakie mogą okazać
się konieczne dla zapewnienia, że pomoc dla ofiary nie będzie uzależniona od jej zgody na
występowanie w charakterze świadka.

7. W celu implementacji postanowień niniejszego artykułu, każda Strona dopilnuje,
żeby świadczenia dla ofiar były zapewnione za ich zgodą i wiedzą z uwzględnieniem
specjalnych potrzeb osób szczególnie narażonych oraz praw dzieci pod względem
zakwaterowania, edukacji i właściwej opieki zdrowotnej.


Artykuł 13
Okres dochodzenia do równowagi i do namysłu

1. Każda Strona zagwarantuje w swoim prawie wewnętrznym okres dochodzenia do
równowagi i do namysłu, trwający co najmniej 30 dni, jeżeli istnieją uzasadnione podstawy
aby sądzić, że osoba, o którą chodzi, jest ofiarą. Okres ten powinien być wystarczający, aby
umożliwić zainteresowanej osobie dojście do równowagi, jak również uwolnienie się spod
wpływu osób dopuszczających się handlu ludźmi lub podjęcie świadomej decyzji dotyczącej
współpracy z odpowiednimi organami. W tym okresie nie można wykonać jakiegokolwiek
nakazu wydalenia ofiary. Niniejsze postanowienie nie wyklucza działań prowadzonych przez
właściwe władze na wszystkich etapach stosownych postępowań krajowych, w szczególności


12
podczas prowadzonych postępowań przygotowawczych i sądowych dotyczących czynów
uznanych za przestępstwa zgodnie z niniejszą Konwencją. W tym okresie Strony zezwolą
osobom zainteresowanym na pozostanie na ich terytorium.

2. W tym okresie, osoby, o których mowa w ustępie 1 niniejszego artykułu, będą
uprawnione do korzystania ze środków przewidzianych w artykule 12 ustęp 1 i 2.


Artykuł 14
Zezwolenie na pobyt

1. Każda Strona wyda ofiarom odnawialne zezwolenie na pobyt w jednej z poniższych
sytuacji bądź w obu:
a) gdy właściwy organ uzna, że ich pobyt jest niezbędny ze względu na ich sytuację
osobistą,
b) gdy właściwy organ uzna, że ich pobyt jest niezbędny dla celów ich współpracy
z właściwymi organami w zakresie postępowania przygotowawczego lub karnego
sądowego.

2. Zezwolenie na pobyt dla dzieci będących ofiarami, gdy jest to niezbędne ze
względów prawnych, będzie wydawane zgodnie z najlepszym interesem dziecka i stosownie
odnawiane na tych samych warunkach.

3. Nieprzedłużenie lub wycofanie zezwolenia na pobyt podlega warunkom
określonym w prawie wewnętrznym Strony.

4. Jeżeli ofiara złoży wniosek o inny rodzaj zezwolenia na pobyt, zainteresowana Strona
weźmie pod uwagę fakt, że ofiara posiada, bądź posiadała zezwolenie na pobyt zgodnie
z ustępem 1.

5. Mając na względzie zobowiązania Stron, do których odnosi się artykuł 40 niniejszej
Konwencji, każda Strona zapewni, że wydanie zezwolenia zgodnie z tym postanowieniem
nastąpi bez uszczerbku dla prawa ubiegania się i korzystania z azylu .



13
Artykuł 15
Odszkodowanie oraz prawne zadośćuczynienie

1. Każda Strona zapewni ofiarom dostęp, od momentu ich pierwszego kontaktu
z właściwymi organami, do informacji dotyczących stosownych postępowań sądowych
i administracyjnych, w języku dla nich zrozumiałym.

2. Każda Strona zapewni w swoim prawie wewnętrznym prawo ofiar do uzyskania
bezpłatnej pomocy prawnej na warunkach określonych w jej prawie wewnętrznym.

3. Każda Strona zapewni w swoim prawie wewnętrznym prawo ofiar do uzyskania
odszkodowania od sprawców.

4. Każda Strona podejmie takie działania ustawodawcze lub inne, jakie mogą okazać
się konieczne dla zagwarantowania ofiarom odszkodowania zgodnie z warunkami
określonymi w jej prawie wewnętrznym, na przykład poprzez utworzenie funduszu
odszkodowawczego dla ofiar bądź też poprzez działania lub programy mające na celu pomoc
socjalną i integrację społeczną ofiar, które mogłyby być finansowane z aktywów uzyskanych
dzięki zastosowaniu metod określonych w artykule 23.


Artykuł 16
Repatriacja i powrót ofiar

1. Strona, której ofiara jest obywatelem lub też na terytorium której posiadała ona
prawo stałego pobytu w chwili wjazdu na terytorium Strony przyjmującej, z należytym
szacunkiem dla przysługujących ofierze praw, bezpieczeństwa oraz godności, ułatwi i wyrazi
zgodę na jej powrót bez nadmiernej i nieuzasadnionej zwłoki.

2. Jeżeli Strona odsyła ofiarę do innego Państwa, to powrót ten powinien nastąpić
z należytym poszanowaniem bezpieczeństwa i godności tej osoby, jak również
z uwzględnieniem stanu wszelkich postępowań prawnych związanych z faktem, że dana
osoba jest ofiarą, oraz powinien być w miarę możliwości dobrowolny.